ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΟΓΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΟΓΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

ΜΗΤΡΟΠ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Το έβλεπε εδώ και χρόνια ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης αυτό που ερχόταν στην χώρα μας. Και να
που φτάσαμε στην σημερινή τραγική κατάσταση όπου οι άθεοι πολεμάνε την Εκκλησία του Χριστού με μίσος και εχθρότητα..

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου

~ Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σὲ δύσκολη ἐ­ποχή, σὲ ἄπιστα χρόνια. Ἡ ἀπιστία κυριαρχεῖ. Ἄλλοτε, δὲν τολμοῦσε ἄνθρωπος δημοσίως νὰ βλαστημήσῃ τὰ θεῖα, κανείς. Ἂν καμμιὰ φορὰ κάποιος τὸ τολμοῦσε, χίλια χέρια σηκώνονταν νὰ τὸν χτυπήσουν, δὲν μποροῦσε νὰ σταθῇ.

Κι ἂν καμμιὰ φορὰ παρουσιαζόταν κανένας καὶ ἔλεγε ὅτι δὲν ὑ­πάρχει Θεός, Χριστός, Παναγιά, δὲν ὑπάρχει κόλασις καὶ παράδεισος, τοῦ ἔκλειναν τὴν πόρτα· καὶ ἡ γυναίκα του ἀκόμα τὸν ἔδιωχνε.

Ὅπως σήμερα ἀποφεύγουν ἕναν ἄρρωστο μὲ ἀρρώστια μεταδοτική, ἔτσι ἀπέφευ­γαν τότε τὸν ἄνθρωπο ποὺ εἶχε προσβληθῆ ἀπὸ τὴ χειρότερη ἀσθένεια, τὴν ἀθεΐα καὶ ἀπιστία. Στὰ χρόνια ἐκεῖνα βλάστημος καὶ ἄθεος δὲν ἦταν ἀνεκτός.

Τώρα ὅμως τελευταῖα τὸ κακὸ προχώρησε. Ὄχι μόνο αὐτοὶ ποὺ πᾶνε στὰ σχολειὰ καὶ στὰ πανεπιστήμια καὶ μαθαίνουν μερικὰ γράμματα καὶ κάνουν τὸ σοφὸ καὶ γυρίζουν στὸ χωριὸ καὶ κάθονται στὸ καφενεῖο διπλοπόδι μὲ τὸ τσιγάρο στὸ στόμα καὶ τρῶνε τὸν ἱδρῶτα τοῦ γεωργοῦ ἄκοπα, ὄχι μόνο αὐτοὶ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός, ἀλλ᾽ ἀκόμα καὶ στὰ βουνὰ καὶ στὰ λαγκάδια, ἁπλοϊκοὶ χωριάτες καὶ βοσκοὶ καὶ μικρὰ παιδιὰ καὶ γριὲς γυναῖκες ἀ­κοῦς νὰ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός. Εἶνε χρόνια ἄπιστα καὶ ἄθεα.

Καὶ ὄχι μόνο ἀρνοῦνται τὴν πίστι, ἀλλὰ καὶ ὡρισμένοι στὶς ἡμέρες μας μισοῦν τὴν Ἐκ­κλη­σία τοῦ Χριστοῦ. Μοιάζουν μὲ λυσσασμένο σκυλί. Ὅπως τὸ σκυλὶ ὅταν λυσσάξῃ δὲν γνωρίζει κανένα ἀλ­λὰ δαγκώνει ἀκόμα καὶ τὸ ἀφεντικό του, ἔτσι κι αὐτοί, λυσ­σασμένα σκυλιὰ τοῦ αἰῶνος μας, μισοῦν θανασίμως τὴν Ἐκ­κλησία. Ἂν ἦταν δυ­νατὸν θὰ γκρέμιζαν τοὺς ναοὺς καὶ θὰ ἔσφαζαν τοὺς κληρικοὺς καὶ ῥα­σοφόρους. Μήπως δὲν τὰ εἴ­δαμε αὐτὰ ἐπὶ τῶν ἡμε­ρῶν μας, εἴτε στὴν Κωσταντινούπολι εἴτε στὴ Βόρειο Ἤπειρο ἀπὸ τὸν Ἐμβὲρ Χότζα εἴτε στὴν Κύπρο ἀπὸ τὸν Ἀττίλα εἴτε στὴ Σερβία καὶ τὸ Κόσσοβο; Καὶ ὅλα αὐτὰ ὑπὸ τὰ ὄμματα τῆς δι­εθνοῦς ὑποκριτικῆς κοινωνίας, ποὺ ἀ­πὸ τὴ μιὰ κόπτεται γιὰ δημοκρατικὰ δικαιώματα κι ἀπὸ τὴν ἄλλη ξέρει νὰ νίπτῃ τὰς χεῖ­ρας καὶ νὰ ἀμνηστεύῃ τὰ ἐγκλήματα.

Ἀλλὰ δὲν εἶνε μόνο οἱ ἄθεοι τῶν ξένων κρα­τῶν, ἐκεῖνοι ποὺ γκρέμισαν ἐκκλησιὲς καὶ ἀ­παγόρευαν νὰ βαπτίζουν τὰ παιδιὰ καὶ ὑποχρέωναν τοὺς Χριστιανοὺς ἀκόμα καὶ νὰ ἀλ­λάξουν τὰ ὀνόματά τους. Εἶνε καὶ μερικοὶ δικοί μας ἐδῶ, ποὺ μισοῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ θέ­λουν νὰ ἐφαρμόσουν καὶ στὴν πατρίδα μας τέτοια ἄθεα καθεστῶτα.

Κι ἅμα τοὺς ρωτήσῃς, Γιατί μισεῖτε τὴν Ἐκ­κλησία, τί κακὸ σᾶς ἔκανε; ἀπαντοῦν, ὅτι τάχα ἡ Ἐκκλησία συμμάχησε μὲ τὸ κατεστημένο, ὅτι οἱ παπᾶδες καὶ οἱ δεσποτάδες ὑ­πο­στηρίζουν τοὺς πλουσίους, τὸ κεφάλαιο…

Αὐτὸ εἶνε ψέμα. Δὲν ξέρω τί γίνεται σὲ ἄλ­λα δόγματα καὶ ἄλλες θρησκεῖες, ἀλλ᾽ ἐὰν ἐξ­ετάσουμε τὴ δική μας πίστι θὰ δοῦμε, ὅτι αὐ­τὸς ποὺ ἵδρυσε τὴν Ἐκκλησία μας, ὁ Κύρι­ος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἔζησε πτωχὸς στὸν κό­σμο καὶ στηλίτευσε τὴ φιλαργυρία. Κανένας ἄλλος δὲν ἤλεγξε τὸν πλουτισμό, τὴν πλε­ονεξία, τὴν ἀδικία, ὅπως ὁ Χριστός. Ἐκεῖνος εἶνε ποὺ εἶ­πε, ὅτι δυὸ πράγματα δὲν συμβιβάζον­ται· ἡ ἀγάπη τοῦ χρήματος καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὸ ν᾽ ἀ­γαπᾷς τὰ λεπτὰ καὶ ν᾽ ἀγαπᾷς τὸ Θεό (βλ. Ματθ. 6,24). Αὐτὰ τὰ πράγματα εἶνε ἀσυμ­βίβαστα. Ὅπως δυὸ πόδια δὲ χωρᾶνε σ᾽ ἕνα παπούτσι, ἔτσι μέσα στὴν ἴδια καρδιὰ δὲ μπορεῖς νὰ βάλῃς τὴν ἀγάπη τοῦ χρήματος καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. «Οὐ δύνασθε Θε­ῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ»· «κανείς δὲν μπορεῖ νὰ ἔ­χῃ δύο κυρίους· διότι ἢ τὸν ἕνα θὰ μισή­σῃ καὶ θ᾽ ἀγαπήσῃ τὸν ἄλλο, ἢ θὰ προσηλωθῇ στὸν ἕνα καὶ θὰ περιφρονήσῃ τὸν ἄλλο» (Ματθ. 6,24). Τὰ εἶπε καθαρὰ ὁ Χριστός.

Θὰ πῇς ἴσως τὸ ἑξῆς. ―Ὁ Χριστὸς βέβαια εἶνε καλός. Πιστεύω ἐγὼ στὸ Χριστό. Ἀλλὰ οἱ παπᾶδες ἐκμεταλλεύονται τὴ θρησκεία καὶ θησαυρίζουν…

Δὲν ξέρω, ἐπαναλαμβάνω, τί γί­νεται ἀλλοῦ στὸν κόσμο. Ἀλλὰ ἐδῶ στὴν πατρίδα μας οἱ παπᾶδες εἶνε ὅλοι φτωχοί, φτωχαδάκια. Πόσους παπᾶδες ἔχει ἡ Ἑλλάς; Ὀ­κτὼ χιλιάδες περίπου; Πηγαίνετε παντοῦ καὶ ἐρευνῆστε· στὴν Ἤπειρο, στὴ Μακεδονία, στὸ Μοριὰ καὶ στὰ νησιά· ὅπου νὰ πᾶτε, θὰ δῆτε ὅτι οἱ παπᾶ­δες δὲν προέρχονται ἀπὸ τὴν ἀριστοκρατία. Γεννήθηκαν σὲ σπίτια φτωχά, μέσα σὲ ταπει­νὲς οἰκογένειες. Κανένα πλούσιο σπίτι, κανένας ὑψηλὸς ἀξιωματοῦχος, κανένας βαθύπλουτος ἐφοπλιστὴς δὲν κάνει τὸ παιδί του παπᾶ. Ψάξτε νὰ δῆτε. Ἂν βρῆτε κάπου κληρι­κὸ νὰ εἶνε παιδὶ δικαστικοῦ, εἰσαγγελέως, ἀ­νωτέρου ἀξιωματικοῦ ἢ ἄλλου μεγάλου, θὰ εἶ­νε ἐξαίρεσις, ποὺ δὲν καταργεῖ ἀλλ᾽ ἐπιβεβαιώνει τὸν κανόνα. Ὁ κλῆρος μας εἶνε «ὀ­στοῦν ἐκ τῶν ὀστέων καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκὸς» τοῦ λαοῦ.

―Καλὰ τὰ παπαδάκια, θὰ πῆτε, ἀλλὰ οἱ δεσποτάδες;

Δὲν ξέρω τί κάνουν οἱ ἄλλοι δεσποτάδες, ἀλλὰ ἐπιτρέψατέ μου νὰ τολμήσω νὰ πῶ κάτι γιὰ τὴ μητρόπολί μου, ποὺ μὲ γνωρίζει τόσα χρόνια. Μπορεῖ κανεὶς νὰ πῇ ὅ­τι ὁ ἐπίσκοπός της ἀγαπᾷ τὰ λεπτά; Ἂν ψάξετε τὶς τσέπες μου, χρήματα δὲ θὰ βρῆτε. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἐγ­κα­ταστάθηκα ἔχω κάνει ἀμέτρητες λειτουργίες σὲ ὅλες τὶς ἐνορίες· ἀπὸ που­θενὰ δὲν πῆ­ρα χρήματα, οὔτε ἕνα καφὲ δὲν ζήτησα. Δωρε­ὰν λειτουργῶ καὶ διδάσκω. Ἔκανα ἑ­κατοντάδες χειροτονίες· δραχμή δὲν πῆρα. Καὶ τὸ μισθό μου τὸν δίνω ὅλο. Ὅ­ταν πεθάνω, δὲ θὰ βροῦν τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα ῥάσο καὶ μερικὰ βιβλία. Καὶ δὲν εἶμαι ὁ μόνος ἀσφαλῶς.

Δὲν στέκονται λοιπὸν οἱ κατηγορίες ἐναν­τίον τῆς Ἐκκλησίας. Ἄλλος εἶνε ὁ λόγος ποὺ τὴ μισοῦν. Ἡ Ἐκκλησία εἶνε ὅ,τι τὸ χαλινάρι, ποὺ δὲν ἀφήνει τὸ ἄλογο νὰ πέ­σῃ στὸ γκρεμό, ὅ,τι τὸ φρένο, ποὺ ἀποτρέπει τὸ αὐτοκίνητο ἀπὸ τὸ δυστύχημα. Ἀλλ᾽ ὅπως τὸ λυσ­σασμένο ἄλογο δαγκώνει τὸ χαλινάρι του, ἔ­τσι καὶ οἱ ἐχθροὶ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ θέλουν νὰ ζοῦν χωρὶς χαλινάρι, κατὰ τὰ κέφια τους, ἐπιτίθεν­ται μὲ μῖσος κατὰ τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀλλὰ καὶ γι᾽ αὐτοὺς ἀκόμα ποὺ τὴν μισοῦν ἡ Ἐκκλησία μας προσεύχεται. Ἐμεῖς δὲν τοὺς μισοῦμε· τοὺς ἀγαποῦμε κι αὐτοὺς καὶ προσ­ευχόμεθα καὶ γι᾽ αὐτοὺς καὶ παρακαλοῦμε τὸ Θεό. Κανένα δὲν μισεῖ ἡ Ἐκκλησία· ὅπως ὁ Χριστὸς ἐπάνω στὸ σταυρό, ποὺ ἐνῷ τὸν καρφώνανε προσηύχετο γιὰ τοὺς σταυρωτάς του.

