ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 17 Ιουλίου 2023

ΟΙ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

 Οι νεοπαγανιστές της "Κλιματικής Αλλαγής"
 
Η "Δευτέρα Παρουσία" αποτελεί θεμελιώδες δόγμα της εκκλησίας κατά το οποίο μετά τη πρώτη επί γης ενανθρώπιση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριαδικής Θεότητας, του Ιησού Χριστού, θα ακολουθήσει η «δευτέρα παρουσία» Του προκειμένου να κρίνει «ζώντας και νεκρούς». Ο χρόνος που θα πραγματοποιηθεί αυτή παραμένει άγνωστος όπου κατά το Ευαγγέλιο "ουδέ οι άγγελοι του Θεού γνωρίζουν".
Σήμερα, υπάρχει μια νέα θρησκευτική αφήγηση, ιδίως μεταξύ των νέων, με ένα νέο σενάριο για το "τέλος του κόσμου". Ουσιαστικά βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εσχατολογικό σενάριο που ασχολείται με τα έσχατα γεγονότα της ιστορίας του κόσμου και την κατάληξη του ανθρώπινου γένους. Αναφερόμαστε για το νέο σενάριο περί συντέλειας του κόσμου που το επαγγέλλεται μία Νέα Θρησκεία, αυτή της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη που πιο απλά αναφέρεται ως «Κλιματική αλλαγή».
Αλλά αυτή η αφήγηση είναι καταθλιπτική και ζοφερή, χωρίς να περιέχει κανένα λυτρωτικό στοιχείο χωρίς καμία θετική προσδοκία.
 
Η νεοπαγανιστική αυτή θρησκεία έχει τους δικούς της θεούς, όπως για παράδειγμα τη «Μητέρα Γη».
Θεοποιεί την Δημιουργία με τους ιεροσπουδαστές της να εξομολογούνται στα φυτά τις «αμαρτίες» που διέπραξαν εις βάρος της φύσης, θεωρώντας ότι τα φυτά και τα δένδρα είναι πρόσωπα.
Έχει τους ανώτατους ιερείς και θρησκευτικούς ηγέτες τους λεγόμενους γκουρού των κλιματικών αλλαγών και τους ριζοσπάστες οικολόγους.
Έχει τους προστάτες αγίους όπως η νεαρή Γκρέτα Τούνμπεργκ από την Σουηδία.
Και τέλος έχει το δικό της σενάριο για το τέλος του Κόσμου:
«Το τέλος του κόσμου είναι κοντά. Πολύ κοντά.»
 
Δεν θα σχολιάσουμε εδώ τα επιστημονικά ζητήματα σχετικά με την λεγόμενη ανθρωπογενώς επηρεαζόμενη υπερθέρμανση του πλανήτη, τα οποία είναι συντριπτικά εναντίον της νέας θρησκείας, αλλά θα σχολιάσουμε την επίδραση που έχουν οι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές, πιστοί και κήρυκες της νέας θρησκείας στην κουλτούρα μας, ειδικά στη νεότερη γενιά.
Ένας διαδικτυακός τόπος στην Αυστραλία παρέχει συμβουλές για να βοηθήσουν τους ανθρώπους, ειδικά τους νέους, να απαλλαγούν  από το άγχος και την πίεση που σχετίζονται με την λεγόμενη κλιματική αλλαγή. Υπογραμμίζει με σοβαρότητα ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι νέοι μπορεί να αισθάνονται άγχος για την κλιματική αλλαγή, όπως:
Δεν μπορούν να προγραμματίσουν το μέλλον τους ή καλύτερα αναλογιζόμενοι το μέλλον, τους πιάνει απελπισία, αισθάνονται θυμωμένοι διότι οι άνθρωποι γύρω τους δεν κάνουν τίποτα για να βοηθήσουν, είναι απογοητευμένοι διότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να κάνουν τώρα για να αλλάξουν τα πράγματα, ανησυχούν και σκέπτονται αν είναι υπεύθυνο από μέρους τους να κάνουν οικογένεια, αισθάνονται ότι όλα είναι εκτός ελέγχου.
 
Ένας τίτλος της 2ας Μαΐου στο Science News for Students αναφέρει :
«Η αλλαγή του κλίματος προκαλεί κινδύνους για την ψυχική υγεία σε παιδιά και εφήβους».Και σε άρθρο της 19ης Σεπτεμβρίου στην ιστοσελίδα του Conversation.com προειδοποιεί ότι «η νεανική παραμέληση των φόβων για την κλιματική αλλαγή είναι μια συνταγή για πρόκληση άγχους».
 
Στην πραγματικότητα, ήδη από το 2016, η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία (APA) ισχυρίστηκε ότι «η αλλαγή του κλίματος απειλεί την ψυχική υγεία» Μια ομοσπονδιακή έκθεση στις ΗΠΑ που αξιολόγησε την ειδημοσύνη των ψυχολόγων περιγράφει τους τρόπους με τους οποίους η αλλαγή του κλίματος μας επηρεάζει όλους.
Αλλά εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Δεν είναι η "κλιματική αλλαγή" που "απειλεί την ψυχική υγεία". Είναι ο αποκαλυπτικός τρόπος με τον οποίο προβάλλεται αυτή και απειλεί την ψυχική υγεία.
Η επιστροφή του Ιησού για να να κρίνει «ζώντας και νεκρούς» είναι μια συναρπαστική προοπτική. Το τέλος του παρόντος Αιώνος πλησιάζει και σύντομα θα είμαστε με τον Κύριο για πάντα! Αυτός ο κόσμος θα καταστραφεί, αλλά ο Θεός θα έρθει να μας λυτρώσει! Όμως δεν υπάρχει τέτοια ελπίδα στη σημερινή κρίση και την καταστροφή που θα προέλθει από την λεγόμενη κλιματική αλλαγή. Αντ’ αυτού, παράγει φόβο και προκαλεί απογοήτευση, ειδικά στους νέους που επαναλαμβάνουν πολλές φορές με αγωνία: 
«Ο κόσμος μας καταστρέφεται και δεν κάνετε τίποτα γι' αυτό! Δεν σας ενδιαφέρει;»
 
Για να παραθέσω άμεσα τη Γκρέτα Τούνμπεργκ:
«Κλέψατε τα όνειρά μου και την παιδική μου ηλικία με τα κενά λόγια σας ... Είμαστε στην αρχή μιας μαζικής εξαφάνισης και όλα όσα μπορείτε να πείτε είναι για χρήματα και παραμύθια αιώνιας οικονομικής ανάπτυξης - πώς τολμάς και το λες!»
Αλλά υπάρχει έστω και ένας σοβαρός λόγος για τους φόβους της;
Ένας τίτλος τον Οκτώβριο του 2018 διακήρυξε : «Έχουμε 12 χρόνια για να περιορίσουμε την καταστροφή της αλλαγής του κλίματος, προειδοποιεί ο ΟΗΕ».
 
Έξι μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2019, ο ιστότοπος των Ηνωμένων Εθνών επανέλαβε αυτούς τους ισχυρισμούς:
«Μόνο 11 χρόνια έχουν απομείνει για να αποτραπούν μη αναστρέψιμες βλάβες από την αλλαγή του κλίματος, προειδοποιούν οι ομιλητές κατά τη διάρκεια της Συνόδου Υψηλού Επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης. Στόχος μας είναι η αντιμετώπιση της κατεπείγουσας έκτακτης ανάγκης, ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας.»
Δεν είναι να απορεί κανείς που η έφηβη Γκρέτα και η γενιά της είναι «στα όπλα» Δεν είναι να απορεί κανείς που είναι τόσο αγχωμένοι. Δεν είναι να απορεί κανείς που είναι θυμωμένοι. 
«Είναι η πολιτική σας και η απληστία σας και ο εγωισμός σας που έχουν κλέψει το μέλλον μας!», ανέφερε η Γκρέτα. 
 
Όπως αναφέρθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου, «Τριγύρω από τις διαμαρτυρίες για την αλλαγή του κλίματος, τα δάκρυα παραμένουν.» Οι νεαροί ακτιβιστές επικαλούνται  την καταθλιπτική επιστήμη και την αναπτυσσόμενη αγωνία, θρηνούν για ένα μέλλον που ανησυχούν ότι δεν θα έχουν ποτέ.
«Πολλοί νεαροί ακτιβιστές του κλίματος λένε ότι αισθάνονται απελπισμένοι και συγκλονισμένοι ..." Είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώσουμε σε έναν πλανήτη γεμάτο εάν», δήλωσε ο συνιδρυτής της Zero Hour, Jamie Margolin, ένας 17χρονος από το Σιάτλ, που επί πλέον ανέφερε:  «Υπάρχει πάντα η αίσθηση ότι όλα τα όμορφα σε αυτόν τον κόσμο είναι προσωρινά για τη γενιά μου».
Πόσο λυπηρό, πόσο τραγικό ακούγεται αλλά ευτυχώς δεν είναι αλήθεια! Η αλήθεια είναι ότι :
«Για περισσότερο από 50 χρόνια, οι κλιματικές κινδυνολογίες στην επιστημονική κοινότητα και το περιβαλλοντικό κίνημα δεν έχουν κάνει ούτε μία σωστή πρόβλεψη αλλά αντίθετα έχουν ένα τέλειο ιστορικό για 41 λανθασμένες προβλέψεις. Με άλλα λόγια, σε τουλάχιστον 41 περιπτώσεις, αυτοί οι λεγόμενοι εμπειρογνώμονες έχουν προβλέψει ότι κάποια τρομερή περιβαλλοντική καταστροφή είναι επικείμενη ... και η οποία δεν συνέβη ποτέ».
 
