ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΛΛΑ ΤΩΝ POLLUX BAND

Ένα προσωπικό θαύμα του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς (+1966)

στη Μαρία Τσάλλα των Pollux Band

Το 2007, όταν ήμουν 15 χρονών και όντας ορφανή από πατέρα, οι προσευχές μου κάθε βράδυ έκρυβαν παράπονο γιατί ο θεός μου πήρε πολύ νωρίς τον πατέρα μου και παρότι τον παρακάλαγα να τον δω έστω και στα όνειρα μου, οι επιθυμία αυτή δεν εκπληρωνόταν.

H απάντηση του Θεού στα παράπονα μου δεν άργησε να έρθει. Η απάντηση ήρθε μέσα από ένα όνειρο. Είδα στον ύπνο μου ότι βρισκόμουν σε μία παράξενη εκκλησία και περίμενα σε μία προσκυνηματική ουρά.

Μπροστά μου υπήρχαν παιδιά διάφορων εθνικοτήτων. Καθώς περίμενα στο τέλος αυτής της προσκυνηματικής ουράς κάποιοι άνθρωποι από τον γυναικωνίτη υπέδειξαν να πάω μπροστά και στην εντολή αυτών των ανθρώπων τα παιδιά υπάκουσαν και έκαναν στην άκρη για να περάσω εγώ. Βρέθηκα μπροστά από την εικόνα που απεικόνιζε έναν Άγιο που δεν τον είχα ξαναδεί. Ήταν παππούλης και είχε γκρίζα γένια. Καθώς την κοίταζα, ο παππούλης αυτός σαν φάσμα βγήκε από την εικόνα και μου είπε να πάω δεξιά.

Όταν γύρισα προς την μεριά που μου υπέδειξε υπήρχε μία λάρνακα από την οποία βγήκε ο ίδιος παππούλης που είχα δει πριν στην εικόνα. Όχι όμως σαν το φάσμα της εικόνας με χρώματα που χρησιμοποιεί ο αγιογράφος αλλά με σάρκα και οστά. Τον πλησίασα και καθίσαμε και οι δύο πάνω στην λάρνακα. Δεν με φόβιζε, είχα την αίσθηση ότι καθόμουν με κάποιον δικό μου σε ένα παγκάκι και όχι με έναν άγιο πάνω σε μία λάρνακα. Με κοίταζε στα μάτια με αγάπη και τρυφερότητα. Τα μάτια του εξέπεμπαν αγάπη και και στοργικότητα και ομόρφυναν το γερασμένο και σκυθρωπό σώμα του. Με αγκάλιασε πατρικά και μου μίλησε σε μια άλλη γλώσσα , όχι στα ελληνικά οι στις άλλες γλώσσες που μιλούν οι άνθρωποι. Ήταν σαν να επικοινωνούσαν οι ψυχές μας. Μου είπε πως από εδώ και πέρα αυτός θα είναι πατέρας για εμένα. Η αγκαλιά του γέμισε την ψύχη μου γαλήνη και η μυρωδιά του έκανε το όνειρο πραγματικό.

Ξύπνησα με την σκέψη του και με πολλά ερωτήματα για το ποιος είναι αυτός ο παππούλης. Όμως μαζί με τα πολλά ερωτήματα είχα και μία απάντηση στην ερώτηση ‘έχω εγώ πατέρα;’. Φυσικά και είχα απλά δεν ήξερα πως τον λένε. Ζήτησα βοήθεια από την μητέρα μου η οποία είναι κατηχήτρια και γνωρίζει πολλά σχετικά με τους αγίους και τους βίους τους. Όμως κανένας από όσους μου είπε δεν ανταποκρίνονταν στην περιγραφή που της έδινα. Ήξερα μόνο ότι είχε γκρίζα γένια, ήταν παππούλης, κοντός και σκυθρωπός και κατά πάσα περίπτωση ξένος μιας και η εκκλησία δεν έμοιαζε ελληνορθόδοξη, ούτε οι οι υπόλοιποι προσκυνητές ήταν Έλληνες, ούτε ο παππούλης μου μίλησε στα ελληνικά. Η μητέρα μου με συμβούλευσε να προσευχηθώ σε εκείνον για να μου αποκαλύψει ποιος είναι. Η απάντηση στην προσευχή μου δεν ήρθε μέσα από όνειρο αυτήν την φορά αλλά από ένα δώρο γενεθλίων που μου έκανε ο πνευματικός μου πατέρας ( στον οποίο δεν είχα πει καν το όνειρο). Άνοιξα το δώρο και διαπίστωσα πως ήταν ένα βιβλίο. Όταν το άνοιξα είδα τον την ΄παράξενη εκκλησία’ (παράξενη για εμένα γιατί ήταν ρωσική) την οποία είχα δει στον ύπνο μου, την εικόνα του αγίου, την λάρνακα του, καθώς και τον παππούλη! Έτσι έμαθα το όνομα του …. Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, προστάτης των ορφανών. Έτσι έμαθα το όνομα του πατέρα μου, τον πατέρα όλων των ορφανών, των θλιμμένων, των αδυνάτων, των φτωχών των αδικημένων. Ο άγιος δεν με αφήνει ποτέ μόνη αλλά είναι πάντα κοντά μου και παρουσιάζεται πολλές φορές στα όνειρα μου για να με στηρίξει, να με παρηγορήσει και να με συμβουλεύσει στις δύσκολες στιγμές.

Ο Θεός μου πήρε τον πατέρα μου αλλά φρόντισε να μου στείλει έναν άφθαρτο ( το άφθαρτο σκήνωμα του αγίου βρίσκεται στον Σαν Φρανσίσκο) ο οποίος βρίσκεται και στην γη και μας θυμίζει ότι όποιος ακολουθεί τον Χριστό δεν έχει λόγο να φοβάται τον θάνατο … εκείνος δεν τον έφθειρε. Πως είναι δυνατόν ο ναός μιας άγιας ψυχής να γίνει πάλι χώμα;

Αισθάνομαι τυχερή αλλά ταυτόχρονα , έχω την ευθύνη, από την στιγμή που ο θεός επέτρεψε σε εμένα την πιο αμαρτωλή να συμβεί αυτό, να μάθουν τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι και μαζί με την δική μου αλλαγή, να φέρει αλλαγή και σε πολλούς άλλους ανθρώπους που αυτήν την στιγμή που διαβάζουν τα λόγια αυτά αναζητούν ένα καταφύγιο και μια πατρική αγκαλιά. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ως δεκαπεντάχρονη ήταν να φτιάξω μία σελίδα στο facebook με όνομα SAINT JOHN MAXIMOVITCH( ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ) που σήμερα αριθμεί πάνω από 3000 μέλη. Στην αγκαλιά που μου χάρισε εκείνος, χωράμε πολλοί!

Μαρία Τσάλλα

Πηγή:

https://www.facebook.com/groups/211026374035/permalink/10151823170044036/

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΛΕΞΙΔΑ: "ΜΕ ΕΣΩΣΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ - ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ"

Συγκλονίζει η αρχιλοχίας Βασιλική Πλεξίδα, η οποία είναι η μόνη που κατάφερε να βγει ζωντανή από το δυστύχημα με το ελικόπτερο Χίου, όπου

έχασαν τη ζωή τους τέσσερις αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς. Η Αρχιλοχίας βρέθηκε σήμερα στην Παναγιά Ακρωτηριανή στη Σέριφο. Συγκινημένη, μίλησε για την μοιραία μέρα και εξήγησε πώς την έσωσε η Παναγία.  