* * *

Ἀλλὰ προσοχή. Ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία κανένα δὲ μισεῖ, πρέπει ὅμως νὰ ποῦμε ὅτι αὐτοὶ ποὺ μισοῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ τοὺς κληρικούς, αὐ­τοὶ ποὺ ὑβρίζουν Θεὸ καὶ Παναγία, οἱ ἐ­χθροὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ διῶκτες τῆς Ἐκκλησίας, δὲν θά ᾽χουν καλὸ τέλος…

Τὴν Κυριακὴ μετὰ τὰ Χριστούγεννα μνημονεύουμε ὅτι ἕνας βασιλιᾶς κακοῦργος, ὁ Ἡρῴδης, – τί ἔκανε; Πῆρε μαχαίρι καὶ ἔσφαξε πόσους; 14.000 βρέφη! Ὅ­πως ὁ χασάπης σφάζει τ᾽ ἀρνάκια, ἔτσι αὐτὸς ἔσφαξε 14.000 παιδάκια. Γιατί; Ἤλπιζε, ὅτι μεταξὺ τῶν παιδιῶν θὰ ἦταν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Καὶ αὐτὰ μὲν σὰν ἀγγελούδια πῆγαν ἐπάνω στὸν οὐρανὸ καὶ ψάλλουν τὸ Ἀλληλού­ια. Ὁ Ἡ­ρῴδης ὅμως τί ἔγινε; Ἐμένα ρωτᾶτε; Διαβάστε νὰ δῆτε τί λέει ἡ ἱστορία. Ἀρρώστη­σε, ἔπεσε κατάκοιτος στὸ κρεβάτι, γέμισε πλη­γὲς ποὺ ἔτρεχαν πύον, σάπισε, βρώμισε, σκου­λήκιασε· ἔτσι πέθανε καὶ παρέδωσε τὴν ψυχή του. Καὶ μόνο αὐτός;

Ὑπάρχει καὶ ἄλλο παράδειγμα· ὁ Ἰουλια­νὸς ὁ Παραβάτης. Αὐτὸς ἔζησε με­τὰ τριακόσια χρόνια. Κατεδίωξε τὴν Ἐκκλησία, ἤθελε νὰ ἐπανα­φέρῃ τὴν εἰδωλολατρία, νὰ σβήσῃ τὸ ὄ­νομα τοῦ Χριστοῦ νὰ μὴν ἀκούγεται. Τὸ τέλος του ποιό ἦταν; Ἔκανε πόλεμο, καὶ πάνω στὴ μάχη ἕνα βέλος, μία σαΐτα, τὸν χτύπησε στὸ στῆ­θος. Γέμισε τότε τὴ φούχτα του αἷμα καί, τὴν ὥρα ποὺ ξεψυχοῦσε πλέον, τὸ σκόρπισε στὸν ἀέρα καὶ εἶπε· «Νενίκηκάς με, Ναζωραῖε»· Χριστέ, μὲ νίκησες.

Κανείς δὲ μπορεῖ νὰ νικήσῃ τὸ Χριστό, ὄχι. Ὅποιος ἀντιτίθεται ―σημειῶστε το―, ὅ,τι κι ἂν εἶνε, μικρὸς ἢ μεγάλος, ἄνθρωπος ἢ σύστη­μα, ὅποιος πάει κόντρα μὲ τὸ Χριστό, θὰ γίνῃ στάχτη. Ὑπάρχει Θεός, ὑπάρχει Χριστός!

* * *

Βουλῶστε τ᾽ αὐτιά σας, ἀδελφοί μου. Μὴν ἀ­κοῦτε τί λέει ὁ ἕνας κι ὁ ἄλλος. Κρατῆστε τὴν πίστι στὸ Χριστό, τὴν πίστι τῶν πατέρων μας, βαθειὰ στὴν ψυχή σας. Καμμιά δύναμις νὰ μὴ μπορέσῃ νὰ τὴν ξερριζώσῃ.

Αὐτὰ εἶχα νὰ σᾶς πῶ καὶ αὐτὰ νὰ πιστεύετε. Ν᾽ ἀκοῦτε τὴν Ἐκκλησία μας. Κι ὅταν πλησιάσῃ τὸ τέλος τῆς ζωῆς μας, νὰ μὴν εἶνε ὅ­πως τὸ τέλος τοῦ Ἡρῴδου, ποὺ ἀποδοκιμάστηκε ἀπὸ τὸν παντοδύναμο Θεό, ἀλλὰ τὸ τέλος μας νὰ εἶνε ὅπως τοῦ λῃστοῦ, ποὺ ἐπάνω στὸ σταυρὸ εἶπε «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42).

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Νικολάου Ὑδρούσης – Φλωρίνης τὴν 29-12-1976.


Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: ''ΓΙΝΑΜΕ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ. ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ''

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Στό μικρό μου αὐτό φυλλάδιο, ἀδελφοί χριστιανοί, θέλω νά σᾶς γράψω γενικά γιά τόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα. Ἔτσι ἔκανε ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο, ἀδέλφια μου: Ἤ ἄνδρα ἤ γυναίκα. Αὐτά εἶναι τά δύο φύλα τοῦ ἀνθρώπου, τό ἄρρεν καί τό θῆλυ, τά ὁποῖα ἑνώνονται μέ τόν γάμο τους καί κάνουν ἀπογόνους καί δημιουργεῖται ἔτσι ἡ κοινωνία. Ἡ Ἐκκλησία μας εὐλογεῖ αὐτή τήν ἕνωση μέ τό ἱερό μυστήριο τοῦ γάμου.

Ἄλλη εἶναι ἡ σωματική καί ψυχική κατασκευή τοῦ ἄνδρα καί ἄλλη τῆς γυναίκας. Καί τά δύο φύλα εἶναι θαυμαστά καί ὡραῖα καί πρέπει νά χαίρεται τό ἀγόρι γιατί εἶναι ἀγόρι καί νά χαίρεται καί ἡ κοπέλλα, γιατί γεννήθηκε κοπέλλα.
Αὐτά πού σᾶς γράφω, ἀδελφοί μου, τά ξέρετε καί δέν εἶναι λοιπόν ἀνάγκη νά σᾶς τά πῶ. Σᾶς τά λέγω ὅμως, γιατί στήν ἐποχή μας, πού ἔχουμε πολλή ἁμαρτία καί ἀσωτία, θέλουν νά μᾶς θεσπίσουν ἕνα βρώμικο νόμο. Μέ τό νόμο αὐτό ὁ καθένας καί ἡ καθεμιά, ἔτσι γιατί τό θέλει, ἔτσι γιά «γοῦστο», πού λέμε, θά μποροῦν νά παρουσιάζονται ἐπίσημα καί νά ἀπαιτοῦν νά ἀλλάξουν τό φύλο τους. Καί τό παλικάρι τῆς γειτονιᾶς θά λέει ἔπειτα ὅτι εἶναι κοπέλλα· καί μιά μαθήτρια κοπέλλα, θά λέει ὅτι εἶναι ἀγόρι. Μπορεῖτε, χριστιανοί μου, νά φανταστεῖτε τώρα ἕνα τέτοιο φαινόμενο, νά ἔρχεται, δηλαδή, ἀπό τήν Ἀθήνα κάποιος ἄνδρας χωριανός σας καί νά σᾶς παρουσιάζεται γιά γυναίκα; Ἤ μιά κοπέλλα τοῦ χωριοῦ σας, πού κατέβηκε γιά δουλειά στήν Ἀθήνα, νά ἐπιστρέφει ἔπειτα στό χωριό της, λέγοντας ὅτι εἶναι ἄνδρας; Ἀκριβῶς αὐτό θέλει νά ἐπιτύχει ὁ νόμος, πού θέλουν νά μᾶς φέρουν οἱ ἄρχοντές μας.
Τί ἔχετε νά πεῖτε τώρα, σ᾽ αὐτά πού σᾶς γράφω, χριστιανοί μου; Ἐγώ ἔχω νά σᾶς πῶ ὅτι μέ ἕνα τέτοιο νόμο, πάει πιά, βρωμίσαμε. Γίναμε Σόδομα καί Γόμορρα. Γίναμε αἶσχος! Τό περιμένατε ἐσεῖς ποτέ, ἀδέλφια μου, ὅτι στήν εὐλογημένη καί δοξασμένη μας πατρίδα τήν Ἑλλάδα θά ἔρθουν ἄρχοντες, πού θά σκέπτονται νά θεσπίσουν τέτοια βρώμικα πράγματα γιά τόν τόπο μας; Γιά τόν τόπο μας, τήν Ἑλλάδα μας, πού καί πρό Χριστοῦ ἀκόμη τιμοῦσε τά ἁγνά ἤθη καί τήν παρθενία καί ἔκανε τόν Παρθενώνα; Ὄχι δέν περιμέναμε τέτοιο κατάντημα στήν Ἑλλάδα μας. Δέν ἔκανε κόσκινο ἀπό τά βόλια τό κορμί του ὁ Κολοκοτρώνης καί δέν ἔχυσαν τό αἷμα τους οἱ ἥρωες ἀγωνιστές γιά μιά τέτοια σημερινή Ἑλλάδα.
Ἐγώ πού σᾶς τά γράφω αὐτά, ἀδελφοί μου, εἶμαι ὁ Ἐπίσκοπος τῆς ἐπαρχίας σας καί λέγομαι Ἰερεμίας. «Ἐπίσκοπος» σημαίνει νά φυλάγω σκοπιά, γιά νά δῶ ποιοί ἐχθροί ἔρχονται στόν τόπο μας, γιά νά μᾶς ἀλλάξουν τά ἁγνά μας ἤθη, καί μετά, σάν σκοπός – Ἐπίσκοπος – ἐγώ, νά σαλπίσω σάλπισμα δυνατό καί νά πῶ: «Ὦ χριστιανοί, πατριῶτες Ἕλληνες, Γορτύνιοι καί Μεγαλοπολίτες! Κακό μεγάλο θά συμβεῖ στήν χώρα μας. Θέλουν νά ψηφίσουν ἕνα νόμο, πού καταργεῖ τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως τόν γέννησε ἡ μάνα του, πού γκρεμίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογένειας καί πού προσ­βάλλει τήν ἀνθρωπιά μας. Ἐμπρός, σέ ἀγώνα, χριστιανοί»!
Ναί! Δέν πρέπει νά ἀφήσουμε νά περάσει ἀδιαμαρτύρητα ὁ νόμος αὐτός, χριστιανοί μου. Ὁ καθένας, καί ὁ πιό ἁπλός τσοπάνος καί ἡ πτωχή τσοπάνισσα, πρέπει νά πονέσει καί νά διαμαρτυρηθεῖ γιά τό κακό πού θέλουν νά μᾶς κάνουν. Ναί, νά διαμαρτυρηθεῖτε στούς Βουλευτές σας, γιατί αὐτοί εἶναι πού θά ψηφίσουν τόν νόμο. Νά τούς ἀπειλήσετε ὅτι θά τούς «μαυρίσετε», ὅτι δέν θά ἔχουν πιά ψῆφο ἀπό σᾶς, ἐάν ψηφίσουν τόν νόμο μέ τόν ὁποῖο θά μπορεῖ ὁ καθένας νά πετυχαίνει νά ἀλλάζει τήν προσωπικότητά του, μέ τό νά ἀλλάζει τό φύλο του. Προσωπικά δηλώνω ὅτι θά κόψω τήν ἐπικοινωνία μέ Βουλευτή τῆς ἐπαρχίας μας πού θά ψηφίσει τέτοιο νόμο καί δέν θά τοῦ προσφέρω τήν τιμή τοῦ πολιτικοῦ ἄρχοντα. – Ἄν μέ ρωτᾶτε γιά περισσότερα σχετικά μέ αὐτόν τόν νόμο, σᾶς λέγω ὅτι ὁ νόμος αὐτός γεννήθηκε ἀπό τήν αἰσχρή ὁμοφυλοφιλία καί τρέφει τήν ὁμοφυλοφιλία. Γιατί ἕνας ἄνδρας πού ἔχει ὁμοφυλοφιλικές σχέσεις μέ ἄλλον ἄνδρα, θά παρουσιάζεται τώρα μέ τόν νόμο ὡς γυναίκα, γιά νά φαίνονται οἱ δυό ὡς νόμιμο ἀνδρόγυνο καί ἀκόμη θά ἐμφανίζονται καί στόν παπᾶ ἀπαιτώντας νά τούς παντρέψει!...
Χριστιανοί μου, ἐμεῖς νά εἴμαστε πιστοί στήν πίστη καί τήν ἀγάπη στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί στά ἁγνά ἤθη τῆς πατρίδος μας, τῆς Ἑλληνορθόδοξης παράδοσης.
Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: ΤΙ ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΑΛΙΟΦΥΛΛΑΔΕΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ;

ΚΡΑΥΓΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

1. Ἀδελφοί μου χριστιανοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, τά κηρύγματα τά ὁποῖα σᾶς ἀπευθύνω κάθε Κυριακή ἀναφέρονται στήν Ὀρθόδοξηπίστημας. Παρακαλῶ νά τά παρακολουθεῖτε μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον, γιατί πρέπει νά μάθουμε τό τί πιστεύουμε. Θά μοῦ ἐπιτρέψετε ὅμως, ἀδελφοί, τό σημερινό μου κήρυγμα νά ἀναφέρεται σέ ἕνα ἄλλο σοβαρό θέμα, γιά τό ὁποῖο δέν πρέπει νά σιωπήσουμε, γιατί ἡ σιωπή μας θά εἶναι ἀδιαφορία, πού γιά μᾶς τούς ἱερεῖς συνιστᾶ μεγάλη ἁμαρτία.
Ναί! Πρέπει νά διαμαρτυρόμαστε γιά τά ἄνομα καί παράνομα πού διαπράττονται στήν χώρα μας.
Τά χρόνια πού ζοῦμε, ἀδελφοί, εἶναι χρόνια δύσκολα καί πονηρά· ζοῦμε σέ «πονηρές ἡμέρες», ὅπως μᾶς τό λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ἐφεσ. 5,16). Ἡ ἁμαρτία ἔχει πληθυνθεῖ. Αὐτό βέβαια γιά μᾶς, πού μελετᾶμε τήν Ἁγία Γραφή, δέν πρέπει νά μᾶς ξενίζει. Γιατί ὅπως στήν πρό Χριστοῦ ἐποχή ὑπῆρχαν δύο ρεύματα, τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, ἔτσι καί στήν σημερινή μας ἐποχή, συμβαίνει τό ἴδιο. Καί ὅσο περνοῦν τά χρόνια τό κακό γίνεται περισσότερο κακό, ἀλλά καί ἡ ἀρετή αὐξάνεται καί αὐτή (βλ. Ἀποκ. 22,11). Καί ὅπως βλέπουμε σήμερα πολλούς νά ἁμαρτάνουν μέ χυδαιότητα, ἔτσι πάλι βλέπουμε καί ἄλλους, καί μάλιστα νέα παιδιά, νά πιστεύουν δυνατά καί νά ἀγαποῦν θερμά τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν καί νά ἀγωνίζονται νά τηρήσουν τίς ἅγιες ἐντολές Του. Δέν ταρασσόμαστε λοιπόν γιά τά περίεργα τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλά, ξαναλέγω, δέν πρέπει νά εἴμαστε ἀδιάφοροι γιά τά παρατηρούμενα κακά, γιατί γίνεται μεγαλύτερη ζημιά μέ τήν ἀδιαφορία μας καί χάνονται ψυχές.

2. Ἡ πατρίδα μας, ἀδελφοί, ἡ ἀγαπημένη μας Ἑλλάδα, εἶναι χώρα Ὀρθόδοξη. Ἔτσι τό λέει ἡ ἀρχή τοῦ Συντάγματός μας. Ἔτσι τό λέει ἡ ἱστορία της. Εἶναι χώρα ἁγίων καί μαρτύρων. Ἀλλά τί εἶναι αὐτοί οἱ λόγοι πού λέγονται ἀπό ἐπίσημα ἡγετικά πρόσωπα, ὅτι δέν εἴμαστε πλέον ὀρθόδοξο κράτος, ἀλλά οὐδετερόθρησκο; Καί μάλιστα αὐτό τόν λόγο οἱ κυβερνῶντες μας τόν ἔκαναν ἤδη πραγματικότητα, γιατί μέ τά νομοθετήματά τους ἐναντιώνονται πρός τά ἰδανικά τῆς φυλῆς μας, τήν πίστη, τήν πατρίδα καί τήν οἰκογένεια. Καί ἐξηγοῦμαι καλύτερα: Τό ὑψηλότερο καί εὐγενέστερο σέ μία χώρα εἶναι ἡ παιδεία. Ὅλοι μας, ὦ χριστιανοί, πρέπει νά προσέξουμε τήν παιδεία τοῦ ἔθνους μας. Ἕνας ἅγιος πατέρας μᾶς εἶπε ἀπό παλαιά: «Παιδεύσατε τά τέκνα, ἵνα μή παιδεύσουν αὐτά ὑμᾶς»! Δηλαδή: Ἄν δέν παιδαγωγήσουμε σωστά τά παιδιά μας, αὐτά ἀργότερα θά «παιδεύσουν» ἐμᾶς καί ὅλη τήν κοινωνία. Κάποτε ρώτησαν τόν Κοραή τί πρέπει νά κάνουμε γιά νά πάει μπροστά ἡ πατρίδα. Καί αὐτός ἀπήντησε μέ ἕνα λόγο τοῦ δευτέρου Ψαλμοῦ: «Δράξασθε παιδείας»! Πιάστε, δηλαδή, στά χέρια σας τήν παιδεία, γιά νά σταθεῖ καί νά δοξασθεῖ τό ἔθνος. Ἀλλά ἤδη ἀπό προηγούμενα χρόνια μᾶς τήν «σκότωσαν» οἱ κυβερνῶντες τήν παιδεία. Ποῦ εἶναι ἡ θαυμαστή μας ἑλληνική γλώσσα μέ τό καλπάζον ὕφος της καί τήν ὀμορφιά της; Ὀμορφιά πού τήν θαυμάζουν καί οἱ ξένοι! Χάσαμε τήν γλώσσα μας. Ἀλλά καί τό ἄλλο, τό σοβαρότερο ἀκόμη: Ὡς τό πλέον ἀναγκαῖο μάθημα πού διαμορφώνει καλούς ἀνθρώπους καί δίνει νόημα στήν ζωή, γιατί μᾶς λέγει γιά τόν ὑψηλό προορισμό μας, εἶναι ἡ διδασκαλία τῆς ὀρθόδοξης πίστης μας. Τήν πίστη αὐτή τήν διδάσκονταν τά ἑλληνόπουλα καί στά κρυφά Σχολειά ἀκόμη. Καί πάντοτε, σέ ὅλες τίς τάξεις τῶν Σχολείων μας, ἀπό τό Δημοτικό μέχρι τήν τελευταία τάξη τῆς Μέσης ἐκπαιδεύσεως, οἱ μαθητές τῆς πατρίδος μας διδάσκονταν τήν Ὀρθόδοξη πίστη μέ τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἀλλά, χριστιανοί μου, τί βιβλία Θρησκευτικῶν μαθημάτων εἶναι αὐτές οἱ παλιοφυλλάδες τῶν Δημοτικῶν Σχολείων, πού κυκλοφοροῦν στά παιδιά μας ἀπό ἐφέτος; Δηλαδή, μέ τά νέα θρησκευτικά βιβλία, τά μικρά μας παιδιά, ἀπό τήν πρώτη τους παιδική ἁπαλή ἡλικία, στό Σχολεῖο τους δέν θά διδάσκονται πιά σάν χριστιανόπουλα γιά τήν Ὀρθόδοξη πίστη, ἀλλά μαζί μέ αὐτή, θά μαθαίνουν καί γιά ἄλλα θρησκεύματα, γιά τόν Βουδδισμό, γιά τόν Μωαμεθανισμό, γιά τόν Ἰουδαϊσμό καί γιά ἄλλα καί γιά ἄλλα... Τό μάθημα δηλαδή τῶν Θρησκευτικῶν γίνεται σήμερα μία «σούπα» πανθρησκειακή καί ἄντε τώρα τό παιδί νά ξεχωρίσει τό δικό του «πιστεύω»... Ὡς βαθύτερο δέ κίνητρο γιά τό πανθρησκειακό αὐτό μάθημα βλέπουμε τόν ὄφι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού θέλει νά ἑνοποιήσει τά θρησκεύματα καί νά ἀλλοιώσει τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Αὐτό βέβαια, ἀδελφοί χριστιανοί, δέν θά γίνει ποτέ, γιατί ἡ πίστη μας, ἡ ᾽Ορθόδοξη πίστη μας, δέν εἶναι ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, ἀλλά ἔχει ἀπό τόν Θεό τήν προέλευσή της. Γι᾽ αὐτό καί θά διατηρεῖται πάντοτε, ὅπως τήν παρέδωσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοί Του καί ὅπως τήν διετύπωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες σέ Οἰκουμενικές Συνόδους καί στά ἱερά τους συγγράμματα. Πάντοτε θά ὑπάρχουν ὁμολογητές καί μάρτυρες τῆς ἀμώμητης πίστης μας. Δέν θά χαθεῖ λοιπόν ἡ πίστη μας, ἀλλά μέ τέτοια σατανικά κινήματα καί μεθοδεύσεις, ἀπό κυβερνῶντες μάλιστα, πού ἀφαιροῦν τήν ὀρθόδοξη παιδεία ἀπό τά Σχολεῖα μας, γίνονται ζημιές στά χρυσᾶ μας παιδιά.

3. Ἀλλά εἶναι καί τό ἄλλο αἰσχρό καί χυδαῖο πού σκέπτονται καί σκοπεύουν νά κάνουν. Ἀκοῦστε: Ὁ Θεός ξέρουμε ὅτι ἀπό τήν ἀρχή ἔκανε τόν ἄνθρωπο ἄνδρα ἤ γυναίκα καί εὐλόγησε τήν ἕνωσή τους μέ τόν γάμο, εἰς διαδοχήν καί αὔξησιν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Στήν Γένεση διαβάζουμε «ἄρσεν καί θήλυ ἐποίησεν ὁ Θεός» τόν ἄνθρωπο καί γιά τήν ἕνωσή τους πάλι λέγει ὅτι «προσκολληθήσεται ὁ ἀνήρ πρός τήν γυναῖκα αὐτοῦ καί ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν» (1,27. 2,24). Κάθε ἄνθρωπος γεννιέται μέ τό ὁρισμένο εἶδος του, μέ τό ἰδιαίτερο φύλο του, ἤ ἄνδρας ἤ γυναίκα. Αὐτό δέν ἀλλάζει γιά ὅλη τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Καί ὅμως ἀκοῦμε ὅτι σκοπεύουν νά θεσπίσουν νόμο μέ τόν ὁποῖον ὁ καθένας νά μπορεῖ νά ἀλλάξει στά γρήγορα τό φύλο του, ἔτσι ἁπλᾶ γιατί τό θέλει, γιατί αὐτό εἶναι τό «γοῦστο» του. Πᾶμε γιά τόν σοδομιτισμό!!!... Ἀλλά ἀπορῶ: Θά ψηφίσουν οἱ χριστιανοί βουλευτές μας τέτοιο ἐλεεινό νόμο;
Ἐμεῖς, χριστιανοί μου, πού ἔχουμε ταχθεῖ ἀπό τόν Θεό νά κρατοῦμε ἐσᾶς τόν ἐκλεκτό Του λαό στερεούς στήν Ὀρθόδοξη πίστη, ἐγώ ὁ Ἐπίσκοπός σας καί οἱ ἅγιοι Ἱερεῖς σας, πού σᾶς ποιμαίνουμε, ἀγανακτοῦμε γι᾽ αὐτά τά ἄνομα πού ἀκούγονται καί διαμαρτυρόμαστε. Ἀλλά πρέπει καί ἐσεῖς, ὁ καθένας ἀπό τήν θέση του, νά ἐκφράζει τήν διαμαρτυρία του. Νά πεῖτε στούς Βουλευτές σας, πού σᾶς πλευρίζουν γιά τήν ψῆφο τους, ὅτι θά τούς «μαυρίσετε», ἄν ψηφίζουν αἰσχρούς καί πρόστυχους νόμους πού εἶναι γιά τήν πόλη τῶν Σοδόμων καί τήν πόλη τῶν Γομόρρων. Ἐδῶ εἶναι Ἀρκαδία, ἐδῶ εἶναι Ἑλλάδα, πού ἔχει ἀνακηρύξει τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὡς Ὑπέρμαχο Στρατηγό της, ἀλλά καί πρό Χριστοῦ ἀκόμη ἔκτισε Παρθενώνα, τιμώντας ἔτσι τήν παρθενία καί τήν ἁγνότητα τῶν ἠθῶν. Πρό παντός ὅμως σᾶς παρακαλῶ, χριστιανοί μου, μαζί μέ τά ἄλλα σας προσωπικά αἰτήματα, νά προσεύχεστε καί γιά τήν πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα καί τόν ἐκλεκτό της λαό νά μένει σταθερός στήν πίστη καί τά ἰδανικά τῆς φυλῆς μας. «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν Σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν Σου», τόν καλό Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό λαό, ΑΜΗΝ!

Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ: ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

«Καλοῦμε ὅλους σὲ πανστρατιὰ προσευχῆς καὶ ἐγρηγόρσεως»
Ὁμιλία Μητροπολίτου Ἀνδρέου
κατὰ τὴν Ἀγρυπνία στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μολυβδοσκεπάστου (14.8.2017)
«Παναγία μας ἔχε κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία σκέπη σου τὸ ἑλληνικό ἔθνος, καὶ ὅλους μας».
     
Αὐτὴ τὴν προσευχή εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νὰ τὴν ἀπευθύνουμε πρὸς τὸν Κύριο Ἱησοῦ Χριστὶ καὶ τὴν Παναγία Μητέρα του, μετὰ φωνῆς ἱσχυρᾶς καὶδακρὺων. Γιατὶ; Διότι οἱ καιροί εἶναιἐξόχως κρίσιμοι.
Θεσμοὶ καὶ νόμοι ἀνατρέπονται, ἡ ἑλληνορθόδοξη ταυτότητα τῆς πατρίδος μας ἀλλοτριώνεται, ἐνῷ οἱ διάφοροι πνευματικοὶ κατεδαφιστὲς ἔχουν κυριολεκτικά ἀποθρασυνθεῖ. Ἔτσι φτάσαμε στὸ σημεῖο νὰ κινδυνεύουμε νὰἀναγνωρίσουμε τὴν Χώρα μας ἀπὸ τὶς παραμορφώσεις, τὶς παραχαράξεις, τὶς διαστρεβλὼσεις καὶ τὶς ἀλλοιώσεις τῆς ἠθικῆς, καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς,ὅπως καὶ τῆς Ἱστορίας μας, τῆς Ἑλληνικῆς μας, φυσικά, Ἱστορίας.

            Ἄς ξεκινήσουμε, ὅμως, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μὲ κάποια συγκεκριμένα γεγονότα :  
      1) Ἐπιχειρεῖται, ἤδη, ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ἑλληνικοῦ Συντάγματος. Προπαντῶς ἐπιζητεῖται ἡ κατάργηση τῆς ἐπικλήσεως τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὡς προοίμιο τοῦ Συντάγματος, καθιερωμένης ἤδη ἀπὸ τοὺςἀγωνιστὲς τοῦ 1821, στὶς πρῶτες Ἐθνοσυνελεύσεις τους.
      2) Ὑπάρχει σχέδιο διαχωρισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ Κράτος. Καὶ ναὶ μέν, ἡ Πολιτεία δείχνει νὰ σέβεται, καὶ νὰ ἐπιδαψιλεύει τιμὲς στὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο, στὴν πραγματικότητα, ὅμως, ὑπονομεύει τὴνἘκκλησία, καὶ φυσικὰ καὶ τὸν Προκαθήμενό της. Διότι τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα, μὲ τὴν ὕπουλη ἀποκοιμιστικὴ τακτικὴ τοῦλεγομένου Ὑπουργείου Παιδεὶας καὶ Θρησκευμάτων, μὲ τὴν ὁποίαἐξουδετέρωσε τὴν ὅποια ἀντίδραση τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως, δηλ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου,  φαίνεται νὰ παραδίδεται στὰ νύχια τῆς Πανθρησκείας καὶ νὰ ὁδηγεῖται σὲ θάνατο. Ὅπως δὲ εἶπε Σεβασμιώτατος Ἱεράρχης στὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τοῦ περασμένουἹουνίου, ὁ ὑποτιθέμενος διάλογος Ἐκκλησίας - Πολιτείας, ἀπὸ μηδενική βάση,ἦταν ἕνα τίποτε. Γιατὶ ὑπῆρχε ἡ αἴσθηση ὅτι ἦταν πλέον τετελεσμένο. Ἡ Πολιτεία τὸ εἶχε προχωρήσει. Ὁ Ἱεράρχης αὐτός εἶναι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος, ὁ ὁποῖος ἧταν μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ διαλόγου καὶ γνώριζε τὸ ζήτημα ἀπὸ πρῶτο χέρι. Αὐτές δὲ τὶς διαπιστώσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου Μεσογαίας ἦρθε νὰ ἐπιβεβαιώσει μὲδηλώσεις του, ὁ πρώην Ὑπουργὸς Παιδείας κ. Φίλης, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ καθύβρισε καπηλικότατα τὴν Ἐκκλησία ὡς ἀντιδραστικὴ καὶ σκοταδιστική, κατέληξε λέγοντας: «Ἡ οὐσία δὲν ἀλλάζει, τὸ νὲο μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνἦρθε γιὰ νὰ μείνει». Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ λόγο ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας χαρακτήρισε «οὐδετερόθρησκο» αὐτὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἄλλος δὲ Ἱεράρχης δήλωσε ὅτι τὸ πρόγραμμα γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνἀπὸ τὴν βάση του εἶναι προβληματικό. Θὰ μποροῦσα δὲ νὰ πῶ,ἐκθεμελιωτικό, διότι ἀποδομεῖ  τὰ πάντα.
      Καὶ βέβαια, τώρα τελευταῖα ἔχουμε καὶ τὸ θέμα τῆς Σημαίας, ποὺ δὲν θὰὑψώνεται πιὰ στὰ σχολεῖα, ἀλλά καὶ τὸ θὲμα τῆς καθημερινῆς προσευχῆς. Βλέπετε τὶ γίνεται; Ἡ μέθοδος τοῦ σαλαμιοῦ! Λίγο λίγο κόβουνε, ὥστε στὸτέλος νὰ μὴν μείνει τίποτε! Σᾶς τὰ λέω τώρα αὐτὰ γιατὶ, μπορεῖ νὰ τὰ ἀκοῦτε,ἀλλὰ νὰ μὴν τὰ φέρνετε μέσα στὸ μυαλό σας. Πέρα ἀπὸ τὰ πακέτα τῶνἑκατομμυρίων καὶ τῶν δισεκατομμυρίων, ποὺ εἶναι παραμύθια, αὐτὰ εἶναι ποὺπρέπει νὰ προσέξουμε, καὶ νὰ κρατήσουμε, γιὰ νὰ φυλάξουμε τὴν πατρίδα μας ἀπὸ τὸν ὄλεθρο, ὁ ὁποῖος, δυστυχῶς, παρασκευάζεται.

     3) Ἐδῶ θέλω νὰ προσέξετε. Ἐρχόμαστε σ’ ἕνα θέμα, γιὰ τὸ ὁποῖοἁρμόζει ὁ λόγος τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «αἰσχρὸν ἐστὶ καὶ λέγειν». Καὶ τὸ θέμα αὐτό, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, εἶναι ἡ νομιμοποίηση, ἀπὸ τὴν Πολιτεία, τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Πρόκειται γιὰ ἕνα θέμα ποὺ προκαλεῖ πολύ ντροπή, καὶπού, βέβαια, ὑπῆρχε ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια, καὶ αὐτὸ τὸ βεβαιώνει ἡὕπαρξη τῶν πόλεων Σόδομα καὶ Γόμορα, οἱ ὁποῖες, ἀκριβῶς ἐξ΄αἰτίας αὐτῆς τῆς φοβερῆς ἁμαρτίας τους, τιμωρήθηκαν ἀπὸ τὸν Θεό, ρίχνοντας θειάφι, καὶἀφανίστηκαν ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς. Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πιστοποιεῖ αὐτό τὸ ἁμάρτημα στὸ Α΄κεφάλαιο τῆς πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῆς,ὅπου κάνει λόγο γιὰ «τὰ πάθη τῆς ἀτιμίας», ὅπως τὰ ἀποκαλεῖ. Ὑπῆρχε, λοιπόν, αὐτὴ ἡ αἰσχρὴ ἁμαρτία, ἀλλά κοιτᾶξτε ὅμως, ὅσοι τὴν διέπρατταν, δὲν τὴν διαφήμιζαν, οὔτε τὴν ἔκαναν νόμο τοῦ Κράτους, ἀλλά τὴν ἔκρυβαν! Τώρα,ὅμως, ὄχι μόνο τὴν διαφημίζουν, ἀλλὰ πραγματοποιοῦν καὶ τὶς λεγόμενες «παρελάσεις ὑπερηφανείας», ὅπου παρελαύνουν ἄνθρωποι ποὺ ὑπόκεινται στὰ πάθη τῆς ἀτιμίας καὶ δηλώνουν ὑπερήφανοι! Δυστυχῶς, σ’ αὐτὲς τὶς παρελάσεις, συμμετέχουν καὶ κρατικοὶ ἀξιωματοῦχοι, ὅπως εἴδαμε πρὶν λίγο καιρὸ στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν Θεσσαλονίκη. Καὶ ὅλα αὐτά συμβαίνουν στὴνὈρθόδοξη Ἑλλάδα, πράγματα ἀδιανόητα πρὶν ἀπὸ δεκαπέντε χρόνια!
      Καὶ κάτι ἀκόμη. Μὲ τὸν λεγόμενο ἀντιρατσιστικὸ νόμο, ὅπου ὅταν κάποιος πεῖ κάτι γιὰ τὰ θέματα αὐτὰ δέχεται μήνυση καὶ ὁδηγεῖται στὸν εἰσαγγελέα,ἐπιδιώκεται νὰ φιμωθεῖ κάθε θαρραλέα φωνή, ποὺ θὰ στηλιτεύει αὐτὴν τὴν ἠθικὴ ἀθλιότητα. Ὅπως δὲ βαδίζουμε, δὲν φαίνεται νὰ εἶναι μακριὰ ἡ μέρα ποὺ θὰ δοῦμε, συγχωρῆστε μου αὐτὸ ποὺ θὰ πῶ, γάμους ὁμοφυλοφίλων καὶυἱοθεσίες παιδιῶν ἀπὸ αὐτούς, ὅπως ἀτυχῶς ἤδη συμβαίνει σὲ κάποιες, δῆθεν, πολιτισμένες εὐρωπαϊκές χῶρες.
      Ἀπὸ τὴν θέση αὐτή, ἀπόψε, καταγγέλω τὴν Πολιτεία, διότι μὲ τὴν λεγόμενη «ἔμφυλη ταυτότητα» προωθεῖ τὴν ὁμοφυλοφυλία στὰ παιδιά τῶν 12 καὶ 14 ἐτῶν! , ρωτῶντας τα τί θέλεις νὰ εἶσαι, ἀγόρι ἤ κορίτσι καὶ ὄχι τί εἶσαι. Πρόκειται γιὰ ἕνα διεστραμμένο σατανικὸ σχέδιο, μὲ στόχο τὴν ἐκμαύλιση τῆς νέας γενιᾶς. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο, καλῶ ὅλους ἐσᾶς, ὅσοι ἔχετε παιδιά, νὰ βάλουμε φραγμὸ στὰ σχέδια αὐτά. Ἀλλοιῶς ἡ κοινωνία μας θὰδιαλυθεῖ. Καὶ προσέξτε. Τὰ παιδιά δὲν εἶναι τοῦ Ὑπουργείου, οὔτε τῆς ὅποιας Κυβερνήσεως, εἶναι δικά σας τὰ παιδιά, καὶ ἀκριβῶς γι’ αὐτὸἐσεῖς ἔχετε τὴν εὐθύνη,  δὲν τὴν ἔχει οὔτε ὁ ὑπουργός, οὔτε ὁπρωθυπουργός μόνον. Πρέπει νὰ προφυλάξετε τὰ δικά σας παιδιὰ ἀπὸαὐτήν τὴν ἀθλιότητα, ποὺ μεθοδεύει ἡ Πολιτεία.