Ως εκ τούτου, προκύπτει άμεσα η ερώτηση: 
«Γιατί να αναδιαρθρώσουμε πλήρως την οικονομία μας και να θυσιάσουμε την προσωπική μας ελευθερία για προβλέψεις κάποιων «ειδικών» που το σκορ είναι 0-41, εις βάρος τους και που ποτέ δεν έχουν προβλέψει σωστά;»
Έτσι, οι νέοι από τις ψευδείς προβλέψεις και από ανυπόστατους ισχυρισμούς στρεσάρονται, αγχώνονται για κάτι που δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Οι νέοι μεγαλώνουν βρισκόμενοι σε αναμονή για κάτι που θεωρούν αναπόφευκτο, που όμως δεν θα έλθει ποτέ και έτσι δεν μπορούν να απολαύσουν τη ζωή τους λόγω του φόβου για το αύριο. Η αθωότητα της νιότης κλέβεται από αυτούς τους «ειδικούς» στρέφοντας τους νέους εναντίον των μεγαλύτερων κατηγορώντας τους για πράγματα και καταστάσεις που ουσιαστικά δεν υφίστανται.
Μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρουν τα ΜΜΕ τα οποία αναπαράγουν  οτιδήποτε αλιεύουν στο Διαδίκτυο φτάνει να «πουλάει» ως είδηση. Και δυστυχώς ο φόβος για την συντέλεια του κόσμου πάντα πουλούσε. Θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη περίσκεψη και κριτική για τις πληροφορίες που διαδίδονται στο διαδίκτυο. Είμαστε βέβαιοι ότι οι πληροφορίες που εμφανίζονται είναι ακριβείς; Ακόμη οι φόβοι που ενσταλάζονται από Οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ, που ξέρουμε ότι πολλές φορές υπηρετούν συμφέροντα και όχι τους λαούς της Γης,  είναι δικαιολογημένοι;
 
Το ιερό ευαγγέλιο υποστηρίζει: Είναι αλήθεια ότι αυτός ο κόσμος δεν θα παραμείνει για πάντα. Μια μέρα, ο Ιησούς θα επιστρέψει και θα κάνει νέο ουρανό και νέα γη. Έτσι, ας ζήσουμε τη ζωή μας εδώ σύμφωνα με τον Λόγο του, προσδοκώντας την επιστροφή Του, κάνοντας κάθε στιγμή να μετράει. Με αυτόν τον τρόπο, είτε ο Χριστός έλθει αύριο, είτε σε 10 ή 100 χρόνια, η ζωή μας θα είναι πλήρης και ευλογημένη.
Προκαλούμε έναν ιερέα της ειδωλολατρικής νέας θρησκείας της «κλιματικής αλλαγής» να βρει ένα καλύτερο μήνυμα από αυτό.
 
ΑΚΤΙΝΕΣ

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος,
Αναπληρωτής Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
Νεοπαγανιστικές Αντιφάσεις 

Στις ημέρες μας παρατηρείται μία συστηματική προσπάθεια κάποιων ομάδων, που ως σκοπό έχουν τη νεκρανάσταση και την επαναφορά του αρχαίου ελληνικού ειδωλολατρικού Δωδεκάθεου και την επίσημη αναγνώρισή του ως θρησκείας.
Κοινό χαρακτηριστικό, όμως, των νεοπαγανιστικών ομάδων είναι η απαξιωτική, υβριστική και βίαιη τοποθέτησή τους απέναντι σε κάθε τι το χριστιανικό και [ταυτοχρόνως] η επιμελής αποφυγή τους να αναφέρονται σε μελανές πτυχές της αρχαίας ελληνικής θρησκείας.
Οι σύγχρονοι νεοπαγανιστές σιωπούν για τα επαίσχυντα χαρακτηριστικά των λεγομένων μεν θεών, κατ ουσίαν δε δαιμόνων, όπως για τις αισχρότητες, τους φθόνους, τα μίση, τις απάτες, καθώς επίσης για την ανθρωπολατρία, τις ανθρωποθυσίες που δέχονταν κ.ά.
Επιπλέον από τις ομάδες αυτές δεν απουσιάζουν οι προσωπικές αντιπάθειες, οι ιδεολογικές διαφοροποιήσεις, καθώς και η σύγχυση και οι αντιφάσεις για το τι ήταν τελικά οι διάφοροι θεοί της αρχαίας ελληνικής θρησκείας.
 
Ομολογείται και από τους ιδίους ότι:
«οι εκπρόσωποι του Αρχαιοελληνικού Κινήματος δεν έχουν μία σαφή γνώση για την αρχαιοελληνική Θρησκεία, ερμηνεύοντας την Ελληνική Μυθολογία κατά το δοκούν».(Βλ. Η Αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής θρησκείας, 2002, σσ. 7475)
Στον εν λόγω ισχυρισμό του νεοπαγανιστή θεωρητικού πρέπει να επισημάνουμε δύο σημεία:
α) ότι οι σύγχρονοι νεοειδωλολάτρες δεν έχουν σαφή γνώση της αρχαίας θρησκείας, και
β) ότι ερμηνεύουν την ελληνική μυθολογία κατά το δοκούν.
Οι επισημάνσεις αυτές επιβεβαιώνονται πλήρως από την ίδια την πραγματικότητα. Χαρακτηριστική απόδειξη εν προκειμένω, είναι οι αντιφατικές θέσεις δύο άλλων νεοπαγανιστών θεωρητικών για το τί ήταν οι αρχαίοι θεοί.
 
Σύμφωνα, λοιπόν, με την μία άποψη, η οποία τυγχάνει νεφελώδης και αόριστη, «Οι Εθνικοί θεοί των Ελλήνων, όπως και όλων των δυτικοευρωπαϊκών λαών, είναι ενέργειες, δυνάμεις και είναι ιδέες». (Περ. «Τρίτο Μάτι», τ. 95, σ. 70)
Κατά την άλλη άποψη και σε πλήρη αντίθεση με την προηγούμενη, ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας του Δωδεκάθεου, και εκδότης αρχαιολατρικού περιοδικού ισχυρίζεται:
«Οι θεοί είναι ομοούσιοι προς τα άλλα όντα διότι έχουν την ίδια ουσία: το ψυχικό άτομο. Υπήρξαν άνθρωποι, ποΥ έφθασαν στο τέλος του κύκλου των μετεμψυχώσεων, διατηρούν τις αναμνήσεις όλων των βίων τους…». (Βλ. Παν. Μαρίνη, Τί πιστεύει η Ελληνική μας θρησκεία, περ. «Τρίτο Μάτι», τ. 95, σ. 28)
Τι μας λέει ουσιαστικά ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας του Δωδεκάθεου; Μας λέει ότι οι λεγόμενοι θεοί ήταν άνθρωποι τελικά, ποΥ θεοποιήθηκαν και τους λάτρευαν ως θεούς. Η άποψη αυτή βεβαίως, δεν είναι καινούργια. Την είχαν υποστηρίξει οι αρχαίοι φιλόσοφοι Ευήμερος (350297 π.Χ.) και Εκαταίος ο Αβδηρίτης (Γʹ αι. π.Χ.) στην κριτική τους κατά του αρχαιοελληνικού δωδεκάθεου.
Εν προκειμένω, όμως, παρατηρούμε το εξής παράδοξο. Δύο αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι να απορρίπτουν το Δωδεκάθεο, γιατί θεωρούσαν τους λεγόμενους θεοὺς ως ανθρώπους, που θεοποιήθηκαν, και ο σύγχρονος αρχαιολάτρης θεωρητικὸς να ζητά να επιστρέψουμε και να λατρεύουμε ως θεούς αυτούς, που και οι αρχαίοι φιλόσοφοι απέρριψαν. Ζητά να λατρεύσουμε ως θεούς νεκρούς ανθρώπους.
Πόσο δίκαιο είχε ο Θεόφιλος Αντιοχείας, όταν έλεγε: «Και τα μεν ονόματα ων φης σέβεσθαι θεών ονόματά εστί νεκρών ανθρώπων». (Πρὸς Αυτόλυκον Α,9 Β.Ε.Π.Ε.Σ. 5, 17)

Να λοιπόν, το υποτιθέμενο κλέος της πατρώας θρησκείας, στην οποία ζητούν οι νεοπαγανιστές να επιστρέψουμε. Να λατρεύουμε είδωλα, για τα οποία ούτε οι ίδιοι οι νεοπαγανιστές μεταξύ τους δεν συμφωνούν για το τί ήταν.
Άλλοι νεοπαγανιστές, αγωνίζονται να εξωραΐσουν το αρχαιοελληνικό ειδωλολατρικό μόρφωμα, υποστηρίζοντας ότι η αρχαία θρησκεία «απομακρύνει πάντα οπαδόν της από προσωπολατρίας» και επιπλέον ότι «Η Ελληνική θρησκεία, εν τω συνόλω της, αποτελεί ένα μεγαλούργημα».(Βλ. Η Αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής θρησκείας, 2002, σ. 36).
Οι εν λόγω ισχυρισμοί αποτελούν επιπλέον, ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα της τακτικής τους, να αντικαθιστούν τα ιστορικά δεδομένα όπως αυτά που αναφέραμε, με ιδεολογικές τους φαντασιώσεις σε επίπεδο ερμηνείας. Είναι, όμως, γνωστό, ότι το χάσμα μεταξύ φαντασιώσεως και ιστορίας είναι αγεφύρωτο.Ο Ορθόδοξος Χριστιανός ξέρει πολύ καλά, ότι κάθε μορφή ειδωλολατρίας είναι μορφή δαιμονολατρίας (Ψαλμ. 95, 5. 1 Κορ. 10, 20. 2 Κορ. 6, 16. 1 Ιωαν. 5, 21).
 
ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

Πέμπτη 18 Μαΐου 2023

ΓΙΟΓΚΑ: ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Ή ΣΩΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

 
ΓΙΟΓΚΑ:
Σωτηρία του κόσμου ή σωτηρία από τον κόσμο;
Από τον π. Ανδρέα Γκατζέλη 

Η αποκάλυψη του Θεού δεν είναι αποκάλυψη μόνο για τον Θεό αλλά είναι και αποκάλυψη για τον άνθρωπο και για τον κόσμο ολόκληρο. Η Αγία Γραφή μας λέει ότι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ήρθε για να σώσει τον κόσμο. «οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ. (Ιωαν. 3,17)»
 
Και ο Απόστολος Παύλος κατηγορηματικά αναφέρει ότι: «ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος· (Α Κορ. 15,26)». Δεν αναφέρεται μόνο στον θάνατο του ανθρώπου αλλά στην κατάργηση του φαινομένου του θανάτου σε όλη την Δημιουργία. «καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι (Αποκ. 21,4)» μας λέει το βιβλίο της Αποκάλυψης.
 
Η νίκη ενάντια στον θάνατο είναι το βασικό περιεχόμενο της σωτηριολογίας και η βασική έννοια της λέξης «σωτηρία» στα πλαίσια της χριστιανικής σκέψης και ζωής. Ο κόσμος δεν είναι κάτι κακό αλλά ο Θεός πάντα εποίησε καλά λίαν. Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του στους Ρωμαίους αναφέρει στο 8ο κεφάλαιο τα εξής αξιομνημόνευτα:
«19 ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται. 20 τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη, οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα, ἐπ' ἐλπίδι 21 ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ. 22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν·»
 
Ενώ λοιπόν η αποκάλυψη του Θεού στέκεται με θετικό τρόπο απέναντι στην Δημιουργία του Θεού, τα ανθρώπινα φιλοσοφικά και θρησκευτικά συστήματα, στην πλειονότητά τους απορρίπτουν τον κόσμο και την ύλη ως κάτι το βδελικτό και άξιο αφανισμού. Τον θάνατο δε τον θεωρούν ως κάτι το επιθυμητό και λυτρωτικό.
 
