ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΟΓΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΟΓΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: ΟΙ «ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΙ» ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

Ἡ λέξη «σαλτιμπάγκος», κατά τό «Μικρό λεξικό τῆς Νέας Ἑλληνικῆς γλώσσας» τοῦ Γ. Μπαμπινιώτη, σημαίνει «πλανόδιος διασκεδαστής πού ἐκτελεῖ διάφορα κωμικά νούμερα σέ ἀνοικτούς χώρους». Πρόκειται γιά μιά ὁμάδα ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι κάνουν διάφορα παιχνίδια, μέ σκοπό νά διασκεδάσουν τά μικρά παιδιά καί τούς μεγάλους, κυρίως σέ πανηγύρια, σέ λούνα πάρκ, σέ ἐμποροπανηγύρεις.
Τόν ὅρο αὐτόν χρησιμοποιῶ ἐδῶ γιά νά χαρακτηρίσω μερικούς ἐκκλησιαστικούς παράγοντας, Κληρικούς ἤ λαϊκούς, οἱ ὁποῖοι κάνουν λογοπαίγνια καί ἁπλοποιοῦν ἤ καί γελοιποιοῦν τά μεγάλα θέματα τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς θεολογίας.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἕνα μυστήριο πού δέν μπορεῖ κανείς νά τό βιώση μέ τήν λογική καί τίς σωματικές αἰσθήσεις, οὔτε βέβαια μέ τήν φαντασία.
Ἐπίσης, ἡ θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι μιά σοβαρή ὑπόθεση πού δείχνει ποιός εἶναι ὁ σκοπός τοῦ ἀνθρώπου, τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου καί βεβαίως ὁ σκοπός τῆς ὑπάρξεως τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἄνθρωπος, κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, εἶναι «κεκελευσμένος Θεός», καί ἡ ἀνθρωπολογία, ὅπως τήν ἀνέπτυξαν οἱ Πατέρες, εἶναι ὁλοκλήρωση τοῦ κατ’ εἰκόνα καί τοῦ καθ’ ὁμοίωση. Ἀκόμη, ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ ἀπέβλεπε στήν νίκη πάνω στήν ἁμαρτία, τόν διάβολο καί τόν θάνατο.
Μιά τέτοια θεολογία τήν ὁποία συναντᾶμε στά κείμενα τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων, ὅπως ἀποκαλύφθηκε ἀπό τόν Ἄσαρκο στήν Παλαιά Διαθήκη καί τόν Σεσαρκωμένο Λόγο στήν Καινή Διαθήκη, δέν μπορεῖ νά γίνη «ταχυδακτυλουργικό» παιχνίδι, δέν μπορεῖ νά γελοιοποιῆται, νά πέφτη χαμηλά γιά νά τό φθάνουν ὅλοι, δέν εἶναι δυνατόν νά γίνη ἕνα λίπασμα γιά νά συντηρῆ κάτι ἀρρωστημένο καί νά ἱκανοποιῆ τά πάθη τῶν ἀνθρώπων, δέν μπορεῖ νά χωρέση στό «star system» τῆς ἐποχῆς μας.
Δυστυχῶς, παρατηρῶ ὅτι συνεχῶς ἐμφανίζονται σέ δημόσιους χώρους μερικοί τέτοιοι «σαλτιμπάγκοι» πού κάνουν τήν ὀρθόδοξη θεολογία, τήν ἐκκλησιαστική ζωή καί τήν ὀρθόδοξη ἀσκητική παράδοση ἕνα παιχνίδι τῆς ἀγορᾶς, μιά διασκεδαστική παρουσίαση τῶν μεγάλων καί ὑψηλῶν, ἕνα παιχνίδι λέξεων καί ἐντυπώσεων στήν «τηλεοπτική ἀγορά», μιά χιουμοριστική προσφορά.
Θά μποροῦσα νά χρησιμοποιήσω μερικά παραδείγματα γιά νά κάνω πιό φανερά αὐτά τά σύγχρονα φαινόμενα, ἀλλά δέν θά τό κάνω γιατί δέν θέλω νά τό συγκεκριμενοποιήσω σέ μερικούς Κληρικούς.
Τό γεγονός εἶναι ὅτι, ὅπως γίνονται διάφορα τηλεοπτικά παιχνίδια ἤ διάφοροι διαγωνισμοί στούς τηλεοπτικούς σταθμούς, τό ἴδιο μέ ἕναν ἔμμεσο τρόπο γίνονται τέτοια παιχνίδια συναγωνισμῶν καί ἀνταγωνισμῶν στόν «ἐκκλησιαστικό ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό τύπο». Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἀφ’ ἑνός μέν κρίνουν ὅσους ὁμιλοῦν μέ αὐθεντικό τρόπο γιά τά ἱερά καί ὅσια τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἀφ’ ἑτέρου δέ χρησιμοποιοῦν διαφόρους κωμικούς τρόπους, σάν νά εἶναι «πλανόδιοι διασκεδαστές» τῆς κοινῆς γνώμης, γιά νά ἐντυπωσιάσουν καί νά τύχουν ἀναγνωρισιμότητας.
Ἐπί τέλους, ἡ σωτηρία εἶναι πολύ μεγάλη γιά νά τήν ἐμπιστεύεται κανείς σέ μερικούς «σαλτιμπάγκους τῆς θεολογίας».
Ν.Ι.

Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου
“Εκκλησιαστική Παρέμβαση“ ΤΕΥΧΟΣ 257 - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017- parembasis.gr

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΜΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΣ: ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ, ΤΩΡΑ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΝΑ ΑΠΟΚΟΨΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Εγκύκλιος  Μητροπολίτου Σάμου καί Ἰκαρίας κ.κ. Εὐσεβίου διά τόν ἑορτασμόν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ὡς Προστατῶν τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων

Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Μέ θλίψη καί ἔντονο προβληματισμό πληροφορηθήκαμε τήν ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων νά θεσπίσει τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ὡς «ἀργία», ἡ ὁποία ὅμως δέν θά περιέχει οὔτε ἐκκλησιασμό τῶν Μαθητῶν, ἀλλά οὔτε καί τήν πραγματοποίηση, ἔστω κάποιας, τιμητικῆς ἐκδήλωσης μέ ἀναφορά στή ζωή καί τό ἔργο τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ὡς Προστατῶν τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων καί τῆς Παιδείας μας.
Καί διερωτώμεθα; Ποιά εἶναι ἄραγε ἡ σκοπιμότητα μιᾶς τέτοιας ἀπόφασης;
Σέ τί ὠφελεῖ ἡ θέσπιση μιᾶς «ἀργίας» μέ θρησκευτική ἀφορμή, ὅταν αὐτή δέν γίνεται γιά νά διευκολυνθεῖ ὁ ἐκκλησιασμός διδασκόντων καί διδασκομένων ἤ τῆς συμμετοχῆς τους σέ μιά ἐκδήλωση πνευματικοῦ περιεχομένου, γιά τόν ρόλο πού διαδραμάτισαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες στήν παιδεία καί τόν πολιτισμό τοῦ Ἔθνους μας;

Ἤ ἀκόμη σέ τί θά ἔβλαπτε ὁ Ἐκκλησιασμός καί ἡ συμπροσευχή ὅλων, ἀφ’ ᾗς στιγμῆς μάλιστα ἔχει ὁρισθεῖ νά ἀναπέμπεται καί εἰδική δέηση γιά τόν θεῖο φωτισμό καί τήν ἄνωθεν ἐνίσχυση τῶν Μαθητῶν, τῶν Καθηγητῶν τους, τῶν Γονέων καί Κηδεμόνων τους καί ὅλων ὅσων συντελοῦν στήν πνευματική συγκρότηση τῶν Νεοελλήνων;
Εἰλικρινά λυπούμαστε, διότι ἀδυνατοῦμε νά ἑρμηνεύσουμε μιά τέτοια ἀπόφαση καί νά κατανοήσουμε ἀκόμη τά κίνητρά της! Μᾶς στενοχωρεῖ δέ, ἡ θλιβερή διαπίστωση, ὅτι μετά ἀπό τήν ἀλλοίωση τοῦ ὀρθοδόξου χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, πού, παρά τίς ἀντιδράσεις μας, ἐπέφερε στά Σχολεῖα μας τό Ὑπουργεῖο Παιδείας μέ τά νέα βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν, τώρα ἐπιχειρεῖ ἐκ νέου νά ἀποκόψει τούς Νέους μας ἀπό τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία, ἐπισημοποιώντας τόν ἤδη κατά τά τελευταῖα χρόνια ἀποδυναμωμένο σύνδεσμο τῶν Σχολείων μέ τήν ἐκκλησιαστική ζωή.
Ἡ ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας κατ΄ ἀρχήν ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τό μόλις περυσινό προεδρικό διάταγμα ΠΔ79/2017, πού ἀναφέρει, ὅτι «ἡ εορτή των Τριῶν Ἱεραρχῶν περιλαμβάνεται στίς ἡμέρες, πού πραγματοποιούνται Ἑορταστικές ἐκδηλώσεις στά σχολεῖα καί κατά τήν κρίση τους ἐκκλησιασμός».
Ὅμως πέρα ἀπό τήν πνευματική βλάβη, πού προκαλεῖται καί εἶναι ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς σημασίας, ἡ ἀπόφαση αὐτή τοῦ Ἀξιοτίμου κ. Ὑπουργοῦ Παιδείας, ἀποτελεῖ καί κατάφωρη παραβίαση τοῦ Συντάγματος τῆς Πατρίδος μας, σύμφωνα μέ τό ὁποῖο, στό ἄρθρο 16 παράγραφος 2, ὡς σκοπός τῆς Παιδείας στήν Ἑλλάδα ἀναφέρεται ρητά μετάξύ ἄλλων ἡ ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνείδησης, σέ συνδυασμό μάλιστα καί μέ τό 201 Προεδρικό Διάταγμα τοῦ 1998 (παρ. 8 του άρθρου 13 του Π.Δ. 201/1998) (ΦΕΚ 161 Α΄/13-7-1998), περί «Ἐκκλησιασμοῦ Μαθητῶν», ὅπου ὁ ἐκκλησιασμός ἀναφέρεται ὡς ἀναφαίρετο δικαίωμά τους.
Γιά τήν ἱστορία ἐπιθυμοῦμε νά ἀναφέρουμε, ὅτι ὁ κοινός ἑορτασμός τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στίς 30 Ἰανουαρίου θεσπίσθηκε ἤδη στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό τόν 11ο αἰῶνα. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας τιμώντας ἀπό κοινοῦ τίς μεγάλες καί ἐξέχουσες φυσιογνωμίες τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, πού λάμπρυναν μέ τό πνευματικό τους ἀνάστημα τό στερέωμα τῆς Ἑλληνοχριστιανικῆς Παιδείας, ἀναδεικνύει τόν θαυμαστό καί ἀπαράμιλλο συνδυασμό τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος καί πολιτισμοῦ μέ τήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη καί ζωή. Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ὑπῆρξαν ἡ ἁπτή ἀπόδειξη τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος, ὅταν ζήτησαν νά τόν συναντήσουν οἱ Ἕλληνες, εἶπε: «Νῦν ἐδοξάσθη ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου» (Ἰω. ιγ 31)
Ἔκτοτε, ἀκόμη καί μέσα στά ζοφερά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, ἡ ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἐθεωρεῖτο ὡς ἡ γιορτή τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας. Αὐτός ὁ συλλογισμός ἀποδεικνύεται εὐχερῶς, ἄν σκεφθοῦμε, ὅτι τόσο στή Σάμο καί κυρίως στήν Ἰκαρία, στή διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας χτίσθηκαν Ἐνοριακοί Ναοί πρός τιμήν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, μεμονωμένα ἤ ἀπό κοινοῦ. Ὅπως ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ο Χρυσόστομος στό Καρλόβασι, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στό ὁμώνυμο χωριό τῆς Ἰκαρίας καί στό Μαυρικάτο Ἰκαρίας, ἤ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος Γλαρέδου Ἰκαρίας καί ἀνάμεσά τους ὁ πρῶτος Ἐνοριακό Ναός στόν Ξυλοσύρτη Ἰκαρίας πρός τιμήν καί τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ἕνας ἐκ τῶν ἀρχαιοτέρων Ναῶν τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφερείας.
Σύμφωνα λοιπόν μέ αὐτή τήν μεγάλη ἀλήθεια καί τήν πραγματική τιμή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀπό μέρους τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ἡ Σύγκλητος τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἐπαλήθευσε τόν ἑορτασμό καί μέ ἀπόφασή της το 1841 θέσπισε, νά θεωρεῖται ἡ ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στίς 30 Ἰανουαρίου ὡς ἡ ἑορτή τῶν ἑλληνικῶν Γραμμάτων, ἀπόφαση τήν ὁποία περιέβαλε μέ σχετική Νομοθεσία καί ἡ Πολιτεία ἀργότερα.
Ἐπαναλαμβάνουμε, ὅτι τό σκεπτικό τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων, παράλληλα πρός τήν ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, μέ τόν τρόπο του ὁ καθένας, συνέζευξαν ἄριστα τήν Ἑλληνική μόρφωση καί παιδεία μέ τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική πίστη καί ζωή.
Ἡ ἀξία καί ἡ σπουδαιότητα τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ὡς Ἐφόρων καί Προστατῶν τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων καί κατ’ ἐπέκτασιν τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ἑλλήνων μαθητῶν καί διδασκάλων, κάθε ἐκπαιδευτικῆς βαθμίδος, ἐμφαίνεται καί ἀπό ἕνα ἀπόσπασμα τοῦ λόγου τοῦ καθηγητοῦ καί συγγραφέως τῆς Ἱστορίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, Κωνσταντίνου Παπαρηγόπουλου, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοῦ ἔτους 1881 στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, ὅπου ὑπογραμμίζει: «Ὁ νεώτερος Ἑλληνισμός ταυτίσας τήν ἑορτήν τῶν Γραμμάτων μετά τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ἀπέδειξε πόσο εὐκρινῆ εἶχε τήν συνείδησιν τοῦ χαρακτῆρος, δι’οὗ ἠθέλησε νά περιβάλῃ τήν ἐθνικήν ἡμῶν ἐκπαίδευσιν, καθ’ ὅτι παιδεία καί πίστις, πίστις καί παιδεία, ὑπῆρξαν οἱ δύο πόλοι περί οὕς ἔδει νά στρέφεται ἡ πνευματική καί ἐθνική ἡμῶν διάπλασις».

