ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ! ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ!

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

Η ΕΥΧΗ: ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

Η ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, 

ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ!

ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΣΚΥΨΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ- ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

Στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής σου σκύψε μπροστά στο Θεό… παρακάλεσέ τον με όλη σου την πίστη κι Εκείνος θα είναι πάντα κοντά σου… Με μια απλά προσευχούλα στα χείλη…

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ! - ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς!
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!

Π. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Γράφει ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Στην δεκαετία 1959-1969, σε μια από τις συχνές επισκέψεις μου στο Άγιον Όρος, είχα συναντήσει έναν αγιασμένο Γέροντα, ο οποίος και με φιλοξένησε στη καλύβη του.

Στην ερώτηση μου «τι είναι θεωρία και έκστασις κατά την διάρκεια της νοεράς προσευχής», μου απάντησε περίπου ως εξής: 

«Πριν από χρόνια, πάτερ μου, και μετά την πρωινή έγερση, ένας νεαρός μοναχός μιας απόμακρης και απόκρημνης καλύβης στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, βγήκε έξω, στην πλαγιά του βουνού, για να μαζέψει λίγα χορταράκια για βράσιμο.  Παντού βασίλευε ερημιά και ησυχία.  Μαζεύοντας τα χόρτα, έλεγε φωναχτά την ευχούλα:

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Σε κάποια στιγμή και εντελώς ξαφνικά αρπάχθηκε ο νους του στα ουράνια… στον κόσμο των Αγγέλων!  Βρέθηκε η ψυχή του –και μόνον η ψυχή του, χωρίς το σώμα- μέσα σ’ ένα άπειρο πλήθος Αγγελικών τάξεων!  Αυτή η αρπαγή και η έκστασις της ψυχής, είναι και λέγεται θεωρία, θεωρία πνευματική.  Σ’ αυτήν δε την κατάσταση της ανεκφράστου αγαλλιάσεως, υμνούσε και δοξολογούσε ως ελεεινός τον Θεόν μαζί με τους Αγγέλους!  Η έκστασις αυτής της ψυχής του μαζί με την ανείπωτη θεωρία του Παραδείσου και των Αγγέλων, του χάρισαν για λίγα λεπτά:

Ανεκλάλητη χαρά.

Θεία ευφροσύνη.

Νοερά έκπληξη,

Ιερόν δέος,

και ανέκφραστη μακαριότητα.

Όλες αυτές οι θεϊκές καταστάσεις και ιδιαιτέρως η θεία μακαριότητα είχαν τόσο μεγάλη πνευματική ένταση, που αν κρατούσαν δυο λεπτά ακόμα, όπως βεβαίωσε ο μοναχός, δεν θα άντεχε άλλο η καρδιά του και θα πέθαινε!

-Ναι, πάτερ μου, είπε ο Γέροντας, η ευτυχία και τα κάλλη του Παραδείσου δεν είναι για μας τους σκώληκας και αμαρτωλούς «ων πρώτος ειμί εγώ» Πάντως ήταν κάτι το πολύ τρομερό για εκείνον τον νεαρό μοναχό.

Τόση Θεία Χάρις!...

Τόση γλυκύτητα!....

Τόση κρυστάλλινη καθαρότητα!...

Τόσο φως!...

Και η αγγελική ψαλμωδία;….

Άφωνος ο νους, βουβή και η γλώσσα.  Τα του Θεού και τα υπέρλογα δεν περιγράφονται με λέξεις.  Πιστεύω όμως πως η έκστασις αυτή του νοός ήτο μια ελάχιστη πληροφορία για την κατάσταση της άλλης ζωής, της αληθινής και ουρανίας, της ζωής του μέλλοντος αιώνος»…

Πηγή: ΒΙΒΛΙΟΓ. ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ.

π. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Η νοερά προσευχή - Η ΕΥΧΗ 

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΪΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ! - ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!
Με το όνομα του Ιησού χτύπα και λάβωνε τους εχθρούς!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ! ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!

ΓΕΡΩΝ ΚΛΕΟΠΑ ΗΛΙΕ: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΝΟΕΡΑΣ ΚΑΙ ΝΗΠΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ;

Γέρων Κλεόπα Ήλιε: Ποια είναι η διαφορά μεταξύ νοεράς προσευχής και νηπτικής προσευχής. 

Η νοερά προσευχή γίνεται τότε, όταν κάποιος βοηθούμενος με την προσοχή επί της καρδιάς του ανεβαίνει από εκεί με την προσευχή στον Θεό.
Ενώ ή νηπτική γίνεται τότε όταν κάποιος στεκούμενος με προσοχή και με την μνήμη του Θεού στην καρδιά του, εμποδίζει οποιοδήποτε άλλο λογισμό που προσπαθεί να εισέλθει στην καρδιά.

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ! ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

Δόξα σοι ο Θεός! Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΪΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΑΣ!

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν μας!

ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ!

Η πράξη της νοεράς προσευχής είναι να βιάσεις τον εαυτόν σου να λέγεις συνεχώς την ευχή με το στόμα αδιαλείπτως.