«Τα διάφορα απολυτρωτικά συστήματα που έχουν ως βάση τον Ινδουισμό είναι απόπειρες απαλλαγής από τη ζωή», αναφέρει ο Καθηγητής της Θρησκειολογίας στο Πανεπιστήμιο Άαρχους της Δανίας κ. Γιοχάννες Άαγκααρντ.
 
Επειδή όμως δεν είναι φυσιολογικό στον άνθρωπο να επιθυμεί τον θάνατο αλλά αντίθετα είναι φυσιολογικό ο κάθε άνθρωπος να αισθάνεται κάποια μορφή δισταγμού μπροστά στο φρικτό μυστήριο του θανάτου ο καθηγητής εξηγεί πώς στα εν λόγω ινδουιστικά συστήματα ξεπερνιέται αυτός ο δισταγμός.
 
«H Γιόγκα είναι έκφραση της αντιλήψεως ότι ο άνθρωπος μπορεί να ελαττώσει τα βάσανα και να ξεπεράσει το δισταγμό του μπροστά στο θάνατο μέσω του περιορισμού ή της απραξίας των φυσιολογικών ζωτικών λειτουργιών.»
 
Και ο Γρηγόριος Ζιάκας, ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης γράφει σχετικά με την Γιόγκα:
«η Γιόγκα στην κλασική της έκφραση είναι μια αξιοπρόσεκτη μέθοδος διαλογισμού, ένας δρόμος για την αναζήτηση της σωτηρίας, φτιαγμένος όμως ειδικά για τους Ινδούς και προσαρμοσμένος στον ινδικό τρόπο σκέψης. Σκοπό έχει να καλλιεργήσει τον άνθρωπο και να τον βοηθήσει ν’ απαλλαγεί από τον κόσμο της φθοράς, ο οποίος, κατά την ινδουιστική αντίληψη, καταδικάζει το πνεύμα στην οδυνηρή αλυσίδα των μετενσαρκώσεων και των ανακυκλήσεων του κόσμου. Γι’ αυτό στην κλασική της έκφραση η Γιόγκα είναι μια μέθοδος «θανάτου», μια ριζική με άλλα λόγια άρνηση του κόσμου και των υλικών πραγμάτων, τα οποία αποτελούν τη ρίζα των πικρών αναγεννήσεων, που φυλακίζουν το ανθρώπινο πνεύμα, και ένας τρόπος επίτευξης της μεταφυσικής γνώσης, η οποία ελευθερώνει το πνεύμα από τα δεσμά της ύλης και το οδηγεί σε μια μεταφυσική κατάσταση υπερπροσωπικής ενότητας με την έσχατη αλήθεια του παντός.»
 
Ο Άγιος Ιερομόναχος SERAPHIM ROSE με πολλή διάκριση αναφέρει ότι:
«Η ουσία της γιόγκα δεν είναι αυτή καθ' εαυτή η πειθαρχία, αλλά ο διαλογισμός, που είναι ο σκοπός της. Ο σκοπός της ινδουιστικής γιόγκα είναι πνευματικός. Είναι ισοδύναμο με προδοσία να ξεχνάει κανείς αυτό και να διατηρεί μόνο την καθαρά σωματική μορφή αυτής της αρχαίας πειθαρχίας. Το πρόσωπο που χρησιμοποιεί τη γιόγκα μόνο για φυσική ευεξία ήδη εκθέτει τον εαυτό του σε συγκεκριμένες πνευματικές στάσεις. Το αντικείμενο της τεχνικής γιόγκα, σύμφωνα με αυτή την οπτική, είναι να κάνει κάποιον χαλαρό, ευχαριστημένο, χωρίς σκέψεις, και παθητικό ή δεκτικό σε πνευματικές ιδέες και εμπειρίες»
 
Μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τις ασκήσεις της Γιόγκα από την θεωρεία που γεννά αυτές τις ασκήσεις; Μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί την Γιόγκα μόνο ως γυμναστική χωρίς να δέχεται το μεταφυσικό της περιεχόμενο; Σε αυτά τα καίρια ερωτήματα απαντάει εύστοχα ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας και καθηγητής Θρησκειολογίας π. Αναστάσιος Γιαννουλάτος.
 
«Μερικοί δυτικοί διανοούμενοι αντιμετώπισαν το ενδεχόμενο να απομονωθούν ορισμένοι κανόνες της γιόγκα, για να χρησιμοποιηθούν μέσα σ’ ένα χριστιανικό πλαίσιο. Η προσπάθεια, εν τούτοις, να αποσπασθούν οι ασκήσεις αυτές από τις ινδουϊστικές θεωρίες, με τις οποίες βρίσκονται σε σύζευξη, μοιάζει με απόπειρα διαχωρισμού του μυϊκού συστήματος του ανθρώπου από το νευρικό. Για να πραγματοποιηθεί η ανεξαρτητοποίησή τους από την έντονη ινδουϊστική ατμόσφαιρα και το ινδουϊστικό τους ήθος προϋποτίθεται μία νέα, πρωτότυπη δημιουργία. Σε μια τέτοια περίπτωση, η χριστιανική εφαρμογή της γιόγκα θα σήμαινε ένα είδος ασκήσεως που θα διευκόλυνε τον άνθρωπο να οδηγηθεί σε μια βαθιά σιωπή• όχι μόνο από εξωτερικούς θορύβους, αλλά κυρίως από τους εσωτερικούς κραδασμούς που προκαλούν οι επιθυμίες, οι ανησυχίες, οι φαντασίες. Μια σιωπή μέσα στην οποία το ανθρώπινο πνεύμα θα ήταν δυνατό, βιώνοντας την ταπείνωση, να ακούσει ευκρινέστερα τα μηνύματα του Αγίου Πνεύματος. Αλλά γι’ αυτό, τελικά, δεν χρειάζεται να αναζητηθούν μέθοδοι που έχουν χρησιμοποιηθεί με αποτέλεσμα να οδηγήσουν ακριβώς στο αντίθετο: σε μια απόλυτη δηλαδή αυτονομία του ανθρωπίνου πνεύματος και σε μια απίθανη σύγχυση. Η πνευματική ζωή και τελείωση, σύμφωνα με τη χριστιανική πίστη, είναι δώρο της χάριτος του Θεού και όχι επίτευγμα μιας αυτόνομης ανθρωποκεντρικής τεχνικής. Άλλωστε, για μας τους Ορθοδόξους υπάρχει ολόκληρη η ησυχαστική εμπειρία της χριστιανικής Ανατολής, η οποία από προϋποθέσεις καθαρά χριστιανικές οδηγήθηκε στην «εν Χριστώ» αγιοπνευματική ζωή, γαλήνη, εν αγάπη «ησυχία».
 
Και ο προαναφερθείς Καθηγητής της Θρησκειολογίας στο Πανεπιστήμιο Άαρχους της Δανίας κ. Γιοχάννες Άαγκααρντ γράφει σχετικά:
«Πολλοί εξασκούμενου στη Γιόγκα θα αντιτείνουν ότι όλη αυτή η θεωρητικολογία τους είναι αδιάφορη, επειδή αυτοί είχαν καλές προσωπικές εμπειρίες από τη Γιόγκα. Λένε ότι χάρις σ' αυτή έγιναν υγιέστεροι. Αυτό οφείλει κάποιος να το σεβαστεί, αλλά και να το κατανοήσει σωστά.
Ένα παράδειγμα μπορεί να το φωτίσει αυτό: υπάρχουν πράγματι πολλοί νεαροί άνδρες, στους οποίους ο χρόνος της στρατιωτικής θητείας έχει κάνει καλό. Γυμνάσθηκαν σωματικά και έμαθαν ως ένα βαθμό να ελέγχουν τον εαυτό τους. Αυτό ενίσχυσε την υγεία τους. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο στρατός έχει έναν εντελώς διαφορετικό σκοπό. Κατά παρόμοιο τρόπο ο στόχος της Γιόγκα δεν ταυτίζεται με τις θετικές παρενέργειες που δια πιστεύονται. Στην πραγματικότητα συμβαίνει ώστε πολλοί διαλογιζόμενοι μετά από μια περίοδο θετικών παρενεργειών να βιώνουν άκρως ανησυχητικές βλαβερές επιδράσεις. Εμείς τις χαρακτηρίζουμε ως βλαβερές επιδράσεις, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για τις επιδιωκόμενες επιδράσεις. Αυτό σημαίνει ότι βήμα προς βήμα χάνει κανείς την ικανότητα να ζει μια ζωή στραμμένη προς τα έξω μέσα σε αγάπη και εξάρτηση από τους άλλους. Η Γιόγκα απομονώνει τον άνθρωπο βήμα προς βήμα, έτσι ώστε να μην μπορεί κάποιος πλέον να προσεγγίσει τον άλλο. Ταυτόχρονα γίνεται κανείς συν τοις άλλοις ασυνείδητα όλο και πιο ινδουιστής, αφού η πρακτική της Γιόγκα δημιουργεί και θεωρία της Γιόγκα».
 
Η επικινδυνότητα όμως των ασκήσεων της Γιόγκα δεν εντοπίζεται μόνο στην σφαίρα του πνεύματος αλλά, όπως πληροφορούμεθα από επίσημη ανακοίνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδος, εκτείνεται και στο σωματικό επίπεδο. Συγκεκριμένα:
«Η γιόγκα αποτελεί εξωχριστιανική πρακτική, η οποία δεν μπορεί να αποκοπεί από το θρησκευτικό της υπόβαθρο, και η οποία κρύβει πνευματικούς, σωματικούς και ψυχικούς κινδύνους. Οι πνευματικοί κίνδυνοι είναι: α) ο κίνδυνος να δράσει η γιόγκα ως γέφυρα, η οποία θα οδηγήσει ανύποπτους Χριστιανούς στις ανατολικές θρησκείες και τον αποκρυφισμό και β) οι σοβαροί κίνδυνοι από το άνοιγμα στον αποκρυφισμό, όπως επισημαίνονται και από τους ίδιους τους γκουρού, αλλά και από επιστήμονες-μελετητές.
 