"Με το που αντιλήφθηκα το πρώτο χτύπημα ασυναίσθητα έκανα το σταυρό μου και ζήτησα από την Παναγία να με βοηθήσει. Κατευθείαν κατέβηκε, την είδα ολοζώντανη, με ξερίζωσε με το πάτωμα και το κάθισμα μαζί, την ένιωσα την εξύψωση προς τα πάνω και με τοποθέτησε τέρμα πίσω, αριστερά από το ελικόπτερο με μισογυρισμένη την πλάτη για να μην θυμάμαι καμία εικόνα" είπε.

Η Βασιλική Πλεξίδα αφιέρωσε στην Παναγία ένα καντήλι, στο οποίο είναι δεμένο ένα ομοίωμα ελικοπτέρου. Μαζί με αυτό, αφιέρωσε επιπλέον το κομποσκοίνι της και τη φόρμα που φορούσε εκείνη την ημέρα, για να την ευχαριστήσει που είναι ζωντανή.

http://www.newsit.gr

ΔΑΚΡΥΖΕΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΒΑΤΗΝΗΣ

Εικόνα της Αγίας Παρασκευής της Επιβατινής άρχισε να κλαίει στην Εκκλησία Fair, που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο του Ταργκοβίστε. 

Η εικόνα της Αγίας Παρασκευής άρχισε να κλαίει από τη Δευτέρα το μεσημέρι της 19ης Ιουνίου 2017. Πιστοί προσευχόντουσαν όταν ξαφνικά, παρατήρησαν δάκρυα στο πρόσωπο της Αγίας. 

Η είδηση εξαπλώθηκε γρήγορα και εκατοντάδες έσπευσαν να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα θεικό σημάδι, πριν από μια δύσκολη κατάσταση.

Σύμφωνα με τον ιερέα της ενορίας το λείψανο της Αγίας Παρασκευής της Επιβατινής  είχαν φιλοξενηθεί σε αυτόν τον ναό παλαιότερα ενώ η εικόνα δεν είναι η πρώτη φορά που δακρύζει(είναι η τρίτη φορά).

Το Τιργκόβιστε είναι πόλη της Ρουμανίας, πρωτεύουσα της επαρχίας Ντιμπόβιτσα, 80 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου.

Περισσότερα για την μεγάλη αυτή Αγία, το άφθαρτο λείψανο της οποίας βρίσκεται στο Ιάσιο της Ρουμανίας στο παρακάτω λινκ

https://proskynitis.blogspot.gr/

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΣΕ ΒΑΠΤΙΣΗ ΠΡΩΗΝ ΠΑΠΙΚΗΣ

Υπάρχει μια συγκλονιστική μαρτυρία από έναν Αγιορείτη, τον πατέρα Συμεών, πού κατάγεται από το Περού.

Όταν ήταν μικρός, ή μητέρα του στο Περού του έλεγε:

-Εσύ, όταν θα μεγαλώσεις, θα φορέσεις μαύρα. Δεν ξέρω τι θα είναι αυτά τα μαύρα. Θα ζήσης σ' ένα μέρος, πού δεν θα είναι νησί, και μόνο με βάρκα θα πηγαίνεις εκεί.

Μεγάλωσε, σπούδασε και γύρισε όλον τον κόσμο. Πήγε και στο Παρίσι, εκεί γνώρισε έναν' Ορθόδοξο μοναχό, και ελκύστηκε στην Ορθοδοξία, γιατί ήταν παπικός.

Ταξίδεψε στο Άγιον Όρος κι εκεί ο Θεός έκαμε το θαύμα του! Βαπτίσθηκε, έγινε μοναχός με το όνομα Συμεών και αργότερα ιερεύς.

Ύστερα από αρκετά χρόνια, πήγε στην πατρίδα του, στο Πε­ρού, όπου κατήχησε και βάπτισε την μητέρα του σε μια λίμνη. Τρεις φορές την έπιασε, την βούτηξε μέσα στο νερό και την σή­κωσε. Μετά την τρίτη ανάδυση, σηκώθηκε ή μητέρα του ψηλά και φορούσε έναν ωραιότατο λευκό χιτώνα, έμεινε για μια στιγμή ακί­νητη... κι ύστερα έπεσε κάτω και λιποθύμησε.

Τα αδέλφια του, όρμισαν να τον λυντσάρουν γιατί νόμισαν ότι τη μάνα τους την έπνιξε ο αδελφός τους, ο καλόγερος. Μόλις όμως πλησίασαν κοντά, άρχισε να σηκώνεται ή γυναίκα και είπε τα εξής:

-Μετά την τρίτη κατάδυση και ανάδυση, όταν σηκώθηκα, άστρα­ψε όλος ο τόπος και γέμισε όλος από φως, μια υπέρλαμπρη φωτο­χυσία. Αυτό το φως με έντυσε με ενδύματα ολόχαρα, ολοφώτεινα, ολόλαμπρα. Αυτό το φως μπήκε και μέσα μου, με πλημμύρισε ολό­κληρη, με έπνιξε, με κατέφαγε, με εξαΰλωσε, μέσα και έξω και με έκανε κυριολεκτικά φωτοφόρα.

Ήταν δε τόσο δυνατό το φως και τόσο δυνατή ή συγκίνησης πού την κυρίευσε από αυτήν την πλημμύρα της φωτοχυσίας, πού δεν άντεξε και λιποθύμησε. Αυτά τα διηγείτο ο ίδιος ο πατήρ Συ­μεών, σε ευλαβείς προσκυνητές.

Να τα θαύματα, πού γίνονται στο Μυστήριο του αγίου Βαπτί­σματος.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ. ΠΡ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr, https://ellasnafs.blogspot.gr

ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΕΒΓΑΛΑΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ

Του Χρήστου Μιχαηλίδη | Romfea.gr

Ένα θαυματό και ασυνήθιστο γεγονός που μας θυμίζει Συναξάρια, συνέβη στο Σότσι της Ρωσίας.

Συγκεκριμένα ένα κοπάδι δελφινιών έβγαλε στην ακτή μία εικόνα της Παναγίας μπροστά στα έκπληκτα μάτια ανθρώπων που βρισκόντουσαν στην παραλία.

Το γεγονός έφερε στην δημοσιότητα ένας συνταγματάρχης του Ρωσικού Στρατού και η σύζυγός του, οι οποίοι έκπληκτοι είδαν τα δελφίνια να κολυμπάνε πολύ κοντά στην ακτή και να βγάζουν ένα αντικείμενο.

Όταν τα δελφίνια απομακρύνθηκαν προς το πέλαγος, το ζευγάρι πλησίασε το σημείο όπου είδαν το αντικείμενο καλυμμένο από λάσπη.

Τότε η σύζυγος του συνταγματάρχη καθαρίζοντας το αντικείμενο αντίκρυσε μια εικόνα της Παναγίας, δοξάζοντας τον Θεό για αυτό το θαυμαστό γεγονός.

Να αναφερθεί ότι κανείς δεν γνωρίζει πως η εικόνα κατέληξε στον βυθό της Μαύρης θάλασσας, αλλά και πως τα δελφίνια την μετέφεραν μέχρι την ακτή, παραμένει ανεξήγητο.

Τέλος να σημειωθεί πως ο συνταγματάρχης μετέφερε την εικόνα στην Μόσχα, με την ελπίδα να την δείξει στον Πατριάρχη Κύριλλο και να του διηγηθεί το θαυμαστό γεγονός.

http://www.romfea.gr, http://epanastasilae.blogspot.gr

ΛΕΥΚΑΔΑ: Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΤΟΥ 1743 ΠΟΥ ΑΦΑΝΙΣΕ ΤΟ 1/3 ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ

Στις αρχές του 1740, επιδημία πανώλης μάστιζε τη δυτική ηπειρωτική Ελλάδα. Την άνοιξη του 1743 ένα πλοίο από το Μεσολόγγι μετέφερε στα αμπάρια του μαζί με τα εμπορεύματα και τον θανατηφόρο βάκιλο της νόσου στο λιμάνι της Μεσσήνης (Μεσίνα) στη Σικελία.