Ἀγαπητοί μου,
Γιά τούς λόγους αὐτούς καί πολλούς ἀκόμη, πού δέν χωροῦν σέ μία ἐγκύκλια ἀνακοίνωση, παρακαλοῦμε καί προτρέπουμε τούς Μαθητές, τούς Γονεῖς καί Κηδεμόνες τους, ἀλλά καί τούς Ἐκπαιδευτικούς ὅλων τῶν Βαθμίδων νά ἀξιοποιήσουν τήν «ἀργία», πού θέσπισε γιά χάρη τους ὁ Ὑπουργός Παιδείας μέ ἐκκλησιασμό στούς κατά τόπους Ἱερούς Ναούς, ὥστε νά προσευχηθοῦμε ὅλοι ζητώντας τήν χάρη καί τόν φωτισμό τοῦ Θεοῦ, μέ τίς πρεσβεῖες τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καί νά ἀκούσουμε καί ἕνα λόγο γιά τό λαμπρό βίο, τήν ξακουστή πολιτεία καί τήν ἀδιαμφισβήτητη προσφορά τους στόν ἑλληνορθόδοξο Πολιτισμό μας καί μάλιστα φέτος διά τῆς ὑπ’ἀριθμ. 5565/2705/21-12-2017 Ἐγκυκλίου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Σέ ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς μας, ἰδίως ὅπου ὑπάρχουν σχολικά συγκροτήματα, θά τελεσθεῖ πανηγυρική θεία Λειτουργία, στό τέλος τῆς ὁποίας θά γίνει, ὅπως κάθε χρόνο καί εἰδική προσευχή γιά τόν ἄνωθεν φωτισμό τῶν διδασκόντων καί διδασκομένων στά Σχολεῖα τῶν ἀκριτικῶν μας Νησιῶν.
Ὁ τιμητικός ἑορτασμός τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀπό μέρους ὅλων καί ἰδίως τῶν Μαθητῶν δέν εἶναι μόνο ἐποφειλομένη τιμή γιά τήν ἐπίτευξη τῆς ἀπό αἰώνων ἁρμονικῆς συνύπαρξης Ἑλληνισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας, ἀλλά καί χρέος ἱερό πρός τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα μας, ὡς Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καί πρός ἐπίτευξιν συγκροτημένης καί ἄρτιας ἐγκυκλοπαιδείας.

Μετά τῆς ἐν Χριστῶ ἀγάπης καί εὐχῶν
Ὁ Μητροπολίτης
^ Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ: «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ»

Μετά από πολύ καιρό ήρθε στην επικαιρότητα ξανά το θέμα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων, με διαλόγους που έχει ξεκινήσει η Ελληνική Κυβέρνηση.
Χθες, Τετάρτη 17 Ιανουαρίου ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, απέστειλε σύμφωνα με πληροφορίες της Romfea.gr επίστολή σε Μητροπολίτες.
Στην επιστολή του ενημερώνει τους Ιεράρχες ότι την Κυριακή 21 Ιανουαρίου θα τελεστεί πάνδημος και αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου, προσκαλώντας τους να συμμετάσχουν σε αυτή.
Με τον τρόπο αυτό ο Παναγιώτατος θέλει να στείλει ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, σχετικά με το όνομα της ελληνικότατης Μακεδονίας, παρόλο που συλλείτουργα γίνονται κάθε εβδομάδα.
Ας θυμηθούμε όμως τι είχε κάνει και πως αντέδρασε ο Προκάτοχός του, μακαριστός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελημών Χρυσοφάκης για το Μακεδονικό Ζήτημα.
Ο  αείμνηστος αυτός πατριώτης Ιεράρχης έλεγε χαρακτηριστά: «Συνήγειρε καί συνεκάλεσεν ἡμᾶς ἐπί τό αὐτό τό ὑπέρτατο ἐθνικόν ἡμῶν θέμα, ὡς τυγχάνει ἡ φιλτάτη Μακεδονία ἡμῶν. Δι’ ἡμᾶς τούς Ἑλληνας, καί δή τούς οἰκούντας ἐν Μακεδονίᾳ, δέν ὐπάρχει θέμα Μακεδονικόν· ὐπάρχει μόνον διά τούς ἐχθρούς τῆς πατρίδος ἡμῶν, καί εἰς τούς ὁποίους λέγομεν ὅτι: Ἡ Μακεδονία ἦτο, εἶναι καί θά παραμείνη Ἑλληνική!»


ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΝΑΝ ΙΕΡΑΡΧΗ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ....ΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΕ!

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΟ

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΟ

1. Στό σημερινό μου κήρυγμα, ἀδελφοί χριστιανοί, θά σᾶς πῶ λίγα λόγια γιά τόν ἅγιο πού θά ἑορτάζουμε αὐτή τήν ἑβδομάδα, στίς 18 τοῦ μηνός, τόν ἅγιο Ἀθανάσιο Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας. Εἶναι πολύ μεγάλος ἅγιος, ἀδελφοί. Ἐξωτερικά, κατά τά σωματικά του χαρακτηριστικά, δέν ἐντυπωσίαζε τόν θεατή του. Ἦταν κοντός στό ἀνάστημα, γι᾽ αὐτό καί οἱ ἐχθροί του τόν ἀποκαλοῦσαν ἐμπαικτικά «ἀνθρωπίσκο». Ἡ Ἐκκλησία ὅμως τόν εἶπε «Μέγα» καί «Ἄτλαντα», γιατί στούς δυνατούς του «ὤμους» μέ τήν ἰσχυρή του θεολογία κράτησε τήν ὀρθόδοξη πίστη! Αὐτός σήκωσε τό θεολογικό βάρος ἐναντίον τοῦ βλασφήμου Ἀρείου καί ὁ ἀγώνας του αὐτός δικαιώθηκε στήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας τό 325 μέ τήν Α´ Οἰκουμενική Σύνοδο. Ὁ Ἄρειος ἠρνεῖτο τήν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί αὐτή του ἡ βλασφημία πρόσ­βαλε ὅλη τήν πίστη μας, ἡ ὁποία βασίζεται στήν ἀλήθεια καί τό δόγμα ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Θεός. Στήν πολεμική, λοιπόν, ἐναντίον τοῦ Ἀρείου γιά τήν ἀνατροπή τῆς αἵρεσής του πρωτοστάτησε ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. Μέ τήν σωστή θεολογία του διατυπώθηκε τό δόγμα ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, εἶναι «Θεός ἀληθινός», γιατί γεννήθηκε «ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Πατρός» καί εἶναι «ὁμοούσιος» μέ Αὐτόν. 

Οἱ πατέρες τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τό εἶπαν καθαρά ὅτι οἱ ἐκφράσεις τό «ἐκ τῆς οὐσίας» καί τό «ὁμοούσιον», που διετύπωσαν γιά τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, τόν Ἰησοῦ Χριστό, μέ τίς θεολογικές συζητήσεις τοῦ Μ. Ἀθανασίου, εἶναι «ἀναιρετικά τῆς ἀσεβείας λογαρίων». Ἀναιροῦν, δηλαδή, τά «λογάρια», τά φληναφήματα τοῦ Ἀρείου, ὁ ὁποῖος ἔλεγε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ «κτίσμα» καί «ποίημα» καί ὄχι προαιώνιο («οὐκ ἦν πρίν γεννηθῇ»). Οἱ Ἀρειανοί ὅμως ἦταν πολλοί καί διέθεταν ἰσχυρά μέσα, γι᾽ αὐτό καί πετύχαιναν νά ἔχουν τόν αὐτοκράτορα μέ τό μέρος τους καί τόν ἔκαναν νά διώκει τόν ἅγιο Ἀθανάσιο. Ἀπό τά 46 χρόνια ἀρχιερωσύνης του ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος τά 16 του τά πέρασε στήν ἐξορία. Ὑπέφερε πολλές ταλαιπωρίες ὁ ἅγιος, ἀδελφοί, πολλές κακουχίες γιά τήν πίστη, πολλές συκοφαντίες. Ἀλλά, παρά τίς διώξεις του καί τά κυνηγητά του ἀπό τούς ἄρχοντες καί τούς μεγάλους, αὐτός στάθηκε σταθερός καί ἀκλόνητος στήν ὑπεράσπιση τῆς ἀλήθειας καί δέν τήν ἀλλοίωσε καθόλου γιά νά πετύχει τήν δική του ἄνεση καί καλοπέραση. Ὅλη του ἡ ζωή, ἡ ἁγία του ζωή, ἦταν ἕνα μαρτύριο. Ὅπως τό λέγει ὁ μέγας ἱστορικός Παπαρηγόπουλος, πού κατάγεται ἀπό ἐμᾶς, ἀπό τήν Βυτίνα, ὀ ἅγιος Ἀθανάσιος ὑπῆρξε «ὁ ἁγιώτερος τῶν ἡρώων καί ὁ ἡρωικότερος τῶν ἁγίων»!