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιους από τους καταγεγραμμένους κινδύνους:
- «προσωρινή ή μόνιμη απώλεια λογικής»
- «ανάρμοστα και ασύνδετα συναισθηματικά ξεσπάσματα, τινάγματα μυών, σπασμοί, ψευδαισθήσεις»
- «τρομακτικά οράματα»
- «διανοητική σύγχυση»
- «ψύχωση»
- «επιληψία και άλλες ακούσιες σωματικές κινήσεις»
- «στρες»
- «κατάθλιψη»
- «ακανόνιστη αναπνοή»
- «ανήθικη συμπεριφορά»
- «μυοσκελετικά προβλήματα»
- «σωματικοί τραυματισμοί»
- «γαστρικά προβλήματα»
- «εσωτερικές αιμορραγίες»
- «προσωρινή απώλεια της όρασης»
- «ψευδο-ψύχωση»
- «κρίσεις πανικού»
- «αγωνία»
- «φονικές παρορμήσεις»
- «κίνδυνος διαχωρισμού των σπονδυλικών αρτηριών στην αυχενική μοίρα», που ενδέχεται να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο
- «καταστροφή του νευρικού συστήματος»
 
Να τονιστεί ότι η ίδια η Αμερικανική Ένωση Γιόγκα αποτρέπει από τη γιόγκα τα παιδιά, αλλά και τις εγκύους και θηλάζουσες μητέρες, επισημαίνοντας ότι «είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνο για τις εγκύους να κάνουν ασκήσεις γιόγκα, εξαιτίας της πιθανότητας εμβολισμού αγγείων με αέρα». Επίσης, πολλοί δάσκαλοι γιόγκα, αλλά και η Αμερικανική Ένωση Γιόγκα τονίζουν τους σωματικούς κινδύνους που συνεπάγεται η γιόγκα, ιδιαίτερα για τα παιδιά κάτω των 16 ετών».
 
Η δε Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος: υπενθυμίζει στο χριστεπώνυμο Πλήρωμα ότι: η «Γιόγκα» αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουϊσμού, έχει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρμογών και τάσεων και ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ «είδος γυμναστικής».
 
Ως εκ τούτου η «Γιόγκα» τυγχάνει απολύτως ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των Χριστιανών.
 
Ο π. Αναστάσιος Γιαννουλάτος επισημαίνει:
«Τα τελευταία χρόνια αυξάνονται στη χώρα μας τα διάφορα κέντρα «γιόγκα». Οι γνώσεις όμως και οι αντιλήψεις γι’ αυτήν παραμένουν πενιχρές, γενικές και συγκεχυμένες. Δημόσια, η γιόγκα προβάλλεται σαν «είδος γυμναστικής» και συνήθως γίνεται λόγος αποκλειστικά και μόνο για τις ασκήσεις των μυϊκών και νευροφυτικών κέντρων, για τις ασκήσεις αναπνοής και τα παρόμοια. Αρκετές ιδιωτικές σχολές προσπαθούν κάπως να αποθρησκευτικοποιήσουν αυτά τα γυμνάσματα από τον ινδουϊστικό χαρακτήρα τους, ώστε να γίνονται ευκολότερα αποδεκτά από το μέσο Έλληνα. Άλλοι επιχειρούν να βεβαιώσουν ότι η «γιόγκα» δεν είχε ποτέ ούτε και έχει θρησκευτικό χαρακτήρα και μιλούν απλώς για «επιστήμη», «πνευματική επίγνωση», ψυχοσωματική άσκηση. Όσο όμως κι αν επιστρατεύονται ιδιόμορφες και μεγαλοπρεπείς λέξεις, για να καλύψουν την πραγματικότητα, γεγονός παραμένει ότι ο καθόλου προσανατολισμός της ινδικής αυτής τεχνικής ήταν και είναι θρησκευτικός ή παραθρησκευτικός. Όσοι μυούνται στο «διαλογισμό» της γιόγκα καθοδηγούνται σε μια κατεύθυνση σαφώς ινδουϊστική. Αυτό το «θρησκευτικό πυρήνα» αποσιωπούν και καλύπτουν τα διάφορα καταστατικά των Κέντρων Γιόγκα με γενικές φράσεις. Π.χ. ισχυρίζονται ότι σκοπός τους είναι «η δημιουργία ανθρώπων ολοκληρωμένων φυσικά, διανοητικά και πνευματικά». Τα προσφερόμενα στη δημοσιότητα κείμενα συχνά εμφανίζονται κάτω από δήθεν απλό κοινωνικό και φιλοσοφικό ένδυμα, συχνά μάλιστα επικαλύπτονται με αποφθέγματα αρχαίων ελλήνων σοφών ή και... πατέρων της Εκκλησίας. Γι’ αυτούς όμως που έχουν γνώση του πράγματος οι θεωρίες και οι απόψεις τους είναι διαφανείς σαν φύλλα από πλαστική ύλη, που επιτρέπουν να διακρίνεται ο βαθύτερος ινδουϊστικός χαρακτήρας τους.
Στην Ελλάδα βέβαια κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα «η ανεξιθρησκεία και ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως». Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επιτρέπεται η παραπλάνηση του ελληνικού λαού από διάφορες ομάδες, με παραπειστικές δηλώσεις για την ταυτότητά τους και τους επιδιωκόμενους σκοπούς τους.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία - φορεύς της αιώνιας αλήθειας του ζώντος Λόγου του Θεού - αιώνες τώρα αντιμετωπίζει γαλήνια, δίχως φόβο κάθε είδους αναμέτρηση με τα διάφορα θρησκευτικο - φιλοσοφικά ανθρώπινα κατασκευάσματα. Αλλά δικαιούται να απαιτήσει από κάθε αρμόδια αρχή, ειδικότερα δε από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, να δείχνουν καθαρά το πρόσωπο και την ιστορία τους οι κατά καιρούς προπαγανδιστές διαφόρων ξένων θρησκευτικών ιδεών. Μοιάζει με εμπαιγμό ο ισχυρισμός ότι θέλουν να μας προετοιμάσουν για να «λειτουργήσουμε υπεύθυνα και δημιουργικά μέσα στο κοινωνικό σύνολο» (όπως γράφει το καταστατικό κάποιου Κέντρου Yoga), με θεωρίες και μεθόδους που έχουν τόσο καθυστερήσει την ανάπτυξη εκλεκτών ασιατικών λαών».
 
Τελειώνοντας αυτό το μικρό άρθρο θα θέλαμε να αναφέρουμε την προτροπή αλλά και την ανησυχία του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου π. Ιεροθέου Βλάχου.
«Μέσα στην Ορθόδοξη Παράδοση έχουμε ολοκληρωμένη και θαυμάσια διδασκαλία για την καρδιά, τον νου, την ένωση του νου με την καρδιά, την νοερά προσευχή, την θεωρία των λόγων των όντων και την θεωρία του Θεού, την ησυχία, που δεν εξαφανίζει την προσωπικότητα του ανθρώπου, ούτε τον Θεό ως πρόσωπο και δεν στερεί στον άνθρωπο την δυνατότητα να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του, ούτε ακόμη να περιφρονεί το σώμα, την ύλη κ.λ.π. Είναι λυπηρό ότι είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και αγνοούμε όλον αυτόν τον τρόπο ζωής και την διδασκαλία που λέγεται ησυχασμός. Όσοι γνωρίζουν αυτήν την μέθοδο και την χρησιμοποιούν ολοκληρώνονται και συγχρόνως θεραπεύονται από ψυχολογικά και πνευματικά νοσήματα. Δεν είναι κρίμα να υπάρχει τόσο πλούσια παράδοση μέσα στον δικό μας Ορθόδοξο χώρο γύρω από τα θέματα της αυτοσυγκεντρώσεως και της νοεράς προσευχής, που είναι αποκαλυπτικά και προσαρμοσμένα στην ψυχολογία μας, και εμείς να ανατρέχουμε σε «εισαγόμενα» συστήματα;»
 
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2022

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Καμμία ανατολική θρησκεία (κινεζική, ινδική, μωαμεθανική) δεν είναι απελευθερωμένη από την μαγεία. Κάθε μια από τις θρησκείες αυτές, εμπεριέχει και την μαγεία, η οποία βέβαια βρίσκεται υπό την εξουσία των πονηρών πνευμάτων και πλανά το ανθρώπινο γένος με τις σκέψεις και τις ιδέες τους.

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022

ΟΣΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ: ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΕΣ, ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΙ, ΕΝΩ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΘΕΟΣ!

Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ: Κάποιος πέρασε διαδοχικά από τον Μουσουλμανισμό, τον Ινδουϊσμό, τον Βουδισμό και την Μαύρη Μαγεία. Σε όλες τις Θρησκείες έκανε ταυτόχρονα και την μαγεία. Μόλις έγινε Ορθόδοξος, θέλησε να ασκεί παράλληλα και την μαγεία, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει, Από αυτό κατάλαβε ότι η Μαγεία είναι το υπόβαθρο όλων των θρησκειών και ότι σι θρησκείες είναι νεκρές, σι αρχηγοί τους είναι νεκροί, ενώ ο Χριστός είναι ζωντανός Θεός.

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟ ΝΑΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ 400 ΕΤΩΝ

 Το μυστήριο με το ναό φάντασμα 400 ετών
 
Είναι αναμφίβολα ο πιο παράξενος ναός του κόσμου και περιμένει στωικά την επόμενη ξηρασία για να μπορέσει να αναδυθεί στο φως της μέρας.
 
Ένας ναός –  φάντασμα ετών 400 αναδύεται, κάθε φορά που  η στάθμη του νερού του ποταμού Grijalva, στη νότια πολιτεία Τσιάπας του Μεξικού, είναι πολύ χαμηλή λόγω της έντονης ξηρασίας. Μάλιστα, ψαράδες της περιοχής σχολιάζουν, πως όταν η στάθμη του νερού χαμηλώνει δραματικά, οι επισκέπτες μπορούν και να περπατήσουν με ασφάλεια μέσα στην εκκλησία.
 
Ο ναός αναδύθηκε για πρώτη φορά το 2002 και ύστερα ξανά το 2015, προκαλώντας έκπληξη όχι μόνο στους κατοίκους της περιοχής, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς το θέαμα που προσφέρει είναι σίγουρα μοναδικό.
Το καμπαναριό υψώνεται εγκαταλελειμμένο από μνήμες 48 ολόκληρα μέτρα πάνω από το έδαφος παραδίδοντας μαθήματα ιστορίας αλλά και οικολογίας…
 
Λόγος της εμφάνισης του ναού, δεν είναι άλλος από την ξηρασία, η οποία μάλιστα την τελευταία φορά προκάλεσε την πτώση της στάθμης του ποταμού Grijalva μέχρι και είκοσι πέντε μέτρα.
 