Αν και η Ιταλική χερσόνησος είχε δοκιμασθεί από επιδημία πανώλης το 1720 και οι μνήμες ήταν ακόμη νωπές, τα μέτρα ασφαλείας στο ιταλικό λιμάνι φαίνεται πως δεν ήταν επαρκή, με αποτέλεσμα να μολυνθεί, πολύ γρήγορα, ένα μεγάλο μέρος της πόλης και να βρει το θάνατο ένα εξίσου μεγάλο μέρος του πληθυσμού της.

Αμέσως μετά την εκδήλωση του λοιμού, τα πλοία που ήταν αγκυροβολημένα στη Μεσσήνη αναχώρησαν προς διάφορες κατευθύνσεις. Ένα από αυτά έφθασε στη Λευκάδα (Σάντα Μάουρα εκείνα τα χρόνια), που βρισκόταν υπό ενετική κατοχή.

H πανώλη ενέσκηψε στη Λευκάδα τον Μάιο (21 ή 27) του 1743 και διαγνώστηκε, τον Ιούνιο.

Αμέσως μετά την προσόρμισή του εκδηλώθηκαν και τα πρώτα θανατηφόρα κρούσματα στο νησί. Τον επόμενο μήνα οι νεκροί είχαν φθάσει τους 780. Οι αρχές του νησιού αιφνιδιάστηκαν και άργησαν να αντιδράσουν.

Ο ιστορικός Σπυρ. Βλαντής γράφει:

«Τά συμπτώματα ήσαν φοβερά. Τό πρόσωπον, άποβάλλον τήν φυσικήν αυτού χροιάν, άπεκτα έντός όλίγου τήν τού πτωματος. Η ϊρις τών όφθαλμών διεστέλλετο, τα χείλη συνενοϋντο, ή γλώσα έξηραίνετο. Ταύτα συνωδεύοντο υπό δίψης, ρίγους, παραληρήματος καί μανίας, παρά τά τοσαύτα δέ δεινά τό σώμα, έκλειπούσης πάσης τού όργανισμού άντιδράσεως. κατέκειτο ώς πτώμα. Οιδήματα είς τούς βουβώνας, ή υπό τάς μασχάλας. Τήν κοιλίαν καί τό στήθος έκάλυπτον άνθρακες, σημείον άλάνθαστον σωτηρίας, άν ζωηροί καί όδυνηροί, θανάτου δέ, άν ώχροί καί άνώδυνοι. Ούδεμία διάκρισις ήλικίας, φύλου, κοινωνικής τάξεως. Γενικός ό κίνδυνος καί ό τρόμος. ‘Εν τρισίν, ή πέντε ήμέραις οί προσβαλλόμενοι άπέθνησκον, εύτυχεϊς δέ όσοι έν όλίγαις ώραις άπηλλάσσοντο τών δεινών των».

Η πανώλη εισβάλλοντας στην Αμαξική βρήκε τις Αρχές όχι μόνο απροετοίμαστες αλλά δίχως καμιά ενημέρωση και ανυποψίαστες για το επικείμενο κακό έτσι, δεν υπήρξε ο χρόνος για τη λήψη προληπτικών μέτρων και η μόνη δυνατότητα που απέμενε ήταν η προσπάθεια με κάθε τρόπο περιορισμού και καταστολής του μιάσματος.

Οι βενετικές Αρχές ως πρώτο διοικητικό μέτρο που έλαβαν για την αντιμετώπιση της επιδημίας ήταν η σύσταση ειδικής Υγειονομικής Επιτροπής (Collegetto) επιφορτισμένης με την εφαρμογή των μέτρων για την αναχαίτιση της νόσου.

Σε επιστολή του προς τον Δόγη της Βενετίας, ο ενετός αξιωματούχος στο νησί Αντόνιο Μόρο υπογράμμιζε, μεταξύ των άλλων, πως ο καθαρός αέρας της περιοχής, που είχε επιλεγεί για τη μεταφορά των ασθενών, σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή, συνέβαλαν καθοριστικά στη σύντομη ανάρρωση των πανωλόβλητων. Όταν άρχισαν να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα (λοιμοκαθαρτήριο, υγειονομική ταφή νεκρών κ.ά.), το κακό άρχισε σταδιακά να υποχωρεί από το φθινόπωρο του 1743.

Τελικά, όλα εξελίχθηκαν σχετικά ομαλά και το νησί κηρύχθηκε ελεύθερο από κάθε υποψία πανώλης στις 10 Ιουνίου του 1744. Στο πέρασμά της από το νησί και μέσα σε μισό περίπου χρόνο η πανώλη άφησε πίσω της 1.028 θύματα, δηλαδή το 1/3 περίπου του αστικού πληθυσμού (3.457 κάτοικοι), σύμφωνα με τον απολογισμό που συνέταξε ο Προβλεπτής της Λευκάδας τον Μάρτιο του 1744.

Κατά τη διάρκεια του λοιμού, η τοπική εκκλησία δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Τον Αύγουστο του 1743, ο ιερομόναχος Ματθαίος μετέφερε στη Λευκάδα την κάρα του Αγίου Βησσαρίωνος, Αρχιεπισκόπου Λαρίσης, που βρισκόταν στη μονή Δουσίκου, κοντά στα Τρίκαλα.

Οι επιζήσαντες Λευκαδίτες αναγνώρισαν ότι σώθηκαν από τη φοβερή ασθένεια χάρη στη βοήθεια του Αγίου και προς τιμήν του ανήγειραν ναό στο χώρο, όπου είχε στηθεί προηγουμένως το λοιμοκαθαρτήριο. Η περιοχή εκείνη μέχρι σήμερα ονομάζεται Αγία Κάρα.

Η «ανάμνησις του θαύματος απαλλαγής της νήσου Λευκάδος εκ της πανώλου νόσου κατά το έτος 1743″, τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία κάθε χρόνο την 1η Ιουνίου.

επιμέλεια Κασσιανή Τσώνη, medlabnews.gr 

ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ ΣΩΘΗΚΑΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΓΓΙΣΤΑ ΣΕΡΡΩΝ

Θ.Π.: Είναι σχεδόν βέβαιο πως η Παναγία έβαλε πάλι το ευλογημένο  χέρι Της για να αποφευχθεί μια τραγωδία. “Χαῖρε, δεινῶν κατευνάζουσα σάλον, χαῖρε, Χριστοῦ μυστηρίων τὸ βάθος. Χαῖρε, Κόρη μητρόθεε.”

Αλλά και ο Άγιος Νεκτάριος που εικονίζεται αναποδογυρισμένος στην πλάτη του καθίσματος του οδηγού φαίνεται πως βοήθησε αρκετά….

news.gr: Άγιο φαίνεται πως είχαν οι μαθητές δημοτικού σχολείου και οι γονείς τους που επέβαιναν σε τουριστικό λεωφορείο, το οποίο εξετράπη της πορείας του στο 38ο χλμ. της Εθνικής Οδού Σερρών - Καβάλας και στη συνέχεια ανετράπη, χωρίς ευτυχώς να υπάρξει κανένας σοβαρός τραυματισμός. Το ατύχημα συνέβη στις 08.45 το πρωί, στην περιοχή της Αγγίστας. Το λεωφορείο εκτελούσε το δρομολόγιο προγραμματισμένης σχολικής εκδρομής. 