2. Δέν ἔχω τόν χρόνο, ἀγαπητοί μου, σέ ἕνα λειτουργικό κήρυγμα νά ἀναφερθῶ σέ ὅλο τόν βίο καί τήν θεολογία τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου. Γι᾽ αὐτό θά σᾶς πῶ λίγα λόγια γιά τήν θεολογική καί ἐκκλησιολογική θέση τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου σέ ἕνα μόνο θέμα. Ἀκοῦστε: Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ἔζησε τότε πού ἡ Ἐκκλησία ἀπέκτησε «καλές σχέσεις» μέ τήν πολιτεία, ἄς τό ποῦμε ἔτσι. Ἦταν, δηλαδή, ἡ ἐποχή πού ἡ Ἐκκλησία βγῆκε ἀπό τίς κατακόμβες καί δέχθηκε τήν «προστασία» τῆς πολιτείας. Αὐτή ὅμως ἡ «προστασία» ἄς ἔλειπε καλύτερα, γιατί δημιούργησε τεράστια προβλήματα στήν Ἐκκλησία. Καί τό πρωταρχικό πρόβλημα ἦταν ἡ ἀνάμειξη τοῦ χριστιανοῦ αὐτοκράτορα στά πράγματα τῆς Ἐκκλησίας. Στήν περίπτωσή μας ἐδῶ τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου οἱ ἀρειανόφρονες ἐπίσκοποι ἐπενέβαιναν στόν αὐτοκράτορα γιά νά συγκαλέσει συνόδους, μέ τίς ὁποῖες ἤθελαν νά ἀνατραποῦν οἱ ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Νικαίας καί νά καταδικασθεῖ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. Καί πραγματικά ἔτσι γινόταν. Ὁ αὐτοκράτορας ἄρχισε νά ἐπεμβαίνει στά πράγματα τῆς Ἐκκλησίας καί νά αὐταρχεῖ στόν ἱερό χῶρο. Αὐτό λέγεται «καισαροπαπισμός», πού τόν ὑπεστήριξε δυνατά ὁ Εὐσέβιος Καισαρείας, ἕνας Ἐπίσκοπος πού ὑπεστήρζε τόν Ἄρειο καί ἦταν ἐνάντιος πρός τόν ἅγιο Ἀθανάσιο. Αὐτός, μαζί μέ ἄλλους, ἔδινε μικρή σημασία στίς θεολογικές διαφορές καί ἔλεγε ὅτι τό πᾶν εἶναι ἡ ἑνότητα ὅλων στήν Ἐκκλησία μέσα στήν ἑνότητα τοῦ κράτους. ῾Η θέση αὐτή ἐπηρέασε καί τόν Μ. Κωνσταντῖνο, πού χάριν τῆς κρατικῆς ἑνότητας ἤθελε τήν εἰρήνη καί ὄχι τίς διενέξεις καί τούς χωρισμούς, λόγῳ τῶν δογματικῶν διαφορῶν. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Μ. Κωνσταντῖνος ζήτησε ἀπό τόν Μ. Ἀθανάσιο νά δεχθεῖ τόν Ἄρειο στήν Ἐκκλησία. Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὅμως ἀπέκρουσε τήν πρόταση αὐτή τοῦ αὐτοκράτορα.
Ἀλλά μετά τόν Μ. Κωνσταντῖνο οἱ αὐτοκράτορες ἀπέκτησαν μεγάλη ἀναίδεια καί δέν ἀρκοῦνταν σέ μία πρόταση, ὅπως ὁ ἅγιος Κωνσταντῖνος, ἀλλά ἐπενέβαιναν δυναμικά στά πράγματα τῆς Ἐκκλησίας. Συγκαλοῦσαν συνόδους θέλοντες νά ἀνατρέψουν καί τήν Σύνοδο τῆς Νικαίας καί νά καθαιρέσουν ὀρθοδόξους καί ἁγίους Ἐπισκόπους, ὅπως τόν ἅγιο Ἀθανάσιο. Γιά πίστωση αὐτοῦ πού σᾶς λέγω σᾶς ἀναφέρω, χριστιανοί μου, τόν ὑπερφίαλο λόγο τοῦ βασιλέα Κωνσταντίου, διαδόχου τοῦ Μ. Κωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος ἔλεγε ὅτι αὐτό πού θέλει αὐτός, αὐτό θά εἶναι ἐκκλησιαστικός νόμος: «Ὅπερ ἐγώ βούλομαι τοῦτο κανών ἐκκλησιαστικός νομιζέσθω»!...

3. Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, ἀγαπητοί μου, πολέμησε τόν καισαροπαπισμό, τήν ἐπέμβαση, δηλαδή, τῶν βασιλέων στήν Ἐκκλησία. Κατά τόν ἅγιο Ἀθανάσιο ὁ βασιλεύς δέν ἔχει καμία θέση στήν «κρίση», δηλαδή, στήν ἀπόφαση τῶν Ἐπισκόπων. Τό γεγονός ὅτι ὁ αὐτοκράτορας εἶχε τήν βασιλεία ἀπό τόν Θεό, δέν τοῦ ἐξασφάλιζε καί τό δικαίωμα νά ἀποφασίζει καί γιά τά ἐκκλησιαστικά καί θεολογικά θέματα. Αὐτό τό ἔλεγε, ὅπως εἴπαμε, ὁ Εὐσέβιος Καισαρείας, πού θεμελίωσε τόν καισαροπαπισμό. Ἡ ἀπόφαση τῶν Ἐπισκόπων δέν ἀποκτᾶ τό «κῦρος» της ἀπό τόν βασιλέα. Ἀντίθετα, οἱ Ἐπίσκοποι κρίνουν τόν βασιλέα ἄν πιστεύει ὀρθόδοξα ἤ ὄχι.
Ἡ θέση αὐτή τοῦ Μ. Ἀθανασίου κατά τοῦ καισαροπαπισμοῦ ἦταν θεολογία ἑνός παλαιοῦ Ἐπισκόπου πατρός τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, τοῦ γηραιοῦ καί πανσέβαστου, τοῦ Κορδούης Ὁσίου. Καί αὐτός ἀπέτρεπε τόν βασιλέα Κωνστάντιο ἀπό τό νά ἀναμιγνύεται στά ἐκκλησιαστικά, γιατί σ᾽ αὐτόν ὁ Θεός τοῦ ἐμπιστεύθηκε μόνο τήν κοσμική ἐξουσία. Τοῦ ἔλεγε: «Μή τίθει σεαυτόν εἰς τά ἐκκλησιαστικά, μηδέ σύ περί τούτων ἡμῖν παρακελεύου, ἀλλά μᾶλλον παρ᾽ ἡμῶν σύ μάνθανε ταῦτα. Σοί βασιλείαν ὁ Θεός ἐνεχείρισεν, ἡμῖν τά τῆς Ἐκκλησίας ἐπίστευσε»!
Ἄς ἀκολουθοῦμε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ὅλοι μας, καί ᾽μεῖς οἱ Ἐπίσκοποι, ἀλλά καί σεῖς οἱ λαϊκοί, τήν γραμμή τῶν ἁγίων Πατέρων μας. Θά δίνουμε ὅλοι μας τήν πρέπουσα τιμή στήν κρατική ἐξουσία, γιατί αὐτή εἶναι ἐντολή τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, ὁ ὁποῖος μᾶς λέγει, «τόν βασιλέα τιμᾶτε» (Α´ Πἐτρ. 2,17). Καί βασιλεύς τότε ἦταν ὁ Νέρωνας!... Θά ἀποδίδουμε, λοιπόν, τήν τιμή στόν κοσμικό ἄρχοντα, ὅποιος καί ἄν εἶναι αὐτός, ἀλλά δέν θά τοῦ ἐπιτρέπουμε ποτέ νά ἐπεμβαίνει στά πράγματα τῆς Ἐκκλησίας. Καί ἄν μάλιστα καταλάβουμε ἐκ μέρους του κάτι τέτοιο, θά τοῦ ἀντισταθοῦμε δυναμικά, γιατί ἔτσι μᾶς διδάσκουν οἱ ἅγιοι Πατέρες νά φερόμαστε. Ἀλλά καί σεῖς οἱ Χριστιανοί, ἀγαπητοί μου, μήν ἐνεργεῖτε καισαροπαπικά. Γιατί βάζετε τούς ὑπουργούς σας καί τούς βουλευτές σας νά τηλεφωνοῦν σέ μᾶς τούς Ἐπισκόπους γιά μεταθέσεις ἱερέων καί γιά ἄλλα καθαρῶς ἐκκλησιαστικά καί πνευματικά θέματα. Ἐπιθυμῶ, ὦ χριστιανοί, νά γνωρίζετε ὅτι σέ μᾶς τούς Ἐπισκόπους βαρύνει περισσότερο ἠ γνώμη καί ἡ ἐπιθυμία μιᾶς ἁπλῆς χριστιανῆς, πού ζυμώνει τό πρόσφορο καί ἀνάβει τό καντήλι στήν Παναγιά, καί ὄχι ἡ θέληση τῶν ὑπουργῶν καί τῶν ὑψηλῶν ἀρχόντων. Πολλοί ἀπ᾽ αὐτούς εἶναι καί ἀσεβεῖς. Ἔρχονται στήν ἐπαρχία μας καί, ἄς εἶναι ἡμέρα Παρασκευή καί Μ. Τεσσαρακοστή, αὐτοί καταλύουν προκλητικά τίς ἱερές νηστεῖες. Γιά νά μήν πῶ τώρα τό ἄλλο καί ὀργισθῶ, γιά τούς αἰσχρούς νόμους πού θεσπίζουν στήν πατρίδα μας, ἐνάντια πρός τό Ἅγιο Εὐαγγέλιο καί ἄλλα καί ἄλλα...
Ἄς ἀκολουθοῦμε, ἀδελφοί μου, τήν γραμμή τῶν ἁγίων μας Πατέρων γιά νά ἔχουμε τήν εὐχή τους καί τήν εὐλογία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ΑΜΗΝ.

Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: ΤΑ ΩΡΟΣΚΟΠΙΑ

Τα Ωροσκόπια
Μητροπολίτης Ναυπάκτου και αγίου Βλασίου Ιερόθεος

Πολλές εφημερίδες και περιοδικά δημοσιεύουν ωροσκόπια και αρκετοί άνθρωποι «πολιτισμένοι» τα διαβάζουν. Άλλοι το κάνουν από περιέργεια, άλλοι για να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα χιουμοριστική και πολλοί για να δουν το μέλλον της ζω­ής τους, γιατί πιστεύουν ότι επαληθεύονται. Είναι πολύ σημαντι­κό ότι πριν από μερικά χρόνια στις Η.Π.Α, από τις 1750 εφημε­ρίδες που κυκλοφορούσαν οι 1200 είχαν ειδική στήλη αστρολογίας.