Ο ναός λέγεται ότι  κατασκευάστηκε από μια ομάδα μοναχών που κατέφθασαν στην περιοχή περίπου στα μέσα του 16ου αιώνα. Ωστόσο, εγκαταλείφθηκε, όμως, πλήρως μεταξύ του 1773 και 1776, εξαιτίας των μαζικών επιδημιών που έπληξαν την περιοχή εκείνο το διάστημα, σύμφωνα με τις πληροφορίες του αρχιτέκτονα Carlos Navarete ο οποίος μελέτησε σε βάθος το ίδιο το οικοδόμημα και την ιστορία του. Οι επιδημίες αποτελούσαν συχνό φαινόμενο στην Αμερική από τα τέλη του 15ου αιώνα όταν εξερευνητές, άποικοι και έμποροι μετέφεραν από τα εδάφη της Ευρώπης στο Νέο Κόσμο, άγνωστα μέχρι τότε, βακτήρια και ιούς.
 
Το 1966, οπότε και ολοκληρώθηκε το κοντινό φράγμα, ο ναός  πλημμύρισε και το νερό τον σκέπασε ολοκληρωτικά για τα επόμενα σαράντα χρόνια.
 
https://www.dogma.gr

Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΙΟΓΚΑ


ΑΚΙΝΔΥΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ
ή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ;
Τό προσωπεῖο μιᾶς θρησκευτικῆς τεχνικῆς
π. Σωτήριος Ἀθανασούλιας

Ἕνα φαινόμενο, πού ἐπεκτείνεται συνεχῶς στήν ἐποχή μας καί προσλαμβάνει μεγάλες διαστάσεις, εἶναι ἡ διείσδυση τῆς λεγόμενης ἀνατολικῆς «πνευματικότητας» στίς χριστιανικές ἤ ἐκκοσμικευμένες κοινωνίες τοῦ δυτικοῦ κόσμου. Ἀπό τή στιγμή πού τό ἀποκρυφιστικό κίνημα τῆς Νέας Ἐποχῆς υἱοθέτησε βασικές ἀντιλήψεις καί τεχνικές τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τοῦ Βουδισμοῦ, ὅπως ἡ μετενσάρκωση, τό κάρμα, ὁ διαλογισμός, ἡ γιόγκα κ.ἄ., καί τίς προωθεῖ σέ κάθε κατεύθυνση, τά στοιχεῖα αὐτά, ἀκόμη καί στήν Ἑλλάδα, τείνουν νά γίνουν μέρος τῆς καθημερινότητας, ἀφοῦ γίνονται ἀποδεκτά ἀπό ὅλο καί περισσότερους συνανθρώπους μας. Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι, συνήθως, δέν μεταφέρονται ὅπως πραγματικά εἶναι, δηλαδή ὡς ἀντιλήψεις, τεχνικές ἤ ἀκόμη καί ὡς πράξεις λατρείας μιᾶς ἄλλης θρησκείας ριζικά ἀσύμβατης μέ τόν Χριστιανισμό, ἀλλά ἐμφανίζονται μέ κάθε εἴδους προσωπεῖα, προσαρμοσμένα στά χριστιανικά ἤ κοσμικά πρότυπα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα θρησκευτικῆς τεχνικῆς, πού ἐμφανίζεται μέ τό προσωπεῖο ἀκίνδυνης καί εὐεργετικῆς μεθόδου, εἶναι ἡ γιόγκα, μέ τήν ὁποία θά ἀσχοληθοῦμε στό τεῦχος αὐτό. Πράγματι, ἡ ἐν λόγῳ τεχνική προωθεῖται σήμερα ἀπό μέσα ἐνημερώσεως, ἐφημερίδες, περιοδικά, εἰδικά ἔντυπα, ὁμάδες, ὀργανώσεις καί μεμονωμένα πρόσωπα (γκουροῦ, δασκάλους τῆς Ἀνατολῆς), ὡς ἕνα εἶδος γυμναστικῆς, ὡς μέθοδος χαλάρωσης καί εὐεξίας κ.λπ. Γυμναστήρια καί κέντρα ὀμορφιᾶς τήν ἐντάσσουν στά προγράμματά τους, ἀγνοώντας σέ πολλές περιπτώσεις τί πραγματικά εἶναι. Εἰδικότερα, ἡ γιόγκα ἐμφανίζεται συνήθως, α) ὡς ἕνα εἶδος γυμναστικῆς, πού ὠφελεῖ τό σῶμα, ὅπως κάθε ἄλλη μέθοδος γυμναστικῆς ἤ καί ἀκόμη περισσότερο, ἀλλά ὠφελεῖ ἐξίσου καί τό «πνεῦμα», β) ὡς μία μέθοδος ἐντελῶς ἀκίνδυνη γιά τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί εὐεργετική, τά «θετικά» ἀποτελέσματα τῆς ὁποίας κατοχυρώνονται, δῆθεν, καί ἐπιστημονικῶς, καί γ) ὡς μέθοδος, πού δέν ἔχει καμία σχέση μέ τή θρησκεία, ἄρα μπορεῖ νά τήν ἀσκεῖ ἄνετα ὁποιοσδήποτε, ἀκόμη καί ὁ συνειδητός Χριστιανός.
Γιά παράδειγμα, σέ μιά πρόχειρη ἀναζήτηση στό διαδίκτυο, διαβάζουμε σέ ἱστοσελίδες πού τήν προωθοῦν: «Ἡ γιόγκα δυναμώνει τό σῶμα, ἡρεμεῖ τό νοῦ καί εἶναι κατάλληλη γιά ὅλους, ἀκόμη καί γιά ἐκείνους πού δέν ἔχουν γυμναστεῖ ποτέ». «Θεωρεῖται ... ὁ πιό ἀποτελεσματικός τρόπος γιά νά ἀποβάλλεις τό στρές τῆς καθημερινότητας καί νά νιώσεις ἡρεμία καί γαλήνη, κάτι πού δέν παίρνεις ἀπό ἕνα πρόγραμμα ἄρσης βαρῶν». «Ἡ γιόγκα εἶναι μιά ἀρχαία ἐπιστήμη καί φιλοσοφία, πού πλέον ἀναγνωρίζεται καί ἀπό τή σύγχρονη δυτική ἰατρική». «Ἐπικεντρώνεται στήν σωματική ὑγεία καί νοητική εὐεξία». «Δέν ἔχουμε καμία σχέση μέ τή Θρησκεία, τόν Ἀποκρυφισμό ἤ μαύρη μαγεία καί ἄλλα». Ἀλλοῦ ἀπαριθμοῦνται τά «εὐεργετικά» της ἀποτελέσματα καί, λίγο - πολύ, προβάλλεται ὡς λύση ὅλων τῶν προβλημάτων: «Ἡ γιόγκα σέ κάνει πιό παραγωγικό ... αὐξάνει τήν ἐνέργειά σου ... ἐνισχύει τό μεταβολισμό σου ... σέ χαλαρώνει καί σέ βοηθᾶ νά κοιμηθεῖς καλύτερα ... ἐνισχύει τίς ἀρθρώσεις σου ... δυναμώνει τή σπονδυλική σου στήλη ... σώζει τά πόδια σου ... ἐνισχύει τό ἀνοσοποιητικό σου σύστημα ... "ἀνοίγει" τήν καρδιά σου ... μειώνει τή φλεγμονή ... χαρίζει καλή κυκλοφορία ... ἐνισχύει τή λίμπιντο ... βελτιώνει τό συντονισμό, τό χρόνο ἀντίδρασης, τή μνήμη, ἀκόμα καί τόν δείκτη νοημοσύνης ... καίει πολλές θερμίδες»! (http://www.wefit.gr/new/fitness/25-logoi-gia-na-kaneis-yoga-kathe-mera-akomi-ki-an-eisai-antras/). Πρίν δοῦμε κατά πόσο ἰσχύουν παρόμοιοι ἰσχυρισμοί, ἄς δοῦμε τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ γιόγκα.

Τί εἶναι ἡ γιόγκα
Ὁ ὅρος «γιόγκα» στό ἰνδικό λεξιλόγιο προέρχεται ἀπό τήν σανσκριτική ρίζα jug καί σημαίνει «ζεύξη», «ἕνωση», «σύνδεση» μέ τήν ὑπέρτατη ὑπερβατική πραγματικότητα. Σημαίνει, ἐπίσης, τήν «ἀτραπό» ἤ τήν «ὁδό» γι’ αὐτή τήν ἕνωση, δηλαδή τίς τεχνικές, μέ τίς ὁποῖες ἐπιτυγχάνεται. Εἶναι φανερό, ὅτι ἡ ἕνωση ἐδῶ νοεῖται ἀποκλειστικά ἐντός τῶν περί Θεοῦ ἀντιλήψεων τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ. Κατά τήν ἀρχαία αὐτή θρησκεία, ὁ Θεός δέν εἶναι Πρόσωπο, ὅπως στή χριστιανική Παράδοση, ἀλλά μιά ἀπρόσωπη Ἐνέργεια, πού διαχέεται στό σύμπαν. Μεταξύ Θεοῦ, ἀνθρώπου καί κόσμου δέν ὑπάρχει οὐσιαστική διαφορά, γιατί ὅλα τά πράγματα ἔχουν ἕνα θεῖο πυρῆνα, μιά θεϊκή οὐσία. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τόν ἄνθρωπο. Οἱ «θεοί» τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ εἶναι ὄντα, πού ἁπλῶς βρίσκονται πιό κοντά στήν ὑπέρτατη καί ἀπρόσωπη θεότητα. Σκοπός τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί κάθε ὄντος, εἶναι νά ἐπιστρέψει στή θεότητα, νά ἑνωθεῖ μέ αὐτήν, νά διαλυθεῖ μέσα σ’ αὐτήν, ὥστε νά καταργηθεῖ ἡ «δυαδικότητα» Θεοῦ καί ἀνθρώπου, νά γίνει ὁ ἄνθρωπος ἕνα μέ τόν Θεό. Κατά συνέπειαν, ἡ «ἕνωση» αὐτή ἀντιστοιχεῖ μέ ὅ,τι ὀνομάζουμε «σωτηρία» ἤ «θέωση» στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ δέ γιόγκα ἀντιστοιχεῖ ἀκριβῶς μέ τή διαδικασία, μέ τήν ὁδό πρός τή θέωση. Δηλαδή, ἡ γιόγκα δέν εἶναι μιά ἁπλῆ θρησκευτική τεχνική, ἀλλά κάτι πού βρίσκεται στόν πυρῆνα τῆς θρησκείας τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ.