Σύμφωνα με όσα δήλωσαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι διοικητές των νοσοκομείων Καβάλας, Αθανάσιος Καρασαββόγλου και Δράμας, Νικόλαος Λιατσής, συνολικά 21 παιδιά και γονείς τραυματίστηκαν ελαφρά στη διάρκεια του ατυχήματος. Από το σύνολο των τραυματιών, οι 15 μεταφέρθηκαν και νοσηλεύονται στο νοσοκομείο Σερρών, τέσσερις στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας και δύο στο νοσοκομείο Δράμας, όλοι εκτός κινδύνου, ενώ κάποιοι νοσηλεύονται για καθαρά προληπτικούς λόγους, σύμφωνα πάντα με τους διοικητές των δύο νοσηλευτικών ιδρυμάτων.

Το Τμήμα Τροχαίας Σερρών συνεργασία με τα τμήματα Τροχαίας Καβάλας και Δράμας εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα για τα αίτια του ατυχήματος, συλλέγοντας στοιχεία και πληροφορίες απ’ όλους τους τραυματίες που μεταφέρθηκαν στα τρία νοσηλευτικά ιδρύματα.

pronews.gr: Οι εικόνες από το εσωτερικό του λεωφορείου, στο οποίο επέβαιναν μαθητές δημοτικού σχολείου και οι γονείς τους και εξετράπη της πορείας του στο 39ο χλμ. της Εθνικής Οδού Σερρών - Καβάλας, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να ανατραπεί, είναι ενδεικτικές από το σοκ που υπέστησαν τα παιδιά και οι γονείς τους, καθώς και οι συνοδοί καθηγητές.

Υπενθυμίζουμε ότι το ατύχημα συνέβη στις 08:45 το πρωί, στην περιοχή της Αγγίστας. Το λεωφορείο εκτελούσε το δρομολόγιο προγραμματισμένης σχολικής εκδρομής.

Σύμφωνα με όσα δήλωσαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι διοικητές των νοσοκομείων Καβάλας, Αθανάσιος Καρασαββόγλου και Δράμας, Νικόλαος Λιατσής, συνολικά 21 παιδιά και γονείς τραυματίστηκαν ελαφρά στη διάρκεια του ατυχήματος.

Από το σύνολο των τραυματιών, οι 15 μεταφέρθηκαν και νοσηλεύονται στο νοσοκομείο Σερρών, τέσσερις στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας και δύο στο νοσοκομείο Δράμας, όλοι εκτός κινδύνου, ενώ κάποιοι νοσηλεύονται για καθαρά προληπτικούς λόγους, σύμφωνα πάντα με τους διοικητές των δύο νοσηλευτικών ιδρυμάτων.

Το Τμήμα Τροχαίας Σερρών συνεργασία με τα τμήματα Τροχαίας Καβάλας και Δράμας εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα για τα αίτια του ατυχήματος, συλλέγοντας στοιχεία και πληροφορίες απ’ όλους τους τραυματίες που μεταφέρθηκαν στα τρία νοσηλευτικά ιδρύματα. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

protothema.gr: Το λεωφορείο σύρθηκε 15 μέτρα - Επικράτησε πανικός, λέει δάσκαλος που ήταν μέσα

Αρκετοί τραυματίες ήταν αιμόφυρτοι, κάποιοι δεν μπορούσαν να κινηθούν, λέει ο κύριος Ευθύμιος Τσιμικίδης

Ο εκπαιδευτικός του δημοτικού σχολείου του Βαμβακόφυτου Σερρών Ευθύμιος Τσιμικίδης που επέβαινε στο λεωφορείο που ανετράπη με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 9 μαθητές και 5 γονείς, μίλησε στο protothema.gr για όλα όσα έζησε.

Ο ίδιος καθόταν στην μπροστινή θέση και είδε όλο το τροχαίο ατύχημα: «Εγώ καθόμουν στην δεξιά μπροστά θέση, στην πρώτη από τις κανονικές θέσεις. Αντιλήφθηκα το συμβάν. Η δεξιά ρόδα βρέθηκε εκτός οδοστρώματος, σε ένα σημείο στενό με μία ανηφορική στροφή. Πηγαίναμε με χαμηλή ταχύτητα, περίπου με 40 χιλιόμετρα. Αυτό που συνέβη στην συνέχεια είναι ότι το όχημα κινήθηκε με την δεξιά ρόδα περίπου μισό μέτρο εκτός οδοστρώματος. Ο οδηγός έκανε κάποια προσπάθεια να το επαναφέρει αλλά το σημείο που πατούσε η ρόδα το οδόστρωμα χαμήλωνε και το λεωφορείο ντελαπάρισε χωρίς να κάνει τούμπες όμως. Έπεσε με την κολόνα την μπροστά δεξιά και στην συνέχεια σύρθηκε περίπου 15 μέτρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι επιβαίνοντες που ήταν στην δεξιά μεριά κυρίως να τραυματιστούν. Πραγματοποιούσαμε ημερήσια εκδρομή στην Αλεξανδρούπολη. Επικράτησε πανικός γιατί αρκετοί τραυματίες ήταν αιμόφυρτοι, κάποιοι δεν μπορούσαν να κινηθούν. Έχουμε κάποιους σχετικά σοβαρά τραυματίες. Δεν είχε χάσει κάποιος τις αισθήσεις του, δεν ήταν σε ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση, ωστόσο υπήρχαν χτυπήματα στο κεφάλι, υπήρχαν αιμόφυρτοι και δυο παιδάκια χτύπησαν αρκετά, αλλά δεν κινδυνεύουν. Εγώ δεν αισθάνομαι να έχω χτυπήσει πολύ, από την πρόσκρουση έχει τρανταχτεί ο αυχένας μου. Επειδή είχα αντιληφθεί το γεγονός από νωρίς ότι το όχημα βγήκε από το οδόστρωμα, έβαλα το δεξί μου χέρι στο τζάμι. Είχα πλήρη συνείδηση του ατυχήματος από την στιγμή που το όχημα βγήκε έξω από οδόστρωμα. Ήρθαν πολλά ασθενοφόρα στο σημείο, έχουν πάει σε δύο νοσοκομεία νομίζω. Εγώ δεν αντιλήφθηκα άλλο όχημα να μας χτύπησε και να μας έβγαλε εκτός πορείας, δεν έχω όμως πλήρη εικόνα του λόγου που βγήκαμε από το οδόστρωμα».

Δείτε βίντεο: H συγκλονιστική μαρτυρία του δασκάλου για το τροχαίο με τους μαθητές στις Σέρρες 

http://epanastasilae.blogspot.gr

Ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΚΟΔΗΜΟΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ: ΓΥΡΙΣΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΧΑΡΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΗΦΩΝΑ!