     4) Ἕνα κυριολεκτικὰ καυτὸ θέμα εἶναι τὸ δημογραφικό, τὸ ὁποῖο ἔχει λάβει ἐκρηκτικὲς διαστάσεις μὲ τὶς ἐθνοκτόνες ἐκτρώσεις. Ἐνῶ οὔτε ἡΠολιτεία, οὔτε κάποιοι κοινωνικοὶ παράγοντες ἔχουν συνειδητοποιήσει τὸσυντελούμενο ἔγκλημα. Θὰ σᾶς ὑπενθυμίσω ἕνα πρόσφατο περιστατικό, ποὺσυνέβη στὴν Σάμο τὸν περασμένο Ἰούλιο, γιὰ νὰ γίνει ἀντιληπτὸ αὐτό. Οἱἀναισθησιολόγοι ἰατροὶ τοῦ Γενικοῦ Νοσοκομείου Σάμου, πῆραν, τὸν περασμένο Ἰούνιο, μία γενναῖα ἀπόφαση, ὅταν ἀρνήθηκαν τὴν συμμετοχή τους στὶς ἐκτρώσεις,  ἐπικαλούμενοι τὴν φωνὴ τῆς συνειδήσεώς τους, καθὼς καὶ τὸν κώδικα ἰατρικῆς δεοντολογίας, ὅπως προβλέπεται ἀπὸ τὸν ὅρκο τοῦἹπποκράτη.  Ὑπενθύμισαν δέ, σὲ ὅλους, πὼς ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη ὑφίσταται γιὰ νὰ βοηθᾶ τὴν νέα ζωὴ ποὺ ἔρχεται, καὶ ὄχι γιὰ νὰ τὴν καταδικάζει σὲθάνατο,  ὑπερασπιζόμενοι τὸ ἀγαθὸ τῆς ὑγείας, ἔναντι ὁποιουδήποτε τιμήματος. Οἱ γιατροὶ τῆς Σάμου δὲν ὑποχώρησαν, καὶ μπράβο τους. Καὶ αὐτὸ τὸ λέω, γιατί, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἔγινε γνωστὴ ἡ ἀπόφασή τους, ξεσηκώθηκε θύελλα ἀντιδράσεων. Πρόσωπα καὶ σύλλογοι σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἐλλάδαἔσπευσαν νὰ καταγγείλουν τὴν ἀπόφαση αὐτὴ ὡς ὁπισθοδρομικὴ καὶἀναχρονιστική, ἐνῶ ἐπικαλέστηκαν τὸ δικαίωμα τῶν γυναικῶν νὰ διαθέτουνὅπως νομίζουν τὸ σῶμα τους, τὸν οἰκογενειακὸ προγραμματισμό, τὸ δικαίωμα στὴν ἀσφαλῆ ὑγειονομικὴ περίθαλψη καὶ ἄλλα τέτοια παραμύθια...
     Εἶναι φανερό, ἀγαπητοί μου, πὼς ὅσοι ἐνοχλήθηκαν καὶ διαμαρτυρήθηκαν, δὲν ἔχουν ἀντιληφθεῖ τὸ παραμικρὸ σ’ ὅτι ἀφορᾶ τὴν γενοκτονία ποὺσυντελεῖται στὸν τόπο μας ἐξ αἰτίας τῶν ἐκτρώσεων. Τὰ ἐπίσημα στοιχεία,ὅμως, λένε, πὼς κάθε χρόνο σφαγιάζονται 300.000 νέα ἑλληνόπουλα, διότι θεωροῦνται ἀνεπιθύμητα. Τὸν περασμένο Φεβρουάριο πραγματοποιήθηκε το 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο γυναικολογικῆς ἐνδοκρινολογίας καὶ  τὰ δεδομένα ποὺ παρουσιάστηκαν σ’ αὐτὸ εἶναι ἀποκαλυπτικά. Ἀπὸ τὸ σύνολο, τῶνἑκατοντάδων χιλιάδων ἐκτρώσεων, ποὺ πραγματοποιοῦνται στὴν Ἑλλάδα, οἱ30.000 ἀφοροῦν ἀνήλικα κορίτσια, κάτω τῶν 16 ἐτῶν. Σὲ λίγα χρόνια ἀπὸτώρα, τὸ 2030, οἱ εἰδικοί λένε, πὼς ὁ πληθυσμὸς τῆς πατρίδας μας θὰ ἔχει μειωθεῖ σὲ 8, μόλις, ἑκατομμύρια. Ἐνῶ ἀντίστοιχα ἡ Τουρκία θὰ ἀγγίζει τὰ 100ἑκατομμύρια, καὶ ἡ γειτονικὴ Ἀλβανία τὰ 14! Αὐτά λένε τὰ στοιχεῖα, καὶ τὸ λέω μὲ πολὺ λύπη. Ἡ πολιτεία δὲν ἐνισχύει τὰ νέα ζευγάρια γιὰ νὰ ἀποκτοῦν παιδιά,  ἀντίθετα βάζει νέους φόρους, ἐνῶ καὶ οἱ πολύτεκνοι φορολογοῦνται. Καὶ τὸ χειρότερο εἶναι πώς, οἱ λεγόμενοι μετανάστες, ποὺ κατὰ πλειοψηφία εἶναι μουσουλμάνοι, ἀποκτοῦν πάρα πολλὰ παιδιά. Μὴν προσπερνᾶτε τὸθὲμα αὐτό, στὸ τέλος θὰ γίνουμε μία μειοψηφία, θὰ γίνουμε μετανάστες στὴνἴδια μας τὴν πατρίδα, θὰ καταλήξουμε δοῦλοι αὐτῶν ποὺ τώρα ἔρχονται. Δυστυχῶς βρισκόμαστε μπροστὰ σὲ μία ἀπροσμέτρητη καταστροφή.

     Ἀφήνοντας, τώρα, κατὰ μέρος τὴν μάστιγα τῶν ναρκωτικῶν, τὴν καθημερινή ἐγκληματικότητα, τὶς ληστεῖες, ἰδίως στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας, μέρα -μεσημέρι, τὶς καταστροφὲς τῶν καταστημάτων, ἀπὸ τοὺς λεγόμενους «μπαχαλάκηδες», τὶς καταστροφὲς ἀγαλμάτων καὶ τὴνἀποκοπὴ τῶν χεριῶν καὶ τῶν κεφαλῶν τους, ὅπως συνέβη γιὰ πολλωστὴ φορὰ μάλιστα στὸ πολύπαθο ἄγαλμα τῆς Βορείου Ἡπείρου, , ποὺ βρίσκεται κοντὰ στὸ ἐξίσου  πολύπαθο Πολυτεχνεῖο τῶν Ἀθηνῶν,  ἄς περάσουμε σ’ἕνα ἄλλο φλέγον ζήτημα, γιὰ τὸν Ὀρθόδοξο Ἑλληνισμό. Γιὰ μένα προσωπικὰ εἶναι ἰδιαίτερα καυτό. Καὶ εἶναι τὸ ζήτημα  τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ὁ οἰκουμενισμὸς ὑπάρχει ἐδῶ καὶ πάρα πολλὰ χρόνια, καὶὑποτίθεται ἀποσκοπεῖ στὴν ἕνωση τοῦ διηρημένου χριστιανικοῦ κόσμου. Δηλαδὴ στὴν ἕνωση ὀρθοδόξων, καθολικῶν καὶ τῶν πολυάριθμων προτεσταντικῶν ὁμάδων σ’ ἕναν ἀχταρμά!, ἐν ὄψει τῶν διαφαινομένων παγκοσμίως κινδύνων. Γιὰ ἐμᾶς, ὅμως, ἡ Ὁρθοδοξία εἶναι αὐτὴ καὶ μόνο, ἡμία, ἁγία, καθολικὴ  καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ποὺ ἵδρυσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός,ὅπως ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως.

    Ἐδῶ καὶ χρόνια ἡ Ὁρθοδοξία ἔχει ἀνοίξει διάλογο μὲ τὶς πολυώνυμες χριστιανικὲς ὁμάδες, πού, ὅμως, δὲν ἔχει ἀποδώσει ἀπολύτως τίποτε. Ὅμως, μετὰ τὴν Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου στὴν Κρήτη, ποὺ ἔγινε πέρυσι τὸκαλοκαίρι, προκλήθηκε μεγάλη ἀναταραχὴ στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Καθότι φάνηκε ὅτι  ἡ  ἐν λόγῳ Σύνοδος διεκήρυξε πὼς καὶ ὁ παπισμός καὶ οἱμονοφυσῖτες καὶ οἱ πολυώνυμες, προτεσταντικὲς ὁμάδες εἶναι Ἐκκλησίες!Ἔτσι ἄρχισαν νὰ δημιουργοῦνται ἀντεγκλήσεις στὶς τάξεις τῶν κληρικῶν καὶτῶν λαϊκῶν. Ἤδη στὴν Ἑλλάδα ἕνας ἀριθμὸς κληρικῶν καὶ μοναχῶν, ἔχειἀποτοιχιστεῖ ἀπὸ τοὺς κανονικοὺς ἐπισκόπους του, ἔχουν διακόψει δηλ. τὴν ἐπικοινωνία τους καὶ δὲν τοὺς μνημονεύουν, ἐνῶ τὸ Οἱκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, καὶ κάποιοι μητροπολῖτες στὴν Ἑλλάδα, ἀπειλοῦν μὲ δίκες καὶ καθαιρέσειςὅσους ἀντιτίθενται στὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου. Ἡκατάσταση διαρκῶς ἐκτραχύνεται, ἐνῶ πλανᾶται ὁ φόβος ἑνός νέου σχίσματος, ἀναλόγου μ’ ἐκεῖνο τοῦ 1924,  ὅταν δημιουργήθηκε τὸπαλαιοημερολογιτικὸ ζήτημα, ποὺ ταλαιπωρεῖ ἐδῶ καὶ 90, καὶ πλέον, χρόνια τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Ἑλλάδα.
     Ὁ Θεός νὰ βάλει τὸ χέρι του νὰ μὴν συμβεῖ κάτι τέτοιο, γιατὶ ὅσο εὔκολα δημιουργοῦνται τὰ σχίσματα, τόσο δύσκολα ἐπουλώνονται τὰ τραύματα ποὺαὐτά ἀνοίγουν στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἐδῶ, στὴν ἀκριτική μας Μητρόπολη, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, καὶ τὶς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, νὰ διατηρήσουμε τὴν πίστη μας καὶ τὴν ἀπόλυτη ἀφοσίωσή μας στὴν μαρτυρικὴ Ὁρθοδοξία. Καὶ «προφητικαῖς ἑπόμενοι ρήσεσι, ἀποστολικαῖς τε παραινέσεσι εἴκοντες, καὶ εὐαγγελικαῖς ἱστορίαις στιχειούμενοι λέγομεν». Δηλ. Ἀκολουθῶντας τὴν διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων λέμε: «Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν οἰκουμένην ἐστήριξεν».

Ἀγαποῦμε, λοιπόν, τὴν Ὀρθοδοξία.  Μὲ τὶς μικρές μας δυνάμεις προσπαθοῦμε νὰ δίνουμε τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐπειδὴ οἱ καιροὶ εἶναι ἰδιαιτέρως δύσκολοι, σᾶς καλοῦμε ὅλους σὲ πανστρατιὰ προσευχῆς πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποῖα «ἐν τῇ κοιμήσῃ τὸν κόσμον» δὲν τὸνἐγκατέλειψε, ἀλλά μὲ τὶς πρεσβεῖες της πρὸς τὸν Υἱόν της, τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, μεσιτεύει γιὰ τὸν καθένα, γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, γιὰ τὴν Βόρειο Ἥπειρο, γιὰ τὴν Κύπρο καὶ γιὰ  τοὺς καταδιωκομένους χριστιανοὺς ὅπου γῆς. Ἄς τὴνἱκετέψουμε, λοιπόν, ἀδελφοὶ νὰ μᾶς λυτρώνει ἀπὸ κάθε κίνδυνο, καὶ νὰ μᾶς χαρίσει, πρὸ τοῦ τέλους τῆς ζωῆς μας, τὴν μετάνοια, ὥστε, μὲ τὶς πρεσβεῖες της νὰ εἰσέλθουμε στὴν χαρὰ τῆς Βασιλείας τῶν Οὑρανῶν, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος, εὔχομαι, νὰ τὴν χαρίζει σὲ ὅλους μας. Ἀμήν.

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΕ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕΪΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΕΣ

Την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο χωριό Μωραϊτικα.

Στον λόγο του ο Μητροπολίτης Κερκύρας, αφού εξιστόρισε στους πιστούς το χρονικό της ευρέσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, από την Αγία Ελένη, επεσήμανε ότι σήμερα η Αγία μας Εκκλησία μάς προετοιμάζει να προσκυνήσουμε το Τίμιο Ξύλο, επί του οποίου ο Κύριός μας έχυσε το πανακήρατον αίμα Του, για την του κόσμου ζωήν και σωτηρίαν. Επάνω στον Σταυρό νικήθηκε ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος. Στην εποχή του προφήτου Μωυσέως προτυπώθηκε ο Τίμιος Σταυρός, με το υψωμένο χάλκινο φίδι, που χάριζε την ίαση σε όσους είχαν τσιμπήθει με δηλητήριο.