Ὅπως εἶναι γνωστό, ὁ Ἰνδουϊσμός διακρίνεται σέ ἑκατοντάδες σχολές ἤ αἱρέσεις μέ μεγάλες διαφορές, ἀλλά καί μέ ἐχθρότητες μεταξύ τους. Ὅλες, ὡστόσο, ἀποδέχονται ὡς ἱερό κείμενο τή Μπαγκαβάτ Γκιτά («Θεῖο Τραγούδι»). Αὐτή εἶναι τό «εὐαγγέλιο» κάθε μορφῆς Ἰνδουϊσμοῦ, αὐτή μελετοῦν οἱ Ἰνδουϊστές κάθε μέρα καί αὐτή ψάλλουν στή λατρεία τοῦ Κρίσνα. Κατά τή Μπαγκαβάτ Γκιτά, ἡ γιόγκα δέν εἶναι ἀνθρώπινο εὕρημα ἤ δημιούργημα, ὅπως π.χ. ἡ ἐπιστήμη, ἀλλά «θεία» ἀποκάλυψη, δῶρο, πού ὁ «Κύριος τῆς γιόγκα», ὁ «θεός» Κρίσνα προσφέρει στόν κόσμο: «Στόν κόσμο αὐτόν ἀπό παλιά ἕνας διπλός δρόμος φανερώθηκε ἀπό μένα, ὤ ἀναμάρτητε. Τοῦ Γνιάνα γιόγκα γιά τούς ἀνθρώπους τῆς συλλογῆς καί τοῦ Κάμμα γιόγκα γιά τούς ἀνθρώπους τῆς δράσης» (3,33 κ.ἄ.). Ἡ γιόγκα εἶναι ἡ μορφή λατρείας, μέ τήν ὁποία ὁ «θεός» θέλει νά λατρεύεται: «Οἱ μεγάλες ψυχές ... Ἐμένα λατρεύουν ... πάντα δοξάζοντάς με καί ἀγωνιζόμενοι μέ ἀποφασιστικότητα προσκυνώντάς με, μέ λατρεύουν μέ ἀφοσίωση πάντα σέ γιόγκα» (9, 13-14).
Κατά τόν διακεκριμένο Θρησκειολόγο καί Καθηγητή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλβανίας Ἀναστάσιο, ὁ τελικός σκοπός τῆς γιόγκα, δηλ. ὁ «φωτισμός» ἤ ἡ «ἕνωση», ἐπιτυγχάνεται σέ διάφορα στάδια τεχνικῶν, τά κυριώτερα τῶν ὁποίων εἶναι:
«α) Ἡ αὐτοσυγκράτηση (yama): συμ­μόρφωση πρός ὁρισμένες ἐπιταγές, ὅπως εἶναι ἀποφυγή γενετησίων σχέσε­ων, κλοπῆς, φιλαργυρίας.
β) Ἡ αὐτοκαλλιέργεια (niyama): ἐπιδίωξη ἀταραξίας, καθαριότητος, συ­νέπειας στήν ἄσκηση κ.τ.λ.
Ὕστερα ἀπό αὐτά τά δύο στάδια ὁ ἀσκούμενος μυεῖται καί παίρνει ἀπό τόν δάσκαλό του (γκουροῦ), ἕνα νέο ὄνομα καί μιά τελετουργική φράση (μάντρα), τήν ὅποια ὀφείλει νά ἐπαναλαμβάνει ἐπίμονα, γιά νά ἐπιταχυνθεῖ ἡ πορεία του πρός τή λύτρωση.
γ) Ὁ ἔλεγχος τοῦ σώματος (asana): μέ εἰδικές στάσεις τοῦ σώματος ἐπιδιώκεται ἡ ἐπιβολή πάνω στίς ζωτικές ἐνέρ­γειες τοῦ ἀνθρώπινου ὀργανισμοῦ.
δ) Ἡ ρύθμιση της ἀναπνοῆς (Pranayma): μέ τήν ἐφαρμογή τῶν ἀσκήσεων αὐτῶν ὁ ἀναπνευστικός ρυθμός ἐπιβραδύνεται, τό σῶμα καί ὁ νοῦς ἠρεμοῦν καί ὁλόκληρη ἡ νοητική δύναμη τοῦ ἀνθρώπου προετοιμάζεται γιά τά τελικά στάδια τῆς γιόγκα,
ε) Ἡ συγκράτηση τῶν αἰσθήσεων (pratyahar): μέ τήν παρατεταμένη ἐνατένιση ἑνός ἀντικείμενου, ὁ «γιόγκι» (δηλαδή ὁ ἀσκούμενος στή γιόγκα), ἐπιδιώκει νά ἐπιβληθεῖ πάνω στίς αἰσθήσεις του.
στ) Ἡ συγκέντρωση τῆς προσοχῆς (dharana): ἡ καθήλωση αὐτή τοῦ νοῦ ἀποβλέπει στή δημιουργία ἑνός μονωτι­κοῦ φραγμοῦ ἀπό τά γύρω φαινόμενα καί τίς ἐσωτερικές φαντασίες. Γιά νά τό πετύχει ἡ ἰνδουϊστική παράδοση ἔχει διαμορφώσει διάφορες τεχνικές, στίς ὁποῖες δεσπόζουν ἡ ἐπανάληψη τῆς ἰνδουϊστικῆς ἱερῆς συλλαβῆς «Ὤμ», σιωπηλά ἤ μέ μακρόσυρτο ψαλμικό ρυθ­μό, ἡ ἐνατένιση ἰδιότυπων σχημάτων κ.ἄ. Τά ἑπόμενα δύο τελευταῖα στάδια ὁδηγοῦν στόν τελικό σκοπό τῆς γιόγκα, πού εἶναι:
ζ) Ὁ στοχασμός, ἡ ἐνατένιση καί ἡ θε­ωρία (dhyana).
η) Ὁ φωτισμός, ἡ ἀπελευθέρωση (samadhi) ... ὁ γιόγκι καταλήγει σέ μιά κατάσταση ὑπερβάσεως καί αὐτῆς ἀκό­μη τῆς συνειδητότητος. Δέν ἀντιλαμβάνεται οὔτε χρῶμα, οὔτε ὀσμή, οὔτε ἦχο, οὔτε ἁφή, οὔτε τόν ἑαυτό του, οὔτε κανέναν ἄλλο. Τό πνεῦμά του «ἐλευθερώ­νεται» σύμφωνα μέ τήν ἔκφραση τῶν μυημένων ἀπό τή μνήμη καί τή λήθη. Αὐτό θεωρεῖται ἐπίγνωση, φωτισμός» (Ὄψεις Ἰνδουϊσμοῦ - Βουδισμοῦ, Ἀθήνα 1985, σ. 83-85).
Βέβαια, ὑπάρχουν διάφορες μορφές γιόγκα. Οἱ πιό γνωστές εἶναι ἡ Χάθα γιόγκα καί ἡ Ράτζα γιόγκα. Στήν ποικιλία τῶν μορφῶν στεγάζονται ἐντελῶς διαφορετικές ἀντιλήψεις καί πρακτικές, ἀπό τόν ἄκρατο «ἀσκητισμό», ὡς τόν πιό ἀπίθανο ὀργιαστικό ἐρωτισμό (Τάντρα καί Κουνταλίνι γιόγκα). Σέ κάθε περίπτωση ἀπαραίτητη εἶναι ἡ ὕπαρξη τοῦ κατάλληλου ὁδηγοῦ, τοῦ φωτισμένου δασκάλου, τοῦ γκουροῦ. Οἱ μαθητές τοῦ ὀφείλουν ἀπόλυτη ἀφοσίωση καί ἀπόλυτη ὑποταγή. Αὐτός μόνο γνωρίζει τήν ὁδό πρός τή λύτρωση. Βέβαια, μεταξύ τῶν μαθητῶν ὑπάρχουν τάξεις καί διαβαθμίσεις. Γιά παράδειγμα, στήν κίνηση τοῦ γνωστοῦ γκουροῦ Σατυανάντα στήν κατώτερη βαθμίδα βρίσκονται οἱ «Κάρμα Σανυάσιν», πού ζοῦν γιά νά ἐκπληρώσουν τό κάρμα τους καί νά προχωρήσουν στό ἀνώτερο μονοπάτι τῆς «Σαννυάσα». Ὁ «Σαντάκα Σαννυάσιν» μπαίνει στήν ἄμεση ὑποταγή τοῦ γκουροῦ, ἀκόμη κι ἄν αὐτός ἐμφανίζεται σάν τύραννος. Ὁ «Σαννυάσιν μαθητής» βαδίζει τόν δρόμο τῆς «ἀνώτερης κατανόησης τοῦ νοῦ» καί βρίσκεται στήν ἀπόλυτη ὑποταγή τοῦ γκουροῦ. Στήν ἀνώτερη βαθμίδα βρίσκεται ὁ «ταντρικός μαθητής», πού ἐκτελεῖ τυφλά τίς ἐντολές τοῦ γκουροῦ (Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, Ἀποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, «Νέα Ἐποχή», Ἀθῆναι 1993, σ. 173). Κατά τόν γκουροῦ Σατυανάντα, «ἡ Κουνταλίνι γιόγκα εἶναι ἡ θρησκεία τοῦ αὔριο. Ἄν φοβᾶστε νά ξυπνήσετε τήν Κουνταλίνι σας, θά τό προσπαθήσει ἡ ἑπόμενη γενιά, καί ἄν ἀποτύχει τότε θά προσπαθήσει ἡ ἑπομένη. Σέ ἕνα ἑκατομμύριο χρόνια ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι κύριοι τῆς Κουνταλίνι»! (ὅ.π., σ. 175).
Ἀπό τά παραπάνω προκύπτει σαφῶς, ὅτι δέν ἰσχύουν οἱ ἰσχυρισμοί ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι κάτι ἄσχετο μέ τή θρησκεία. Ἀντίθετα, προκύπτει ὅτι εἶναι μιά θρησκευτική τεχνική, μιά πράξη λατρείας τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τῶν παραφυάδων του. Μήπως, ὅμως, μποροῦν νά διαχωριστοῦν τά θρησκευτικά ἀπό τά «εὐεργετικά» στοιχεῖα καί νά ἀσκεῖται ἡ γιόγκα μόνο γιά τά «εὐεργετικά» της ἀποτελέσματα; Κάτι τέτοιο θά ἰσοδυναμοῦσε μέ τό νά κάνει ἕνας πιστός τοῦ Ἰσλάμ κάθε πρωΐ καί γιά ἀρκετή ὥρα μετάνοιες μπροστά σέ μιά μεγάλη εἰκόνα τῆς Παναγίας, λέγοντας τήν εὐχή «Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς» καί κάνοντας τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, καί νά ἰσχυρίζεται ταυτόχρονα ὅτι αὐτά τά κάνει γιά τήν πρωϊνή του γυμναστική, ὅτι κάνει τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ γιά νά γυμνάζονται τά δάκτυλά του καί ὅτι παρά ταῦτα παραμένει πιστός μουσουλμάνος! Ἄς δοῦμε, ὅμως, ἄν ἡ γιόγκα ἔχει ὄντως εὐεργετικά ἀποτελέσματα.