Στην αρχή γρήγορα, να μην προφθάνει ο νους να σχηματίζει λογισμό μετεωρισμού.

Να προσέχεις μόνο στα λόγια: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Όταν αυτό πολυχρονίσει, το συνηθίζει ο νους και το λέγει και γλυκαίνεσαι ωσάν να έχεις μέλι στο στόμα σου και θέλεις να το λέγεις. Αν το αφήσεις στενοχωρείσαι πολύ.

Όταν το συνηθίσει ο νους και χορτάσει -το μάθει καλά- τότε το στέλνει στην καρδιά…

Επειδή ο νους είναι ο τροφοδότης της ψυχής και μεταφέρει στην καρδιά οτιδήποτε φαντασθεί.

Όταν ο ευχόμενος κρατεί τον νου του να μη φαντάζεται τίποτε, αλλά να προσέχει μόνο τα λόγια της ευχής…

τότε αναπνέοντας ελαφρά με κάποια βία και θέληση δική του τον κατεβάζει στην καρδιά, και τον κρατεί μέσα και λέγει με ρυθμό την ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» …

Αν θέλεις να βρεις τον Θεό δια της «ευχής» δεν θα σταματάς ποτέ αυτήν την εργασία.

Όρθιος, καθήμενος, βαδίζοντας δεν θα μένεις χωρίς την ευχή.

Να μη βγαίνει πνοή χωρίς την ευχή για να εφαρμόζεται ο λόγος του Παύλου «αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε».

Εάν μπορέσεις να λέγεις την «ευχή» εκφώνως και συνέχεια, σε δύο-τρεις μήνες πιστεύω την συνηθίζεις και μετά πλησιάζει η Θεία Χάρις και σε ξεκουράζει…

Αρκεί να μη σταματήσεις να την λέγεις με το στόμα, χωρίς διακοπή.

Όταν την παραλάβει ο νους τότε θα ξεκουρασθείς με την γλώσσα να την λέγεις.

Όλη η βία είναι στην αρχή, έως ότου γίνει συνήθεια.

Κατόπιν θα την έχεις σ” όλα τα χρόνια της ζωής σου.

Μόνο κτύπα ευθέως την θύρα του θείου ελέους και πάντως ο Χριστός μας θα σου ανοίξει, εάν επιμένεις.

Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: Η ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ!

Η πείρα του Γέροντος μας Εφραίμ εις την νοεράν προσευχήν, όπως μας την παρέδωσεν, αποτελεί συνέχεια όλης της νηπτικής ασκητικής παραδόσεως.

Λέγει ο Γέροντας Εφραίμ: «Η καρδία του άνθρωπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδίαν. Εάν η καρδία του ανθρώπου καθαρισθή, τότε βλέπομεν τον Θεόν. Ο Θεός είναι αθεώρητος· ο Θεός είναι Πνεύμα. Δύναται όμως να βασιλεύση εις την καρδίαν του ανθρώπου, όταν γίνη αυτή καθαρόν δοχείον.

Διά να γίνη δεκτικόν δοχείον η καρδία του ανθρώπου, πρέπει να γίνη καθαρή. Δηλαδή, να γίνη καθαρή από ακάθαρτους λογισμούς. Διά να καθαρισθή όμως η καρδιά, πρέπει να μπη εις αυτήν κάποιο φάρμακον. Το φάρμακον αυτό είναι η νοερά προσευχή. Όπου πηγαίνει ο βασιλεύς, διώκονται οι εχθροί· και όταν μπη εις την καρδιά ο Χριστός, το όνομα Του το Άγιον, φυγαδεύονται των δαιμόνων οι φάλαγγες. Όταν ενθρονισθή μέσα καλά-καλά ο Χριστός, τότε υπάκουουν τα πάντα.

Διά να μπόρεση αυτό το κράτος της καρδιάς να καθησύχαση και να υποταχθή, πρέπει να έρθη ο Χριστός, ο Βασιλεύς, με τις στρατιές του να κυρίευση το κράτος· να διώξη τον εχθρόν, τον διάβολον· να καθυποτάξη κάθε ανησυχία από πάθη και αδυναμίες· να βασιλεύση σαν αυτοκράτωρ, σαν παντοδύναμος. Τότε αυτό, κατά τους πατέρας, λέγεται καρδιακή ησυχία. Να βασιλεύη η προσευχή χωρίς να διακόπτεται. Η προσευχή να έχη δημιουργήσει την καθαρότητα και την ήσυχον καρδίαν».

Ο μεγάλος αγώνας του ανθρώπου είναι να επαναφέρη τον νουν, που μετεωρίζεται με τις αισθήσεις έξω εις τα κτίσματα, μέσα εις την καρδίαν μας, εις το ταμείον των λογισμών. Ο μεγαλύτερος διδάσκαλος εις τον άνθρωπον, διά το Ιερόν αυτό έργον, είναι η νοερά προσευχή. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος, η οποία προσελκύεται διά της ευχής, μας διδάσκει όλα όσα χρειαζόμεθα.