Επιπροσθέτως ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι ιδιαίτερα σήμερα, στην εποχή της εκκοσμίκευσης και της απομακρύνσεως από τον Θεό, όπου η αμαρτία βαπτίζεται ανθρώπινο δικαίωμα, ο άνθρωπος αντλεί μεγάλη δύναμη, από τον Τίμιο Σταυρό. Παρατηρούμε καθημερινά όλην αυτή την πολεμική κατά της Εκκλησίας του Χριστού, κυρίως στα σχολεία, με την μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών, σε συγκρητισμό. Ο αποκεκαλυμμένος Υιός και Λόγος του Θεού εξισώνεται με τους ιδρυτές των θρησκειών βλ. Βούδα, Μωάμεθ κ.ά. Οι προσπάθειες αυτές δεν είναι αθεϊστικές, αλλά αντίχριστες, που έχουν ως μοναδικό σκοπό την εκρίζωση από τις καρδιές των Ελλήνων, του Ιησού Χριστού.

Καταλήγοντας ο κ. Νεκτάριος προέτρεψε τους πιστούς να αγωνίζονται καθημερινά κατά του πονηρού, παίρνοντας δύναμη από τον Ζωοποιό Σταυρό και με την συχνή Θεία Κοινωνία, γενόμενοι σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού.

Μητρόπολη Κερκύρας

Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: Ο «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΑΙΡΕΣΗ, ΑΛΛΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ «ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ»

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ
ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί
τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως,
1. Eὔχομαι νά εἶστε καλά καί νά ζῆτε εὐτυχισμένα. Εὔχομαι ἡ Παναγία Δέσποινα νά Σᾶς σκεπάζει καί νά φυλάγει τήν οἰκογένειά σας ἀπό κάθε κακό. Νά εἶστε Παναγιοσκέπαστοι, καλοί μου!
Ὡς Ἀρχιερεύς τοῦ τόπου αὐτοῦ, ὑπεύθυνος γιά τήν πνευματική σας προκοπή, ἐπιθυμῶ κατά πρῶτον νά θερμαίνεται ἡ καλή σας καρδιά μέ τήν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιατί, σάν νά μοῦ φαίνεται, ὅτι μᾶς καταπλάκωσαν τά διάφορα προβλήματα, οἰκονομικά καί ἄλλα, ἀπορροφηθήκαμε ἀπό αὐτά καί ξεχάσαμε ὅτι πρῶτο ἀπ᾽ ὅλα εἶναι τό νά ἀγαπᾶμε τόν Θεό καί νά ζοῦμε κατά τόν ἅγιο Νόμο Του. Ὁ σκοπός γιά τόν ὁποῖο ἤρθαμε στόν κόσμο εἶναι νά βροῦμε τόν Θεό καί νά ἑνωθοῦμε μαζί Του. «Θέωση» λέμε τήν ἕνωση αὐτή.

2. Γι᾽ αὐτό σᾶς παρακαλῶ καί σᾶς θερμοπαρακαλῶ, ἀδέλφια μου, νά κάνουμε ὅλοι μας στροφή καί νά ἐπιστρέψουμε ὁλόκαρδα στόν Χριστό μας καί στήν ὀρθόδοξη πίστη μας. Στήν προσευχή μας νά λέμε: «Χριστέ μου, κάνε με νά Σ᾽ ἀγαπῶ πάνω ἀπ᾽ ὅλα! Παναγία μου, στερέωσέ μου τήν πίστη μου καί τήν ἀγάπη μου σέ Σένα»!
Στά σπίτια σας, χριστιανοί μου, νά ἔχετε τό ἅγιο Εὐαγγέλιο καί νά διαβάζετε ἀπ᾽ αὐτό λίγο κάθε μέρα. Τί χριστιανοί εἴμαστε, ἄν δέν ἔχουμε διαβάσει, ἔστω καί μιά φορά, τό Εὐαγγέλιο; Τίς Κυριακές καί τίς μεγάλες ἑορτές νά ἐκκλησιάζεστε μέ ὅλη σας τήν οἰκογένεια. Ὅταν ξυπνᾶτε τό πρωί, πέστε τό «Πάτερ ἡμῶν...» καί παρακαλέστε τόν Χριστό νά πάει καλά ἡ καινούργια ἡμέρα. Καί προτοῦ νά πλαγιάσετε τό βράδυ κάνετε πάλι τήν προσευχή σας καί εὐχαριστῆστε τόν Χριστό γιά τήν ἡμέρα πού πέρασε. Τίς Τετάρτες καί τίς Παρασκευές νά τίς νηστεύετε, ὅπως ἔτσι τό θέσπισαν οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Τό καντήλι καί τό λιβάνι νά μήν ἀπουσιάζει ἀπό τά σπίτια σας, γιατί αὐτά εἶναι δείγματα τῆς γνήσιας ὀρθόδοξης πνευματικότητας. Καί νά προσπαθεῖτε, χριστιανοί μου, νά τά ἔχετε καλά μέ ὅλους καί νά μήν κάνετε σέ κανένα κακό, οὔτε νά κατηγορεῖτε κανένα. Γιατί ὅλοι εἴμαστε ἔνοχοι ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ μας. Ἔτσι νά ζῆτε, ἀδέλφια μου, καί θά δεῖτε ὅτι θά ἔλθει ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στίς οἰκογένειές σας καί στήν πατρίδα μας, πού μᾶς τήν βούλιαξαν οἱ ἄρχοντές μας. Οἱ ἄρχοντές μας αὐτοί, πού λένε ἀδιάντροπα ὅτι δέν πιστεύουν στόν Θεό καί μερικοί μάλιστα ἀπ᾽ αὐτούς θεσπίζουν καί ἐνάντια πρός τόν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Τά εἶπαν καί τά ἔκαναν καί ἄλλοι αὐτά τά βλάσφημα, ἀλλά ἔγιναν στάχτη καί σκορποχώρι!...

3. Καί κάτι ἄλλο, ἀδελφοί μου: Εἶστε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, βαπτισμένοι στήν ἅγια Κολυμβήθρα ἀπό ὀρθόδοξο παπᾶ. Κρατῆστε, λοιπόν, στερεά τήν ὀρθόδοξη πίστη, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας. Ὅπως τήν ἔζησαν οἱ εὐλογημένοι παπποῦδες καί γιαγιάδες μας ἐδῶ στήν Ἐπαρχία μας. Γιατί ὑπάρχει ἕνα ὕπουλο σατανικό κίνημα, πού θέλει νά ἀναμείξει τήν ὀρθή πίστη μας μέ ἄλλα ψεύτικα «πιστεύω» καί νά μᾶς τήν παραλλάξει καί νά μᾶς τήν ψευτίσει. «Οἰκουμενισμός» λέγεται τό κίνημα αὐτό, πού δέν εἶναι ἁπλᾶ μία αἵρεση, ἀλλά ἀγκαλιάζει ὅλες τίς αἱρέσεις. Εἶναι «παναίρεση». Καί τόν Οἰκουμενισμό τόν ὑποκινεῖ καί τόν ὑποστηρίζει ὁ Πάπας. Νά κρατᾶτε λοιπόν σταθερά τήν ὀρθόδοξη πίστη, χριστιανοί μου, καί νά τήν ὑπερασπίζετε ὅταν τήν προσβάλουν οἱ αἱρετικοί, πού ἔρχονται καί στά μέρη μας. Ἀλλά, γιά νά γίνει αὐτό, πρέπει νά γνωρίζετε τήν πίστη μας, νά ξέρετε τά δόγματά της καί τίς μεγάλες της ἀλήθειες. Γι᾽ αὐτό καί ἐγώ ἄρχισα σέ σειρά δογματικῶν κηρυγμάτων νά σᾶς μιλάω γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη μας, ἀλλά μοῦ λέγατε ὅτι εἶναι δύσκολα τά κηρύγματα αὐτά καί τά σταμάτησα. Ἀλλά ὅμως θεωρῶ τά κηρύγματα αὐτά πολύ ἀναγκαῖα καί πολύ ἀπαραίτητα, γι᾽ αὐτό θέλω πάλι νά τά ξαναρχίσω μέ ἁπλούστερο τρόπο αὐτή τήν φορά, ὅσο μπορῶ βέβαια. Καί παρακαλῶ καί σᾶς, ἀγαπητοί μου, νά δείχνετε ἐνδιαφέρον στό νά τά ἀκοῦτε καί νά τά μελετᾶτε, γιατί θά τά λαμβάνετε καί γραπτῶς σέ ἰδιαίτερο φυλλάδιο. Ἐπιθυμῶ νά εἶστε καλοί μαθητές καί τηρητές τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων. Καί ἐγώ, βλέποντας τήν δική σας πρόοδο, θά γίνoμαι, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, καλύτερος, ὅπως μέ θέλετε.

4. Ναί, τό ἀνώτερο ἀπ᾽ ὅλα εἶναι ἡ πίστη μας, ἀδελφοί μου χριστιανοί. Ὅλα ἄς τά χάσουμε, καί χρήματα καί κτήματα καί δόξες καί τιμές, μόνο τήν πίστη μας νά μήν χάσουμε. Ἀκόμη, καί ἄν μᾶς ὑποβάλουν σέ μαρτύρια γιά νά ἀρνηθοῦμε τήν πίστη μας, ἄς μᾶς δώσει ὁ Χριστός τήν Χάρη Του ἐκείνη τήν ὥρα νά ὑπομείνουμε τά μαρτύρια καί νά  μήν κάνουμε τό κακό νά προδώσουμε τήν πίστη μας· γιατί, τί νά τήν κάνουμε τήν ζωή μας, ἄν ἀρνηθοῦμε τόν Χριστό; Ἀλλά, γιά νά ἀντέξουμε τό μαρτύριο τοῦ αἵματος καί νά μήν γίνουμε προδότες, θά πρέπει νά μήν εἴμαστε προδότες στό καθημερινό μαρτύριο, πού μᾶς φέρει ὁ πειρασμός μέ τά ἡδονικά του, γιά νά μᾶς παρασύρει σέ ἁμαρτία, σέ ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ἔστω καί σέ ἕνα ἁπλό θυμό. Ἀλλά, καί τό ἄλλο τό σοβαρό ἀκόμη, γιά νά μή ξεχάσω: Προσοχή ἀπό τούς Γεροντάδες σας! Νά προτιμᾶτε γιά καθοδηγούς σας ὄχι τούς δυναμικούς καί τούς θαρραλέους καί πού κάνουν τόν ζηλωτή, ἀλλά τούς ἁγίους. Γιατί μερικοί καί πολλοί στό χῶρο μας, κληρικοί καί λαϊκοί, τό τραβᾶνε στά ἄκρα. Καί θά τό δεῖτε ἀργότερα ἀπό τά πράγματα ὅτι θά κάνουν ζημιά καί μάλιστα θά κάνουν μεγάλη ζημιά. Γιά νά καταλάβετε τί σᾶς λέγω, στίς ἀνέργειες τῶν τοιούτων τάχα ἀγωνιστῶν, ἐσεῖς νά λέτε ἀπό μέσα σας: Θά φερόταν ἔτσι ὁ ἅγιος Νεκτάριος; Θά μιλοῦσε ἔτσι ὁ ἅγιος Παΐσιος καί ὁ ἅγιος Πορφύριος; Ἄς προσέχουμε, χριστιανοί μου, ἀπό τίς μεθοδεῖες τοῦ ἐχθροῦ μας Διαβόλου, πού θέλει νά μᾶς μπερδέψει καί ἐν ὀνόματι τάχα τῆς ὀρθόδοξης πίστης, θέλει νά μᾶς βγάλει ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ἤδη τό κατάφερε ὁ τρισκατάρατος νά διχάσει τούς ἄλλοτε ἀδελφούς καί ὁμοφρονοῦντες. Τό πάθημα τῶν ἀδελφῶν μας Παλαιοημερολογιτῶν ἔχει πολλά νά μᾶς διδάξει.

5. Εὔχομαι, τέλος, χριστιανοί μου, νά εἶστε «στόν κόρφο τῆς Παναγιᾶς», ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Ἐπιθυμῶ πολύ νά μέ ἐνοχλεῖτε γιά θέματα σχετικά μέ τήν πνευματική σας πρόοδο καί προκοπή καί ἰδιαίτερα νά μέ ζητᾶτε γιά ἐξομολόγηση. Γιατί ἡ ἐξομολόγηση, κατά πρῶτο λόγο, εἶναι τοῦ Ἐπισκόπου ἔργο. Ἐπιθυμῶ νά καθαρεύει ἡ ψυχή σας, γιά νά δεῖτε τόν Θεό, γιατί ὁ Χριστός μας εἶπε: «Οἱ καθαροί στήν καρδιά θά δοῦν τόν Θεό» (Ματθ. 5,8). Τό ἴδιο εὐχηθεῖτε καί Σεῖς γιά μένα. Εἴθε νά συναντηθοῦμε ὅλοι στόν γλυκό Παράδεισο, στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ΑΜΗΝ.

Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Προσφώνησις εἰς τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.κ. Νικολάου, Ἀντιπροέδρου αὐτῆς, 
ἐπί τῇ λήξει τῆς 160ης Συνοδικῆς περιόδου (2016-2017).
Πέμπτη 31 Αὐγούστου 2017

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε .
Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί Συνοδικοί.
Φθάσαντες σύν Θεῷ εἰς τήν λήξιν τῆς 160ης Συνοδικῆς περιόδου (2016-2017), εἰς τήν ὁποίαν κατά τάς διατάξεις τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐκλήθημεν διά νά ὑπηρετήσωμεν τήν Συνοδικήν διοίκησιν τοῦ Ἱεροῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί νά συμβάλλωμεν,

τό κατά δύναμιν, εἰς τήν ἀντιμετώπισιν τῶν θεμάτων καί προβλημάτων Αὐτῆς, ἔχω τήν τιμήν ἐκ μέρους τῶν Συνοδικῶν ἁγίων ἀδελφῶν νά ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνην ἡμῶν πρός τόν Δομήτορα καί Ἀρχιποίμενα τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, διότι μᾶς ἠξίωσεν νά διακονήσωμεν εἰς καιρούς ἐναντίων ἀνέμων τάς ἀνάγκας τῆς Μητρός ἡμῶν Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ νά δώσωμεν τό μήνυμα Αὐτοῦ εἰς τήν σύγχρονον κοινωνίαν, πρός δόξαν τοῦ Ἁγίου Ὀνόματός Του καί οἰκοδομήν τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐκ δευτέρου, χρεωστικῶς καταθέτω ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ τάς θερμάς ἡμῶν εὐχαριστίας πρός Ὑμᾶς Μακαριώτατε, ὅστις κατά τόν Θεολόγον Γρηγόριον «ὀξυδερκές ἔχων τό ὄμμα καί ὑψηλά βλέπων» (Ἁγίου Γρηγορίου, Β.Ε.Π. τ. 95, σ. 219) πηδαλιουχήσατε ἐπιτυχῶς τήν νοητήν ὀλκάδα εἰς σταθεράν πορείαν, ἐν μέσῳ κλύδωνος καί περιστασιακῶν καταιγίδων, ἔχοντες τήν ἀπόλυτον συμπαράστασιν πάντων ἡμῶν.

Ἡ διαρρεύσασα Συνοδική περίοδος εἶχε τόν κλῆρον νά ἀντιμετωπίσει σωρεία προβλημάτων καί ὄγκον θεμάτων, τά ὁποῖα, σύν τῷ χρόνῳ, ἐνεφανίσθησαν ὑπό τήν πίεσιν τῆς Πολιτείας, ἀνατροπῆς καθιερωμένων πνευματικῶν δομῶν καί μεταλλαγῆς προαιωνίων ἀρχῶν, μέ ἀπώτερον σκοπόν τήν ἐπιβολήν καί εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα οὐδετεροθρήσκου κράτους, μέ τήν δικαιολογίαν προστασίας τῶν θρησκευτικῶν μειονοτήτων καί καθιερώσεως τῆς ἀνεξιθρησκείας, ἡ ὁποία καί ἀπό τό ἰσχῦον Σύνταγμα προβλέπεται καί ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τηρεῖται καί προστατεύεται ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων, εἰς τήν οὐσίαν ὅμως σκοπόν ἔχει τόν περιορισμόν καί τήν ἀποδυνάμωσιν τῆς κρατούσης Ἐκκλησίας καί τήν περιθωριοποίησιν αὐτῆς.

Εἰς τά θέματα Ἐκκλησίας καί Πολιτείας καί εἰς ὅλα τά ἄλλα ἐτηρήσαμεν ἠπίαν τακτικήν, τῇ εἰσηγήσει τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος. Εἰς τό πολύπλοκον ζήτημα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν μέ τήν ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας ἐπιβολήν πολυθρησκειακῆς καί συγκρητιστικῆς δομῆς προγραμμάτων, εἰς τά ψηφισθέντα νομοσχέδια τῶν συμφώνων συμβιώσεων, ἐρχόμενα εἰς εὐθεῖαν ἀντίθεσιν μέ τόν Εὐαγγελικόν νόμον, εἰς τά συνεχῆ ἐμπόδια καί τάς παρελκυστικάς μεθόδους τῶν ἁρμοδίων κρατικῶν παραγόντων, διά τήν ἀξιοποίησιν τῆς ἐναπομεινάσης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, εἰς τήν ἀπαράδεκτον πρός τήν Ὀρθόδοξον παράδοσιν νομιμοποίησιν τῆς ἀποτεφρώσεως τῶν νεκρῶν, εἰς τήν μεθοδικήν καί πονηράν ἀποδόμησιν προαιωνίων ἀρχῶν, ἔτι δέ εἰς τάς ἐντός ἡμῶν ἀναταράξεις τῆς ὁμάδος τῶν ἀποτειχισθέντων καί ὅσων ἀντιτίθενται εἰς τάς ἀποφάσεις τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Κρήτης καί εἰς πλεῖστα ἄλλα, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ἐζητήσαμεν νά ἐπιλυθοῦν μέ σώφρονα διάλογον, παρ᾿ ὅτι οἱ συζητηταί μας δέν μᾶς ἐνέπνεον πάντοτε ἐμπιστοσύνην καί πάσῃ θυσίᾳ ἐπροτιμήσαμεν τήν εἰρήνην καί ὄχι τήν σύγκρουσιν, πρός ἀποφυγήν μεγαλυτέρας ζημίας.

Εἰς τόν λαόν ἐδώσαμεν τήν ἐντύπωσιν ὑποχωρήσεων, ἐπί παραδείγματι εἰς τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν καί τῶν περιέργων συμφώνων συμβιώσεως. Γεγονός εἶναι, ὅτι εὑρέθημεν εἰς δύσκολον θέσιν καί τινές ἐξ ἡμῶν, ὑπέστησαν βαρεῖς καί ἀδίκους χαρακτηρισμούς.

Ὡς μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εὑρέθημεν πρό πολλῶν διλημμάτων. Ἡ σταθερά ὅμως καί νηφάλιος ἄποψις Ὑμῶν, Μακαριώτατε, ὑπῆρξε ἡ μέση καί βασιλική ὁδός, ἡ ὁποία καί μετά τῶν ἀντιφρονούντων πολιτικῶν διετήρει ἀνοικτούς διαύλους ἐπικοινωνίας καί ἡ ὁποία τά τῆς Ἐκκλησίας δίκαια ἐξησφάλισε καί πᾶσαν ἀντίθετον ἄποψιν ἀπενεύρωσε, ὅπως ὁ Θεολόγος Γρηγόριος λέγει: «ποτέ μέν ὑποχωρῶν, ποτέ δέ ἐπεμβαίνων τοῖς ἐναντιουμένοις τῷ λόγῳ τῆς ἀληθείας» (Ἁγίου Γρηγορίου, Ἑρμηνεία εἰς τούς Ψαλμούς, Β.Ε.Π. τ. 95, σ. 11). Δι᾿ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον, ἡ ἠπία τακτική τῆς Ἐκκλησίας δέν ἐδημιούργησε ἀντιπαραθέσεις καί διαχωρισμούς εἰς τήν κοινωνίαν, πρᾶγμα τό ὁποῖον προσμετρᾶται ὡς προσωπική Ὑμῶν ἐπιτυχίαν.

«Εὐλογητός ὁ Θεός καί πατήρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ» (Ἐφεσ. 1, 3).

Μακαριώτατε .

Ὡς φαίνεται, εἴμεθα πρό δυσαρέστων διά τήν Ἐκκλησίαν ἐξελίξεων. Τοῦτο ὑπενήχθητε εἰς τήν ἔκτακτον Ἱεραρχίαν τοῦ παρελθόντος Ἰουνίου. Ὁ πολιτικός κόσμος εἰς τήν πλειονότητά του προτιμᾶ Ἑλλάδα ἄθρησκον, μέ τήν Ἐκκλησίαν ὡς πολιτιστικόν καί μνημειακόν παράγοντα. Ἐάν, ὅπως φημολογεῖται, μέ τήν ἀναθεώρησιν τοῦ Συντάγματος οἰκοδομηθεῖ καί θεσμοθετηθεῖ τό ἄθρησκον κράτος, ἡμεῖς πρέπει νά ἀναλάβωμεν εὐρεῖαν καί συστηματικήν διαφώτισιν τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ, διά νά γνωρίσει τάς ἐπιπτώσεις τῆς διά νόμου ἀλλοιώσεως τῆς Ἑλληνορθοδόξου ταυτότητός του.

Εὐχόμεθα ταπεινῶς, ὅπως ὁ Κύριος ἡμῶν κρατήση τῆς δεξιᾶς Ὑμῶν καί ὁδηγήση Ὑμᾶς ἐν τῇ Βουλῇ Του, ποιμαίνων ποιμαίνοντας καί ὁδηγῶν ὁδηγοῦντας εἰς δόξαν τοῦ Οὐρανίου Πατρός καί τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ παναγίου καί τελεταρχικοῦ Πνεύματος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων (Εὐχή ἐπί ἐνθρονήσει Μητροπολίτου).

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: «ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΜΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΩΤΙΑ, ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΤΑ ΠΑΝΤΑ …»

Τό πανέμορφο νησί τῶν Κυθήρων δοκιμάσθηκε πολύ μέσα στήν ἱερή περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου, ἔπειτα ἀπό τό ξέσπασμα τῆς φοβερῆς πυρκαγιᾶς τῆς Παρασκευῆς 4ης Αὐγούστου ἐ.ἔ., πού κράτησε γιά 4 ἡμέρες καί κατέκαυσε 25 περίπου χιλιάδες στρέμματα, δηλ. τό 1/8 σχεδόν τῆς ἐκτάσεως τοῦ νησιοῦ μας.

Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.Σεραφείμ διεκτραγωδεῖ αὐτό τό φρικτό γεγονός τῆς πυρκαγιᾶς σέ δύο συνεντεύξεις του - ἠχητικά ντοκουμέντα, τά ὁποῖα καί παραθέτουμε. Ἡ πρώτη ἀνταπόκρισις τοῦ ζητήθηκε ἀπό τόν Ρ/Σ «Ἄλφα» στίς 8/8 καί ἡ ἄλλη ἀπό τόν σταθμό τῆς «Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας» στίς 10/8. Σ’ αὐτές τίς ραδιοφωνικές ἐπικοινωνίες φαίνεται ὁ βαθύς πόνος καί ἡ ἐναγώνια ἀνησυχία τοῦ Σεβασμιωτάτου γιά τήν ἀδόκητη αὐτή συμφορά.

Ἀκοῦστε τήν συνέντευξη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας στόν Ρ/Σ ALPHA 989  στίς 08-08-2017 

Ἀκοῦστε τήν συνέντευξη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας στόν Ρ/Σ  τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας στίς 10-08-2017 

