ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΤΣΙΟΣ: ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΞΕΜΥΡΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΒΑΠΤΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ ΕΥΚΟΛΗ ΛΕΙΑ ΚΑΘΕ ΝΟΗΤΟΥ Η ΦΑΝΕΡΟΥ ΘΗΡΙΟΥ

Θυμάμαι, πριν από μερικά χρόνια, υπηρετούσα σε σχολείο χωριού του νομού Κιλκίς, που βρίσκεται στις υπώρειες του όρους Μπέλες, στα σύνορα με το υπερφίαλο ανθυποκρατίδιο των Σκοπίων. Το σχολείο παλιό, με θέα εξαιρετική στο κατάφυτο βουνό, χρησιμοποιούσαμε ακόμη τις ξυλόσομπες. Κάποια μέρα με επισκέφτηκε ο σχολικός σύμβουλος.

Mικρή παρένθεση. Το ΠΑΣΟΚ το σκοτεινό 81, κατά το συνήθειό του, κατάργησε τους επιθεωρητές και τους μετονόμασε σε σχολικούς συμβούλους. Συνοδεύτηκε η κατάργηση και με αρκετές δόσεις συκοφαντίας και απαξίωσης για το έργο των επιθεωρητών. Και όμως οι άνθρωποι εκείνοι, στην πλειονότητά τους, επιτελούσαν σπουδαίο έργο, τους διέκρινε συνέπεια και επιστημοσύνη. Οι δάσκαλοι είτε από σεβασμό, οι εργατικοί είτε από φόβο, οι …«αργόσυρτοι» και ράθυμοι, εργάζονταν με ζήλο στην τάξη, γιατί υπήρχε έλεγχος και δοκιμασία του εκπαιδευτικούς τους έργου. Η επί το προοδευτικότερον εξέλιξη του θεσμού οδήγησε στη σημερινή, ουσιαστικά ανύπαρκτη, επίβλεψη της δημόσιας παιδείας.

Εξάλλου ο αείχλωρος λόγος του Πλούταρχου στην «περί παίδων αγωγής» πραγματεία του, ουδέποτε ξεπεράστηκε σε τούτον εδώ τον τόπο: «Ουδέν ούτω πιαίνει τον ίππον ως βασιλέως οφθαλμός», τίποτα δεν παχαίνει το άλογο περισσότερο όσο το μάτι του βασιλιά.

Επανέρχομαι στην προλογική αφήγηση. Μες στην τάξη που δίδασκα, ήταν αναρτημένες εικόνες, ζωγραφιές ηρώων της Επανάστασης του ’21. Σύμφωνα με το χαζοχαρούμενο πνεύμα της (νέας) εποχής, μου σύστησε ο σύμβουλος να αποκαθηλώσω (κυριολεκτικά) τους ήρωες και να καθηλώσω (πάλι κυριολεκτικώς) κάδρα με τοπία, γατάκια, σκυλάκια, αυτά, τέλος πάντων, που βρίσκουμε σε παιδικά δωμάτια. Τα βλοσυρά και στιβαρά πρόσωπα των ενδόξων πολεμαρχών δεν δημιουργούν «κατάλληλη παιδαγωγική ατμόσφαιρα». Αρνήθηκα. Συνεχίζω και σήμερα να αναρτώ στην αίθουσα, που κάθε φορά διδάσκω, εικόνες ηρώων. Και πόσες φορές, όταν οι μαθητές κουράζονται, ξεστρατίζει ο λόγος στα χρόνια τα δοξασμένα… τότε, παιδιά, που ένα δεκαοχτάχρονο ναυτάκι από τα Ψαρά, έκανε τον σταυρό του, κι ανατίναζε αιματοβαμμένες ναυαρχίδες ή ο άλλος, δίπλα του, που έσκιζε χάρτινα διπλώματα αρχιστρατηγίας και κέρδιζε, στο πεδίο της μάχης, παράσημα αθανασίας. Και οι μαθητές αντικρίζουν τα πρόσωπα του Κανάρη, του Μπότσαρη, του Διάκου, του Παπαφλέσσα, μπρος στα μάτια τους ξανοίγεται το Εικονοστάσι του Γένους. Ξεκλειδώνει η άγουρη μνήμη και πλαγιάζουν στα φυλλώματά της οι αγιασμένες μορφές των ηρώων. Για πάντα, «κτήμα ες αεί». Γαληνεύουν τα παιδιά, συγκινούνται, καμαρώνουν. Και πώς αλλιώς; Μιλάς για πρόσωπα, όχι για μικρά, ξέψυχα, μίζερα πράγματα, συνταγές μαγειρικής και οδηγίες χρήσης καφετιέρας (βιβλία Γλώσσας Στ’ δημοτικού). Υποσιτίζουμε πνευματικά τα παιδιά και μετά απορούμε, γιατί νιώθουν ναυτία και σιχασιά για τον «ωραίο» κόσμο μας.

Βάζω πάνω από τους ήρωες την εικόνα του Χριστού, πάντοτε. Γιατί; Διότι «τον Χριστό φοβόμαστε και αυτείνη η θρησκεία μας λευτέρωσεν και βγήκαμε εις την κοινωνία του κόσμου» μας κανοναρχεί ο Μακρυγιάννης. «Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται» προφήτευε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Τώρα κατανοούμε πλήρως την προφητεία. Βγήκε, εκδιώχτηκε από το ελληνικό σχολείο ο Χριστός, ολοκληρώνεται η «μετακένωσις» των δυτικών «φώτων». Τα κόκαλα του Κοραή θα αναπαυτούν. Τα πνευματικά του έκγονα και λοιπά απολειφάδια της Νέας Τάξης πανηγυρίζουν. Με τα νέα βιβλία Θρησκευτικών-σάβανα του Γένους-το σάπιο κυβερνολόι έδωσε τις τελικές του εξετάσεις και βαθμολογήθηκε με μηδέν. Πριν όμως οδηγηθεί στην σκουριά και στο νεκροταφείο φρόντισε να μας αφήσει τις δέκα μέχρι τώρα πληγές (καλύτερα μαγαρισιές), οι οποίες προσβάλλουν τα τιμαλφή, τα τζιβαϊρικά μας τα πολυτίμητα: Πίστη, Πατρίδα, Οικογένεια.

Πρώτη: Κατήργησαν την γιορτή των Τριών Ιεραρχών με την παρουσία των σχολείων στους ενοριακούς ναούς.

Δεύτερη: Καταργήθηκε, μέσω του πονηρεύματος της προαιρετικότητας, ο εκκλησιασμός όλου του σχολείου, ως έμπρακτη φανέρωση της παιδαγωγίας «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» του αποστόλου Παύλου.

Τρίτη: Η έπαρση της σημαίας μας, άπαξ του μηνός, με την συνοδεία των παιδικών φωνών που ψάλλουν και απαγγέλλουν τον Εθνικό μας Ύμνο.

Τέταρτη: Καταργήθηκε η αριστεία, δηλαδή η συνέπεια, η επιμέλεια και ο ευεργετικός έπαινος που τροφοδοτεί την καθ΄όλα αξιέπαινη προσπάθεια κάποιων παιδιών να υπερέχουν. Απογυμνώνεται το σχολείο από τις δύο ιδρυτικές, θα λέγαμε, προϋποθέσεις του: την τιμωρία και την επιβράβευση. Καταντά η σχολική αίθουσα προέκταση του παιδικού δωματίου. (Με την ατιμωρησία-η καταστροφική αρχή του όλα επιτρέπονται, γιατί είναι παιδιά- επιβραβεύονται οι ασυνεπείς και απείθαρχοι, με την καταδίκη της αριστείας τιμωρούνται οι φιλόπονοι και φιλομαθείς). Και βέβαια η παραπάνω κατάργηση υπονομεύει τον θεσμό των εθνικών παρελάσεων…

Πέμπτη: Υπονομεύτηκε το μάθημα της Γλώσσας-και «όπου Γλώσσα πατρίς», κατά τον Ελύτη-με τα υπάρχοντα βιβλία, «περιοδικά ποικίλης ύλης» αποκόπτει τους νέους από την βρυσομάνα του Γένους, «από την γλώσσα που διαβάζουνε οι αγράμματοι κι αγιάζουνε».

Έκτη: Καθιέρωσαν θεματική εβδομάδα, στην οποία διαφημίζεται και προωθείται στις πολύ ευαίσθητες ηλικίες του Γυμνασίου η ομοφυλοφιλία. Αποφάσεις που μαγαρίζουν την οικογένεια, την πάλαι ποτέ, «Μεγάλη του Γένους Σχολή».

Έβδομη: Ψήφισαν νόμο με τον οποίο επιτρέπεται η αλλαγή φύλου από τα 15 χρόνια-αισχρόν εστί και λέγειν-νόμος που ξεφτιλίζει σύνολη την Παράδοσή μας και μας εκθέτει σε γη και ουρανό.

Όγδοοη: Στήνουν στην πάλαι ποτέ Ορθόδοξη Ελλάδα, αποτεφρωτήρια-κρεματόρια. Τα σκυλιά θα τα θάβουν και τους ανθρώπους θα τους ψήνουν. Μας τα έλεγε ο Κόντογλου, ο οποίος ζούσε σε μια εποχή που μακαρίζεται σε σύγκριση με την δική μας. «Να δούμε ακόμα που θα φτάξουμε! Δεν αφήσαμε βρωμιά, δεν αφήσαμε σιχαμένη πράξη, που να μην την κάνουμε, δεν αφήσαμε πονηρό διαλογισμό που να μην τον πούμε ή να μην τον γράψουμε με τη μεγαλύτερη αδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πια ολότελα. Γινήκαμε ένα τρελλό κοπάδι, που μας σαλαγά ο διάβολος με μια βουκέντρα, κι εμείς τρέχουμε λαχανιασμένοι. Μεταμορφώθη­κε σε μια μάγισσα Κίρκη, και μας μεταμόρφωσε κι εμάς σε χοί­ρους, και γρούζουμε ευτυχισμένοι, τσαλαβουτώντας μέσα στις κο­πριές και στις σάπιεςακαθαρσίες. Καταντήσαμε ακόμα να τρώμε τις δικές μας τις ακαθαρσίες και τα εμπυασμένα κρέατά μας».

Ένατη: Επίκειται η καθιέρωση της ευθανασίας, σχεδόν από τις 2-3 χώρες της πολύπλαγκτης… €υρώπης (δεν είναι λάθος το αρχικό γράμμα, το σύμβολο της καταστροφής μας-ο μαμωνάς είναι ο θεός των Ευρωπαίων τάχα εταίρων).

Δέκατη: Το μάθημα των Θρησκευτικών μετατράπηκε σε θρησκειολογική προπαγάνδα. Σκοπός τους να ξεμυρώσουν και να ξεβαπτίσουν τα παιδιά μας, ώστε να καταντήσουν εύκολη λεία κάθε νοητού ή φανερού θηρίου.