Πόσο ἀκίνδυνη εἶναι ἡ γιόγκα
Ὅπως ἤδη ἀναφέραμε, ὅσοι μεταφέρουν τή γιόγκα στή Δύση, τήν προβάλλουν ὡς μέθοδο εὐεργετική γιά τό σῶμα καί τό «πνεῦμα», ἰσχυριζόμενοι ὅτι τά θετικά της ἀποτελέσματα κατοχυρώνονται δῆθεν καί ἐπιστημονικῶς. Ὅμως, αὐτά ἀποτελοῦν γενικές καί ἀόριστες διακηρύξεις τῶν ὀπαδῶν της. Δέν ἀποδεικνύονται, δέν προκύπτουν ἀπό ἔγκυρες ἔρευνες καί στατιστικές καί σέ καμία σοβαρή πανεπιστημιακή σχολή δέν διδάσκεται ἐπιστημονικῶς ἡ γιόγκα, παρά τίς προσπάθειες νά διεισδύσει σέ ὅλους τούς χώρους. Τό ὅτι ἕνας γυμναστής, κατόχος πανεπιστημιακοῦ πτυχίου, ἤ ἕνας φυσιοθεραπευτής, τήν ἐντάσσει στό πρόγραμμά του δέν ἀποτελεῖ, προφανῶς, ἐπιστημονική κατοχύρωση τῆς γιόγκα, ὅπως τό ὅτι ἕνας γιατρός ἀσκεῖ παράλληλα τήν Ὁμοιοπαθητική δέν ἀποτελεῖ ἀπόδειξη ὅτι ἡ Ὁμοιοπαθητική εἶναι ἐπιστήμη.
Τό σημαντικότερο εἶναι, ὅτι οἱ ἰσχυρισμοί πώς ἡ γιόγκα εἶναι μιά καλή γυμναστική ἤ μιά ἀποτελεσματική μέθοδος «γιά ὑγεία καί ὁμορφιά», ἀπορρίπτονται ἀπό τούς ἴδιους τούς αὐθεντικούς δασκάλους της, τούς Ἰνδούς γκουρού. Ἔτσι, ὁ γκουρού Σατυανάντα ἀπευθύνει τήν ἑξῆς ἔκκληση: «Θερμά σᾶς παρακαλῶ ὅλους τούς ὁμιλητές καί ὅλους αὐτούς οἱ ὁποῖοι τήν ἐξασκοῦν νά μήν ὑποβιβάζουν τήν γιόγκα κάτω τοῦ ἀληθινοῦ σκοποῦ της. Ἐάν θέλεις νά κάνεις γιόγκα μόνον γιά τήν ὀμορφιά σου, ὑπάρχουν γι’ αὐτό τό σκοπό τά κέντρα ὀμορφιᾶς. Παρακαλῶ πήγαινε σ’ αὐτά καί μήν ἔρχεσαι στά κέντρα τῆς γιόγκα. Ἐάν θέλεις ἐπίσης νά φορμάρεις τό σῶμα σου, ὑπάρχουν τά κέντρα φυσιοθεραπευτικῆς ἀγωγῆς καθώς καί ἄλλα παρόμοια μέρη γιά νά πᾶς. Πήγαινε λοιπόν ἐκεῖ. Γιατί στά κέντρα τῆς γιόγκα θά πρέπει μόνον ὁ σκοπός τῆς ἀνάπτυξης τῆς συνειδητότητός σου νά σέ φέρνει» (Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, ὅ.π., σ. 169-170).
Ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος ἀναφέρει τό χαρακτηριστικό περιστατικό τοῦ F.W. Haack, ὁ ὁποῖος ἐπισκέφθηκε τόν ναό τῆς γιόγκα στό Γκόρακ Νάτ καί ρώτησε τόν ἐκεῖ «ἡγούμενο»: «Σουαμίζι τί λές γιά τήν ἄποψη πώς ἡ γιόγκα εἶναι εὐεργετική γιά τή σωματική ὑγεία;». Ὁ γκουρού γέλασε μέ τήν καρδιά του καί ἀπάντησε: «Νεαρέ φίλε, εἶναι χαρακτηριστικό γιά τούς ἀνθρώπους τῆς Δύσης νά ἀναζητοῦν παντοῦ κάποιο κέρδος». Τότε πῆρε σοβαρό ὕφος, ἔβαλε τό χέρι του στόν ὦμο τοῦ Haack καί πρόσθεσε: «Νεαρέ φίλε, ἡ γιόγκα εἶναι ἡ τέχνη τοῦ νά πεθάνει κανείς, ὄχι τοῦ νά ζήσει»! (ὅ.π., σ. 176).
Κάποιες μορφές γιόγκα ὁδηγοῦν σέ πολύ ἐπικίνδυνους χώρους γιά τή σωματική ὑγεία, ἀκόμη καί σέ ἀπειλή γιά τήν ἴδια τή ζωή. Ὁ γκουρού Σατυανάντα δέν φαίνεται νά συμμερίζεται καθόλου τήν ἄποψη ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι μιά ἀκίνδυνη μέθοδος, πού μόνο καλό μπορεῖ νά προσφέρει. «Μπορεῖ νά συμβεῖ ἕνα ἀτύχημα», ἐπισημαίνει. «Ἀλλά τά πάντα εἶναι ρίσκο. Ἡ ζωή εἶναι ἕνα μεγάλο ρίσκο, καί ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νά εἶναι ἕνας ριψικίνδυνος πολεμιστής». «Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά μπορεῖ νά τρελαθεῖς καί νά περάσεις τά ὑπόλοιπα χρόνια σου σέ ἕνα ψυχιατρεῖο. Δυστυχῶς αὐτό ἔχει συμβεῖ σέ μερικούς ἀνθρώπους πού ἀκολουθοῦν πρακτικές γιόγκα χωρίς καθοδήγηση». Πρός ἀποφυγήν τέτοιων κινδύνων συνιστᾶ ἀκραῖες ταντρικές τεχνικές, ὅπως τό νά πίνει κάποιος τά οὖρα του! (ὅ.π., σ. 173-174).
Ὁ ἔσχατος σκοπός τῆς γιόγκα συνιστᾶ ὁ ἴδιος σοβαρό κίνδυνο γιά κάθε σκεπτόμενο ἄνθρωπο. Ὄντως, στά τελικά στάδια ὁ γιόγκι «δέν ἀντιλαμβάνεται οὔτε χρῶμα, οὔτε ὀσμή, οὔτε ἦχο, οὔτε ἁφή, οὔτε τόν ἑαυτό του, οὔτε κανέναν ἄλλο». Προφανῶς, ἡ κατάσταση αὐτή ἰσοδυναμεῖ μέ τή μετατροπή τοῦ ἀνθρώπου σέ φυτό! Ὁ «Μραχμανίστα Γκουρού», κατά τόν Σατυανάντα, «εἶναι τό ἀποκορύφωμα ὅλων τῶν βαθμίδων τῆς πνευματικῆς ἐξέλιξης». «Δέν ἔχει ἐπίγνωση γιά ζητήματα πού ἀφοροῦν τό σῶμα ... ζεῖ σέ ἀπόλυτη σιωπή, ἐξωτερική καί ἐσωτερική. Συχνά δέν ἔχει ἐπίγνωση τῶν μαθητῶν πού τόν περιτριγυρίζουν. Κατά καιρούς μπορεῖ νά προφέρει λέξεις πού εἶναι ἀσυνάρτητες». Οἱ εὑρισκόμενοι σ’ αὐτό τό ἐπίπεδο «μπορεῖ νά χάσουν ἐντελῶς τήν ἐπίγνωση τοῦ σώματος καί νά πάψουν νά τρῶνε, παρ’ ὅλο πού τούς προσφέρουν τροφές. Μετά ἀπό αὐτό, δέν μποροῦν νά ζήσουν γιά περισσότερο ἀπό δέκα ἤ δώδεκα μέρες καί σύντομα ἐγκαταλείπουν αὐτή τή θνητή μορφή» (ὅ.π., σ. 175). Νά γιατί ἡ γιόγκα δέν προσφέρει ὑγεία καί εὐεξία, ἀλλά ὁδηγεῖ στήν ἐξουδετέρωση τοῦ σώματος, ὅπως καί ὁλόκληρης τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀνθρώπου! Νά γιατί «ἡ γιόγκα εἶναι ἡ τέχνη τοῦ νά πεθάνει κανείς, ὄχι τοῦ νά ζήσει»!

Ἡ γιόγκα στό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας
Ἡ Ἐκκλησία μας σέβεται ἀπόλυτα τό δικαίωμα κάθε ἀνθρώπου νά προσχωρήσει στόν Ἰνδουϊσμό καί σέ κάθε ἄλλη θρησκεία. Δέν ἀνέχεται, ὅμως, τό γεγονός νά ὁδηγεῖται κάποιος ἐκεῖ χωρίς νά τό θέλει, χωρίς νά τό ἔχει ἐπιλέξει καί χωρίς νά εἶχε τήν πρόθεση νά τό κάνει. Αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει μέ τή γιόγκα. Ἡ ἄσκησή της ὁδηγεῖ στή σταδιακή ἀπομάκρυνση ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί στή σταδιακή ἐξοικείωση μέ τίς ἀρχές τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ μέχρι τήν πλήρη ἔνταξη στίς τάξεις του. Πολλοί ἀκολούθησαν τή γιόγκα, ἐπειδή τούς προσφέρθηκε ὡς τέχνη ζωῆς. Κατέληξαν, ὅμως, νά γίνουν Ἰνδουϊστές καί νά ζοῦν σέ κοινόβια («ἀσράμ») γνωστῶν γκουρού στήν Ἰνδία ἤ σέ ἄλλα μέρη τοῦ κόσμου.
Εἰδικότερα, μέ τήν ἄσκηση τῆς γιόγκα ἐξασθενεῖ ἡ Ὀρθόδοξη ἀντίληψη ὅτι ὁ Θεός εἶναι Πρόσωπο (ἀκριβέστερα, ὅτι εἶναι τρία Πρόσωπα), μέ τό Ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά σχετίζεται καί νά διαλέγεται ὡς ἕτερος. Ἐξασθενεῖ ἡ αἴσθηση τῆς τεράστιας διαφορᾶς μεταξύ τοῦ ἀκτίστου Θεοῦ καί τοῦ κτιστοῦ κόσμου καί ἀνθρώπου, μπροστά στήν ὁλιστική καί πανθεΐζουσα ἀντίληψη τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν ὅτι «ὅλα εἶναι ἕνα», ὅλα ἔχουν θεϊκή οὐσία, ὅλα εἶναι ἐπί μέρους μορφές καί ἐκδηλώσεις μιᾶς ἀπρόσωπης θεότητας.
Τό ἴδιο τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό κέντρο τῆς πίστεώς μας, σταδιακά σχετικοποιεῖται. Ὁ Χριστός παύει πλέον νά θεωρεῖται ὡς μόνος Ἅγιος, μόνος Κύριος, μόνος Σωτήρ καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Τό πολύ θεωρεῖται ἕνας φωτισμένος δάσκαλος, ἕνας γκουρού, ὅπως πολλοί ἄλλοι, ἤ μιά κατάσταση στήν ὁποία ὁ καθένας μπορεῖ νά φθάσει ἤ ἀκόμη καί νά τήν ξεπεράσει!
Ἡ σωτηρία, τέλος, δέν προέρχεται ἀπό τόν Χριστό, οὔτε προσφέρεται ἔξωθεν, κατά τό θρησκευτικό ὑπόβαθρο τῆς γιόγκα, ἀλλά ἔρχεται ἀπό μᾶς τούς ἴδιους, πηγάζει ἀπό μέσα μας, ἀρκεῖ νά ἐφαρμόσουμε κάποιες τεχνικές. Αὐτές δέν ἔχουν σκοπό νά θεραπεύσουν τήν ἐνοικοῦσα στό σῶμα ἁμαρτία, ὅπως ἡ Ὀρθόδοξη ἄσκηση, ἀλλά νά ἐξουδετερώσουν τό ἴδιο τό σῶμα. Σωτηρία δέν εἶναι ἡ διάσωση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, ὅπως στούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, πού διατηροῦν ὅλα τά προσωπικά τους γνωρίσματα, ψυχικά καί σωματικά, ἀλλά ἡ ἐξαφάνιση καί ἡ διάλυσή του μέσα στήν ἀπρόσωπη θεότητα. Τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ἀντιστρέφεται πλήρως! Συμπερασματικά, γιά τόν Χριστιανό ἡ γιόγκα εἶναι ἡ μέθοδος γιά νά χάσει ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχει: τήν πίστη του στόν Χριστό. 



Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

ΜΕΤΑΛΛΑΞΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗΝ!

Αποκλειστικαί και έγκυραι πληροφορίαι του «Ορθοδόξου Τύπου» αναφέρουν ότι η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών ενέκρινε την πρόταση του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου διά αλλαγήν του εις Τμ. Κοιν. Θεολογίας και Θρησκειολογίας, χθες την 19ην Δεκεμβρίου.
Οι ιθύνοντες προφασίζονται ότι τοιουτοτρόπως αποφεύγουν την συγχώνευσι των Θεολογικών Τμημάτων, όμως αυτό διά να συμβή εξαρτάται από την πολιτικήν βουλήσι και όχι από το όνομα του Τμήματος, πέραν βεβαίως και του γεγονότος ότι μία τέτοια επέμβασις καταργεί την επιστημονικήν αυτοτέλειαν όλων των Τμημάτων.

Πανεπιστημιακός ανέφερε εις τον «Ο.Τ.» ότι υπάρχει συντονισμένη προσπάθεια αλλοιώσεως των Θεολογικών Σχολών και εκτοπισμού κάθε εναπομείναντος υγιούς στοιχείου. Από την μία πληθαίνουν οι υποστηρικταί των κακοδοξιών του Σεβ. Περγάμου και από την άλλην εδημιουργήθη κατεύθυνσις Ισλαμικών Σπουδών εις την Θεσσαλονίκην, ενώ τώρα δίδεται και θρησκειολογικός χαρακτήρ εις την Αθήναν. Αι Σχολαί αντί πλεόν να καταρτίζουν Ορθοδόξους θεολόγους θα παράγουν οικουμενιστάς αποφοίτους, ώστε αυτοί να διδάσκουν τα νέα συγκρητιστικά θρησκευτικά.

Από τον περίγυρον Ιεράρχου διέρρευσε ότι Μητροπολίται δεν αντιδρούν ούτε διά τα θρησκευτικά, ούτε διά τους αντι-Ευαγγελικούς νόμους, ούτε δι᾽ έτερόν τι επειδή φοβούνται τους Καθηγητάς των Θεολογικών, διότι άλλοτε ζητούν από αυτούς υποστήριξι, άλλοτε διευκολύνσεις και άλλοτε μεσολαβήσεις… Κάποτε όμως θα είναι αργά!

Τους υπενθυμίζουμε το περιστατικόν κατά το οποίον ο βασιλεύς της Γρανάδας Βοαδβίλ (1487-1492) όταν οι Ισπανοί επολιόρκουν την πόλι του, δεν προέβαλε καμία αντίστασι και τους παρέδωσε αμέσως τα κλειδιά της. Εξερχόμενος κατόπιν από την Γρανάδα με την συνοδείαν του, εγύρισε να δη και ήρχισε ευθύς να κλαίη απαρηγόρητος. Τότε η μήτηρ αυτού τού απηύθυνε τους ακολούθους λόγους: «Κλαιεις ως γυνή δι᾽ όσα δεν ηδυνήθης να υπερασπισθής ως άνδρας.»


Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ;

Όλοι μας ξέρουμε πως είναι ο σύμβολο της ειρήνης, αυτό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι είναι τι κρύβει από πίσω…  

Το σήμα «πράγματι ξεκίνησε ως ένα σύμβολο της σατανικής ευλογίας κατά τη διάρκεια τελετουργιών.»Το σήμα αυτό έχει χρησιμοποιηθεί από τον Γιάσερ Αραφάτ, Ρίτσαρντ Νίξον, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, «Ο Τσόρτσιλ είπε ότι το σημείο που αντιπροσωπεύει τη νίκη, αλλά να θυμάστε ότι Churchill άνηκε στην «ελίτ» και ήταν μασώνος. Αυτός πιθανότατα γνώριζε την κακή σημασία αυτού του συμβόλου, αλλά προσπάθησε να του αλλάξει το νόημα».

Το «σημάδι v» έχει μια συναρπαστική ιστορία. «V» είναι το σημάδι για τον ρωμαϊκό αριθμό πέντε και ο Adam Weishaupt (ιδρυτής των Ιλλουμινατι) που χρησιμοποιούνται για την Illuminati για να συμβολίσει την «πέντε νόμους».


Στην Kabala:

«Το νόημα για το Εβραϊκό γράμμα V (Van) είναι« καρφί ». Τώρα, «Το Καρφί» είναι ένα από τα κρυφούς τίτλους του Σατανά στην Αδελφότητα του Σατανισμού. Άλλωστε χαρακτηριστικό σήμα του είναι το πεντάκτινο αστέρι.

«Η προέλευση του συμβόλου στην ιστορία αποδεικνύει τον μυστικιστικό χαρακτήρα για το « Aum ». Αυτό είναι η ιερή λέξη με τους Ινδουιστές που παρέχει την ειρήνη στους πιστούς. Ο αποκρυφιστής Albert Pike επισημαίνει, επίσης, αυτό το σύμβολο ως μυστικιστικό στο βιβλίο του Μοral και Dogma.

Το σύμβολο της ειρήνης (που ονομάζεται επίσης «σπασμένο σταυρό», «πόδι της χήνας», «πόδι της μάγισσας», « Σταυρός του Νέρωνα », «και » σύμβολο της «αντι-Χριστού»’) είναι στην πραγματικότητα ένα σταυρός με σπασμένα τα χέρια. Δηλώνει, επίσης, την «χειρονομία απελπισίας,» και το «θάνατο του ανθρώπου.»



Με τα χέρια του σταυρού σε στάση προς τα πάνω , που είναι το Πυθαγόρεια έμβλημα της πορείας της ζωής, με τη μορφή ενός ανοδικού δρόμου με δυο κατευθύνσεις για να δηλώσει το Καλό και το Κακό. Αλλά με τα χέρια προς τα κάτω, προσδιορίζει το κακό και το θάνατο. Και τοποθετημένο μέσα σε έναν κύκλο συμβολίζει τον θάνατο όλων των ανθρώπων.









Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ομοιότητά του με τον τευτονικό ρούνο για το R, ένας ρούνος με παράξενες και μυστηριώδεις ιδιότητες. Μέχρι και σήμερα είναι γνωστό στην Γερμανία ως “todersrune” ή «ρούνος του Θανάτου» και χρησιμοποιήθηκε από τα SS στις ανακοινώσεις που αφορούσαν τις εκτελέσεις κατά διαταγή του ίδιου του Χίτλερ, επισημαίνοντας και δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον ειδωλολατρικό ναζιστικό μυστικισμό.

Ο Anton LaVey, ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Σατανά, χρησιμοποιεί το σύμβολο της ειρήνης, ως σκηνικό για βωμό του.
Ένας πρώην μάγος κάνει την εξής παρατήρηση για το σύμβολο της ειρήνης.

«Είναι ένα αρχαίο και ισχυρό σύμβολο του Αντιχρίστου. Χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους σατανιστές κατά την είσοδο ενός νέου μέλους στις τάξεις τους. Το μέλος οφείλει αφού σχεδιάσει τον μαγικό κύκλο να σηκώσει τον σταυρό, να τον αναποδογυρίσει, και να αποκυρήξει τον Χριστό, και στις τρείς διαστάσεις του χρόνου (παρελθόν, παρόν και μέλλον) και να σπάσει τα οριζόντια μέρη του. Αυτό είναι ένας σύντομος συμβολισμός της βλασφημίας κατά του αγίου Πνεύματος. Οι συμβολισμοί μην ξεχνάτε, είναι μια γλώσσα με εικόνες, και μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις.»


Ένα άλλο σήμα της ειρήνης που γίνεται με το χέρι είναι το Vulcan. Υποτίθεται ότι σημαίνει «Live Long and Prosper » και το έχουμε δει στο Star Trek.

Ο Vulcan από όπου πήρε το όνομα ο πλανήτης στην σειρά Star Trek ,ήταν μια θεότητα που συνδέθηκε με τη φωτιά, τους κεραυνούς, και το φως. Το φεστιβάλ προς τιμήν του ονομάστηκε η Vulcanalia στο οποίο προσφέρονταν ανθρώπινες θυσίες.
Αυτό που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι o Vulcan λατρεύτηκε απο τη Μασονία με το όνομα Tubal Cain. Σε βιβλίο με Τεκτονικα Quiz τίθεται το ερώτημα:.. «Ποιος ήταν ο Tubal Cain ;»Η απάντηση είναι:» Αυτός είναι ο Vulcan.
Eπίσης ο Tubal Cain είναι το όνομα του κωδικού πρόσβασης για το Master Mason (ή τρίτου) βαθμού.