Ο καλύτερος βοηθός, κατά την ώραν της εξόδου της ψυχής από τον κόσμον αυτόν, είναι η νοερά προσευχή. Διότι την ευχήν αυτήν θα χρησιμοποιή η ψυχή, εφ’ όσον βέβαια την γνωρίζει. Η ψυχή θα είναι οπλισμένη με την δύναμη της προσευχής, με το ακαταμάχητον Όνομα του Χριστού, το όποιον τρέμουν οι δαίμονες και δεν μπορούν να πλησιάσουν την ψυχήν. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με.

Προσπάθησε πάντα η ευχή του Ιησού Χρίστου να επενδύη όλα τα έργα σου· κάθε πνοή και κάθε νόημα. Ω τότε πόσο θα ευφραίνεται η καρδία σου! Πόσο θα χαίρεσαι, διότι θα ανεβαίνη ο νους εις τα ουράνια. Διά τούτο μην αμελής να λέγης: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με.

Όταν ψάλης θα κατανοής τα ψαλλόμενα· θα έχης όρεξιν και φωνήν ικανήν και ταπείνωσιν διά να αποδίδης καθώς αρμόζει τα λόγια του Θεού. Διά τούτο μην άδικης άλλο την ψυχήν σου, αλλά και ψάλλων λέγε ενδόμυχα την ευχήν·

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Όταν εργάζεσαι ας μην απορροφάται όλη σου η δύναμις εις την εργασίαν, αλλά να λέγης -ψιθυριστά και την ευχήν. Τότε και τα έργα σου θα είναι ορθά, χωρίς λάθη, καθαρά από λογισμούς και η απόδοσις της εργασίας σου θα είναι μεγαλύτερα. Λέγε λοιπόν την ευχήν του Ιησού Χρίστου, διά να ευλογούνται τα έργα σου· Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Το Πνεύμα το Άγιον σκεπάζει την ψυχήν που εύχεται. Εισέρχεται μέχρι τα βάθη της ψυχής, ελέγχει όλον τον εσωτερικόν κόσμον της ψυχής και τον κατευθύνει προς το θέλημα του Θεού το Άγιον . Τότε μόνον η ψυχή έχει την δύναμιν να ειπή μαζύ με τον Προφήτην. «Ευλογεί η ψυχή μου τον Κύριον και πάντα τα εντός μου, το όνομα το Άγιον αυτού» (Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπόν την ευχήν διά να έχης την σκέπην του Άγιου Πνεύματος.

Όταν το Πνεύμα το Άγιον καλύπτει την ψυχήν σου αισθάνεσαι μιά πληρότητα και μιά ταπείνωσιν. Δεν επηρεάζεσαι από την αδικία, την ειρωνεία ή τον επαίνον. Ζης σε μιά ατμόσφαιρα πνευματική που δεν εισέρχεται εύκολα ο ιός της αμαρτίας. Ο πνευματικός ανακρίνει τα πάντα, αυτός δε υπ’ ουδενός ανακρίνεται.

Το Πνεύμα το Άγιον σου δίδει άλλα μάτια και άλλην κρίσιν. Λέγε συνεχώς την ευχήν, διά να ζης άνετα μέσα σε κάθε περιβάλλον· Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Ως άνθος αμάραντον και δένδρον ευσκιόφυλλον πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων του Άγιου Πνεύματος γίνεται η ψυχή σου όταν λέγης·
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Λέγε την ευχήν και άφησε την χάριν του Άγιου Πνεύματος να εισέλθη εις τα βάθη της ψυχής σου. Γίνε τότε άγρυπνος θυρωρός του οίκου της ψυχής σου και θεατής των ενεργειών του Άγιου Πνεύματος και λέγε μετ’ ευφροσύνης· Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Το Πνεύμα το Άγιον είναι η ευλογία όλου του κόσμου. Το Πνεύμα το Άγιον είναι το φως και η ζωή της ψυχής, η όποια ανυμνεί και δοξολογεί από τα βάθη αυτής το Όνομα της Αγίας Τριάδος. Αμήν.

Απόσπασμα από το βιβλίο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Ιερά Μονή Καρακάλλου Άγιον Όρος
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ! Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ ΟΠΛΟ ΚΑΘΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ!

Η κάτωθι σύντομος προσευχή είναι παντοδύναμο όπλο κάθε χριστιανού: « Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς». Λέγε αδερφέ μου με τα χείλη και με την καρδιά σου συνεχώς τα σωτήρια αυτά λόγια, διότι φωτίζουν τον νου, γαληνεύουν την καρδιά, καίουν την αμαρτία, μαστίζουν και εκδιώκουν τους δαίμονας.

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ! Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ!

Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!

Η Ευχή του Ιησού μας ναναι η τροφή, το ποτό, το οξυγόνο και η αναπνοή μας. Δεν γίνεται Ζωή Χριστού μέσα μας, χωρίς το πανάγιον Όνομα Του Ιησού μας.