Πώς συνέβησαν αυτά; Mα με την συνενοχή μας που λέγεται αδιαφορία και παραίτηση.

https://ellasnafs.blogspot.gr

Ο ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΒΟΛΕΜΑ

Γεώργιος Αραμπατζόγλου

Η αλήθεια είναι ότι η κρίση ξεβόλεψε πολλούς, εκτός από κάποιους καιροσκόπους που την εκμεταλλεύονται. Αυτά πάντα υπήρχαν, όσο υπάρχουν άρρωστοι άνθρωποι.
Θα ήταν όμως αρκετά ωφέλιμο να προσεγκίσουμε τον τρόπο με τον οποίο ένας σύγχρονος άνθρωπος διαχειρίζεται τις ανάγκες του και αν αυτό το ξεβόλεμα, αφορά πραγματικές ανάγκες ή «ψεύτικα θελήματα».

Ζούμε η αλήθεια να λέγεται, σε χρόνια δύσκολα. Ποιό δύσκολα τουλάχιστον, από αυτά που μάθαμε να ζούμε, μέσα σε μια πλασματική ευημερία που ήταν χαρακτηριστικό των προηγούμενων ετών. Υποκατάστατα ευχαρίστησης χωρίς ουσία.
Σε αυτό το κλίμα μεγαλώσαμε τα παιδιά μας (πολλές φορές ανεπίγνωστα), δηλαδή να γίνουν καλοί καταναλωτές και να καταναλώνουν πέραν των αναγκών τους.
Να μην τους λείπει τίποτα. Να τα έχουν όλα χωρίς να στερούνται.
Παρενθετικά θα ρώταγε κανείς: αλήθεια τελικά... πόσο εύκολο είναι μετά να μιλήσεις σ' αυτά τα παιδιά για νηστεία, όταν κυριαρχεί μέσα τους ένας απολυτοποιημένος ατομικισμός;
Ανάγκες εικονικές και κατανάλωση προϊοντων πέραν των αναγκαίων, ακόμη και μετά από κάποια χρόνια λιτότητας που έχουμε ήδη διανύσει.
Το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής:
Μια οικογένεια που έχει βγάλει το Χριστό απ' τη ζωή της, αλήθεια τι έχει βάλει στη θέση Του;
Η απάντηση δεν είναι δύσκολη αν κοιτάξουμε λίγο τον τρόπο ζωής μας.
Δεν είναι υπερβολή να νιώθουμε το «μετακατοχικό σύνδρομο» μέχρι σήμερα;
Ένα σύνδρομο το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στην λήψη της τροφής (όπως τουλάχιστον βλέπαμε μέχρι πριν από λίγα χρόνια), αλλά επεκτείνεται και σε αγαθά που είναι περιττά.
Θα μπορούσε να πει κανείς απερίφραστα ότι δεν υπάρχει (μέχρι στιγμής) σε πολλούς ανθρώπους, η συναίσθηση της κατάστασης που επικρατεί.
Και τα τελευταία χρόνια που αυτό αναγκαστικά περιορίζεται λόγω της οικονομικής κρίσης, νιώθουμε ότι έχει χαθεί η γη κάτω από τα πόδια μας.
Η ειδωλοποίηση του υπέρμετρου καταναλωτισμού, ανέδειξε ότι το είδωλο που φτιάξαμε ήταν ένα χάρτινο οικοδόμημα που κατέρρευσε. Ο «ψευτο-θεός» της κατανάλωσης που φανταστήκαμε, απεδείχθη όντως παραμύθι.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα επίσης της παράλογης αυτής κατάστασης, η ραγδαία άνοδος σ' αυτή τη ψυχική νόσο που λέγεται κατάθλιψη.
Κάτι νιώθει ότι δεν έχει ο καταθλιπτικός, αλλά δυσκολεύεται να το προσδιορίσει και πραγματικά ασφυκτιά.
Μήπως θα ήταν φρονιμότερο να κοιτάξουμε τις ανάγκες μας όσο γίνεται πιο αυστηρά πλέον; Η στέριση αγαθών που τα θεωρούσαμε αναγκαία, (ενώ δεν ήταν) θα μας βοηθήσει να είμαστε ολιγαρκείς. Και μην ξεχνάμε ποτέ τις πατερικές αναφορές που μας θυμίζουν, πως οτιδήποτε επιπλέον έχουμε ως αγαθό, στην ουσία το έχει στερηθεί ο φτωχός.
Η υπαρξιακή ανασφάλεια δεν ικανοποιείται με ανούσια και περιτά αγαθά.
Όσο ποιό γρήγορα συνέλθουμε τόσο το καλύτερο. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να οχυρωθούμε, στα ακόμη δυσκολότερα που έρχονται.
Από τη στιγμή που θα αγνοήσουμε τα «κελεύσματα» του σύγχρονου μάρκετινγκ που μας ζαλίζουν και μας θολώνουν, υπάρχει ελπίδα να απεμπλακούμε από αυτή τη νοσηρή κατάσταση.
Μην ξεχνάμε ποτέ, πως η πληρότητα της ύπαρξης του ανθρώπου αναδύεται μέσα από τη σύνδεσή του με το Θεό και αφού ξεπεράσει τα αναχώματα της ατομικής του ιδιοτέλειας, τα οποία στην πραγματικότητα του κρύβουν τη θέα προς την όντως ζωή.
Ο άνθρωπος «επινοήσε» τρόπους για να μην νιώθει την απουσία του Θεού από τη ζωή του, χωρίς να καταλαβαίνει πως αν δεν επικεντροποιήσει την ύπαρξή του προς Εκείνον, πραγματικά ολισθαίνει.
Η στροφή του προς την προοπτική της εν Χριστώ θέωσης, δεν σηματοδοτεί απλά μία λύση στο αδιέξοδο της κατάντιας που τον έχει οδηγήσει η κρίση, ούτε φυσικά μπορεί να λειτουργήσει ως ψυχοχαλαρωτικό μέσο για να αποφύγει την κατάθλιψη, αλλά αποτελούσε πάντοτε τον βασικό υπαρξιακό του προορισμό, που βρίσκεται θεμελιωμένος στην οντολογία του.
Ας ακολουθήσουμε όσο μπορούμε την διδασκαλία των Πατέρων και ας προσπαθήσουμε να τη βιώσουμε, γιατί όπως τόνιζε και ο π. Ιωάννης ο Ρωμανίδης, αν μία μέθοδος θεραπεύει ή όχι, κρίνεται από το αποτέλεσμα και η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος είναι ασθενής και η θεραπεία του είναι εντός της Εκκλησίας του Χριστού μυστηριακά. [1]
Αυτό φαίνεται περίτρανα από τους αγίους που «γέννησε» η Εκκλησία μας αιώνες τώρα. Ο θεραπευμένος και ανακαινισμένος άνθρωπος που βρίσκεται σε πορεία θεώσεως, δεν έχει ανάγκη να αναλώνεται υπαρξιακά σε όλα αυτά τα ψεύτικα που προαναφέρθηκαν, τα οποία μας κούρασαν χρόνια τώρα. Η νοηματοδότηση της ζωής μας σε πορεία προς την όντως ζωή, μπορεί να γίνει το κύριο ζητούμενο μέσα από μία υπαρξιακή επανατοποθέτηση. Εδώ και τώρα.
____________________________________
[1] Εμπειρική δογματική π. Ιωάννη Ρωμανίδη, τόμος Β' σελ. 298-299

http://theomitoros.blogspot.gr

«ΞΥΠΝΑ ΡΑΓΙΑ ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ»!

Η οργή του λαού

Βασίλειος  Χ. Στεργιούλης, Θεολόγος

Φαίνεται πως το ποτήρι ξεχείλισε. Έχει και η υπομονή τα όριά της. Και η άμετρη ανοχή στην παρανομία καταντά συνενοχή, που εξεγείρει και επαναστατεί την συνείδηση. Iδίως όταν πρόκειται για μεγάλα θέματα ηθικής τάξης και θρησκευτικής πίστης. Όταν η πίστη είναι «το κινδυνευόμενον».

Η άκαμπτη και προκλητική επιμονή του Υπουργείου Παιδείας να αλλοιώσει τον ορθόδοξο χαρακτήρα και το ορθόδοξο περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών, εξεγείρει πλέον τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών.

Αγανακτισμένοι για τον προκλητικό εμπαιγμό του Υπουργείου οι γονείς, προβαίνουν σε οργάνωση διαλέξεων και συγκεντρώσεων, σε έκδοση ψηφισμάτων, σε διαδηλώσεις και πορείες διαμαρτυρίας, όπως εκείνη της 23/10/2017 στο Μαρούσι Αττικής προς το Υπουργείο Παιδείας, η οποία  εντυπωσίασε για τη λαϊκή συμμετοχή, το πλήθος δηλαδή του κόσμου και τον παλμό. Επισημάνθηκε ιδιαιτέρως η παρουσία στην αρχή της πορείας του ανταποκριτή του μεγάλου αμερικάνικου καναλιού C.N.N. και τα συνθήματα: «Ξύπνα ραγιά σου παίρνουν τα παιδιά»! «Θέλουμε θρησκεία και όχι Πανθρησκεία»!

Δεν σταματούν ως εδώ οι αγανακτισμένοι γονείς, αλλά προχωρούν ακόμη περισσότερο. Εκφράζουν την οργή τους ακόμη πιο δυναμικά. Επιστρέφουν με σχετική δήλωση στο Υπουργείο τα απαράδεκτα βιβλία θρησκευτικών (“φάκελοι μαθητών”), τα οποία βασιζόμενα στο απαράδεκτο καταστροφικό νέο πολυθρησκειακό πρόγραμμα θρησκευτικών, αποδομούν την ορθόδοξη πίστη.

Διαμαρτύρεται πλέον δυναμικά ο λαός. Καταγγέλλει την αυθαιρεσία και κραυγαλέα παρανομία του Υπουργείου Παιδείας και την καταπάτηση της επιταγής του Συντάγματος περί παροχής ορθοδόξου αγωγής στους μαθητές μας και την παράβαση της αρχής της ισονομίας και ισοπολιτείας.

Είναι φανερό πλέον ότι οι κυβερνήτες μας, υλιστές και άθεοι, στοχεύουν να αλλάξουν τον πνευματικό και ιδεολογικό μας προσανατολισμό. Και αρχίζουν από την εκπαίδευση της νέας γενιάς, που είναι άπλαστη και αδιαμόρφωτη. Θέλουν να μας αποκόψουν από τις πνευματικές και ιδεολογικές μας ρίζες. Από αυτές, που τροφοδότησαν πνευματικά επί αιώνες το έθνος μας, το ανέδειξαν μεταξύ των εθνών και το έκαναν να μεγαλουργήσει.

Επεμβαίνουν δραστικά. Κτυπούν αποφασιστικά την κυριότερη πνευματική μας ρίζα, τη Θρησκεία. Την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Θέλουν να μας αποκόψουν από την Ορθοδοξία. Να μας απογαλακτίσουν πνευματικά. Να μας απομακρύνουν από τη διδασκαλία και την πίστη του Χριστού. Από το περίλαμπρο φως του Ευαγγελίου. Έτσι θα οδηγηθούμε στην πνευματική σύγχυση και αφασία. Και τελικά στην αθεΐα.