Τα ωροσκόπια είναι περιγραφές και συμβουλές που δίνον­ται από τους αστρολόγους ύστερα από παρατηρήσεις στην κίνηση των άστρων και ιδιαιτέρως από τις παρατηρήσεις των ζωδίων. Αρχαίοι αστρολόγοι έχουν παρατηρήσει ότι «τα άστρα στην φαι­νομενικήν των κίνησιν πέριξ της γης, διαγράφουν στον ουρανόν μίαν κυκλικήν τροχιάν. Αποκαλείται δε αύτη ζωδιακή». Η ζώ­νη αυτή διαιρείται σε 12 μέρη. Τα μέρη αυτά λέγονται ζώδια. Κάθε μέρος - ζώδιον έχει ειδική ονομασία. Πρέπει να σημειωθή ότι εκείνοι που ανακάλυψαν τα ζώδια ήταν οι αρχαίοι Χαλδαίοι και από εκείνους τα παρέλαβαν κατ’ αρχάς οι Αιγύπτιοι και έπειτα οι αρχαίοι Έλληνες. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, δεχόμενος την επιστήμη της εποχής εκείνης, γράφει «ότι οι επτά πλανήτες περνούν από τα δώδεκα ζώδια. Και ο ήλιος στο κάθε ζώδιο κάνει ένα μήνα και στους δώδεκα μήνες περνά τα δώδεκα ζώδια».
Το γεγονός είναι ότι η παλαιά και σύγχρονη αστρολογία παραδέχεται ότι τα ζώδια διευθύνουν την ζωή των ανθρώπων.
Αυτά καθορίζουν τις εξελίξεις της ζωής μας, της ζωής των κρα­τών και αυτής ακόμη της ιστορίας. Αλλά αυτό δεν γίνεται αποδεκτό από τον Χριστιανισμό. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναφέρει ότι εν αντιθέσει προς τους αρχαίους Έλληνες, που πί­στευαν ότι ο ήλιος, τα αστέρια, τα ζώδια κ.λ.π. επηρεάζουν την ζωή μας, «εμείς παραδεχόμαστε ότι από αυτά διαμορφώνονται καιρικές καταστάσεις, η βροχή και η ανομβρία, το κρύο και η ζέ­στη, η υγρασία και η ξηρασία και οι άνεμοι και τα παρόμοια, αλ­λά με κανένα λόγο οι πράξεις μας γιατί εμείς, επειδή γίναμε αυ­τεξούσιοι από τον Δημιουργό, είμαστε κύριοι σ’ αυτές». Πράγ­ματι έχουμε ελευθερία την οποία σέβεται και Αυτός ο Ίδιος ο Θεός, αφού μάλιστα ο Θεός προτιμά να καταδικασθούμε ελεύθε­ρα παρά να σωθούμε βίαια. Γιατί μια σωτηρία χωρίς την ελευθε­ρία είναι πραγματική δουλεία και σκλαβιά. Χωρίς την ελευθερία δεν υπάρχει ούτε αρετή ούτε κακία και σε τέτοια περίπτωση δεν θα υπάρχουν ούτε έπαινοι ούτε στέφανοι. Επί πλέον κατά τον ί­διο Πατέρα, αν αυτό συνέβαινε θα ήταν άδικος ο Θεός αφού σε άλλον δίδει αγαθά και σε άλλον θλίψεις. Επίσης αν αυτό ήταν αλήθεια τότε ο Θεός δεν θα προνοούσε για τα κτίσματά Του...
Η Εκκλησία δεν πιστεύει στα ωροσκόπια, τα οποία από πολλούς χαρακτηρίζονται «φανταστικά και παράλογα» και αυτοί που τα συντάσσουν «έμποροι της ελπίδος», γιατί προσπαθούν να εκμεταλλευθούν την ευπιστία και την ελπίδα των ανθρώπων. Άλλωστε και η ίδια η Επιστήμη αρνείται τα συμπεράσματα της αστρολογίας. Γιατί άλλο η αστρονομία, που είναι η επιστήμη η οποία διερευνά τον αστρικό κόσμο, και άλλο η αστρολογία που προσπαθεί τάχα να αντιληφθή την γλώσσα των άστρων. Ένας διάσημος αστρονόμος γράφει: «Δεν υπάρχει στην εποχήν μας, εις όλην την γην, ούτε ένας αστρονόμος ο οποίος να πιστεύη εις την Αστρολογίαν».
Η παραδοχή των ωροσκοπίων από Χριστιανούς δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον Θεό. Φανερώνει ανυπαρξία πίστεως ή μάλλον ύπαρξη πίστεως σε ψεύτικα πράγματα. Ο άνθρω­πος αρνείται την προσωπική κοινωνία με τον Θεό και δέχεται τό­σα παράδοξα και αφελή πράγματα. Είναι προτιμότερο να πιστεύη κανείς στον Θεό, να μελετά την Αγία Γραφή που καθορί­ζει πολλά σημεία του μέλλοντος, αφού ο Θεός με την διδασκαλία Του μας αποκάλυψε το μέλλον της ζωής μας και πως να αντιμε­τωπίζουμε τα διάφορα προβλήματα που μας παρουσιάζονται, παρά να μελετούμε τα ωροσκόπια. Με την Αγία Γραφή και τις πατερικές διδασκαλίες έχουμε συγκεκριμένη και Θεόπνευστη πυ­ξίδα στην ζωή μας.
Πολλοί φόβοι και πολλές ψεύτικες ελπίδες μας έχουν κατακλύσει. Μη προσθέτουμε και άλλους τέτοιους φόβους ή ψεύτικες ελπίδες με την ανάγνωση και την εμπιστοσύνη στα ζώδια. Γιατί ταλαιπωρούμε και καταδυναστεύουμε την ζωή μας; Είμαστε ε­λεύθεροι άνθρωποι με πορεία προς τον Θεό. Γιατί δεν κατευθυνόμαστε προς αυτήν την πλευρά και αφήνουμε τους διαφόρους εκμεταλλευτάς να δεσμεύουν την ελευθερία μας και να πλουτίζουν με την αφέλειά μας; Αν δεν θέλουμε να δούμε το θέμα αυτό από την θρησκευτική πλευρά, γιατί δεν το βλέπουμε από επιστημονι­κή άποψη, αφού, κατά έναν ψυχαναλυτή, «η αστρολογία είναι παρωδία Επιστήμης, που αντιμετωπίζει την επιστήμη με τα ίδια ερωτικά χαμόγελα, με τα οποία η Τέχνη «ποπ» αντιμετωπίζει τον Ακαδημαϊσμόν»;
Οκτώβριος 1985

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ» Έκδοση Α’ 1987, Έκδοση Β’ 1988, Έκδοση Γ’ 1996 

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018

ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ Ν. ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ «ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΥ» ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΣΤΟ Π. ΦΑΛΗΡΟ

Χωρίς περιστροφές ο Μητροπολίτης Νεας Σμύρνης Συμεών ζητά με επιστολή του προς τον Δήμαρχο Παλαιού Φαλήρου την απομάκρνυση του περιβόητου αγάλματος «Phylax» από το συγκεκριμένο σημείο. Σε έξι σημεία αναλύει το γεγονός και τα λέει όλα:

1. Γιά τήν καλλιτεχνική ἀξία τοῦ ἔργου ἐκτιμῶ ὅτι δέν εἶναι θέμα τῆς ἁρμοδιότητός μου. Ἄλλοι ἄς τό ἀποτιμήσουν· οἱεἰδικοί καί οἱ φιλότεχνοι καί καλλιεργημένοι Παλαιοφαληριῶτες συμπολίτες μας. Πάντως θά πρέπει νά παρατηρήσω πώς ὁ σχεδιασμός καί τό χρῶμα του δέν ἔχουν καμιά σχέση μέ τή ζωγραφική ἤ γλυπτική ἀπεικόνιση τῶνἀγγέλων εἴτε ἀπό τήν ἐκκλησιαστική εἴτε ἀπό τήν «κοσμική» τέχνη.

2. Οἱ ἀντιδράσεις προκλήθηκαν καί ὁ θόρυβος ξέσπασε ἀπό τήν ἀρχική δήλωσή σας ὅτι θά ἀποτελεῖ τόν φύλακα ἄγγελο τῆς πολεώς μας! Βεβαίως μέ νεώτερες δηλώσεις σας προσπαθήσατε νά ἀνασκευάσετε καί νά διορθώσετε τήνἀρχική σας τοποθέτηση. Ἡ ζημιά ὅμως εἶχε γίνει. Καί οἱπολλοί ἔμειναν στόν ἀρχικό σας χαρακτηρισμό γιά τό γλυπτό.

3. Ἡ πόλη μας, ἀγαπητέ κ. Δήμαρχε, ἔχει, μετά Θεόν, προστάτη καί πολιοῦχο της τόν μεγάλο καί ἅγιοἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Ἀλέξανδρο καί παράλληλα σεμνύνεται γιατί στόν ἀρχαῖο φαληρικό λιμέναἀποβιβάσατηκε ὁ ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος καίἀπ᾽ἐκεῖ ὅδευσε πρός τήν πόλη τῶν Ἀθηνῶν γιά νά κηρύξειἀπό τόν Ἄρειο Πάγο τό εὐαγγέλιο Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὡς ἐκ τούτου δέν νομίζω ὅτι ἔχει ἀνάγκη προστασίας ἀπό ἕνα γλυπτό ἀμφιβόλου συμβολισμοῦ, ὅποια —μικρή ἤ μεγάλη— καλλιτεχνική ἀξία κι ἄν ἔχει.

4. Οἱ ἐπιφυλάξεις μου ἑστιάζονται περισσότερο στόν συγκεκριμένο χῶρο πού τό τοποθετήσατε. Ἀνάμεσα σέ δύο παρεκκλήσια ἰδιαιτέρως ἀγαπητά στούς Φαληριῶτες, τήνἁγία Σκέπη καί τόν ἅγιο Γεώργιο, καί πολύ κοντά στό μνημεῖο τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Συμμερίζομαι τήν ἄποψη πολλῶν χριστιανῶν τῆς πόλεώς μας ὅτι δέν θά ἔπρεπε ἐκεῖνά τοποθετηθεῖ, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ὅποια γνώμη μπορεῖνά ἔχει κανείς γιά τό γλυπτό. Εὔκολα κάποιος —καί ὄχι μόνο ὁ κακοπροαίρετος— μπορεῖ νά ὁδηγηθεῖ στή σκέψη ὅτι τό ἐν λόγω γλυπτό τοποθετημένο στή συγκεκριμένη θέση προσβάλλει τή χριστιανική παράδοση τῆς πόλεως.

