Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ: «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ» - «ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ»!

Θαρραλέα θέση για το νομοσχέδιο-έκτρωμα σχετικά με το δικαίωμα αλλαγής φύλου από την παιδική ηλικία των 15 ετών, έλαβε ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ Παπανθηναϊκός, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Με δυο ποσταρίσματά του στο instagram, αναφέρθηκε στον εξευτελισμό της ελληνικής κοινωνίας που επιχειρούν κάποιοι.

Στο πρώτο λοιπόν απ’ αυτά ανέβασε μια φωτογραφία με στίχους από τον εθνικό ύμνο και τη συνόδευσε με το μήνυμα: «Πρώτα ήρθε το ξεπούλημα της Πατρίδας στους ξένους… ακολούθησε η απαξίωση της Θρησκείας… και τέλος ήρθε το χτύπημα στην Οικογένεια… ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ»!

Και λίγο αργότερα δημοσίευσε νέα φωτογραφία που απεικονίζει τον χάρτη της Ελλάδας και αναφέρει: «Ζητείται Κολοκοτρώνης. Μπουρλότο στη λογική, στα πρέπει και στα μη». 
πηγή: www.pronews.gr

Ο Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ

ΣΑΒΒΑΣ ΗΛΙΑΔΗΣ: ΟΣΟ ΣΕ ΕΝΑ ΛΑΟ Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς:

Όσο σε ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή,

τίποτε δεν χάνεται

Από το βιβλίο «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής», (Εκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ)

Να παραδοθεί, με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο άνθρωπος αυτός στο σατανά για το σωματικό του αφανισμό, έτσι ώστε να σωθεί το πνεύμα του την ημέρα του Κυρίου (Α΄ Κορινθ. 5,5).

     Τι είναι ακριβό και τι φθηνό;

     Οι άνθρωποι μιλάνε και τσακώνονται ασταμάτητα  για την αξία και την τιμή κάθε πράγματος.

     Τι είναι φθηνό; Τι είναι ακριβό, όσον αφορά τον άνθρωπο;

     Η περιουσία είναι λιγότερο ακριβή από το σώμα, το σώμα είναι πιο ακριβό από την περιουσία και η ψυχή είναι πιο ακριβή και από τα δύο. Όταν ο άνθρωπος γεννιέται, η περιουσία του έχει την Τρίτη θέση, γιατί, όταν πεθαίνει, η περιουσία τον εγκαταλείπει. Δηλαδή, την ώρα του θανάτου ο άνθρωπος ξεκολλάει πρώτα από την περιουσία και μετά από την σάρκα. 

Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς περιουσία και χωρίς σάρκα, δεν μπορεί να ζήσει όμως χωρίς ψυχή. Όταν ο άνθρωπος μπαίνει από τον άυλο κόσμο σ` αυτόν τον ορατό κόσμο, μπαίνει με σώμα, αλλά χωρίς περιουσία. Όταν βγαίνει από τον ορατό κόσμο, βγαίνει χωρίς σώμα και χωρίς περιουσία. Τον άνθρωπο μπορούμε να τον φανταστούμε και χωρίς περιουσία και χωρίς σάρκα, αλλά δεν μπορούμε να τον φανταστούμε χωρίς ψυχή, επειδή η ψυχή είναι η ουσία του ανθρώπου. Οι άγιοι του Θεού και όλοι οι συγγενείς μας, που πέρασαν απ` αυτόν τον κόσμο, στον οποίο εμείς τώρα βρισκόμαστε, είναι μόνο ζώσες ψυχές στον άλλο κόσμο, χωρίς σώμα και χωρίς περιουσία. Θα μείνουν έτσι μέχρι το τέλος της ανθρωπότητας, μέχρι το τέλος των αιώνων και μέχρι την Ανάσταση του σώματος από το θάνατο.

     Το σώμα και την περιουσία τη δίνει ο Θεός στους ανθρώπους σαν μια μορφή ζυγαριάς, στην οποία η ψυχή κάθε μέρα αποδεικνύει την αξία της.

     Με την ελεημοσύνη και την υπομονή η ψυχή εξαγοράζεται κάθε μέρα και κάθε στιγμή, επειδή με την ελεημοσύνη αφαιρούμε από την περιουσία και με την υπομονή κερδίζουμε τον αγώνα με το σώμα.

     Όταν δίνεις στους ανθρώπους, όταν δείχνεις ανοχή, υπομονή, τότε αυτά τα δύο βάρη έχουν οριζόντια θέση στη ζυγαριά και η ψυχή σου γράφεται στο βιβλίο των μεγαλόψυχων και αγίων ανθρώπων. Όταν μιλάμε όχι για ένα άτομο αλλά για έναν ολόκληρο λαό, τότε την περιουσία του λαού την αντιπροσωπεύει το κράτος. Όταν μετράμε το χρόνο ενός λαού, πρώτον εξετάζουμε το κράτος και στη συνέχεια εξετάζουμε έναν έναν τους πολίτες.