Το νέο πρόγραμμα θρησκευτικών είναι επικίνδυνο και καταστροφικό, όπως αποφαίνονται ειδικοί παιδαγωγοί. Και όπως δήλωσε ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος δεν προσφέρει ορθόδοξη αγωγή, αλλά πολυθρησκειακή. Δεν προσφέρει τη διδασκαλία του Εσταυρωμένου, μπροστά στην οποία αποκαλύπτονται με θαυμασμό τα μεγαλύτερα πνευματικά αναστήματα. Οι πιο μεγάλοι διανοητές και φιλόσοφοι την παιδευτική της αξία αναγνώρισαν και αυτοί οι “πατριάρχες” της απιστίας.

Μπροστά στη διδασκαλία του Χριστού υποχωρούν, σβήνουν και χάνονται ως πυγολαμπίδες σε μεσουρανούντα ήλιο τα κείμενα των διαφόρων φιλοσόφων και των ιδρυτών θρησκειών. Θα μάκραινε πολύ ο λόγος, αν έπρεπε να παραθέσουμε και αντιπαραβάλλουμε σχετικά κείμενα. Ορθολογιστής των νεώτερων χρόνων εκφράστηκε πως “και αν εις τους άλλους πλανήτας κατοικούν λογικά όντα, δεν είναι δυνατόν να έχουν θρησκείαν ανωτέραν της θρησκείας την οποία εδίδαξεν ο Ιησούς παρά το φρέαρ της Συράχ”.

Και όμως αυτή τη θρησκεία και την αγωγή της υποτιμούν και περιορίζουν οι σύγχρονοι Προκρούστες της Παιδείας, προκειμένου να διδαχθούν οι μαθητές μας οι ορθόδοξοι τα διδάγματα και πιστεύματα των Μωάμεθ, Βούδα, Κομφούκιου κ.α. Περιορίζουν το σταρένιο ψωμί, για να τους προσφέρουν σκύβαλα. Το χρυσό, για να τους δώσουν τσίγκο.

Οι σύγχρονοι απορρυθμιστές της παιδείας εγκληματούν πνευματικά στα άπλαστα νιάτα μας. Εισβάλλουν βάναυσα στις ευαίσθητες ψυχές τους. Και ενεργούν εναντίον τους παρανόμως και ρατσιστικώς, αφού εφαρμόζουν το καταστροφικό πολυθρησκειακό τους πρόγραμμα μόνον για τους ορθοδόξους μαθητές. Για τους Μουσουλμάνους τους Ρωμαιοκαθολικούς, τους Εβραίους καθόρισαν με νόμο να διδάσκονται αμιγώς την πίστη τους. Έτσι, φαίνεται, εννοούν τη δημοκρατία!

Δικαίως λοιπόν εξοργίζονται και αντιδρούν οι γονείς με τους παραπάνω τρόπους και ιδίως με την επιστροφή των απαράδεκτων και παράνομων νέων βιβλίων θρησκευτικών. Ασκούν συνταγματικό και νόμιμο δικαίωμά τους έναντι του Υπουργείου Παιδείας, που αυθαιρετεί και παρανομεί ευθέως, προκλητικώς και ρατσιστικώς. Απορρίπτουν το πνευματικό δηλητήριο που προσφέρεται από το Υπουργείο στα παιδιά τους, όπως θα απέρριπταν οποιαδήποτε δηλητηριώδη υλική τροφή. Και ζητούν ευσεβάστως από τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και την Ιεραρχία της Εκκλησίας να εμμείνουν στην αρχική τους θέση περί ριζικής αλλαγής του προγράμματος Θρησκευτικών.

Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό το θέμα του χαρακτήρος και του περιεχομένου του μαθήματος των θρησκευτικών. Σχετίζεται με τη διάπλαση του χαρακτήρα των παιδιών μας και την πνευματική θωράκιση και το στήριγμα τους. Για να μην διαβρωθούν από τις διάφορες θρησκευτικές πλάνες, αιρέσεις και την αθεΐα και γίνουν υλιστές, άθεοι και αμοραλιστές, εύκολη λεία στη νεοεποχίτικη παγκοσμιοποίηση και στην Πανθρησκεία αλλά να παραμείνουν Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

http://aktines.blogspot.gr 

ΟΛΟΙ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΗ ΠΑΓΙΔΑ ΚΑΙ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Όλοι πέφτουμε στη παγίδα και κρίνουμε τους άλλους με βάση τον εαυτό μας. Πιστεύουμε για εμάς κάτι και απαιτούμε οι άλλοι να ακολουθούν τυφλά σε σχέση με το πως εμείς βλέπουμε τα πράγματα. 

Ο καθένας μας είναι ένα σύνολο εμπειριών. Ο καθένας μας έχει ζήσει χαρούμενα ή ευτυχισμένα. 

Άλλος είχε καλά παιδικά χρόνια και ο δρόμος του προς την ωριμότητα δεν είχε τα αγκάθια όπως είχε ο δρόμος κάποιου άλλου που όταν ήτανε μικρός μπορεί να παιδεύτηκε περισσότερο απ' τον πρώτο. 

Αλλουνού ο γάμος πάει καλά, αλλουνού όχι. Άλλος παντρεύτηκε, άλλος δεν παντρεύτηκε. 

Άλλος θέλει τα πολλά, άλλος τα λίγα. Ο καθένας μας είναι ένα ξεχωριστό Πρόσωπο μέσα σε άπειρα Πρόσωπα.

 Για την Ευτυχία συνταγή δεν υπάρχει. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, ο κάθε άνθρωπος είναι μια “σύνοψη της Οικουμένης”. 

Ας μη ψάχνουμε έτοιμες συνταγές. Ο καθένας έχει τη συνταγή του. Κι η κάθε συνταγή περνά απ' την απλότητα. Αν τα πράγματα τα βλέπουμε πάντα σύνθετα, τότε χανόμαστε στο χάος του βλέμματός μας. Να 'χουμε μάτια φωτεινά και λύνονται πάντα όλα.

-Είπε σήμερα ο Χριστός στο Ευαγγέλιο της Ημέρας (Λουκ. ια', 34-41) ότι άμα τα μάτια κάποιου είναι απλά, τότε όλο του το σώμα είναι καθαρό. Αν τα μάτια βλέπουνε πονηρά, τότε μες τη σκοτεινιά και το σώμα βρίσκεται-

Ιάσονας ιερομόναχος

https://proskynitis.blogspot.gr

ΔΕΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΥΠΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛΙΑΝΟΥ «1984»

Διώξεις απόψεων, κοινωνία φόβου

Ρατσισμός υπάρχει, και είναι σφοδρός, απροκάλυπτος, απεχθής: ο ρατσισμός εναντίον των Ελλήνων. Οι Ελληνες χρεοκοπούν, πληρώνοντας τα σπασμένα μιας σάπιας ελίτ, η οποία ξέρει μόνο να νουθετεί, να κλέβει και να μιλά για τα δικαιώματα όλων των άλλων, πλην των πολιτών αυτής της χώρας.

Ο ανθελληνισμός και ο αντιχριστιανισμός είναι δύο μορφές αντικοινωνικής στάσης ζωής αλλά και δράσης, που είναι ανεκτές -και συχνά ενθαρρύνονται- από την πλειονότητα όσων ηγούνται του πολιτικού κόσμου, του οικονομικού βίου και της «διανόησης». Τίποτα παραδοσιακό δεν θεωρείται απαραίτητο. Δεν υπάρχει κάτι που να έχει προκύψει από τη φυσική συνέχεια και εξέλιξη του πολιτισμού μας, το οποίο να χαρακτηρίζεται θετικό για τους ανθρώπους, ενδεικνυόμενο, ωφέλιμο. Μόνο την παρακμή και το μίσος προς την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια έχουν να προτείνουν οι νεωτερικοί της συμφοράς.

Ο διαβόητος «αντιρατσιστικός» νόμος νομοθετήθηκε για να διασφαλιστούν η βουβαμάρα και ο φόβος των υπό αφανισμό Ελλήνων, για να τελείται απρόσκοπτα η εθνοκτονία σε βάρος μας. Αυτό είναι ένα από τα εργαλεία του κράτους, το οποίο ως τώρα έχει χρησιμοποιηθεί για να μην τολμούν να εκφράζουν τη γνώμη τους οι Ελληνες για το μεταναστευτικό ζήτημα, την εγκληματικότητα και την εκστρατεία του εθνικού και του θρησκευτικού αποχρωματισμού που πραγματοποιείται από τους γνωστούς κύκλους ήδη από τη δεκαετία του ’80.

Τώρα, η ειρωνεία της τύχης. Οι φανατικοί υποστηρικτές του «αντιρατσιστικού» νόμου αρχίζουν και «λούζονται» τις συνέπειές του. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας προχώρησε στην άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της Ελένης Γιαννακοπούλου, διευθύνουσας συμβούλου του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ) για προσβολή θρησκεύματος και παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου! Η κυρία Γιαννακοπούλου καταγγέλθηκε από υφισταμένους της ότι είχε πετάξει την εικόνα της Παναγίας στα σκουπίδια!

Είναι δίκαιη και ορθή η ενέργεια της Δικαιοσύνης, αλλά είναι επίσης προφανές ότι ο «αντιρατσιστικός» νόμος πρέπει να καταργηθεί. Δεν χωρά σε ελεύθερες κοινωνίες νομοθεσία τύπου οργουελιανού «1984». Η προσβολή θρησκεύματος, άλλωστε, διωκόταν ποινικά και πριν από τον «αντιρατσιστικό»...