5. Διατυπώθηκε ἡ ἄποψη ὅτι οἱ ἀντιδράσεις πού προκλήθηκαν ἔχουν ἐν πολλοῖς πολιτικά κίνητρα καίἀντιπολιτευτική διάθεση. Δέν εἶμαι σέ θέση νά τό γνωρίζω καί σέ καμιά περίπτωση ὡς ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας δένἐπιτρέπω στόν ἑαυτό μου νά ἐμπλακεῖ σέ τέτοιες πρακτικές. Καθ᾽ ὅλη τήν μακρά ἱερατική καί ἀρχιερατική μου διακονία στάθηκα μακριά ἀπό κομματικές ἀντιπαραθέσεις καί «πολιτικά παιχνίδια» καί αὐτό πού επιδίωξα πάντοτε ἦταν (καί εἶναι) ὁ λόγος μου νά ἐκφρά#ζει τό ἦθος τοῦΕὐαγγελίου καί τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας.

6. Καί τώρα ἐπί τοῦ πρακτέου. Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστός ὁσεβασμός καί ἡ ἀφοσίωση πού τρέφετε στό ταπεινό μου πρόσωπο, ὅπως ἐπίσης καί ἡ πολλή ἐκτίμηση καί ἀγάπη μέ τήν ὁποία κι ἐγώ σᾶς περιβάλλω. Ἐν ὀνόματι αὐτοῦ τοῦπνευματικοῦ δεσμοῦ καί τῶν ἀμοιβαίων αἰσθημάτων καί προκειμένου νά κοπάσει ὁ ὅποιος θόρυβος ἔχει προκληθεῖ, παρακαλῶ θερμά νά μετακινήσετε καί νά τοποθετήσετε τόἐν λόγω γλυπτό σέ κάποιον ἄλλο χῶρο τῆς πόλεώς μας.Ἐκτιμῶ ὅτι μιά τέτοια ἐνέργειά σας θά ἀποφορτίσει τό κλίμα.


Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑΡΑΣΣΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ ΚΑΙ «ΑΧΘΗΦΟΡΟΙ» ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

 ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (163/2017)

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Γένους βροτείου τὴν ἀνάπλασιν πάλαι, 
ᾌδων Προφήτης, Ἀββακούμ προμηνύει,
Ἰδεῖν ἀφράστως ἀξιωθεὶς τὸν τύπον˙
Νέον Βρέφος γάρ, ἐξ ὄρους τῆς Παρθένου, 
Ἐξῆλθε λαῶν, εἰς ἀνάπλασιν Λόγος». 
(Εἱρμός δ’ ᾠδῆς Χριστουγέννων, Ἰαμβικός)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά˙
    Εὐλογημένα, εἰρηνικά, θεοχαρίτωτα καί δωρεοφόρα Χριστούγεννα!
Ἱερά καί ἁγία, φωταυγής καί μυσταγωγική εἶναι ἡ νύκτα τῶν Χριστουγέννων. Ὁ ἱερός ὑμνογράφος, τό στόμα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ἀναφωνεῖ σέ πανηγυρικό τόνο : «Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐκ τῆς Παρθένου, Θεόν σαρκί τεχθέντα. Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν ἐν τῷ Σπηλαίῳ, τεχθέντα Βασιλέα. Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν ἁγνήν Παρθένον, τήν γεννησαμένην Χριστόν τόν Βασιλέα. Σήμερον ὁ Δεσπότης, τίκτεται ὡς βρέφος, ὑπὸ Μητρὸς Παρθένου.Σήμερον οἱ Ποιμένες, βλέπουσι τὸν Σωτῆρα, σπαργάνοις εἱλημένον, καὶ κείμενον ἐν Φάτνῃ. Σήμερον πᾶσα κτίσις, ἀγάλλεται καὶ χαίρει, ὅτι Χριστὸς ἐτέχθη, ἐκ τῆς Παρθένου Κόρης».

     Δοξολογία μεγάλη εἰς τόν οὐρανόν καί εἰς τήν γῆν καί χαρά καί ἀγαλλίασις παγκόσμια καί πανανθρώπινη διά τό τρισμέγιστο αὐτό γεγονός τῆς Θείας ἐνανθρωπήσεως. Εἶναι πνευματική καί λυτρωτική ἡ χαρά τοῦ κόσμου καί τῆς ἀνθρωπότητος διά τήν ἀνάπλασιν τοῦ «βροτείου γένους», ὅπως ἀκούσατε εἰς τόν προταχθέντα ἐπίκαιρο ὕμνο, τόν ὁποῖο θά ἀποδώσωμε εὐθύς ἀμέσως εἰς τήν ἀπλῆ γλῶσσα διά νά γίνη κατανοητός ἀπό ὅλους : «ὁ Προφήτης Ἀββακούμ, ψάλλοντας τήν παλαιά ἐκείνη ἐποχή, προεμήνυσε τήν ἀνάπλασι (καί πνευματική ἀναγέννησι) τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ἀφοῦ ἀξιώθηκε νά ἰδῆ, κατά ἕνα ἀνέκφραστο τρόπο, μέ τά πνευματικά του μάτια τόν τύπον˙ Γιατί εἶδε (προορατικά) νέον βρέφος, τό Θεῖο Βρέφος, πού προῆλθε ἀπό τό ἀλάξευτο ὄρος τῆς Παρθένου, τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ πού ἦλθε εἰς τόν κόσμον διά τήν ἀνάπλασιν (καί ἀνόρθωσιν) τῶν λαῶν».
    Ὁ κόσμος καί ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθησαν ἐν σοφίᾳ ἀπό τόν Θεῖον Δημιουργόν, ἐδημιουργήθησαν«καλοί λίαν». Ἡ παράβασις τῆς θείας ἐντολῆς καί ἡ ἁμαρτία ἀμαύρωσαν «τό κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» τοῦ ἀνθρώπου καί ἀνέκοψαν τήν φοράν του πρός τό «καθ’ ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ». Μετά τήν προπατορική ἁμαρτία καί ὁ κόσμος ἐφθάρη καί ἀλλοιώθηκε. «Ἡ κτίσις συστενάζει καί συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν»(Ρωμ. 8, 22). «Ὁ κόσμος ὅλος κεῖται ἐν τῷ πονηρῷ» πλέον, κατά τόν ἅγιον Εὐαγγελιστή Ἰωάννη (Α’ Ἰωάν. 5, 19).
    Τό θεῖο ὅραμα τοῦ Προφήτου Ἀββακούμ πραγματοποιεῖται μετά τήν ὑπερφυσική Γέννησι τοῦ Θεανθρώπου, ὁ ὁποῖος «ἐξῆλθε εἰς ἀνάπλασιν λαῶν». Ἡ ἀνθρωπότητα, ἡ ὁποία κατά τήν ἐποχή τοῦ Νῶε κατεστράφη ἀπό τόν φοβερό κατακλυσμό καί κατά τήν ἐποχή τοῦ Λώτ κατεκάη μέ τήν φωτιά καί τό θειάφι, ἀναπλάσθηκε εἰς τό πρόσωπον τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί τό ἀπολυτρωτικό καί ἀναπλαστικό μήνυμα τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου μεταλαμπαδεύθηκε καί μεταλαμπαδεύεται ἀκόμη εἰς πᾶσαν τήν γῆν, ἀπό τῶν περάτων ἕως τῶν περάτων τῆς Οἰκουμένης.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
   Τό λυπηρό καί ἀνησυχητικό εἶναι ὅτι μετά παρέλευσιν δύο χιλιετιῶν, 20 αἰώνων ζωῆς καί δράσεως τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανισμοῦ εἰς τόν πλανήτην μας, δέν καταυγάζει τό φῶς τοῦ Χριστοῦ ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη. Οἱ μακράν τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας ἄνθρωποι σήμερα, ὄχι μόνο δέν ἐνδιαφέρονται διά τήν διάσωσιν τοῦ «κατ’ εἰκόνα» καί τήν ἐπίτευξιν τοῦ «καθ’ ὁμοίωσιν», περιφρονοῦν δηλ. τό κατά φύσιν καί ἀπαξιώνουν τό ὑπέρ φύσιν, ἀλλά καί ἐπιδιώκουν τήν ἀφύσικη, τήν παρά φύσιν ζωή, τήν ἀντίθετη πρός τούς θείους νόμους τοῦ Πανσόφου Δημιουργοῦ μας, ἀνώμαλη καί ἀκατάστατη ζωή, ἡ ὁποία κάθε ἄλλο παρά εὐτυχία, εἰρήνη, πρόοδο, πνευματική ἄνοδο καί προκοπή ὑπόσχεται.
Ἀπέχουμε πολύ ἀκόμη ἀπό τήν πραγμάτωσι τοῦ Θείου Λόγου, τῆς Θείας προρρήσεως «…καί γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν» (Ἰωαν. 10,16), ἡ ὁποία προϋποθέτει τήν σύναξι ὅλων τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ ἐντός τῆς ἁγίας Μάνδρας τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας καί ὄχι τήν ἔνταξί τους στήν ὅποια χριστιανική κοινότητα, ἡ ὁποία σφετερίζεται καί οἰκειοποιεῖται τόν θεῖο ὅρο «Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ», ὡσάν νά ὑπάρχουν πολλές καί ἀκοινώνητες μεταξύ των Ἐκκλησίες καί ὄχι ἡ Μία καί Μόνη τοῦ Χριστοῦ Ἁγία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία, ἡ Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς.
   Αὐτή εἶναι ἡ ἀπερίτμητη καί σώζουσα ἀλήθεια περί Ἐκκλησίας, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία, ὅσο καί ἄν ἐνοχλοῦνται καί ταράσσονται οἱ ὀπαδοί τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί οἱ νοσταλγοί καί «ἀχθηφόροι» τῆς ἰδέας τῆς Πανθρησκείας.
   Καί πλανῶνται πλάνην οἰκτράν ὅσοι μέ τίς Διαθρησκειακές συνάξεις καί συμπροσευχές νομίζουν ὅτι θά κατορθώσουν κάτι καί ὅτι θά ἀλλάξουν καί θά «φωτίσουν» μέ τόν τρόπο αὐτό τόν κόσμο καί τήν ἀνθρωπότητα.
    Ὁ ἀείμνηστος Ἁγιορείτης Γέροντας π.Γεώργιος Γρηγοριάτης, Κυθήριος τήν καταγωγή, ἔλεγε τά ἀκόλουθα σέ ἐπίκαιρες Χριστουγεννιάτικες ὁμιλίες του εἰς τήν τράπεζα τῆς Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, τά ὁποῖα παρακαλῶ ἰδιαίτερα νά προσέξωμε : 
    «…Ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο γεμᾶτο σύγχυση. Ὅμως μέσα σ’  αὐτόν τόν κόσμο πού ἔχει τόση σύγχυσι, τόση ἀβεβαιότητα, τόσο ἄγχος, τόση ἀνασφάλεια, πού ὅλα εἶναι τόσο ρευστά καί τόσο μάταια, αὐτός ὁ ὁποῖος ἔχει τόν Χριστό μέσα του ἔχει ἀσφάλεια, ἔχει εἰρήνη, ἔχει βεβαιότητα, εἶναι ἤδη μπολιασμένος μέσα στόν Θεό καί μέσα στήν αἰωνιότητα τοῦ Θεοῦ.
    … Σέ τέτοιες μεγάλες ἡμέρες δέν μποροῦμε νά σκεφτόμαστε ἐγωϊστικά μόνο τόν ἑαυτό μας. Σκεφτόμαστε ὅλους τούς ἀνθρώπους πού πάσχουν, ὅλους τούς ἀνθρώπους πού πονοῦν, ὅλους τούς ἀνθρώπους πού δέν γνωρίζουν τόν Χριστό. Καί γι’ αὐτό, σήμερα ἰδιαιτέρως, ἡ προσευχή μας ἄς εἶναι γιά ὅλο τόν κόσμο. Ἄς παρακαλέσωμε τόν Κύριο, τό Θεῖον Βρέφος, πού παρ’ ὅλα αὐτά εἶναι ὁ Βασιλεύς τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, νά σηκώση ἐκεῖνο τό εὐλογημένο χεράκι Του καί νά εὐλογήση τόν κόσμο, τόν τετραπέρατο κόσμο. Νά εὐλογήση ὅλους τούς λαούς τῆς γῆς, ὅλα τά ἔθνη τοῦ κόσμου. Νά εὐλογήση τήν ἁγία μας Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, τήν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς σταυρωμένη καί διωκομένη. Νά εὐλογήση τούς μάρτυρες Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, πού εἶναι στίς φυλακές καί στά στρατόπεδα συγκεντρώσεως γιά τήν ἀγάπη τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου, τοῦ σήμερον νηπιάσαντος Θεοῦ. Νά εὐλογήση τούς ὑποδούλους Ἕλληνας ἀδελφούς μας τῆς Κύπρου, τῆς Βορείου Ἠπείρου, τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καί ὅπου ἀλλοῦ. Νά εὐλογήση τά νιᾶτα μας, τά ὁποῖα σήμερα περνοῦν αὐτή τήν μεγάλη δυσκολία τῆς ἐλλείψεως προσανατολισμοῦ… Ὁ Κύριος νά δώση τήν εὐλογία Του σέ ὅλους μας».
Ἀδελφοί μου,
    Ἡ ἀνάπλασις τοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώπων, ἡ ἀνάπλασις καί πνευματική ἀναγέννησις ὅλων μας γίνεται μόνον ἐν τῷ γεννηθέντι ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας Σωτῆρι Χριστῷ. Αὐτό προϋποθέτει τήν διά τῆς μετανοίας ἀναγέννησι καί ἀνακαίνισι τοῦ νοῦ καί τῆς καρδίας μας, τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι χαρίτωσί μας, πλούσιο τόν θεῖο φωτισμό καί σταθερή καί ἀποφασιστική πορεία εἰς τόν σταυροαναστάσιμο δρόμο τῆς πνευματικῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς διά τήν ἐπίτευξι, μέ τήν βοήθεια καί τήν δύναμι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ ὑψηλοῦ καί θείου στόχου τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας μας.
   Εὐχόμενος ἀπό καρδίας εἰς ὅλους τούς ἀγαπητούς μας Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους, τούς ἐνταῦθα καί ἁπανταχοῦ τῆς γῆς διαβιοῦντας καί ἐργαζομένους καί εἰς ὅλα τά πνευματικά μας ἐν Κυρίῳ τέκνα, τά ἐγγύς καί τά μακράν, καί ἰδιαιτέρως τούς ἀγαπητούς μας ναυτικούς, πού διασχίζουν τά πέλαγα καί τούς ὠκεανούς ὅλου τοῦ κόσμου, τηλαυγῆ τόν Θεῖο φωτισμό εἰς τήν ζωήν καί τά ἔργα μας καί τήν σύν Θεῷ κατόρθωσιν τῆς πνευματικῆς μας ἀναπλάσεως, καθώς ἐπίσης ἔτη πολλά καί εὐλογημένα, καλήν  ὑγιείαν καί πλούσια τά βιοτικά καί πνευματικά ἀγαθά, εὐλογημένα δέ καί εἰρηνικά τά ἅγια Χριστούγεννα καί τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο, διατελῶ,