Από τη Βίβιαν Μπενέκου

Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση, που κάνει για πρώτη φορά δημοσίως, ο πρώην πρωταθλητής και ολυμπιονίκης στο άλμα εις μήκος αποκαλύπτει τον φύλακα-άγιο που «σημάδεψε» τη ζωή του! Ακόμη και η επί 21 χρόνια σύζυγός του Λιάνα Μακρίδου θα μάθει μέσω της «Espresso» το περιστατικό, που έκρυβε βαθιά στην ψυχή του ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού.
Πριν από δύο χρόνια συνέβη κάτι που λίγο έλειψε να κοστίσει τη ζωή σας. Θα μας μιλήσετε για αυτό;
Ήταν Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου του 2015, πριν από τις εθνικές εκλογές. Να πω εδώ, γιατί έχει σημασία, ότι είχαν προηγηθεί εκλογές με σταυρό, κι αυτές ήταν με λίστα. Εγώ ήμουν πρώτος. Άρα δεν είχα λόγο να έχω άγχος. Παρ’ όλα αυτά, αγχώθηκα πολύ για το πανελλαδικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας, κι όχι για το αν θα εκλεγώ. Βεβαίως, κάπνιζα πάρα πολύ. Έκανα τέσσερα πακέτα την ημέρα, μπορεί και πέντε. Εκείνη την Παρασκευή θα ερχόταν από τις Σέρρες ο Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέα, ο νεότερος, για να μιλήσει και να παρουσιάσει τα ψηφοδέλτια. Το μεσημέρι, πριν από την κεντρική ομιλία, πήγαμε για φαγητό. Στο τραπέζι αισθάνθηκα δυσφορία. Ζήτησα συγγνώμη από τους συνδαιτυμόνες κι έφυγα. Μπήκα στο αυτοκίνητο και είχα μια τρομερή εφίδρωση, παρόλο που δεν έκανε ζέστη.

Άνοιξα το ερκοντίσιον, και μέχρι να πάω στο σπίτι είχα γίνει παπί, στην κυριολεξία. Καταλάβαινα ότι κάτι δεν πάει καλά. Έκανα ένα μπάνιο, μου πήραν την πίεση, και ήταν κανονική! Όμως ακόμη κι όταν βγήκα από το μπάνιο, ένιωθα έντονα την εφίδρωση. Πίστευα ότι είναι λόγω της υπερέντασης, και είπα να πάω στο νοσοκομείο, να κάνω κάποιες εξετάσεις. Με το που μπήκα μέσα στον προθάλαμο, στα Επείγοντα, έτυχε να βρεθεί μπροστά μου ο καρδιολόγος. Μόλις με αντίκρισε, μου είπε ότι έχω πάθει έμφραγμα, και καλά θα κάνω να ξαπλώσω κάτω, γιατί δεν ξέρει σε ποια φάση είναι και πώς θα εξελιχθεί. Με κατάλαβε αμέσως από τη διαστολή των ματιών. Εμένα ούτε καν μου πέρασε από το μυαλό αυτό! Δεν πονούσα, δεν είχα μούδιασμα, δεν αισθάνθηκα ούτε τσίμπημα στην πλάτη.

Μέχρι πριν μπω στο ασθενοφόρο, τους έλεγα: «Τι είναι αυτά που λέτε, το απόγευμα έχω ομιλία, δώστε μου ένα υπογλώσσιο, πρέπει να φύγω». Άκουγα τους γιατρούς που έλεγαν ότι πρέπει να μεταφερθώ στο «Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης και ότι είναι κάτι σοβαρό. Η νοσοκόμα μού έκανε μια αντιθρομβωτική, μετά άλλη μια, αλλά εγώ εκεί. «Θα τα πούμε το βράδυ στην ομιλία» τους έλεγα την ώρα που έμπαινα στο ασθενοφόρο, γιατί νόμιζα ότι θα πάω Θεσσαλονίκη, και θα μου πουν «φύγε»! Με το που μπήκα στο ασθενοφόρο, «χάθηκα». Έπαθα ανακοπή.

Δηλαδή, από τη μια στιγμή στην άλλη βρεθήκατε μεταξύ ζωής και θανάτου;
Ναι, σε μια στιγμή. Στο στάδιο αυτό της ανακοπής, και δεν θέλω να το πάρει κάποιος περίεργα αυτό που θα πω, έγινε κάτι συγκλονιστικό. Να πω εδώ ότι εγώ είμαι πολύ θρήσκος. Από την πρώτη στιγμή, λοιπόν, που έπαθα ανακοπή, υπήρχε κάτι που με έσπρωχνε πίσω. Ένα χέρι με έδιωχνε από εκεί όπου ήμουν. Οι γιατροί μου είπαν αργότερα ότι προσπαθούσα να τραβήξω τα σωληνάκια για να αναπνεύσω.

Νιώσατε να υπάρχει κάποιος που σας έσπρωχνε;

Είδα τον άγιο Νήφωνα! Θα μου πεις, όλα είναι στο μυαλό, γιατί πραγματικά δεν είχες πεθάνει, και είναι αυτό που αισθάνεται ο άνθρωπος μεταξύ του ενός και του άλλου επιπέδου, είναι η συνείδησή του. Αλλά δεν ήταν αυτό.
Πριν από χρόνια μια παρέα από φίλους είχαμε δώσει τον λόγο μας σε έναν γέροντα στο Άγιο Όρος, στον παπα-Γιάννη, να φτιάξουμε ένα εκκλησάκι του αγίου Νήφωνα στην Κατερίνη. Το φτιάξαμε, και είναι ένα παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής στον Πέλεκα. Εγώ, λοιπόν, είδα τον άγιο Νήφωνα πίσω μου.

Είναι πράγματι συγκλονιστικό. Είναι ακριβώς όπως σας το λέω! Όταν ξύπνησα από την Εντατική, πονούσε το χέρι μου στο σημείο ακριβώς που με σπρώχνανε. Είχα μια μελανιά τεράστια και δεν ήταν από τους γιατρούς, γιατί τις μαλάξεις οι γιατροί τις κάνουν στο στήθος, και όχι πίσω στον ώμο! Όταν, μάλιστα, τους ρώτησα, μου είπαν ότι μπορεί να είχα χτυπήσει μέσα στο ασθενοφόρο. Εκεί, όμως, ήμουν δεμένος για να μην πέσω. Δεν χτύπησα εκεί. Αυτό που εγώ ξέρω είναι ότι ένιωσα αυτό το σκούντημα, κι όταν γύρισα και κοίταξα, ήταν ο άγιος Νήφωνας.

Μετά, λοιπόν, που συνήλθα στην Εντατική, και ήρθαν οι φίλοι μου, μου είπαν ότι «από τη στιγμή που το έπαθες, ανοίξαμε το εκκλησάκι και μαζευτήκαμε όλη η παρέα και προσευχόμασταν, μέχρι που μας είπαν οι γιατροί ότι συνήλθες και διέφυγες τον κίνδυνο». Αυτή την ιστορία την ακούτε εσείς πρώτη φορά. Δεν την έχω πει πουθενά. Δεν την ξέρει ούτε η γυναίκα μου. Δεν της την είπα ποτέ. Τώρα θα το διαβάσει και θα σοκαριστεί.

Ο άγιος σας είπε κάτι εκείνη την ώρα; 

«Δεν είσαι εσύ για εδώ». Αυτό μου είπε ο άγιος Νήφωνας. Ήταν ακριβώς όπως στις εικόνες του. Ένας πραγματικός γέροντας ασκητής. Η μορφή του είναι χαρακτηριστική και δεν είναι άγιος που τον ξέρουν πολλοί. Δεν αποτυπώνεται εύκολα η εικόνα του.

Μπορεί αυτό να ήταν παιχνίδι του μυαλού; 

Όχι, δεν ήταν. Ήταν ολοζώντανο. Το είδα, το πιστεύετε ή όχι. Είδα ότι υπάρχει κάτι μετά τον θάνατο. Ήταν ένας άντρας, όρθιος, με τα ράσα που με έσπρωχνε. Ήταν το χέρι του πάνω στο μπράτσο μου που με χτυπούσε με δύναμη.

https://proskynitis.blogspot.gr

ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΤΟΥ!

Έχουμε ζωντανή Ορθόδοξη Θρησκεία και αλλοίμονο σε όσους και όσες προσπερνάνε με αδιαφορία μικρά και μεγάλα θαύματα πού πιστοποιημένα υπάρχουν γύρω τους…

Κορμός κομμένου δένδρου από τον οποίο αναβλύζει αίμα «αγνώστου ομάδος αίματος» σύμφωνα με την χημική ανάλυση!