dimokratianews.gr, 02.11.2017

http://aktines.blogspot.gr

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ

π. Εφραίμ Παναούση

Στην ομάδα ερχότανε πάντα σιωπηλός. Δεν άφηνε τον εαυτό του να γελάσει. Καθόταν σε μια γωνιά και περίμενε να του ανατεθεί δουλειά. Ευγενικός πάντα. Ποτέ δεν διεκδίκησε παραπάνω κέρασμα. Και το δικό του το μοιραζόταν.
Πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι αυτό το πλάσμα θα το συναντούσες σε φυλακή.
Καλλιτέχνης από κούνια. Του άρεσαν τα χρώματα. Από μικρός μεγαλωμένος σε Ιδρύματα, αφημένος, μόνος. Από νωρίς έμπλεξε και έφτασε στα σοβαρά .
Τώρα ήτανε στη φυλακή .Στο δικαστήριο τα πήρε όλα πάνω του. Αφού είμαι μέσα ας μείνω εγώ μοναχά. Ας μην πληρώσει άλλος.
Μιλούσαμε πάντα αρκετά. Τις συζητήσεις μας δεν τις θέλανε όλοι.
Ξεκινήσαμε με βιβλία .Του πήγα μία Αγία Γραφή εικονογραφημένη.
Διάβαζε πολύ.
"Ταξιδεύω" μου λέει. Όταν διαβάζω δεν είμαι στη φυλακή. Το βράδυ μέσα στο κελλί διαβάζω πολύ και καμμιά φορά διαβάζω και στους άλλους, τους αρέσει να ακούνε.
Το βλεπα το πλάσμα του Θεού από δω, το βλεπα από κεί δεν μπορούσα να δώσω απαντήσεις. Έψαχνα στις ταμπέλες του καλού και του κακού κι άκρη δεν μπορούσα να βρω. Τι είναι τελικά τούτο το παιδί. Για να'ναι στη φυλακή καλό παιδί δεν το λες .Μα πάλι ....
Αποφάσισα να ξεμπερδέψω με τις ταμπέλες και βρήκα την άκρη. Είναι ένα πλάσμα που έγινε πρώτα θύμα και ύστερα θύτης.
Για να θυμηθώ τον παπα-Ανδρέα Κονάνο: «Κάνουμε λάθη αλλά λάθη δεν είμαστε»
Έχουμε και φωτεινές μέρες και μέρες που έχουνε σκοτάδι.
Ήσυχος ,γλυκύς και πάντοτε ευγενικός με ρωτούσε την τελευταία φορά που ανταμώσαμε πως είναι τα παιδάκια στην Αφρική. Χαιρετηθήκαμε. Στο έβγα της πόρτας με πρόλαβε με μια φράση μαχαίρι.
«Nα μου φέρεις ένα βιβλίο για αμαρτωλούς»

https://proskynitis.blogspot.gr

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟ-ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ''Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ''

Ἐπειδή γίνεται μεγάλος θόρυβος μέ τήν θεατρική παράσταση πού παίζεται στήν Θεσσαλονίκη «Ἡ ὥρα τοῦ διαβόλου» τοῦ Πορτογάλου ποιητή καί συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (Fernando Antonio Nogueira de Seadro Pessoa), ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τό 1888 καί πέθανε τό 1935 διαλυμένος ἀπό τόν ἀλκοολισμό σέ ἡλικία 47 ἐτῶν, ἀναφέρομε ὅτι ὑπῆρξε ἐνθουσιώδης μέ τόν ἐσωτερισμό, τόν ἀποκρυφισμό, τόν ἑρμητισμό, τήν ἀριθμολογία καί τήν ἀλχημεία.

Ὑπῆρξε λάτρης τοῦ νεοπαγανισμοῦ, τῆς θεοσοφίας καί τοῦ ροσιτρουσιανισμοῦ καί ἄμεσος συνεργός τοῦ γνωστοῦ σατανιστή καί ἀποκρυφιστή Aleister Crowley, ὁ ὁποῖος κατεδικάσθη στήν Ἰταλία γιά τελετουργικές δολοφονίες γυναικῶν.

Ὁ Πεσσόα μετέφρασε στά πορτογαλικά τό ποίημα τοῦ Crowley «Hymn to Pan».

Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ σατανιστής Aleister Crowley ἀνῆκε στό ἑρμητικό τάγμα «Χρυσή Αὐγή» τοῦ ὁποίου ἱδρυτικό στέλεχος ἦταν ὁ Ἰρλανδός ποιητής W. B. Yeats, τό ὁποῖον ἀναφέρει ὁ Γ.Γ. τοῦ Λαϊκοῦ Συνδέσμου Χρυσή Αὐγή κ. Ν. Μιχαλολιάκος στόν πρόλογο τοῦ βιβλίου τοῦ Ὀδυσσέως Πατεράκη, ἐκδ. Ἐλεύθερη Σκέψις 1982, «Τό ἀστραφτερό σκοτάδι τοῦ ἑωσφόρου - Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Θρησκεία».

Ἰδιαιτέρας μνείας πρέπει νά τύχη τό γεγονός ὅτι ὁ ἴδιος ὁ κ. Ν. Μιχαλολιάκος στήν ποιητική του συλλογή «Ἡ ἐξομολόγησις ἑνός ἐθνικοῦ», ἐκδ. Νέα Σπάρτη, πού ἀνετυπώθη τό 2008 ἔχει καί αὐτός ὕμνο στόν Πάνα, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Aleister Crowley, τοῦ ὁποίου τόν ὕμνο μετέφρασε στά πορτογαλικά ὁ Πεσσόα.

Τά συμπεράσματα στούς ἀναγνῶστες καί γιά τό θεατρικό ἔργο καί γιά τόν συγγραφέα του.

https://ellasnafs.blogspot.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: ΤΟ ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Το ΟΧΙ της ελευθερίας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            

 Οι ξένοι παραξενεύονται, που οι Έλληνες εορτάζομε την αρχή του πολέμου με τους Ιταλούς και όχι την απελευθέρωσή μας από τον ναζιστή βάρβαρο κατακτητή. Εμείς νιώθουμε υπερήφανοι και μνημονεύουμε το ΟΧΙ υπέρ της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, το ΟΧΙ στη βία, στην αδικία, στην επιχείρηση επιβολής του δικαίου του ισχυροτέρου.

 Το μήνυμα του ΟΧΙ της 28^ης Οκτωβρίου 1940 είναι μήνυμα αγώνα για πολιτική και εθνική ελευθερία και έχει να κάνει με την πρέπουσα προσωπική στάση του κάθε Έλληνα. Εκείνη την ημέρα ήρθη στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων. Ξέχασε ιδεολογικούς και πολιτικούς φανατισμούς, εμφύλιους διχασμούς, προσωπικές φοβίες και ατομικά συμφέροντα και συνέβαλε στην αποτελεσματική προστασία της ελευθερίας του.

 Η ελευθερία δεν είναι κάτι εύκολο. Δεν είναι κάτι που αγοράζεται στο σούπερ μάρκετ. Αποκτάται με σκληρό αγώνα και δια της Παιδείας. Είναι λυπηρό πως στη σύγχρονη Ιστορία μας υπάρχουν συχνά  ενέργειες υπονόμευσης της εθνικής ελευθερίας μας. Δεν ξεχνάμε τη φαγωμάρα μας, ενώ η Επανάσταση του 1821  κινδύνευε να κατασταλεί από τους Οσμανλήδες. 

 Ο Σολωμός έγραψε στον Ύμνο προς την Ελευθερία: «Από στόμα οπού φθονάει, παλληκάρια, ας μην πωθή, πως το χέρι σας κτυπάει του αδελφού την κεφαλή. – Μην ειπούν ΄σ τον στοχασμό τους τα ξένα έθνη αληθινά, εάν μισούνται ανάμεσά τους δεν τους πρέπει ελευθεριά». Δεν ξεχνάμε τον μετά το ένδοξο ΟΧΙ καταστροφικό εμφύλιο, ούτε το διεφθαρμένο σύστημα διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών, που μας οδήγησε στο να ζούμε σήμερα σε καθεστώς περιορισμένης ελευθερίας και κηδεμονίας από τους δανειστές μας.

 Ο Νικολάϊ Μπερντιάγεφ στο βιβλίο του «Το πνεύμα του Ντοστογιέφσκι» γράφει πως ο άνθρωπος πρέπει να διανύσει το δρόμο της ελευθερίας, αλλά η ελευθερία μεταβάλλεται σε δουλεία και καταστρέφει τον άνθρωπο, όταν αυτός, στην άγρια ορμή της ελευθερίας του, δεν αναγνωρίζει τίποτε πιο πάνω από τον εαυτό του. Ο ίδιος ο Ντοστογιέφσκι είναι σα να ζει σήμερα στην Ελλάδα. Το 1873, στο «Ημερολόγιο» του, γράφει πως την ευθύνη για την αρρωστημένη κατάσταση της κοινωνίας την έχει η οικογένεια, με την ουσιαστική αμάθειά της, και η Πολιτεία, που αντικαθιστά την αληθινή Παιδεία με την αναιδή άρνηση, όπου τα υλικά κίνητρα κυριαρχούν πάνω σε κάθε υψηλή ιδέα, όπου τα παιδιά διαπαιδαγωγούνται χωρίς αρχές και πέρα από κάθε φυσική αλήθεια, με έλλειψη σεβασμού ή αδιαφορία στην Πατρίδα και ειρωνική περιφρόνηση προς τις παραδόσεις του λαού.

 Ελευθερία. Μεγάλη λέξη. Η σπουδαιότερη ιδιότητα του ανθρώπου, που τον ξεχωρίζει από τα ζώα. Πόσα όμως εγκλήματα έχουν γίνει και γίνονται στο όνομά της...Και πόσο δύσκολο είναι να αντισταθούμε στην οργουελιανή επίθεση που δεχόμαστε, με την οποία ο «μεγάλος αδελφός» επιχειρεί, με όλα τα μέσα, να μας πείσει πως «η σκλαβιά είναι ελευθερία». Όμως πρέπει να αντισταθούμε. Το οφείλουμε στους ήρωες του ΟΧΙ και στις επόμενες γενιές.

http://aktines.blogspot.gr 

Η ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 26η  Οκτωβρίου  2017

Η ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ!

Είναι πλέον κοινός τόπος ότι εποχή μας χαρακτηρίζεται ως εποχή πρωτοφανούς αποστασίας, και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των εσχάτων χρόνων, όπως αυτά έχουν προφητευθεί από το αδιάψευστο στόμα του Κυρίου μας, από τους ιερούς συγγραφείς της Αγίας Γραφής και από αγίους και χαρισματούχους Γέροντες, που ομίλησαν προφητικά για τα έσχατα.

Σύμφωνα με τον αποκαλυπτικό λόγο των βιβλικών κειμένων, στους έσχατους χρόνους θα επέλθει μια απίστευτη διπλή αποστασία: Αποστασία από τον Θεό και από κάθε παραδεδομένο ηθικό κώδικα.

  Ο άνθρωπος των εσχάτων θα αρνηθεί με βδελυγμία την πίστη στον αληθινό Θεό και θα λατρεύσει τον αντίδικό Του, τον διάβολο: «και εβλασφήμησαν οι άνθρωποι το όνομα του Θεού του έχοντος εξουσίαν επί τας πληγάς ταύτας, και ου μετενόησαν δούναι αυτώ δόξαν», (Αποκ.16,9). Έτσι θα πραγματοποιήσει το προαιώνιο σχέδιο του εκπεσόντοςΕωσφόρου, να πάρει τη θέση του Θεού και να λατρευτεί ως Θεός (Ησ.14,14). Παράλληλα η ηθική αποστασία θα φτάσει στο αποκορύφωμά της, σύμφωνα με τον προφητικό λόγο του αποστόλου: «Τούτο δε γίνωσκε, ότι εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί• έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι,  άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον, η φιλόθεοι» (Β΄ Τιμ.3,1-4). Πράγματι, αν ρίξουμε μια ματιά στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, θα διαπιστώσουμε ότι οι παρά πάνω προφητικοί λόγοι του αποστόλου επαληθεύονται πλήρως. Η σύγχρονη ηθική αποστασία δεν έχει σύγκριση με καμιά άλλη εποχή της ανθρώπινης ιστορίας. Ολόκληρη η γη έχει πλημμυρίσει από το «βδέλυγμα της ερημώσεως», (Ματθ.24,15). Η αμαρτία έχει γίνει τρόπος ζωής και η ηθική συκοφαντείται ως «αφύσικη ζωή». Τα πάντα κινούνται γύρω από τις ηδονικές απολαύσεις και μάλιστα μέσα από τις σεξουαλικές διαστροφές. Η αιδώς και η σωφροσύνη έχουν αφανιστεί και κυριαρχούν η αναίδεια και η αισχρότητα. Τα κοινοβούλια των λαών συναγωνίζονται, ποιο θα ψηφίσει νόμους, οι οποίοι θα νομιμοποιούν την διαστροφή και την ανωμαλία. Οι πνευματικές ηγεσίες των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, διαβρωμένες από το δηλητήριο του Οικουμενισμού, έχουν περιπέσει σε πνευματικό λήθαργο και αδιαφορία, τα πνευματικά τους αντανακλαστικά δεν λειτουργούν, και είτε μένουν απαθείς μπροστά στον ηθικό ξεπεσμό, είτε τον σιγοντάρουν, είτε εξωθούν τους πιστούς στο θρησκευτικό συγκρητισμό και στην πανθρησκεία.

  Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο σύγχρονος άνθρωπος έχει συμφιλιωθεί με το διάβολο και τον έθεσε στη θέση του Θεού, Τον οποίο εκθρόνισε από την καρδιά του και την ψυχή του. Η λατρεία του φαίνεται καθαρά από όλες τις εκφάνσεις και πτυχές της ζωής του. Το δείχνει με τον τρόπο που θρησκεύει, με τον τρόπο που σκέφτεται, με τον τρόπο που ζει. Ιδιαίτερα στο δυτικό κόσμο ο Σατανάς λατρεύεται δημόσια και με την προστασία του νόμου. Στην Αμερική του στήνουν αγάλματα σε δημόσιους χώρους και καλούν «ιερείς» του σε δημαρχεία και τοπικά κοινοβούλια για να προσευχηθούν για την …ευόδωση των εργασιών τους! Η Αμερική είναι η κοιτίδα της οργανωμένης σατανολατρείας, με την νόμιμη λειτουργία της «Εκκλησίας του Σατανά», η οποία ιδρύθηκε από τον διαβόητο μάγο και σατανιστή Άντον Λάβεϋ το 1966. Η λατρεία του Σατανά προωθείται κυρίως μέσω της τέχνης και της μουσικής.  Τα μουσικά συγκροτήματα rock, have metal, κλπ είναι οι καλλίτεροι «ιεραπόστολοι» του σατανισμού. Το ίδιο και οι ηθοποιοί του θεάτρου και του κινηματογράφου, όπου ανεβάζουν παραστάσεις και ταινίες, οι οποίες μυούν τους θεατές τους στο σατανισμό.

  Μια τέτοια βλάσφημη και απαίσια θεατρική παράσταση ανέβηκε σε θέατρο της Θεσσαλονίκης εδώ και μερικές ημέρες και ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από πιστούς της πόλεως. Πρόκειται για την παράσταση: «Η ώρα του διαβόλου», όπου, σύμφωνα με έγκυρα δημοσιεύματα, είναι ξεκάθαρη σατανιστική τελετουργία, την οποία δεν μπορούμε να περιγράψουμε από φρίκη και αηδία, για να μη μολύνουμε τη σκέψη των αναγνωστών μας. Σύμφωνα πάντα με σχετικά δημοσιεύματα, η βλάσφημη αυτή παράσταση, στηρίζεται σε σύγγραμμα ενός διαβόητου αποκρυφιστή, του Πορτογάλου συγγραφέα  Φερνάντο Πεσσόα, ο οποίος έζησε τον περασμένο αιώνα και θήτευσε σε διάφορες αποκρυφιστικές ομάδες και είχε προσωπική φιλία με τον διαβόητο άγγλο μάγο και θεμελιωτή του νεοσατανισμού, Άλιστερ Κρόουλυ.

 Το περίεργο είναι ότι, όταν οι συντελεστές της βλάσφημης παράστασης διεκδικούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, οι λογίς «κουλτουριάρηδες» υπερασπιστές τους, αρνούνται το δικαίωμα στους πιστούς να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτή, αφού αποδεδειγμένα βλασφημούνται σε αυτή τα Θεία και ιερά Πρόσωπα της πίστεώς μας, αλλά και η ίδια η παράσταση είναι σαφώς σατανιστική τελετουργία. Εφημερίδες με πηχυαίους τίτλους και τηλεοπτικά κανάλια  επιτίθενται κατά των διαμαρτυρομένων, χαρακτηρίζοντάς τους ως «σκοταδιστές», «ταλιμπάν», «φανατικούς» κλπ. Είναι το γνωστό «τροπάριο», η πιο πρόσφορη «ρετσινιά» κατά των πιστών, αφού δεν μπορούν να τους αντιμετωπίσουν με σοβαρά επιχειρήματα και δε μπορούν να διανοηθούν, ότι έχουν και αυτοί δικαιώματα και λόγο δημόσιο!

  Οι ηθοποιοί, σε συνέντευξη τύπου, προσπάθησαν να πείσουν πως το έργο έχει δήθεν «μεγάλη σημασία» και «περιέχει υψηλά  νοήματα», τα οποία δεν μπορούν κάποιοι «ανόητοι και φτωχοί στο πνεύμα» να καταλάβουν! Ο πρωταγωνιστής της παράστασης δήλωσε: «Είναι πρωτοφανές για θεατρικά χρονικά να κατηγορούμαστε άμεσα εμείς, εγώ η Ευγενία Σαμαρά και ο σκηνοθέτης μας Γρηγόρης Αποστολίδης, και εμμέσως ο Πεσσόα, για σατανισμό. Είναι αστείο. Εγώ έχω γελάσει πολύ. Και ελπίζω να μείνω στο γέλιο, γιατί θέλω να γίνει η παράσταση, επειδή άκουσα σχόλια, πως δεν θα μας επιτρέψουν να γίνει η παράσταση. Εμείς λοιπόν δεν θα επιτρέψουμε να μην γίνει η παράσταση». Στην ερώτηση δημοσιογράφου: «Έχετε πει πως ο Διάβολος είναι ο πιο γοητευτικός αρσενικός χαρακτήρας που έχετε διαβάσει στην λογοτεχνία. Γιατί;» Απάντησε: «Γιατί εμπεριέχει τα πάντα, όλες τις ανθρώπινες συμπεριφορές: είναι ερωτικός, είρωνας, ανασφαλής, ανήμπορος προς το τέλος του έργου, έξυπνος, θα μπορούσε να είναι εν δυνάμει οικογενειάρχης, χρωματιστός σε περιπτώσεις, σκοτεινός σε άλλες, μοναχικός, όμορφος, έντονος, άσχημος μερικές φορές…. Είναι γενικά πολύπλοκος και αυτή η πολυπλοκότητά του τον κάνει να είναι τόσο εξανθρωπισμένος. Θα έλεγα πως είναι περισσότερο εμπνευσμένος από τους Ολύμπιους θεούς και όχι από τον χριστιανικό Θεό γιατί ακριβώς οι πρώτοι έχουν αυτά τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Φαντάζομαι το ίδιο έργο θα έπαιζα αν λέγονταν “Η ώρα του Θεού” γιατί για τον Πεσσόα, θεός και διάβολος είναι αδέρφια που δεν μαλώνουν, απλώς κουβεντιάζουν και στο τέλος παραδέχονται την ανημποριά τους να υπερασπιστούν το σύμπαν, πράγμα που καθιστά το έργο σύγχρονο»(Ιστ. http://parallaximag.gr)! Νομίζουμε πως πιο ξεκάθαρη ομολογία, ότι η παράσταση αποτελεί μύηση στο σατανισμό και εξοικείωση και συμφιλίωση με το διάβολο, δεν υπάρχει, από την απάντηση του ηθοποιού!

  Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μαςκ. Σεραφείμ για την βλάσφημη παράσταση: «Επειδή γίνεται μεγάλος θόρυβος με την θεατρική παράσταση που παίζεται στην Θεσσαλονίκη “Η ώρα του διαβόλου” του Πορτογάλου ποιητή και συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (Fernando Antonio Nogueira De SeadroPessoa), ο οποίος γεννήθηκε το 1888 και πέθανε το 1935 διαλυμένος από τον αλκοολισμό σε ηλικία 47 ετών, αναφέρομε ότι υπήρξε ενθουσιώδης με τον εσωτερισμό, τον αποκρυφισμό, τον ερμητισμό, την αριθμολογία και την αλχημεία. Υπήρξε λάτρης του νεοπαγανισμού, της θεοσοφίας και του ροσιτρουσιανισμού και άμεσος συνεργός του γνωστού σατανιστή και αποκρυφιστή Aleister Crowley, ο οποίος κατεδικάσθη στην Ιταλία για τελετουργικές δολοφονίες γυναικών. Ο Πεσσόα μετέφρασε στα πορτογαλικά το ποίημα του Crowley “Hymno Pan”. Είναι γνωστό ότι ο σατανιστής Aleister Crowley ανήκε στο ερμητικό τάγμα “Χρυσή Αυγή” του οποίου ιδρυτικό στέλεχος ήταν ο Ιρλανδός ποιητής W. B. Yeats, το οποίον αναφέρει ο Γ. Γ. του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή κ. Ν. Μιχαλολιάκος στον πρόλογο του βιβλίου του Οδυσσέως Πατεράκη, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις 1982, “Το αστραφτερό σκοτάδι του εωσφόρου - Εθνική των Ελλήνων Θρησκεία”. Ιδιαιτέρας μνείας πρέπει να τύχη το γεγονός ότι ο ίδιος ο κ. Ν. Μιχαλολιάκος στην ποιητική του συλλογή “Η εξομολόγησις ενός εθνικού”, εκδ. Νέα Σπάρτη, που ανετυπώθη το 2008, έχει και αυτός ύμνο στον Πάνα, όπως ακριβώς ο Aleister Crowley, του οποίου τον ύμνο μετέφρασε στα πορτογαλικά ο Πεσσόα.  Τα συμπεράσματα στους εκλεκτούς αναγνώστες και για το θεατρικό έργο και για τον συγγραφέα του». Δε χρειάζεται καμιά περαιτέρω ανάλυση. Ο Σεβασμιώτατος τα λέει όλα, με τόσο λίγα λόγια! Καθίσταται σαφές ότι οι συντελεστές της παράστασης προωθώντας τη σκέψη του Πεσσόα, προωθούν το ιδεολόγημα του Ερμητικού Τάγματος «Χρυσή Αυγή» και δι’ αυτού, το κοσμοθεωρητικό υπόβαθρο (αποκρυφισμό) του σημερινού κομματικού σχηματισμού «Χρυσή Αυγή», όπως αποδεικνύεται από τα κείμενα του αρχηγού της.