Μέ Χριστουγεννιάτικες εὐχές καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ: ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2018

Προς τους Παν/τους Ιεροκήρυκας, Ευλαβεστάτους Ιερείς, Οσιωτάτους Μοναχούς και Μοναχάς και το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.
Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,
Η χαρά μας σήμερα για το νέο έτος που ανέτειλε είναι φανερή και δικαιολογημένη. Κανείς δεν μπορεί να την αρνηθή. Κάθε νέο έτος δημιουργεί ευχάριστη διάθεσι και ικανοποίησι, την οποία με ποικίλους τρόπους εκδηλώνει ο άνθρωπος. Κι εμείς το νέο έτος 2018, που με την αγάπη και την ανοχή του Τριαδικού Θεού αρχίσαμε να ζούμε, με πολλή χαρά το υποδεχθήκαμε. Όλοι μας, τα παιδιά, οι νέοι, οι νέες, αλλά και οι προχωρημένοι στην ηλικία.
Θέλουμε όμως, το ποθούμε, το νέο έτος 2018 να είναι αληθινά «νέο έτος»∙ να είναι καινούργιο για την ζωή μας. Να είναι υγιές, ειρηνικό, χαρούμενο, κατά πάντα ευτυχισμένο. Πως όμως θα γίνη αυτό το έτος, πραγματικά «νέο έτος»;

Ως χρόνος, αγαπητοί, και αυτό το νέο έτος, όπως και κάθε νέο έτος, είναι πανομοιότυπο με τα παλαιότερα. Ίδιοι μήνες, ίδιες ημέρες, μεγάλες το καλοκαίρι, μικρές το χειμώνα, ίδιες εποχές διαδέχονται η μια την άλλη, ζεστοί οι θερινοί μήνες, παγεροί οι χειμερινοί.
Ο θεόπνευστος αγιογραφικός λόγος μας βεβαιώνει ότι«τίποτε το καινούργιο δεν υπάρχει κάτω από τον ήλιο στον κόσμο. Η μια ανθρώπινη γενιά φεύγει και άλλη έρχεται. Η γη όμως μένει πάντοτε. Ο ήλιος ανατέλλει, δύει και πάλιν τρέχει προς την ανατολή. Όλοι οι ποταμοί χύνονται στη θάλασσα και η θάλασσα δεν χορταίνει» (Εκκλ. α’, 4, 5, 7, 9).
Το νέο έτος είναι πραγματικά νέο, είναι καινούργιο, όταν οι άνθρωποι που το υποδέχονται, αγωνίζονται να γίνουν και να είναι νέοι, αναγεννημένοι∙ να ανανεώνονται πνευματικά∙ να ζουν την καινή, την νέα ζωή του Αγίου Πνεύματος. Οι Χριστιανοί, αν θέλουν να ζήσουν αληθινά ένα νέο έτος, οφείλουν να φροντίζουν κάθε μέρα να απομακρύνουν τα παλαιά πάθη και αμαρτήματά τους, οφείλουν να στολίζουν τον εαυτό τους με πράξεις αρετής και αγιασμού.
Ωραιότατα παρουσιάζει αυτή την αλήθεια ο Απόστολος Παύλος γράφοντας προς τους Εφεσίους: «Να αποβάλλετε τον παλαιό άνθρωπο της προηγούμενης ζωής σας που φθείρεται από τις ηδονές και προκαλεί την απατηλή αμαρτία και να ανανεώνεσθε στο φρόνημα του νου σας, να ενδυθήτε τον νέο άνθρωπο που δημιουργήθηκε από τον Θεό για αρετή και την ευσέβεια προς την αλήθεια» (Εφεσ. δ’, 22-24).
Έτσι και το νέο αυτό έτος θα είναι νέο, αγαπητοί, όταν εμείς, κληρικοί και λαϊκοί, γίνουμε νέοι, όχι κατά την ηλικία, αλλά κατά την ψυχή, κατά τα φρονήματα, τις πεποιθήσεις, τις επιθυμίες, τα λόγια και τα έργα μας.
Ελάτε εφέτος να κόψουμε τους δεσμούς, που μας κρατούν σφικτά δεμένους με τα παντοειδή πάθη και με τον παλαιό εαυτό μας. Να αφήσουμε την υλόφρονα, την φιλήδονο, την αντιπνευματική ζωή μας, να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να ελκυσθή από τα υψηλά, τα ουράνια, τα θεία. Να μισήσουμε την χωρίς Χριστό ζωή  του κόσμου, που δημιουργεί «γέροντες» από την εφηβική ηλικία και να μεταθέσουμε νου και καρδιά στην αγάπη του Ενανθρωπήσαντος Σωτήρος και Λυτρωτού. Να«φρονούμε τα άνω, μη τα επί γης» (Κολ. γ’, 2).
«Ιδού καινά ποιώ τα πάντα». Ιδού, όλα τα κάνω καινούργια, λέει ο Κύριος στο ιερό βιβλίο της Αποκαλύψεως (Αποκ. κα’, 5).
Ανάγκη, λοιπόν, σωτήρια αυτό το έτος που αρχίζουμε να ζούμε, να οργανώσουμε, να κάνουμε συνειδητή την πνευματική μας ζωή για να είναι αληθινά καινούργιο για τη ζωή μας και ευτυχισμένο. Να δυναμώσουμε μέσα μας την ζώσα και καθαρή πίστι μας στον Τριαδικό Θεό, την θεότητα του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Να γνωρίσουμε καλά και να ζούμε απαραχάρακτα την ορθόδοξο πίστι. Να την ομολογούμε με πατερική παρρησία. Χωρίς οκνηρία, επιφυλάξεις και εγωισμούς, να θελήσουμε εφέτος να ζούμε τακτική, συνειδητή, λατρευτική και μυστηριακή ζωή μέσα στην Εκκλησία μας.
«Μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω», γράφει ο Απόστολος Παύλος προς Ρωμαίους (Ρωμ. ιβ’, 2). Μην επηρεαζόμαστε από παλαιές, θολωμένες φωνές, μηνύματα, εκδηλώσεις, τις ενέργειες όλων εκείνων, οι οποίοι ευρισκόμενοι εν αφροσύνη δεν γνωρίζουν τον νεοποιό Κύριο και αγωνίζονται να απλώσουν παντού την καταστρεπτική λάσπη τους. Μη μας φοβίζη ο πόλεμος των εχθρών του Χριστού, οι οποίοι θέλουν να ξεριζώσουν από την καρδιά μας και μάλιστα από τις καρδιές των παιδιών μας - με τα άθεα γράμματα και τα τόσα άλλα διαστροφικά - την πίστι στη θεότητα του Χριστού μας.
Αυτό το έτος οφείλουμε να αφυπνισθούμε. Έχουμε πόλεμο κατά της ορθοδόξου αληθείας, της Θεότητος του Χριστού, αλλά και της μαρτυρικής πατρίδος μας, της Ελλάδος. Αν δεν αναγεννηθούμε, αν δεν γίνουμε καινούργιοι άνθρωποι, άνθρωποι αρετών, πιστοί Χριστιανοί του Χριστού, δεν μπορούμε να αντισταθούμε στην αντιπνευματική λαίλαπα που θέλει τους ορθοδόξους Χριστιανούς και γνησίους Έλληνας υποδούλους στις σκοτεινές δυνάμεις της Νέας Εποχής και της Παγκοσμιοποιήσεως.
Μην φοβώμαστε τον πόλεμο, ούτε τους τάχα ισχυρούς. «Σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν» (Πραξ. κστ ,14).
Αυτά που θέλουν να κάνουν οι σύγχρονοι εχθροί της αληθείας, της πίστεως, της Εκκλησίας του Χριστού και τα οποία παρουσιάζουν σαν «σύγχρονα και νέα» είναι πολύ παλαιά. Τα ίδια, για παράδειγμα, έκαναν και ο Κάιν και οι οικοδόμοι του Πύργου της Βαβέλ. Τα ίδια έκαναν τα Σόδομα, τα Γόμορα και οι Βαβυλώνιοι. Τα ίδια έκαναν και οι αυτοθεοποιούμενοι αιμοσταγείς και σαρκολάτρες αυτοκράτορες της Ρώμης και τόσοι άλλοι. Που είναι σήμερα όλοι αυτοί; Ποιός τους θυμάται και τους τιμάει; Αυτά μιμούνται και θέλουν να μας παρουσιάσουν ως νέα οι σημερινοί νάνοι, πολεμώντας την αλήθεια του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού.
Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,
Όπως ψάλλει η Εκκλησία μας στην ακολουθία του Όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου, ο Χριστός «νεοποιεί τους γηγενείς, χοϊκούς χρηματίσας» (ε’ ωδή του κανόνος). Αναγεννά, καθιστά νέους τους ανθρώπους, με το να γεννηθή ως άνθρωπος και να προσφέρη το σωτήριο έργο Του.
Γι αὐτό ακριβώς τον λόγο, το νέο έτος 2018 ας θελήσουμε να το κάνουμε αληθινά «νέο». Με την ειλικρινή, την συνειδητή, την αποφασιστική μετάνοιά μας, με την απόφασι να ζήσουμε με υπακοή και ακρίβεια το ιερό Ευαγγέλιο, με το να συμμετέχουμε με συνέπεια στην λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, με το να αγαπούμε ειλικρινά τον Χριστό μας και τους συνανθρώπους μας.
Ετσι, το 2018 θα γίνη έτος υγείας, ειρήνης, χαράς, ευημερίας και ευτυχίας. Το εύχομαι ολόψυχα.
Με την αγάπη του Χριστού μας