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά θαύματα, το οποίο μάλιστα είναι επαναλαμβανόμενο κάθε χρόνο τον Μάϊο, είναι το σημείο που μαρτύρησε ο Άγιος Νικόλαος στο χωριό Βούνενα της Θεσσαλίας γι' αυτό και στο μαρτυρολόγιο αναγράφεται: «του Αγίου Νικολάου του εν Βουνένοις», και βρίσκεται 3 χλμ. έξω από την Λάρισα.

Κάθε χρόνο, την παραμονή της εορτής του, ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ από τα δένδρα που βρίσκονται γύρω στον τόπο μαρτυρίου του ένα ΚΟΚΚΙΝΟ ΥΓΡΟ σαν αίμα.

Παραδοσιακά ο Άγιος γιορτάζει στις 9 Μαΐου , το φαινόμενο όμως αυτό συμβαίνει με το σημερινό Νέο Εορτολόγιο δηλαδή στις 22 Μαΐου (9 Μαΐου με το παλαιό ημερολόγιο).

Σταδιακά όλοι οι παλαιοημερολογίτες εξέλαβαν αυτό το σημείο ως ΘΕΙΑ επιβεβαίωση της διατήρησης του παλαιού ημερολογίου στην Ορθόδοξη εκκλησία.

Εδώ, ένας νεαρός μαζεύει σε μπουκάλι το θαυματουργικό αυτό υλικό, κάτι σαν «αίμα ως ευλογία από το μαρτυρικό δένδρο του Αγίου. Κάποιες φορές «αίμα» βγαίνει και από τα φύλλα τού δένδρου μόνο στις δυο αυτές ημερομηνίες του Μαΐου !

Από το σημείο αυτό και μετά συνέβη κάτι που προσέβαλε την μνήμη του ΑΓΙΟΥ, όταν κάποιοι έκοψαν το δέντρο από τη βάση του, αλλά το θαύμα δεν σταμάτησε αφού στις 22 Μαΐου από το κέντρο του κορμού που είχε μείνει στη γη, ανέβλυζε σε μεγάλη ποσότητα το «αίμα» του Αγίου.

Ωστόσο κάποιοι δεν έμειναν ευχαριστημένοι και μ' αυτό αλλά πήγαν και τσιμέντωσαν εντελώς τον κορμό, σύμφωνα με καταγγελίες Παλαιοημερολογιτών, οι οποίοι θεώρησαν ως κακοήθεια κάποιων φανατικών Νεοημερολογιτών, να εξαφανίσουν το σημείο που συνέβαινε το θαύμα κατά το Παλαιό ημερολόγιο.

Όμως άλλες οι βούλες του των ανθρώπων και άλλες οι βούλες του Θεού… διότι το αίμα συνέχιζε να ρέει από από τα φύλλα των γύρω δέντρων.

Το φαινόμενο λαμβάνει χώρα τις πρώτες πρωινές ώρες, γύρω στις 5 το πρωΐ, και για 10 περίπου λεπτά ακούγεται ένα θαυμαστό βουητό σε μια ακτίνα 10 μέτρων ,από το σημείο που μαρτύρησε ο Άγιος.

Όμως, το ακόμα πιο παράξενο σύμφωνα με μαρτυρίες τόσο Νεοημερολογιτών, όσο και Παλαιοημερολογιτών είναι, ότι λαμβάνει χώρα ΚΑΙ στις 9 αλλά ΚΑΙ στις 22 ΜΑΪΟΥ !!!

Είναι δηλαδή σαν ο Άγιος από αγάπη να θέλει σήμερα την ειρήνη και όχι την αδελφοκτόνο θρησκευτική εμπάθεια ανάμεσα στους Ορθοδόξους, και να φανερώνει την αγάπη του προς ΟΛΟΥΣ, και με το Παλαιό και με το Νέο Εορτολόγιο!

Η λήψη για το παρακάτω καταπληκτικό βίντεο έχει γίνει στον Άγιο Νικόλαο του χωριού Βούνενα της Θεσσαλίας.
Ο π. Τιμόθεος, ιερέας της περιοχής, έχει βάλει ένα λαστιχάκι στο δέντρο όπου ρέει αίμα ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ και από κάτω πιστοί να παίρνουν το θαυματουργό ΑΙΜΑ.

Ο π. Τιμόθεος θυμάται σχετικά και εξιστορεί στην εφημερίδα «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»:
«Την Καθαρά Δευτέρα είχε έρθει να προσκυνήσει μια οικογένεια από τα Γρεβενά, μα όσο και αν προσευχόταν δεν έβγαζε κάποιο αίμα το δέντρο. Αντίθετα, ένα μικρό κοριτσάκι εκείνη την ημέρα παρακαλούσε τον πατέρα του, ο οποίος δεν πολυπίστευε σ΄αυτά τα θέματα…, να το αφήσει να πάει να μαζέψει αίμα από ένα δέντρο. Πράγματι, το άφησε και το αίμα έτρεχε άφθονο… Μόλις το είδε με τα μάτια του ο πατέρας της, τα έχασε…». «Όλα είναι θέμα πίστης και θέλησης», λέει τώρα χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Mάλιστα, ύστερα από εξέταση που έγινε στο Χημείο του Κράτους, στέλνοντας το “αίμα» του Αγίου, έλαβαν την απάντηση ότι «όντως αυτό το κόκκινο υγρό περιέχει στοιχεία γνήσια και αληθινά ανθρώπινου αίματος και ότι δεν μπορεί όμως να καταταχτεί σε κάποια γνωστή και συγκεκριμένη ομάδα αίματος».

ΠΗΓΗ: pentapostagma.gr/2012/04/blo … z1tV8MTUSD

ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ: ΕΚΑΝΕ ΕΜΕΤΟ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟ!

Όπως μας διηγήθηκε η κα Σ.Κ., κάτοικος Καλαμάτας, το 2008, αισθανόταν κρυωμένη, αλλά δεν πήγε στο γιατρό.

Επειδή όμως η κατάστασή της επιδεινώθηκε, αντί να βελτιωθεί, αποφάσισε να πάει. Όταν τον επισκέφθηκε, είχε έντονη δύσπνοια κι εκείνος της συνέστησε να βγάλει αξονική τομογραφία στους πνεύμονες. Όταν του την πήγε, διαπίστωσε, ότι υπήρχε πολύ σοβαρό πρόβλημα. Από 'κείνη τη στιγμή ξεκίνησε το δράμα της.

Την έστειλε στο Νοσοκομείο «ΣΩΤΗΡΙΑ», όπου της έκαναν βρογχοσκόπηση κι επειδή διέγνωσαν προχωρημένον καρκίνο στον πνεύμονα, ξεκίνησαν αμέσως χημειοθεραπείες, γιατί της έδιναν μόνον 20 μέρες ζωής. Τόσο εκείνη, όσο και οι δικοί της, όπως ήταν φυσικό, κόντεψαν να τρελαθούν. Για καλή τους τύχη, μία μέρα, κάποιος τους μίλησε για τον Θαυματουργόν Άγιον Εφραίμ, που τους ήταν άγνωστος μέχρι τότε κι ένιωσαν να φουντώνει μέσα τους η ελπίδα. Ο σύζυγός της την πήγε αμέσως στην Ι. Μονή Του, στη Ν. Μάκρη, όπου προσκύνησαν με πίστη και ευλάβεια το ιερό σκήνωμά του και παρακάλεσαν την Παναγία και τον Άγιο να την κάνει καλά, γιατί έχει κι ένα ανάπηρο κορίτσι, που τη χρειάζεται.