   Περαίνοντας, θα θέλαμε να εκφράσουμε τη λύπη μας και την ανησυχία μας, βλέποντας συνανθρώπους μας, που είναι πλάσματα και εικόνες του Θεού, να συμβιβάζονται και να συμφιλιώνονται με τον «ανθρωποκτόνο απ’ αρχής», (Ιωάν.8,44), διάβολο, τον πιο μεγάλο εχθρό και ολετήρα του ανθρωπίνου γένους. Και το χειρότερο: να γίνονται κήρυκές του και να παρασύρουν και άλλους στην έμμεση, ή άμεση λατρεία του!  Ο σύγχρονος αποστατημένος άνθρωπος είναι η πλέον τραγική ύπαρξη σε όλους τους κόσμους, όπως έλεγε και έγραφε ο αγιασμένος και θεοφώτιστος νεοφανήςάγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Διότι, όπως ο άνθρωπος, μπορεί να γίνει θεός κατά χάριν, το ίδιο μπορεί να γίνει και διάβολος. Με την ουσιώδη διαφορά ότι για να γίνει θεός απαιτείται αγώνας, ενώ για να γίνει διάβολος είναι πανεύκολο! Καλούμε λοιπόν τους αγαπητούς μας πιστούς να προσεύχονται και να επαγρυπνούν, διότι αν οι ημέρες ήταν πονηρές στα χρόνια του Κυρίου, στους καιρούς μας είναι τραγικές και δραματικές. Ο διάβολος, επειδή αντιλαμβάνεται ότι ελάχιστος χρόνος απομένει στην κυριαρχία του, καθ’ ότι«ολίγον αυτόν δει μείναι … και εις απώλειαν υπάγει» (Αποκ.17,10-11),«ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α΄ Πέτρ.5,8)! Αλίμονο, λοιπόν, σ’ αυτούς που θα του δώσουν το δικαίωμα να τους κατασπαράξει! Στώμεν καλώς! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ Κ.Κ.ΚΟΣΜΑΣ: ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕΙ ΟΛΑ, ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!

Η ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει μέχρι κεραίας το σχέδιο της μετατροπής της Ελλάδας σε νεοταξική χωματερή. Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει δίχως να καταγράφεται ούτε ένα ίχνος αντίστασης από τους φορείς που θα έπρεπε από καιρό να έχουν υψώσει το ανάστημά τους απέναντι στα απάνθρωπα, αντιχριστιανικά, ανθελληνικά και αντιφυσικά νομοθετήματα που φέρνουν προς ψήφιση οι υπουργοί του κυβερνητικού συνασπισμού.

Μετά την επίθεση στο ίδιο το πρόσωπο, στην ταυτότητα του ανθρώπου διά της νομοθεσίας περί αλλαγής φύλου, οι υπηρέτες όλων των ιδεολογημάτων του ζόφου ανοίγουν το κεφάλαιο της ευθανασίας! Δηλαδή επιτίθενται στην ανθρώπινη ζωή! Η πατρίδα μας θα γίνει ένας τόπος όπου θα έχει θεσμοθετηθεί και θα ενθαρρύνεται η αυτοκτονία και -φυσικά- μαζί με τις αυτοκτονίες θα προκύψει και μια σειρά από καλά σκηνοθετημένους φόνους.

Το θέμα άνοιξε ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής με την απάντηση που έδωσε σε ερώτηση του βουλευτή του Ποταμιού Γιώργου Αμυρά αναφορικά με το «δικαίωμα» στον θάνατο. Ο κ. Κοντονής ουσιαστικά απάντησε ότι θα γίνει ένα σχέδιο νέου Ποινικού Κώδικα και η ευθανασία θα αποτελεί ένα από τα προς συζήτηση θέματα.

Το σκηνικό θυμίζει πολύ όλα όσα έχουμε ζήσει πρόσφατα και παραπέμπει, ασφαλώς, σε όλα όσα πρόκειται να αποφασιστούν από τη Βουλή και θα γίνουν νόμοι του κράτους. Στην αρχή υπάρχει μια αόριστη δήλωση για κάθε ανάλογης σημασίας και χροιάς ζήτημα από την κυβέρνηση, έπειτα ακούγονται λίγοι και... συγκρατημένοι ψίθυροι δυσφορίας από την αντιπολίτευση, η κοινωνία διαφωνεί, αλλά αυτή η διαφωνία της δεν εκφράζεται δυναμικά από κάποιον φορέα και η συλλογική κατρακύλα συνεχίζεται ορμητικά!

Η πατρίδα και το έθνος μας περνούν πολύ πικρούς, δύσκολους και σκοτεινούς καιρούς. Αυτοί που κρατούν στα χέρια τους τα κλειδιά του κράτους μεριμνούν για τον θάνατο, όχι για τη ζωή.

Μόνες έγνοιες τους, τα αποτεφρωτήρια νεκρών, η ευθανασία, η αλλαγή φύλου στα 15 έτη και όλα δείχνουν ότι έπονται οι γάμοι ομοφυλοφίλων και οι υιοθεσίες από ομόφυλα ζευγάρια.

Επελαύνουσα παρακμή...

dimokratianews,20.10.2017

http://aktines.blogspot.gr 

Ο ΜΠΕΝ ΣΑΠΙΡΟ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Μαρτυρία Χρυσοπούλου Ιωάννου, Αρχιτέκτονος από την Αλεξανδρούπολη:

«Είμαι παντρεμένος με την Σιοντοπούλου Ευανθία και έχομε τρία παιδιά. Πριν από μερικά χρόνια όταν ο γυιός μου Χρήστος ήταν τριάμισι χρόνων, συνήθιζε βλέποντας την μητέρα του να θυμιάζη το σπίτι, να την ακόλουθή και να θυμιάζη (υποτίθεται) και ο ίδιος με την ξύλινη κουδουνίστρα του, η οποία έμοιαζε με θυμιατό, όλο το σπίτι επαναλαμβάνοντας το «Κύριε ελέησον».

Κάποια μέρα ενώ θύμιαζε κατά την συνήθεια του με το παιχνίδι του, παρέλειψε να θυμίαση την γωνιά του σαλονιού όπου βρισκόταν η τηλεόραση. Αυτό το πρόσεξε η γυναίκα μου και τον ρώτησε γιατί δεν θυμιάζει το σαλόνι. Ο Χρήστος απάντησε εντελώς φυσικά ότι αυτός ο ξένος πού κάθεται πάνω στην τηλεόραση δεν του επιτρέπει να θυμιάση εκεί. «Μα ποιος ξένος, Χρήστο», τον ξαναρωτά η γυναίκα μου. 

«Νά, αυτός καλέ μαμά, πού κάθεται πάνω στην τηλεόραση, δεν τον βλέπεις»; 

Ο Χρήστος έβλεπε με τα καθαρά μάτια της ψυχής του τον διάβολο καθήμενο πάνω στην τηλεόραση και τον οποίο μάλιστα ενωχλούσε το υποτιθέμενο θυμίαμα του Χρήστου.

Μετά από συζήτηση του παραπάνω γεγονότος με τον Πνευματικό μας πατέρα βγάλαμε την τηλεόραση από το σπίτι μας. 

Ασκητές μέσα στον κόσμο, εκδόσεως Ιερού Ησυχαστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», 630 88 Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής, σελ. 375-376

Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ: «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ» - «ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ»!

Θαρραλέα θέση για το νομοσχέδιο-έκτρωμα σχετικά με το δικαίωμα αλλαγής φύλου από την παιδική ηλικία των 15 ετών, έλαβε ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ Παπανθηναϊκός, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Με δυο ποσταρίσματά του στο instagram, αναφέρθηκε στον εξευτελισμό της ελληνικής κοινωνίας που επιχειρούν κάποιοι.

Στο πρώτο λοιπόν απ’ αυτά ανέβασε μια φωτογραφία με στίχους από τον εθνικό ύμνο και τη συνόδευσε με το μήνυμα: «Πρώτα ήρθε το ξεπούλημα της Πατρίδας στους ξένους… ακολούθησε η απαξίωση της Θρησκείας… και τέλος ήρθε το χτύπημα στην Οικογένεια… ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ»!

Και λίγο αργότερα δημοσίευσε νέα φωτογραφία που απεικονίζει τον χάρτη της Ελλάδας και αναφέρει: «Ζητείται Κολοκοτρώνης. Μπουρλότο στη λογική, στα πρέπει και στα μη». 
πηγή: www.pronews.gr

Ο Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ

ΣΑΒΒΑΣ ΗΛΙΑΔΗΣ: ΟΣΟ ΣΕ ΕΝΑ ΛΑΟ Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς:

Όσο σε ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή,

τίποτε δεν χάνεται

Από το βιβλίο «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής», (Εκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ)

Να παραδοθεί, με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο άνθρωπος αυτός στο σατανά για το σωματικό του αφανισμό, έτσι ώστε να σωθεί το πνεύμα του την ημέρα του Κυρίου (Α΄ Κορινθ. 5,5).

     Τι είναι ακριβό και τι φθηνό;

     Οι άνθρωποι μιλάνε και τσακώνονται ασταμάτητα  για την αξία και την τιμή κάθε πράγματος.

     Τι είναι φθηνό; Τι είναι ακριβό, όσον αφορά τον άνθρωπο;

     Η περιουσία είναι λιγότερο ακριβή από το σώμα, το σώμα είναι πιο ακριβό από την περιουσία και η ψυχή είναι πιο ακριβή και από τα δύο. Όταν ο άνθρωπος γεννιέται, η περιουσία του έχει την Τρίτη θέση, γιατί, όταν πεθαίνει, η περιουσία τον εγκαταλείπει. Δηλαδή, την ώρα του θανάτου ο άνθρωπος ξεκολλάει πρώτα από την περιουσία και μετά από την σάρκα. 

Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς περιουσία και χωρίς σάρκα, δεν μπορεί να ζήσει όμως χωρίς ψυχή. Όταν ο άνθρωπος μπαίνει από τον άυλο κόσμο σ` αυτόν τον ορατό κόσμο, μπαίνει με σώμα, αλλά χωρίς περιουσία. Όταν βγαίνει από τον ορατό κόσμο, βγαίνει χωρίς σώμα και χωρίς περιουσία. Τον άνθρωπο μπορούμε να τον φανταστούμε και χωρίς περιουσία και χωρίς σάρκα, αλλά δεν μπορούμε να τον φανταστούμε χωρίς ψυχή, επειδή η ψυχή είναι η ουσία του ανθρώπου. Οι άγιοι του Θεού και όλοι οι συγγενείς μας, που πέρασαν απ` αυτόν τον κόσμο, στον οποίο εμείς τώρα βρισκόμαστε, είναι μόνο ζώσες ψυχές στον άλλο κόσμο, χωρίς σώμα και χωρίς περιουσία. Θα μείνουν έτσι μέχρι το τέλος της ανθρωπότητας, μέχρι το τέλος των αιώνων και μέχρι την Ανάσταση του σώματος από το θάνατο.

     Το σώμα και την περιουσία τη δίνει ο Θεός στους ανθρώπους σαν μια μορφή ζυγαριάς, στην οποία η ψυχή κάθε μέρα αποδεικνύει την αξία της.