Στίς ἡμέρες αὐτές τῆς φρικτῆς δοκιμασίας ἀναρτήθηκε στό ἱστολόγιο: panagiotisandriopoulos.blogspot.gr – Π.Α.Α. σχετικό σχόλιο μέ τίτλο: «Ἡ φωτιά … τιμωρία γιά τόν Κυθήρων Σεραφείμ;», τό ὁποῖο ἀναδημοσιεύεται ἀπό τά «Κυθηραϊκά νέα» τοῦ νησιοῦ μας. Ὁ συντάκτης του, διατυπώνοντας, ὅπως γράφει, τό ἀμείλικτο ἐρώτημα «ἀντιοικουμενιστῶν» πού συνδυάζουν τό γεγονός τῆς φωτιᾶς τῶν Κυθήρων «μέ τήν φωτιά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πού καίει μετά τήν Σύνοδο τῆς Κρήτης», ἐπιχειρεῖ νά παρουσιάση τό πρῶτο ὡς τιμωρία γιά τόν Μητροπολίτη μας ἕνεκα τῆς δῆθεν χλιαρῆς στάσεώς του ἔναντι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῶν Οἰκουμενιστῶν. Δύο πράγματα ἐντελῶς ἄσχετα καί ἀσυνάρτητα.
Τήν στάσι τοῦ Σεβασμιωτάτου ἔναντι τῆς φυσικῆς φωτιᾶς τήν διαπιστώνουμε μέ τά παραπάνω δύο ἠχητικά ντοκουμέντα. Τήν στάσι του ἔναντι τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης (πρίν καί μετά τήν σύγκλησί της) δέν τήν γνωρίσαμε μέσῳ τῶν ἐπισήμων ἐγγράφων του πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πρός τούς Πατριάρχας καί Ἀρχιεπισκόπους τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν καί γενικώτερα πρός τόν Ὀρθόδοξο Χριστεπώνυμο Πλήρωμα, ἔπειτα καί ἀπό τήν Ἡμερίδα, στήν ὁποία συμμετέσχε τόν Μάρτιο τοῦ 2016 στό στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας καί πού ἀφοροῦσε στά θέματα τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης; Γραπτῶς καί προφορικῶς ὁ Μητροπολίτης μας, ἐν Συνόδῳ καί ἐκτός Συνόδου, μέ τά προφορικά καί γραπτά του μηνύματα, τοποθετεῖται εὐκαίρως - ἀκαίρως κατά τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κατά τῶν αἱρέσεων τοῦ Παπισμοῦ καί κατά τῶν ποικιλωνύμων προτεσταντικῶν παραφυάδων, ἀφοῦ αὐτές αὐτοθεωροῦνται ἤ διεκδικοῦν τό ὄνομα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Προασπίζεται σθεναρῶς τοῦ βασικοῦ καί καιρίου ἐκκλησιολογικοῦ δόγματος τῆς Μιᾶς (καί Μόνης) Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, μή δεχόμενος τό παράπαν ἀπόδοσιν ἐκκλησιαστικότητος σέ ἑτερόδοξες ὁμολογίες καί κοινότητες (σύμφωνα καί μέ τήν ἀρχική Ἀπόφασι τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τοῦ Μαΐου τοῦ 2016). Καί γενικώτερα ἐμμένει σταθερά στήν Ὁμολογία Πίστεως, τήν ὁποία ἔδωκε πρό τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας του (2-7-2005) «μηδέν προστιθείς, μηδέν ἀφαιρῶν, μηδέν μεταβάλλων, μήτε τῶν δογμάτων, μήτε τῶν Παραδόσεων». 
Ἡ φωτιά τῶν Κυθήρων μέ τά δυσάρεστα ἀποτελέσματά της πέρασε καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς καλεῖ σέ πνευματική ἐγρήγορσι, προσευχή καί δραστηριοποίησι γιά τήν ἐν καιρῷ ἀποκατάστασι τῶν ὑλικῶν ζημιῶν. Ὅμως, τά μάτια μας πρέπει νά εἶναι στραμμένα στήν ἄλλη φωτιά, τήν φωτιά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού θέλει νά ἰσοπεδώση τά πάντα καί νά ὁδηγήση στό καταλυτικό ρεῦμα τῆς Παγκοσμιοιποίησης καί τῆς Πανθρησκείας.
Αὐτό ἄς τό λάβη σοβαρά ὑπ’ ὄψιν του ὁ θεολόγος συντάκτης τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ καί οἱ συμφρονοῦντες μέ αὐτόν.

Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ

1. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἀδελφοί χριστιανοί, ἔγινε ἄνθρωπος, χωρίς νά πάψει νά εἶναι Θεός καί ἔδωσε στόν κόσμο τήν θεογνωσία, τήν γνώση γιά τόν Θεό. «Θεολογία» λέγουμε τήν γνώση αὐτή. Καθένας πού δέχεται τήν γνώση τοῦ Θεοῦ τήν ζεῖ ἔπειτα μέσα του, ἀλλά τήν ζεῖ ἀνάλογα μέ τήν ποιότητα τῆς ψυχῆς του. Ἔτσι στήν Ἐκκλησία μας ὁ καθένας ζεῖ μία μυστική θεολογία. Καί ὅσο ὁ καθένας προοδεύει στήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς του, τόσο ζεῖ καί γεύεται σωστότερα καί καλύτερα τήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, τήν θεολογία, ὅπως τήν εἴπαμε παραπάνω. Πάντως πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι στήν Ἐκκλησία μας ἔχουμε αὐτά τά δύο: Τήν «θεολογία», τήν γνώση, δηλαδή, τοῦ Θεοῦ, καί τόν «μυστικισμό», τήν ἐσωτερική, δηλαδή, βίωση τῆς γνώσης τοῦ Θεοῦ. 

Καί τό ἐσωτερικό αὐτό βίωμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά μας ἐκδηλώνεται βέβαια ἔπειτα καί ἐξωτερικά, μέ ἔργα καλά καί ἐνάρετα. Ἀλλά πρέπει πρῶτα ἡ θεολογία (= ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ) νά «ἐνεργεῖται μέσα μας» (βλ. Α´ Θεσ. 1,13), νά ζυμωθεῖ στήν ψυχή μας, νά γίνει ἔρωτάς μας. Νά μᾶς γίνει «μυστική θεολογία». Ἄν δέν γίνει αὐτό, ἄς μή τολμᾶμε νά μιλᾶμε γιά τόν Θεό, γιατί ὁ λόγος μας θά ἐγγίζει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων σάν πάγος!...

2. Ὁ σκοπός γιά τόν ὁποῖο μᾶς δόθηκε ἡ θεογνωσία ἀπό τόν Θεό εἶναι, ἀγαπητοί μου, γιά νά γνωρίσουμε τόν Θεό καί νά ἑνωθοῦμε μαζί Του. «Θέωση» λέγουμε τήν ἕνωση αὐτή μέ τόν Θεό. Ἤ τήν λέμε καί «ἁγιότητα», γιατί ὁ ἅγιος πέτυχε τήν ἕνωσή του μέ τόν Θεό, τήν «θέωσή» του. Εἶναι πολύ σημαντικό αὐτό, ἀδελφοί, νά τό γνωρίζουμε, γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία ἔδωσε, σέ Οἰκουμενικές Συνόδους, μεγάλες μάχες γιά τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὅτι εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος. Γιατί, ἄν ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, δέν μποροῦμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι νά θεωθοῦμε· δέν μποροῦμε, δηλαδή, νά πετύχουμε τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο πλαστήκαμε.

3. Ἡ ἕνωση τῶν δύο φύσεων, τῆς θείας καί τῆς ἀνθρώπινης, στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔγινε στήν Κοιλία τῆς Παναγίας! Γι᾽ αὐτό καί τήν Κοιλία Της τήν λέγουμε «ἐργαστήριον ἑνώσεως τῶν δύο φύσεων» (ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας). Καί ἡ ἕνωση τῆς δικῆς μας ἀνθρώπινης φύσης μέ τήν θεία φύση, γιά νά πετύχουμε τήν θέωσή μας, θά γίνει στήν Κοιλία τῆς Θεοτόκου Ἐκκλησίας! Οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπως μιλοῦν γιά Θεοτόκο Παναγία, ἔτσι μιλοῦν καί γιά Θεοτόκο Ἐκκλησία, στήν Ὁποία ἐπαναλαμβάνεται σέ κάθε πιστό, κατά τό μέτρο τῆς καθαρότητάς του, τό θαῦμα πού ἔγινε στήν Παναγία μας. Στήν Ἐκκλησία, λοιπόν, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ πού μᾶς παρέχει αὐτή διά τῶν ἁγίων Της Μυστηρίων, στήν Ἐκκλησία θά πετύχουμε καί τόν καθαρμό μας ἀπό τά ἁμαρτωλά μας πάθη καί τόν ἁγιασμό μας, τήν ἕνωσή μας, δηλαδή, μέ τόν Θεό. Ἀλλά ἐδῶ πού ἔφτασα, μιλώντας γιά Ἐκκλησία, ἔχω νά σᾶς πῶ, χριστιανοί μου, σάν σέ παρέκβαση, ὅτι κατά τόν 11ο αἰ. ἀποκόπηκαν ἀπό τήν Ἐκκλησία μας οἱ λεγόμενοι τώρα «Καθολικοί». Μέχρι ὅμως τότε, μέχρι τό σχίσμα δηλαδή, εἴχαμε κοινή παράδοση μέ αὐτούς, τήν ὁποία κρατοῦμε μέχρι τώρα καί ἐμεῖς καί αὐτοί. Καί ἐμεῖς τώρα ἔχουμε τούς ἁγίους πού ἔχουν οἱ Καθολικοί πρίν ἀπό τό σχίσμα, τόν ἅγιο Κυπριανό, τόν ἅγιο Αὐγουστῖνο, τόν Μέγα Γρηγόριο, ἀλλά καί αὐτοί πάλι ἔχουν τούς δικούς μας ἁγίους πρίν ἀπό τό σχίσμα, τόν ἅγιο Ἀθανάσιο, τόν ἅγιο Βασίλειο, τόν ἅγιο Κύριλλο Ἀλεξανδρείας. Καί ἄν μιλᾶμε γιά διάλογο μέ τούς Καθολικούς γιά ἕνωση μαζί τους, αὐτό τό κάνουμε μέ βάση τήν κοινή αὐτή παράδοση. Γιατί μετά αὐτοί παρεξέκλιναν σέ δογματικές θέσεις ἀσυμβιβάστους μέ τήν πρώτη παράδοση.

4. Ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, στήν ὁποία πετυχαίνουμε τόν καθαρμό μας καί τόν ἐξαγιασμό μας λέγεται «καθολική». Ἔτσι τό ὁμολογοῦμε στό «Πιστεύω» μας: «Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν». Ἡ Ἐκκλησία εἶναι καθολική κατά τό ὅτι «ἕκαστον τῶν μελῶν της, ὄχι μόνον ὁ κληρικός, ἀλλά καί πᾶς λαϊκός καλεῖται νά ὁμολογῇ καί νά ὑπερασπίζῃ τήν ἀλήθεια τῆς παραδόσεως... Εἷς χριστιανός δεχθείς τό Ἅγιον Πνεῦμα κατά τό Μυστήριον τοῦ Ἁγίου Χρίσματος δέν δύναται νά εἶναι ἀδιάφορος ὡς πρός τήν πίστιν· εὐθύνεται πάντοτε διά τήν Ἐκκλησίαν».1 Ἀλλά λέγεται ἡ Ἐκκλησία μας «καθολική» καί διότι δέν μπορεῖ νά ταυτισθεῖ μέ ἕνα ἔθνος ἤ μέ ἕνα πολιτισμό. Αὐτό στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας χαρακτηρίζεται ὡς αἵρεση· εἶναι ἡ αἵρεση τοῦ φυλετισμοῦ. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἄν καί καλεῖται γενικά «Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς», ὅμως θεωρεῖται ὡς οἰκουμενική Ἐκκλησία. Δέν περιορίζεται ἀπό ἕνα πολιτικό τύπο, ἑλληνικό ἤ ἄλλο, ἀλλά θέλει νά ἀγκαλιάσει ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅλα τά ἔθνη ὅλης τῆς γῆς καί νά τά καταστήσει μέλη Της. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι τό φύραμα πολλῶν διαφόρων πολιτισμῶν καί γι᾽ αὐτό θεωρεῖται καί ὡς πολιτιστικό πρότυπο τοῦ ἀνατολικοῦ χριστιανισμοῦ καί γι᾽ αὐτό τό ἔργο τῆς Ὀρθόδοξης ἱεραποστολῆς ἐξελίχθηκε τόσο θαυμαστά: Ἐπειδή ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὑπερ-ἐθνική καί ἐπειδή δέν ταυτίζεται μέ ὁρισμένο σχῆμα πολιτισμοῦ. Τά σχήματα εἶναι ποικίλλα, ἀλλά ἡ πίστη εἶναι μία.

5. Τέλος, γιά νά διδαχθεῖ κάποιος τήν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά Τήν κυοφορήσει σωστά, νά τήν κάνει, δηλαδή, «μυστική θεολογία», ὅπως εἴπαμε στήν ἀρχή, καί νά τήν ἐκδηλώνει μέ ἐνάρετη καί ἅγια ζωή, πρέπει νά βρεῖ ἕνα πεπαιδευμένο πνευματικό πατέρα, ἕνα «Στάρετς», πού λέγουν οἱ Ρῶσοι, ἕνα «Γέροντα», πού λέγουμε ἐμεῖς. Πολλοί φέρονται μέ τό ὄνομα αὐτό, ἀλλά ἀπό τήν ζωή τους καί ἀπό τά λόγια τους φαίνονται καθαρά ὅτι δέν εἶναι, γιατί δέν ἔχουν περάσει ἀπό κάθαρση καί ἄσκηση, ἀπό σωστή, δηλαδή, μοναχική ζωή καί πολιτεία, γι᾽αὐτό καί τα λόγια τους δέν ἔχουν καθόλου Θεολογία. Τέτοιοι σωστοί καί ἅγιοι Γέροντες, στό χῶρο μας τώρα τελευταῖα, ἦταν οἱ ὅσιοι πατέρες Παΐσιος καί Πορφύριος καί πατήρ Ἰάκωβος Τσαλίκης. Ἄς καταφεύγουμε στούς βίους τους καί τήν διδασκαλία τους καί ἄς μαθητευόμαστε σ᾽ αὐτούς. Μᾶς εἶναι ἀπλανεῖς διδάσκαλοι, γι᾽ αὐτό καί τούς ἐμπιστευόμαστε ἀπολύτως, γιά νά ἀποφεύγουμε τά δύο αἱρετικά ἄκρα, τά ὁποῖα ταλαιπωροῦν σήμερα ἰδιαίτερα τόν χῶρο μας.

Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

1. Βλαδίμηρος Λόσκυ, Ἡ Μυστική θεολογία τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, σ. 13.