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

Όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να κάνουμε ομολογία Πίστεως και να σταματήσουμε να αγοράζουμε την Κυριακή.

Προτροπή στους πιστούς για να μην ψωνίζουν τις Κυριακές, κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, έκανε ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, το πρωί της περασμένης Κυριακής από τον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου Πατρών…

Ο κ. Χρυσόστομος, κατά το κήρυγμά του αναφέρθηκε στην Κυριακιάτικη αργία και στις προσπάθειες που καταβάλλονται από τις αντίθεες, όπως είπε, δυνάμεις, για την κατάργηση της, ώστε –όπως είπε- να εμποδίζεται η συμμετοχή των ανθρώπων στον εκκλησιασμό της Κυριακής, αλλά και να καταλύεται η οικογενειακή ενότητα, που δηλώνεται και πιστοποιείται με τη συνοχή των μελών της οικογενείας και γύρω από το οικογενειακό τραπέζι.

Κάλεσε όλους, ακόμα και κατά τις Κυριακές που σύμφωνα με το «εορταστικό» πρόγραμμα είναι ανοικτά τα καταστήματα, να μη πηγαίνουν να ψωνίζουν, αντιστεκόμενοι και με αυτόν τον τρόπο στην αποϊεροποίηση της ζωής.

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ: ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΘΕΟΥΣ

Το δικό του μήνυμα για το μάθημα των Θρησκευτικών, έστειλε ο Μητροπολίτης Ηλείας προς κάθε κατεύθυνση κατά την διάρκεια των εκλογών του παραρτήματος Ηλείας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής στον Πύργο. Ο Μητροπολίτης προσήλθε για να ψηφίσει και στο περιθώριο της εκλογικής διαδικασίας δοθείσης αφορμής ανέφερε ότι όλοι οι συνδικαλιστικοί σύλλογοι είναι χρήσιμοι και αναγκαίοι, παρότι καμιά φορά υπερβολικοί, διότι βοηθούν στο να λύνονται ορισμένα προβλήματα, αφού οι άρχοντες δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ.
Και συμπλήρωσε με αιχμηρό τρόπο καταθέτοντας τη θέση του για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία: «Πολύ περισσότερο στις ημέρες μας που τα Θρησκευτικά πολεμούνται είτε με μειούμενες ώρες είτε σιγά σιγά καταργούμενα ή αλλάζοντάς τα. Τα θρησκευτικά σε λίγο καιρό θα είναι για τους αθέους. Τα θρησκευτικά είναι η βάση για να βοηθηθεί ο άνθρωπος, χωρίς θρησκεία ο άνθρωπος γίνεται θηρίο. Η Εκκλησία ουδέποτε διαφώνησε με την θρησκειολογική διάσταση της διδασκαλίας αλλά με την έντεχνη εξομείωση του Χριστιανισμού με άλλες θρησκείες όπως το Ισλάμ και τον Βουδισμό. Μας βάζουν το Χριστό μαζί με το Μωάμεθ και το Βούδα ότι είναι δάσκαλοι της ανθρωπότητας, κάτι που εμείς δεν δεχόμαστε».
Σε ότι αφορά το νέο Δ.Σ. του παραρτήματος Ηλείας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, Πρόεδρος εξελέγη ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γραμματέας ο Κούνας Αλέξιος, Ταμίας η Πίππα-Παπαδημητρίου Αριστέα.

Το εποπτικό συμβούλιο απαρτίζουν οι: Κόρδας Θεόδωρος, Παναγοπούλου Μαρία και Σταθάκη Χρύσα.

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

ΜΗΤΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: ΤΟ ΕΝΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ, ΤΟ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ, ΤΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΣΤΕ; ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ; ΚΑΝΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ!

Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, σᾶς πῇ κάποιος, ὅτι ἕ­νας λύκος ἔγινε ἀρνί, ποιός θὰ τὸπιστέ­ψῃ; Κανείς. Γιατὶ ὁ λύκος τρώει ἀρνιά. Γεννιέ­ται λύκος καὶ λύκος πεθαίνει. Ὁ λαός μας λέει· «ὁ λύκος τρίχα ἀλλάζει, ἀλλὰ τὴ γνώμη (=τὸ νοῦ) δὲν τὸν ἀλλάζει», μένει λύκος. Αὐ­τὸ ὅμως ποὺ δὲν συμβαίνει στὸ φυσικὸκόσμο, συμβαίνει στὸν πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ κό­σμο. Θέλω δηλαδὴ νὰ πῶ, ὅτιὑπάρχουν ἄν­θρωποι γεμᾶτοι κακίες καὶ ἐλαττώματα, ποὺ εἶνε σὰν ἄγρια θηρία, καὶ ὅμως αὐτοὶ μπορεῖ ν᾿ ἀλλάξουν, νὰ γίνουν καλοί, νὰ γίνουν ἅγιοι.Ἕνας λύκος μπορεῖ νὰ γίνῃ ἀρνί· αὐτὸ μᾶς λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,9-13).
Γιά νὰ δοῦμε, πῶς γίνονται αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ πράγματα;


* * *

Στὴν ἐποχὴ τοῦ Xριστοῦ ὑπῆρχαν ὡρισμένοι ἄνθρωποι ποὺ τοὺς ἔλεγαν τελῶνες, γιατὶ τὸ ἐπάγγελμά τους ἦταν τέτοιο. Εἰσέπρατταν τοὺς φόρους τοῦδημοσίου. Ἀλλὰ στὴν εἴσ­πραξι ἔκαναν ἀδικίες. Δὲν εἰσέπρατταν τὰ νό­μιμα.Ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε νὰ εἰσπράξουν 100 δρα­χμές, εἰσέπρατταν 200. Τὶς 100 τὶςἔδιναν στὸ δημόσιο, τὶς ἄλλες 100 τὶς ἔβαζαν στὴν τσέπη τους. Ἔτσι αὐτοί, κλέβοντας τὸ λαό, κατώρθωναν νὰ κάνουν τεράστιες περιουσί­ες, νὰ κτίσουν σπίτια καὶ μέγαρα, καὶ νὰ ζοῦν μὲ πολυτέλεια μεγιστάνων.
ταν εὐτυχεῖς; Ὄχι. Γιατὶ ὁ κόσμος τοὺς ἤξερε καὶ δὲν τοὺς ἀγαποῦσε. Ὅλοι τοὺς μισοῦσαν. Τελώνης = ἁμαρτωλός, τελώνης = κλέφτης, τελώνης = λύκος τῆς κοινωνίας.
νας ἀπὸ τοὺς τελῶνες αὐτοὺς ἦταν καὶ ὁ ἅγιος Ματθαῖος ποὺ ἑορτάζουμε σήμερα. Ἄλλαξε ὅμως· ἀπὸ τελώνης ἔγινε εὐαγγελιστής, ἀπὸ κάρβουνο ἔγινε διαμάντι, ἀπὸ κόρακας ἔγινε περιστέρι, ἀπὸ λύκος ἔγινε ἀρνί. Ποιός τὸνἄλλαξε καὶ πῶς; Ἀκοῦστε.
 Ματθαῖος βρισκόταν στὸ τελωνεῖο. Ὅ­πως ἡ ἀράχνη στήνει τὸ δίχτυ της καὶπεριμένει ν᾿ ἁρπάξῃ διάφορα ζῳύφια, ἔτσι κι αὐ­τὸς περίμενε ἐκεῖ ν᾿ ἁρπάξῃἀνθρώπους καὶ νὰ τοὺς λῃστέψῃ. Ἀλλὰ μιὰ μέρα πέρασε κάποιος, ποὺ ἄλλος σὰν αὐτὸν δὲν ὑπάρχει, κάποιος ποὺ κάνει θαύματα. Τὸ ὄνομά του εἶνε τὸγλυκύτερο στὸν κόσμο. Ὁ Χριστός!
 Χριστὸς κοίταξε τὸ Ματθαῖο καὶ ὡς καρδιογνώστης Θεὸς εἶδε, ὅτι στὸ βάθος τῆς ἁ­μαρτωλῆς αὐτῆς ὑπάρξεως ὑπῆρχε κάποιο καλὸ σπέρμα, μία καλὴδιάθεσι, μιὰ σπίθα. Γιατὶ πρέπει νὰ ξέρουμε, ὅτι καὶ ὁ πιὸ ἅγιος ἄνθρωποςἔχει κάποιο ἐλάττωμα, ἀλλὰ καὶ ὁ πιὸ ἁμαρτωλὸς ἔχει κάτι καλὸ μέσα του· καὶ ἂν αὐτὸ τὸ καλὸ κατορθώσουμε νὰ τὸ καλλι­εργήσουμε, τότε ὁ κακὸςἄνθρωπος γίνεται καλός.
Εἶδε λοιπὸν ὁ Χριστός, ὅτι στὰ βάθη του ἔ­κρυβε μιὰ σπίθα. Κι ὅπως ἀπὸ μιὰσπίθα ἀνάβεις φωτιά, ἔτσι ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὴ σπίθα αὐτὴ ἄναψε ἅγια φωτιὰστὴν καρδιὰ τοῦ Ματθαίου, ποὺ ἔκαψε ὅλο τὸ δάσος τῆς ἁμαρτίας. Τὸν κοίταξε καὶ τοῦ εἶπε δύο λόγια· «Ἀκολού­θει μοι» (Ματθ. 9,9). Ἄσε τὸ τελωνεῖο κ᾿ ἔλα μαζί μου· κ᾿ ἐγὼ θὰ σοῦ ἀναθέσω ἄλλη ἀποστολή. Καὶ ὁ τελώνης, χωρὶς ἀντιρρήσεις, ἀκολούθη σε ἀμέσως τὸ Χριστό. Ἡ χαρά του ἦ­ταν πολὺμεγάλη.
Γιὰ νὰ πανηγυρίσῃ τὸ γεγονός, ἔκανε τραπέζι στοὺς συναδέλφους του καὶἄλλο κόσμο. Στὸ τραπέζι ἦταν καὶ ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς μαθητάς του. Οἱφαρισαῖοι, ὅταν εἶδαν τὸ Χρι­στὸ μαζὶ μὲ τοὺς τελῶνες, τὸν κατηγόρησαν. Γιάἰδέστε, εἶπαν, μὲ ποιούς συναναστρέφεται… Καὶ ὁ Χριστὸς τοὺς ἀπήντησε μὲτὰ ἑξ­ῆς λόγια.
ποιος εἶνε καλά, δὲν χρειάζεται γιατρό. Στὸ γιατρὸ πάει ὁ ἄρρωστος. Κ᾿ ἐγὼἦρθα γιὰ τοὺς ἀρρώστους. Οἱ ἄρρωστοι ἔρχονται σ᾿ ἐ­μένα. «Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν» (Ματθ. 9,13).

πὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ὁ Ματθαῖος ἔμεινε πιὰ κοντὰ στὸ Χριστό. Ὅπως τὸ ἀρνὶἀκολου­θεῖ τὸν τσομπάνο, ἔτσι κι ὁ Ματθαῖος τὸ Χριστό. Κοντά του ἦταν ὅτανἐκεῖνος στὴν ἔρημο εὐλόγησε τὰ ψωμιὰ καὶ χόρτασε τὸν κόσμο. Κοντά τουὅταν περπατοῦσε πάνω στὰ κύματα. Κοντά του ὅταν θεράπευε τοὺς ἀρ­ρώστους. Κοντά του τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης, ὅταν τέλεσε τὸ ΜυστικὸΔεῖπνο καὶ εἶπε τὸ «Λάβετε φάγετε…» (Ματθ. 26,26). Κοντά του τὴν ἡμέρα τῆςἈναστάσεως, ὅταν ἔφερε τὸ χαρμόσυνο μήνυμα. Κοντά του ὅταν ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς. Καὶ στὸ ὑπερῷο τῆς Πεντηκοστῆς ἦταν πάλι ἐκεῖ. Μετά, ὅταν οἱ μαθηταὶ σκόρπισαν σὲ διάφορα μέρη γιὰ νὰ κηρύξουν, ὁ Ματθαῖος πῆρε τὸῥαβδί του καὶ πῆγε μακριά, μέσα σὲ ἀγρίους ἀνθρώπους, καὶ κήρυξε τὸ Χριστὸκαὶ τὸ εὐαγγέλιο, καὶ εἶ­χε μαρτυρικὸ τέλος διὰ πυρός.


* * *

Θέλω, ἀγαπητοί μου, νὰ προσέξετε ἕνα σημεῖο, ἐκεῖ ποὺ ὁ Χριστὸς τοῦ εἶπε· «Ἀκολούθει μοι». Δύο λόγια τοῦ εἶπε, κι αὐτὸς τ᾿ ἄφησε ὅλα· καὶ τελωνεῖο, καὶσπίτια, καὶ λεφτά, καὶ περιουσία, καὶ φίλους, τὰ πάντα, καὶ ἀκολούθησε τὸΧριστό.
Ποιός τὸ κάνει σήμερα αὐτό; Τὸ θεωρεῖτε εὔκολο; Γιά φανταστῆτε νὰ ἐρχόταν πάλι ὁ Χριστὸς καὶ νὰ πήγαινε στὸ γεωργὸ τὴν ὥρα ποὺ ὁδηγεῖ τὸ τρακτέρ, στὸν ψαρᾶ τὴν ὥρα ποὺ ῥίχνει τὸ δίχτυ, στὸν ἐργάτη, στὸν ὑπάλληλο, στὸν πλούσιο, στὸν ἔμπορο, νὰ πήγαινε στὸ νομάρχη, στὸ δήμαρχο, στὸν ὑπουργό. Νὰ πήγαινε καὶ νὰ ἔλεγε· Ἔλα μαζί μου κι ἄφησέ τα αὐτά. Ποιός ἀπ᾿ αὐτοὺς θ᾿ ἀκολουθοῦσε τὸ Χριστό; Σήμερα εἶνε ἐποχὴ τοῦ χρή­ματος. Οἱ ἄνθρωποι ψοφᾶνε γιὰ λεφτά. Χωρὶς λεφτὰ δὲν κάνουν τίποτα.
λλὰ ὁ Ματθαῖος δούλεψε χωρὶς λεπτά.
μουν σ᾿ ἕνα χωριὸ ποὺ δὲν εἶχε παπᾶ. Πα­ρακάλεσα τὸν πρόεδρο· –Βρῆτεἕναν, εἴτε βο­σκὸ εἴτε γεωργό, νὰ τὸν κάνουμε ἱερέα, νὰ χτυπᾷ ἡ καμπάνα τὴν Κυριακή… Κανείς δὲν βρέθηκε. Μόνο ἕνας αὐθάδης μοῦ εἶπε· –Ἂν μᾶς δώσῃς, δεσπότη, τόσα τὸ μῆνα, γινόμαστε ὅλοι παπᾶδες. –Δὲν σᾶς χρειάζομαι, τοῦλέω.
Καὶ ὅμως νὰ ξέρετε, ὅτι καὶ σήμερα ὑπάρχουν παιδιὰ ποὺ ἐγκαταλείπουν τὰπάντα καὶ πᾶνε κάτω στοὺς ἀγρίους, καὶ κηρύττουν τὸ Χριστό, καὶθυσιάζονται. Αὐτοὶ ὅμως εἶνε λίγοι. Τρία ἑκατομμύρια ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ σκορπίστηκαν στὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος· ἄλλος πῆγε στὴν Ἀμερική, ἄλλος στὴν Αὐστραλία, ἄλλος στὸν Καναδᾶ, ἄλλος στὴΓερμανία, ἄλλος ἀλλοῦ.

Γιατί πήγανε; Γιὰ τὸ χρῆμα. Γιὰ τὸ Θεὸ πόσοι πῆγαν ἐκεῖ;…
λλ᾿ ἐγὼ ἐδῶ δὲν θὰ σᾶς πῶ ν᾿ ἀφήσετε τὸν τόπο σας καὶ νὰ πᾶτε μακριὰ νὰγίνετε ἱεραπόστολοι. Σᾶς λέω κάτι ἄλλο, πιὸ εὔκολο. Δὲν μπορεῖς νὰ κάνῃς τὸμεγάλο; Ἔ, κάνε τὸ μικρό. Ἐγὼ δὲν θὰ σᾶς πῶ νὰ σηκώσετε τὸν Ὄλυμπο· θὰσᾶς δώσω νὰ σηκώσετε ἕνα χαλίκι. Μὴν ἀφήσῃς λοιπὸν τὸ σπίτι σου. Μεῖνε κοντὰ στὴ γυναῖκα καὶ στὰ παιδιά σου. Συνέχισε τὴ δουλειά σου. Νὰ εἶσαιἐργατικὸς καὶ φιλότιμος· Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο δουλειά! μυρμήγκι νὰ εἶσαι, αὐτὸ θέλει ὁ Χριστός. Ἦρθε ὅμως Κυριακὴ καὶ χτύπησε ἡ καμπάνα; Ὁ ἦχος ἐκεῖ­νος εἶνε μήνυμα Κυρίου. Τὴνὥρα ποὺ χτυπᾷ ἡ καμπάνα μᾶς καλεῖ ὁ Χριστός. «Ἀκολούθει μοι», σοῦ λέει.Ἔλα, Χριστιανέ μου, νὰ ἐκκλησιαστῇς. Δὲν σὲ καλεῖ νὰ πᾷς κάτω στοὺς ἀ­γρίους, γιὰ νὰ γίνῃς ἐκεῖ κήρυκας τοῦ εὐαγγελίου· δὲν σὲ καλεῖ νὰ γίνῃς παπᾶς ἢ ἱεροκήρυκας ἢ κάτι ἄλλο. Ἔλα στὴν ἐκκλησία, σοῦ λέει, ν᾿ ἀνάψῃς τὸκερί σου καὶ νὰ στα­θῇς στὴ θεία λειτουργία. Πόσο νὰ σταθῇς; Μία ὥρα! Ἀπὸτὸ «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία…» μέ χρι τὸ «Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων…» μία ὥρα εἶνε. Ὅλη ἡ βδομάδα ἔχει 168 ὧρες, καὶ ἀπὸ τὶς 168 ὧρες 1 ὥρα μᾶς ζητάει ὁ Θεός· κ᾿ ἐμεῖς οὔτε 1 ὥρα δὲν τοῦ ἀφιερώνουμε; Τόσο φύγαμε μακριὰἀπὸ τὸ Θεό;
Γι᾿ αὐτὸ σήμερα, ποὺ ἑορτάζουμε τὴ μνήμη τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου καὶθαυμάζου­με τοὺς ἥρωες ἐκείνους ποὺ ἐγκατέλειψαν τὰ πάντα καὶ ἐργάζονταιὡς ἱεραπόστολοι στὰ δι­άφορα μέρη τῆς γῆς, κάνω μία ἔκκλησι σὲ ὅ­λους. Σᾶς παρακαλῶ, ἀφοῦ δὲν μπορεῖτε –ἢ μᾶλλον δὲν θέλετε– νὰ κάνετε τὸ μεγάλο, νὰ κάνετε τὸ μικρό. Σεῖς οἱ ἴδιοι δὲν συγκινεῖσθε καὶ δὲν ἐνδιαφέρεστε γιὰἱεραποστολή. Kά­ποιο καλὸ παιδί σας δὲν τ᾿ ἀφήνετε νὰ γίνῃ ἱ­ερεύς. Ἔτσι φθάσαμε νὰ ἔχουμε στὴν Ἑλλάδα χίλιες (1.000) θέσεις ἱερέων κενές. Τὸπαιδάκι σας θέλετε νὰ γίνῃ δικηγόρος, γιατρός, μηχανικός…· ἀλλὰ παπᾶς ὄχι.Ἕνα μικρὸ χαρι­τωμένο παιδάκι πήγαινε στὸ κατηχητικὸ καὶ τοῦ ἄρεσε ἡἐκκλησία· καὶ λέει στὸν πατέρα του· –Ἐγὼ θέλω νὰ γίνω παπᾶς. – Ἂν τὸξαναπῇς, τοῦ εἶπε, θὰ σὲ σκοτώσω!…
Λοιπόν; Τὸ ἕνα δὲν τὸ κάνετε, τὸ ἄλλο δὲν τὸ κάνετε, τί Χριστιανοὶ εἶστε;Ἐλᾶτε τοὐλάχιστον τὴν Κυριακὴ μιὰ ὥρα στὴν ἐκκλησία, γιὰ νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ φωτιστῆτε· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου Πτελεῶνος – Ἑορδαίας τὴν 16-11-1980