     Με την ελεημοσύνη και την υπομονή η ψυχή εξαγοράζεται κάθε μέρα και κάθε στιγμή, επειδή με την ελεημοσύνη αφαιρούμε από την περιουσία και με την υπομονή κερδίζουμε τον αγώνα με το σώμα.

     Όταν δίνεις στους ανθρώπους, όταν δείχνεις ανοχή, υπομονή, τότε αυτά τα δύο βάρη έχουν οριζόντια θέση στη ζυγαριά και η ψυχή σου γράφεται στο βιβλίο των μεγαλόψυχων και αγίων ανθρώπων. Όταν μιλάμε όχι για ένα άτομο αλλά για έναν ολόκληρο λαό, τότε την περιουσία του λαού την αντιπροσωπεύει το κράτος. Όταν μετράμε το χρόνο ενός λαού, πρώτον εξετάζουμε το κράτος και στη συνέχεια εξετάζουμε έναν έναν τους πολίτες.

     Ο δίκαιος Ιώβ είχε μεγάλη περιουσία, όπως κανένας. Ήταν σωματικά υγιής, με ωραία κορμοστασιά και με παρουσιαστικό που ενέπνεε σ` όλους σεβασμό. Αυτό όμως που είναι πιο σημαντικό στην περίπτωση του Ιώβ, είναι πως ήταν ευλαβής και κάθε μέρα έκανε θυσία στο Θεό, για τον εαυτό του, για τα παιδιά του, για τους επτά γιους του και τις τρεις κόρες του.

     Δυο φορές επέτρεψε ο Θεός να δοκιμαστεί η πίστη και η αγάπη του Ιώβ στον Θεό. Πρώτη φορά επέτρεψε ο θεός στο σατανά να βλάψει μόνο την περιουσία του Ιώβ. Ο σατανάς γρήγορα έδειξε την επιδεξιότητά του να γκρεμίζει και να καταστρέφει.

     Η περιουσία του Ιώβ καταστράφηκε, κλάπηκαν τα ζώα του, γκρεμίστηκαν τα σπίτια του, οι γιοι και οι κόρες του σκοτώθηκαν. Μονομιάς ο πλούσιος Ιώβ έμεινε χωρίς την περιουσία του. Ο ευτυχισμένος Ιώβ έμεινε χωρίς τα χαρούμενα παιδιά του.

     Η ψυχή του όμως δεν βλαστήμησε το Θεό: Ο Κύριος έδωσε… ο Κύριος πήρε, είπε, ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου!

     Έμεινα δηλαδή ο δίκαιος Ιώβ πιστός στον Κύριό του, χωρίς καμιά περιουσία, με γυμνό αλλά υγιές σώμα. Και ο σατανάς ντροπιάστηκε.

     Τότε ο σατανάς ζήτησε από το Θεό να δοκιμάσει το σώμα του Ιώβ και ο Θεός επέτρεψε στο σατανά να δοκιμάσει το σώμα του, απαγορεύοντας όμως να αγγίξει την ψυχή του.

     Είπε ο Θεός: Τον παραδίδω στα χέρια σου, πρόσεχε όμως την ψυχή του!

     Ο σατανάς γέμισε το σώμα του Ιώβ με σπυριά και με πυώδεις πληγές από τα πόδια μέχρι το κεφάλι. Κάθισε τότε ο Ιώβ μέσα στη στάχτη, πήρε ένα κεραμίδι και έξυνε το πύον από τις πληγές του. Μέσα σ` όλα αυτά τα βάσανα παρέμεινε η ψυχή του Ιώβ καθαρή, υγιής και πιστή στο Θεό. Και πάλι ντροπιάστηκε ο σατανάς και έφυγε στον Άδη, στον τόπο του. Ο Θεός επέστρεψε στον Ιώβ την υγεία του, την περιουσία του, τον ευλόγησε μάλιστα να έχει περισσότερα από πριν. Ο Ιώβ απέκτησε πάλι επτά γιους και τρεις κόρες, έγινε πάλι υγιής σωματικά και χαρούμενος και έζησε για πολλά χρόνια. Πέθανε, όταν ήταν πλέον χορτασμένος από ζωή.

     Και ο ιδικός μας λαός χτυπήθηκε πολλές φορές. Έπληξαν την περιουσία του και το σώμα του. Ο Θεός όμως πρόσεξε την ψυχή του. Η περιουσία του λαού μας, το κράτος, πολλές φορές έπεσε και κατέρρευσε. Μετά από κάθε κρατική καταστροφή ο λαός μας σηκωνόταν. Ο Θεός όμως φύλαξε την ψυχή του λαού μας, που έμεινε πάλι πιστός στο Χριστό. Πραγματικά, όταν ο άνθρωπος μελετήσει την ιστορία του κράτους μας, καταλαβαίνει πόσους πολλούς ανθρώπους σκότωσαν από το λαό μας, πόσο πολλούς ανθρώπους βασάνισαν και αιχμαλώτισαν. Είναι μεγάλο θαύμα του Θεού, ότι στον κόσμο αυτό ακόμη υπάρχει ο λαός μας και ακόμα ακούγεται η γλώσσα μας.

     Πώς να εξηγήσουμε αυτό το θαύμα στην ιστορία μας; Μπορεί να εξηγηθεί με τον ίδιο τρόπο που εξηγείται η ζωή του Ιώβ. Δεν επέτρεψε ο Θεός, αδελφοί μου, δεν επέτρεψε παιδιά μου να αγγίξει ο σατανάς την ψυχή του λαού μας. Επέτρεψε ο Θεός στον σατανά να χτυπήσει το κράτος, την περιουσία και το σώμα, αλλά του απαγόρευσε να αγγίξει την μεγάλη χριστιανική ψυχή του λαού μας. Και όσο σ` ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή, μέχρι τότε τίποτε δεν χάνεται. Παρόλο που κάποια στιγμή φαίνονταν όλα  χαμένα, δυο πράγματα δεν χάθηκαν ποτέ: Η εκκλησία και το τραγούδι. Η εκκλησία με την πίστη της και το τραγούδι με την ιστορία. Αυτό έμεινε και αυτό μας έσωσε. Γι` αυτό το λόγο, αδελφοί μου, καλό είναι να σεβόμαστε την εκκλησία και καλό είναι να διατηρήσουμε τα τραγούδια μας. Ας δοξάζουμε τον Κύριό μας διά μέσου της εκκλησίας, ας τον δοξάζουμε διά μέσου του τραγουδιού του λαού. Μαζί με την ελπίδα, αυτά τα δύο ήταν τα φτερά μας. Η εκκλησία είναι πιο παλιά από το τραγούδι μας και από την ιστορία μας. Από την εκκλησία, που είναι σαν πηγή, πήγασε το ποτάμι της ιστορίας μας και άλλοτε το ποτάμι αυτό ήταν διαυγές και άλλοτε ήταν γεμάτο αίμα. Πάντοτε όμως ήταν βαθύ.

     Γι` αυτό το λόγο ας μαζευτούμε γύρω από την εκκλησία μας, όπως τα παιδιά γύρω από τη μάνα. Ο Χριστός είναι ανίκητος και ακαταμάχητος. Δόξα και ευχαριστία στο Θεό Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 13-10-2017

http://aktines.blogspot.gr 

ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΕ ΤΑ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΟΥΜΕΝΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ;

του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Ώστε λοιπόν, εκπληττόμαστε με την διαμορφούμενη κατάσταση στην πατρίδα μας! Ώστε ήταν απρόσμενα  όλα αυτά τα αποπατήματα και

τα σκουπίδια, που εισορμούν «άμον το σέλ`» («σαν τον χείμαρρο», κατά την ποντιακή διάλεκτο) και εγκαθίστανται «και κατά το νόμο» μάλιστα,  χωρίς αντίπαλο, ως νέα πραγματικότητα, στη ζωή του Νεοέλληνα; Ίσως φανεί υπερβολικό, αλλά υπάρχουν και πολλοί, που δεν εξεπλάγησαν. Γι` αυτούς η επέλαση του αίσχους ήταν απλώς και μόνο θέμα χρόνου.

Ας είμαστε προετοιμασμένοι και για την επερχόμενη ολοκλήρωση. Διότι το πρόγραμμα θα έχει και συνέχειες. Ο διάβολος δεν έχει σταματημό στις επινοήσεις. Τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Όχι μόνο θα συνεχίσουν, αλλά δεν θα υπάρξει και επιστροφή. Δεν υπάρχει λύση, διότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις στη βάση, στο λαό.

Ο Φώτης Κόντογλου,  ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους, στο βιβλίο: «Μυστικά Άνθη» και στο κεφάλαιο: «Ο σημερινός κόσμος. Το μέγα φρενοκομείο», γράφει πριν από πολλές δεκαετίες: «Να δούμε ακόμα πού θα φτάξουμε! Δεν αφήσαμε βρωμιά, δεν αφήσαμε σιχαμένη πράξη, που να μην την κάνουμε, δεν αφήσαμε πονηρό διαλογισμό, που να μην τον πούμε ή να μην τον γράψουμε με τη μεγαλύτερη αδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πια ολότελα. Γινήκαμε ένα τρελό κοπάδι, που μας σαλαγά ο διάβολος με μια βουκέντρα κι εμείς τρέχουμε λαχανιασμένοι.

Η ελευθερία που δώσαμε στον εαυτό μας, με τη διεστραμμένη γνώμη μας, γίνηκε τυραννία και μας κάνει ό,τι θέλει. Μεταμορφωθήκαμε σε μια μάγισσα Κίρκη και μας μεταμόρφωσε κι εμάς σε χοίρους και γρούζουμε ευτυχισμένοι, τσαλαβουτώντας μέσα στις κοπριές και στις σάπιες ακαθαρσίες. Καταντήσαμε ακόμα να τρώμε τις δικές μας τις ακαθαρσίες και τα εμπυασμένα κρέατά μας. Ποτέ ο άνθρωπος δεν είχε φτάξει ούτε στη μισή αναισθησία και σιχαμένη παραμόρφωση, απ` όσο έφταξε σήμερα». Ευλογημένε, Κόντογλου! Τι θα έλεγες, αν ζούσες σήμερα;

Παρενθετικώς, η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί τη βάση και το εδραίωμα της Ρωμαίικης Παράδοσης. Μέγα μέρος της ευθύνης, συνεπώς, έχουν οι οικουμενιστές ποιμένες της Εκκλησίας, οι οποίοι, από εκατονταετίας και πλέον ξεκίνησαν την προδοσία της Ορθόδοξης πίστης, της γεννήτρας όλης αυτής της ιστορίας και της Παράδοσης, παραδίδοντάς την στην λαιμαργία του εξουσιομανούς παπισμού και των λοιπών αιρέσεων της Δύσης. Επ` αυτού θα επανέλθουμε παρακάτω.