Το βράδυ επέστρεψαν σπίτι τους και το επόμενο πρωΐ είχε φοβερή δύσπνοια κι αβάσταχτο πόνο στο στήθος, που έφτανε μέχρι την πλάτη. Πήγε στο μπάνιο να νιφτεί, σκοπεύοντας να ξυπνήσει τον άντρα της, για να την πάει στο Νοσοκομείο και στη συνέχεια μπήκε στην κουζίνα, όπου κρατήθηκε από τον νεροχύτη, γιατί πονούσε φοβερά. Το βλέμμα της έπεσε τότε στον αγιασμό, που είχε πάρει από το Μοναστήρι τού Αγίου. Έκανε με δυσκολία το σταυρό της κι ήπιε λίγο. Ξαφνικά, άρχισε να βογγάει και να βήχει κι έβγαλε από το στόμα της κάτι σαν συκώτι, που γύρω γύρω είχε αίμα. Αμέσως η δύσπνοια κι ο πόνος εξαφανίστηκαν κι ανάσανε μ΄ ανακούφιση. Σκέφθηκε με χαρά, πως με τη Χάρη τού Αγίου, βγήκε ο καρκίνος κι ήπιε πάλι αγιασμό, αφού σταυροκοπήθηκε. ΄Οταν ξαναέβγαλε αξονική τομογραφία, για να τη δει ο γιατρός που την παρακολουθούσε, διαπιστώθηκε, ω! του θαύματος, ότι ο καρκίνος είχε πράγματι εξαφανιστεί.

Έκτοτε, κάνει κατά διαστήματα τις εξετάσεις που τις συνέστησαν οι γιατροί και βγαίνουν όλες καθαρές. Γι’ αυτό δοξάζει την Παναγία και τον Άγιον Εφραίμ, που της χάρισαν τόσο γρήγορα την υγεία της.

Από ευγνωμοσύνη, ο σύζυγός της έχτισε μόνος του, σ’ ένα κτήμα τους, στα Παλιάλωνα Αρφαρά Ν. Μεσσηνίας, ένα μικρό Εκκλησάκι, όπως το έταξε στον Άγιο.

ΑΓΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΦΡΑΙΜ, ΔΥΣΩΠΟΥΜΕΝ ΣΕ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑΝ ΣΟΥ. ΑΜΗΝ!

Πηγή: orthodoxianews

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

Κυριακή του Παραλύτου

Η Κυριακή του Παραλύτου αντλεί το θέμα της από την ευαγγελική περικοπή, που αναγινώσκεται στην θεία λειτουργία. Αυτή περιλαμβάνει τήν διήγηση της ιάσεως του παραλυτικού στην Προβατική κολυμβήθρα, την Βηθεσδά, στα Ιεροσόλυμα (Ιω. 5, 1-15). Το δράμα του επί 38 έτη παραλύτου συγκινεί τον Κύριο και τον θεραπεύει. Ο Χριστός παρουσιάζεται σαν ιατρός ψυχών και σωμάτων. Τον παράλυτο δεν τον θεραπεύει η κολυμβήθρα, αλλά ο πανσθενουργός λόγος του Κυρίου.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟ

Αρκετοί είναι αυτοί που γνωρίζουν το ποίημα του Άγγελου Σικιελιανού «Μαγδαληνή», το οποίο κλείνει με τους  στίχους: «Μαγδαληνή, Μαγδαληνή, του πόθου μέγα αστέρι· σέ μοναστήρι ανέβασες κ’ εμένανε πιστό, γιά νά φιλήσω λείψανο τό ατίμητό Σου χέρι· κ ήταν ακόμα, ώς πίθωσα τά χείλια μου, ζεστό!» (Πάσχα των Ελλήνων, «Μαγδαληνή», Λυρικός Βίος, ό.π., τ. Δ ́, σ. 136-138).

Λίγοι όμως είναι αυτοί που γνωρίζουν από πού εμπνεύστηκε τους στίχους αυτούς ο μεγάλος ποιητής, Άγγελος Σικελιανός. Η ιστορία είναι πίσω από το ποίημα έχει ως εξής:

Τον Νοέμβριο τού 1914, ο νεαρός Άγγελος Σικελιανός επισκέπτεται το Άγιον Όρος. Ήταν τότε μόλις 30 ετών και βρισκόταν σε μία περίοδο έντονης αναζήτησης. Μαζί του είχε τον Νίκο Καζαντζάκη.

Σαράντα μέρες περιπλανήθηκαν ως προσκυνητές στα μονοπάτια του Άθωνα και επισκέφθηκαν τα μοναστήρια και τις σκήτες του, αφήνοντας και οι δύο και γραπτές τις έντονες εντυπώσεις από την πνευματική αυτήν περιπλάνηση.

Σε αυτό το ταξίδι «πάλαιψαν» με τον Θεό, αλλά τουλάχιστον στην περίπτωση του Καζαντζάκη, φαίνεται ότι στο τέλος νίκησε το εγώ του. Δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον εαυτό του και προτίμησε την αυτοθέωση από την αληθινή θέωση. Ανακήρυξε τον εαυτό του Θεό, αντί να φτάσει στον Θεό.

Ανάμεσα στα μοναστήρια που επισκέφθηκαν τότε ήταν και η Σιμωνόπετρα. Ανέβηκαν από το μονοπάτι του Αρσανά.

Όταν έφτασαν στο μοναστήρι, ο Σικελιανός «θα συναντηθεί» με την Αγία Μαγδαληνή. Η συνάντησή του χαράχθηκε πολύ βαθιά μέσα του. Όταν ασπάστηκε το άφθαρτο χέρι της, που φυλάσσεται στην μονή, θα το αισθανθεί θερμό. Πρόκειται για φαινόμενο που παρατηρούν συχνά άνθρωποι που προσκυνούν το λείψανο της αγίας. Η κατάπληξη του Σικελιανού ήταν τόσο μεγάλη, που θα ασπαστεί το χέρι της αγίας τρεις φορές!

Στη συνέχεια θα αποτυπώσει την θαυμαστή αυτή εμπειρία, που τον συγκλόνισε, σε στίχους:

«κ ήταν ακόμα, ώς πίθωσα τά χείλια μου, ζεστό!»

Και την 1η Σεπτεμβρίου του 1915 θα γράψει στο ημερολόγιό του, αναπολώντας αυτήν την στιγμή:

Στής Σιμωνόπετρας

«Το έβγα μας στον  αρσανά. Θάλασσα·

ο αφρός φαίνεται άξαφνα ζεστός, σα να καίει μια  αγαλλίαση ζωής.

Και θυμούμαι άξαφνα το ζεστό χέρι της Μαγδαληνής, στη Σιμωνόπετρα.

Ο ανήφορος στη Σιμωνόπετρα.

Η δάφνη δεξιά ζερβά βλαστομανάει  απίστευτα·

δαφνοπόταμος.

Δίπλα τρέχει λαγκαδιά που τα ξερόδεντρα τυλίγουν άφθονα οι κισσοί.

Το κύμα  ακούεται κάτου, κι  πάνου το νερό.

Δάσος δαφνών βαΐα.

Απάνου καλεί ένα σήμαντρο χαρούμενο, τρεμάμενο

σα γεράκι που ζυγιάζεται στο γκρεμό και φέρνει κύκλους.

Μη τον ξεχνάς αυτόν τον δρόμο· τη θεία θέρμη της Μαγδαληνής.

Όλο το σώμα νικητήριο μέσ᾿ π᾿ τα άγια».