Ποιος είναι όμως ο «βόθρος» που αναβλύζει  όλα αυτά αρρωστημένα, απάνθρωπα και παρά φύση «βοθρολύματα»; Πού γεννήθηκαν και ανατράφηκαν και έρχονται τώρα να μας επισκεφτούν ως «απρόσκλητοι και ανεπιθύμητοι επισκέπτες»; Δεν έχουν τόπο γέννησης; Δεν έχουν προϊστορία; Δεν ανατράφηκαν και εφαρμόστηκαν σε κάποιες κοινωνίες; Σε κάποιες χώρες; Δεν ξέραμε ότι υπάρχουν και έγιναν τρόπος ζωής σε κάποιο άλλο μέρος της γης; Η «χριστιανική» Ευρώπη, καθισμένη στον ανθρωποκεντρικό, πλην απάνθρωπο και αχρίστιανο «χριστιανισμό» της, μας περίμενε πολύν καιρό, για να μας προσφέρει τα μεγάλα δώρα του πολιτισμού της. Και να που ήρθε η κατάλληλη ώρα. Άκοντες εκόντες θα τα παραλάβουμε. Έχουμε πάρει εντολές.

Γράφει ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, στο βιβλίο: «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής»: «Για ποιο λόγο πολλοί Ευρωπαίοι ούτε τον Θεό δεν φοβούνται ούτε ντρέπονται τους ανθρώπους; Η εξήγηση είναι απλή. Αυτό συμβαίνει, επειδή είναι διαστρεβλωμένη μέσα τους η ιδέα για τον Θεό και η ιδέα τους για τον άνθρωπο… Διαθέτει την εξυπνάδα να είναι εγωίστρια και να μεταφέρει παντού «το δικό της πιστεύω», το πιστεύω του εγωισμού, αλλά δεν γνωρίζει να είναι μεγαλόψυχη και φιλάνθρωπη». Και συνεχίζει: «Ποιος θα την γιατρέψει; Κανείς, κανείς… Και αυτό, γιατί κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει στον εαυτό του να είναι γιατρός σε κάποιον, που νομίζει πως είναι υγιής. Για την Ευρώπη δεν υπάρχει ούτε φάρμακο ούτε γιατρός, επειδή θεωρεί τον εαυτό της υγιή, παρ` όλο που είναι βαριά η αρρώστια της».

Ο δε μαθητής και πνευματικός υιός του, άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, στο βιβλίο: «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος» και στο κεφάλαιο: «Σκέψεις περί  «αλαθήτου» Ευρωπαίου ανθρώπου», μας διδάσκει πως το αδιέξοδο του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού οφείλεται στο δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα. Ως προς την δυνατότητα επιστροφής και αλλαγής της Ευρώπης, την θεωρεί δύσκολη αλλά όχι ακατόρθωτη: «Εις το ουμανιστικόν πάνθεον της Ευρώπης όλοι οι θεοί είναι νεκροί, με επικεφαλής τον ευρωπαϊκόν Δία (εννοεί τον πάπα). Νεκροί, έως ότου εις την μαραμένην καρδίαν των ανατείλει η μέχρι τελευταίας αυταπαρνήσεως μετάνοια, με τας αστραπάς και τας οδύνας της του Γολγοθά, με τους αναστασίμους  σεισμούς και τας μεταμορφώσεις της, με τας καρποφόρους της θυέλλας  και αναλήψεις. Και τότε; Τότε θα είναι ατελείωτοι αι δοξολογίαι των προς τον αεί ζωοποιόν και θαυματουργόν Θεάνθρωπον, τον όντως μόνον φιλάνθρωπον εις όλους τους κόσμους».

Πανηγυρίζαμε με την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήμασταν πεινασμένοι και λιγούρηδες. Λιγουρευόμασταν και λαχταρούσαμε τον άθεο, μηχανιστικό και ευδαιμονιστικό τρόπο ζωής της Δύσης. Πέσαμε σε λήθαργο και κατά συνέπεια στη λησμονιά και την απάρνηση του «είναι» μας. Μας κατέλαβε η βαριά ασθένεια του γραικυλισμού. Πώς να θυμηθούμε το λεβέντικο και ασκητικό Ρωμαίικό μας; Η άθεη Ευρώπη έκανε καλά τη δουλειά της. Αυτή ήξερε και ξέρει να εργάζεται με δαιμονική συνέπεια και ακρίβεια για την επίτευξη των σκοπών της.

Δυστυχώς, πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να έρθουμε άπαντες εις εαυτούς, αποδεχόμενοι το βάρος της ευθύνης μας. Είμαστε υπεύθυνοι, απόλυτα υπεύθυνοι, διότι ξέραμε ή τουλάχιστον οφείλαμε να ξέρουμε ή ακόμη και να προβλέψουμε αυτό που συμβαίνει σήμερα και θα συνεχίσει με μεγαλύτερη ορμή και βία να επιβάλλεται στη ζωή μας. Κι αν δεν το ξέραμε, υπήρξαν άνθρωποι φωτισμένοι, άγιοι, οι οποίοι χτυπούσαν το καμπανάκι, μάλλον τις καμπάνες και τις σειρήνες του κινδύνου, για να μας το αναγγείλουν, αλλά εμείς, μεθυσμένοι από τις ψεύτικες υποσχέσεις και τις απατηλές ελπίδες, τους λοιδορούσαμε ή στην καλύτερη περίπτωση τους αγνοούσαμε.

Μέσα στην Ρωμαίικη Παράδοση, στην Πατερική και Ορθόδοξη Παράδοση, όπου το δάκρυ, το αίμα, ο ιδρώτας, ο αγώνας, η αγωνία, η αψηφισιά του θανάτου, την φύτεψαν και την στερέωσαν σε γενεές γενεών, όλοι αυτοί οι εγκάθετοι  τερατογόνοι του σήμερα θα μπορούσαν να είναι ένα … ασήμαντο παρόν! Κι όμως κατάφεραν να μας εγκλωβίσουν, να φέρουν ένα ολόκληρο Έθνος  προ «αδιεξόδου» και να μας παίζουν στα δάχτυλα! Μόνοι τους; Προφανώς όχι! Με την ισχυρή και μανιώδη υποστήριξη των έξωθεν δυνάμεων, στις οποίες έδωσαν βαρύ όρκο υποταγής.

Επανερχόμαστε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξε ανά τους αιώνες η Κιβωτός και το στήριγμα, η παρηγοριά και το καταφύγιο σε κάθε δύσκολη ώρα του Γένους, με την Αλήθεια της, με την Αποστολική Παράδοσή της και με τους ποιμένες της, οι οποίοι φύλαγαν αυτήν την διαχρονική Αλήθεια με την καθαρότητα του βίου τους και ήταν η παρηγοριά του ποιμνίου. Οι ποιμένες έτρεφαν το ποίμνιο με τροφή γνήσια. Έτσι έπαιρνε δύναμη Αγιοπνευματική και αντιστεκόταν στην πλάνη και στην αίρεση αλλά και στις απειλές κατά των ιερών και οσίων του. Διότι η Αλήθεια και μόνον αυτή μπορεί να συντηρήσει και να θρέψει την ψυχή. Μόνο αυτή εγγυάται την γνώση και την βεβαιότητα, ώστε, όταν καθίσταται κινδυνευόμενη, να εγερθεί η ψυχή, για να αγωνιστεί γι` αυτήν.  Δεν είναι τα πρόσωπα που διορθώνουν την πλάνη αλλά η ίδια η Αλήθεια. Χωρίς το έρεισμα της Αλήθειας όλα είναι ανθρωποκεντρικά και υποκριτικά τεχνάσματα.

Δυστυχώς, σήμερα αυτή η Αλήθεια έχει νοθευτεί και τείνει να καταστεί συμπίλημα  ετεροδιδασκαλιών. Με την οικουμενιστική κίνηση και τα οικουμενιστικά παιχνίδια «των αρμοδίων» και εντεταλμένων  μελών της, χάθηκε το ορθόδοξο κριτήριο και απωλέσθηκαν οι εσωτερικές αντιστάσεις. Ποιος και πώς να αντιδράσει, μέσα σ` αυτήν τη νεκρική παγωνιά που ενέσκυψε και καταπλάκωσε τις ψυχές;

Από την άλλη οι αγαποφανείς προτροπές και ενίοτε απειλές προς κάθε κατεύθυνση, για υπακοή στους «προϊσταμένους», αναστέλλουν, εκ του φόβου, την εξωτερίκευση του ιερού πόθου για διαμαρτυρία και κατάθεση της Αλήθειας. Ο κληρικαλισμός,  με το «υπακοή και τίποτε άλλο» και η εκκοσμίκευση φίμωσαν τα στόματα των υγιώς αγωνιούντων.

Έτσι, ενώ οι οικουμενιστές ξεπουλούν την πίστη, εξομοιώνοντάς την με την αίρεση, ζητούν  οι ίδιοι να αντιδράσει ο λαός κατά των εχθρών της πίστεως και της πατρίδος. Πώς, αφού δεν έχει τροφή γνήσια; Αφού παντού αφήνεται να εννοηθεί πως είμαστε ίδιοι με τους αιρετικούς της Δύσης; Οι οικουμενιστές είναι τα προωθούμενα «πρότυπα» σε όλα τα εκκλησιαστικά πράγματα. Από πού λοιπόν να πάρει γνώση και δύναμη ο λαός, για να συσπειρωθεί;

Η κοινή πίστη των Πατέρων μας είναι η πυξίδα, η οποία θα δώσει τη δύναμη στο λαό, όχι τα λόγια με τη φοβερή διγλωσσία των οικουμενιστών και οι πρόσκαιρες εγερτήριες και ενθουσιώδεις εξάρσεις. Η ζώσα πίστη, η οποία προσφέρει και την ζωντανή ελπίδα. Διότι, τα άλλα, ανάβουν για λίγο και ξανασβήνουν, καθώς είναι κενά από θεία φλόγα. Η πίστη της Εκκλησίας, προσφέρει την παρρησία. Αυτή η πίστη, που δυστυχώς σχετικοποιείται, καθώς φαίνεται κι από τον υβριστικό λόγο ενός ορθόδοξου(;) επισκόπου του Πατριαρχείου: « …Η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να οδηγηθεῖ στην αναγνώριση του υποστατού του Μυστηρίου του Βαπτίσματος ετεροδόξων, όταν πρωτίστως αποστεί απὸ την αλαζονεία της αποκλειστικότητας».

Καλές λοιπόν και ευλογημένες οι κινήσεις με συλλογή υπογραφών, με ομιλίες και συνέδρια, με επιστροφή βιβλίων στα υπουργεία, με έγγραφες και κάθε είδους ατομικές και ομαδικές διαμαρτυρίες, αλλά, δυστυχώς, θα αγνοηθούν και πάλι και θα καταγραφούν και αυτά απλώς ως γεγονότα, που θα ξεχαστούν. Σε αντίθεση με τον οικουμενισμό και την επικυρωτική και επισφραγιστική γι` αυτόν σύνοδο της Κρήτης, που θα συνεχίσουν ελεύθερα το καταστροφικό τους έργο, οδεύοντας από το κακό στο χειρότερο.

Είθε να διαψευστούμε, δυνάμει και χάριτι Θεού!

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 10-10-2017

https://kaini-ktisis.blogspot.gr