Μέσα από την θέρμη του χεριού της αγίας ο άγιος βίωσε την αγάπη της για τον Χριστό, που νίκησε και αυτό τον θάνατο»

dogma.gr

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΔΟΥΛΟΣ

Αφορμή θα πάρω σήμερα από τον ντόρο που δημιουργήθηκε σχετικά με τη μεταφορά, το κόστος κ.λπ. του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα στην πατρίδα μας. 

Εγώ δεν θα σχολιάσω τα περί πίστεως και αθεϊσμού. Όποιος πιστεύει και όποιος δεν πιστεύει δικαίωμά του. Εγώ θα αναφερθώ στο θαύμα του Αγίου Φωτός σύμφωνα με μαρτυρίες και ιερωμένων αλλά και απλών πιστών.

Το θαύμα δεν περιορίζεται μόνο στην ανάφλεξη της κανδήλας. Το Άγιον Φως διαχέεται μέσα στο ναό υπό την μορφή γαλαζόλευκων εκλάμψεων. Φωτίζει τμήματα του ναού, περιλούζει πρόσωπα ανθρώπων και ανάβει κάποιες από τις κανδήλες και τις λαμπάδες των πιστών. Συχνά εμφανίζεται ο Τάφος να είναι τυλιγμένος στις φλόγες ή να εκπέμπει φως, ενώ άλλες φορές εμφανίζεται μία φωτεινή λευκή σφαίρα σαν ένας υπέρλαμπρος Ήλιος, ο οποίος αρχικά αιωρείται πάνω από το Κουβούκλιο του Τάφου και εν συνεχεία εισέρχεται στο εσωτερικό του. Το Άγιο Φως – ως Φως της Αναστάσεως του Χριστού – είναι Άκτιστο, απρόσιτο και ανερμήνευτο και η αληθινή του φύση δεν μπορεί να αποτυπωθεί με τεχνητά μέσα. Οι γαλαζόλευκες ή μπλε εκλάμψεις που καταγράφονται στις βιντεοσκοπήσεις δεν απεικονίζουν το Άκτιστον Φως αλλά είναι απόρροια. Το φως δεν φωτίζει μόνο προς μία κατεύθυνση (όπως ένα φλας) αλλά φωτίζει σφαιρικά σαν ένας ήλιος ή σαν μία έκρηξη φωτός.

Το φως διαχέεται από κάτω προς τα πάνω, όμως, οι σκιές που παράγει είναι είτε αμυδρές είτε ανύπαρκτες – σε αντίθεση με ένα φλας που θα δημιουργούσε πολύ έντονες σκιές σε ένα τόσο σκοτεινό περιβάλλον. Το φως δεν πηγάζει από ένα μόνο σημείο, αλλά μοιάζει με ένα φωτεινό σύννεφο που καλύπτει όλο το κουβούκλιο κι όλο το ναό. Επιπλέον παρουσιάζει δύο μοναδικά χαρακτηριστικά τα οποία δεν συναντώνται στο γνωστό μας φως (ηλιακό ή τεχνητό) ή σε φλας:

α) Το Φως δεν παράγει σκιές! Γεγονός που συνιστά ένα μοναδικό και άγνωστο φαινόμενο. Ένα συνηθισμένο φως με τόση μεγάλη ένταση θα έπρεπε να παράξει πολύ έντονες και μαύρες σκιές πάνω στο κουβούκλιο. Όμως το μπλε φως δεν παράγει ούτε το παραμικρό ίχνος σκιάς.

β) Το φως δεν αλλοιώνει και δεν επηρεάζει τις ήδη υπάρχουσες αχνές σκιές, οι οποίες σχηματίζονται πάνω στο κουβούκλιο εξαιτίας του ελάχιστου φυσικού φωτός που κατέρχεται από τον τρούλο. Αν το μπλε φως προερχόταν από ένα φλας, τότε θα έπρεπε να απαλειφθούν οι υπάρχουσες αχνές σκιές και να παραχθούν νέες έντονες σκιές, κάτι που δεν γίνεται.

Αναφέρω αυτά για να δείξω φανερά κάποιες από τις ανεξήγητες και αθέατες ιδιότητες του Αγίου Φωτός, καθώς και έναν από τους πολλούς τρόπους που εκδηλώνεται μέσα στον ναό.

Θα αναφέρω ένα από τα τόσα περιστατικά που βίωσαν τόσοι και τόσοι πιστοί. Τη στιγμή που ανεφλέγη η λαμπάδα και εμφανίστηκαν οι πρώτες γαλαζωπές εκλάμψεις την ίδια στιγμή ακούστηκαν εκατοντάδες ιαχές από όλο το ναό. Και ξαφνικά έλαβε χώρα ένας απρόσμενος συγχρονισμός από εκατοντάδες ανθρώπους που φώναξαν δυνατά από διαφορετικά μέρη του ναού, τη στιγμή που εμφανίστηκαν οι πρώτες γαλαζωπές εκλάμψεις.

Θεωρώ ότι κανείς δεν μπορεί να συντονίσει ένα τέτοιου είδους τριπλό συγχρονισμό: ανάφλεξη λαμπάδας, γαλαζωπές εκλάμψεις και εκατοντάδες ιαχές – την ίδια χρονική στιγμή.

Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι η παρουσία του Αγίου Φωτός δεν γίνεται αντιληπτή απ’ όλους. Πολλοί από τους παριστάμενους στην τελετή δεν βιώνουν κάτι ιδιαίτερο. Όσον αφορά αυτούς που βιώνουν το θαύμα οι μαρτυρίες τους φανερώνουν πως ο καθένας διαβλέπει κάτι ξεχωριστό. Η εμπειρία και η θέαση του Αγίου Φωτός δεν εξαρτάται μόνο από τον βαθμό πίστης των ανθρώπων αλλά είναι αποτέλεσμα επενέργειας της Θείας Πρόνοιας που για κάποιον λόγο αξιώνει τον καθένα να βιώσει κάτι διαφορετικό.

Για λόγους που ο Ίδιος γνωρίζει, ο Ιησούς Χριστός δύναται να εμφανίζει ένα μέρος της Φωτεινής Δόξας του σε κάποιον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το βαθμό της πνευματικής του τελείωσης ακόμη και σ’ έναν άπιστο.
Τέλος, αναφέρω το τυπικό της τελετής: Το πρωί του Μ. Σαββάτου σβήνουν όλες οι κανδήλες μέσα στο ναό και ο Τάφος του Χριστού σφραγίζεται με μελισσοκέρι. Στις 12 το μεσημέρι εισέρχεται στο ναό ο Πατριάρχης και ξεκινά η παραδοσιακή λιτανεία. Μετά τη λιτανεία αποσφραγίζεται ο Τάφος και μεταφέρεται στο εσωτερικό του η σβησμένη ακοίμητη κανδήλα η οποία πρόκειται να ανάψει από το Άγιο Φως. Εν συνεχεία ο Πατριάρχης αφού λάβει τέσσερις δεσμίδες με 33 κεριά η κάθε μία εισέρχεται στον Τάφο. Μαζί του εισέρχεται και ο εκπρόσωπος των Αρμενίων. Ο Πατριάρχης ψέλνει γονατιστός τις ειδικές ευχές και παρακαλεί το Χριστό να προσφέρει το Άγιο Φως ως δώρο ευλογίας και αγιασμού για τους ανθρώπους. Την ίδια σχεδόν στιγμή το Φως εμφανίζεται στο εσωτερικό του Τάφου και διαχέεται μέσα στον ναό υπό την μορφή γαλαζόλευκων εκλάψεων.

Η τελετή ολοκληρώνεται με την Έξοδο του Πατριάρχη από τον Τάφο και τη μεταλαμπάδευση της ιερής φλόγα στους πιστούς.

proinoslogos,19/04/2017