     Ο δίκαιος Ιώβ είχε μεγάλη περιουσία, όπως κανένας. Ήταν σωματικά υγιής, με ωραία κορμοστασιά και με παρουσιαστικό που ενέπνεε σ` όλους σεβασμό. Αυτό όμως που είναι πιο σημαντικό στην περίπτωση του Ιώβ, είναι πως ήταν ευλαβής και κάθε μέρα έκανε θυσία στο Θεό, για τον εαυτό του, για τα παιδιά του, για τους επτά γιους του και τις τρεις κόρες του.

     Δυο φορές επέτρεψε ο Θεός να δοκιμαστεί η πίστη και η αγάπη του Ιώβ στον Θεό. Πρώτη φορά επέτρεψε ο θεός στο σατανά να βλάψει μόνο την περιουσία του Ιώβ. Ο σατανάς γρήγορα έδειξε την επιδεξιότητά του να γκρεμίζει και να καταστρέφει.

     Η περιουσία του Ιώβ καταστράφηκε, κλάπηκαν τα ζώα του, γκρεμίστηκαν τα σπίτια του, οι γιοι και οι κόρες του σκοτώθηκαν. Μονομιάς ο πλούσιος Ιώβ έμεινε χωρίς την περιουσία του. Ο ευτυχισμένος Ιώβ έμεινε χωρίς τα χαρούμενα παιδιά του.

     Η ψυχή του όμως δεν βλαστήμησε το Θεό: Ο Κύριος έδωσε… ο Κύριος πήρε, είπε, ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου!

     Έμεινα δηλαδή ο δίκαιος Ιώβ πιστός στον Κύριό του, χωρίς καμιά περιουσία, με γυμνό αλλά υγιές σώμα. Και ο σατανάς ντροπιάστηκε.

     Τότε ο σατανάς ζήτησε από το Θεό να δοκιμάσει το σώμα του Ιώβ και ο Θεός επέτρεψε στο σατανά να δοκιμάσει το σώμα του, απαγορεύοντας όμως να αγγίξει την ψυχή του.

     Είπε ο Θεός: Τον παραδίδω στα χέρια σου, πρόσεχε όμως την ψυχή του!

     Ο σατανάς γέμισε το σώμα του Ιώβ με σπυριά και με πυώδεις πληγές από τα πόδια μέχρι το κεφάλι. Κάθισε τότε ο Ιώβ μέσα στη στάχτη, πήρε ένα κεραμίδι και έξυνε το πύον από τις πληγές του. Μέσα σ` όλα αυτά τα βάσανα παρέμεινε η ψυχή του Ιώβ καθαρή, υγιής και πιστή στο Θεό. Και πάλι ντροπιάστηκε ο σατανάς και έφυγε στον Άδη, στον τόπο του. Ο Θεός επέστρεψε στον Ιώβ την υγεία του, την περιουσία του, τον ευλόγησε μάλιστα να έχει περισσότερα από πριν. Ο Ιώβ απέκτησε πάλι επτά γιους και τρεις κόρες, έγινε πάλι υγιής σωματικά και χαρούμενος και έζησε για πολλά χρόνια. Πέθανε, όταν ήταν πλέον χορτασμένος από ζωή.

     Και ο ιδικός μας λαός χτυπήθηκε πολλές φορές. Έπληξαν την περιουσία του και το σώμα του. Ο Θεός όμως πρόσεξε την ψυχή του. Η περιουσία του λαού μας, το κράτος, πολλές φορές έπεσε και κατέρρευσε. Μετά από κάθε κρατική καταστροφή ο λαός μας σηκωνόταν. Ο Θεός όμως φύλαξε την ψυχή του λαού μας, που έμεινε πάλι πιστός στο Χριστό. Πραγματικά, όταν ο άνθρωπος μελετήσει την ιστορία του κράτους μας, καταλαβαίνει πόσους πολλούς ανθρώπους σκότωσαν από το λαό μας, πόσο πολλούς ανθρώπους βασάνισαν και αιχμαλώτισαν. Είναι μεγάλο θαύμα του Θεού, ότι στον κόσμο αυτό ακόμη υπάρχει ο λαός μας και ακόμα ακούγεται η γλώσσα μας.

     Πώς να εξηγήσουμε αυτό το θαύμα στην ιστορία μας; Μπορεί να εξηγηθεί με τον ίδιο τρόπο που εξηγείται η ζωή του Ιώβ. Δεν επέτρεψε ο Θεός, αδελφοί μου, δεν επέτρεψε παιδιά μου να αγγίξει ο σατανάς την ψυχή του λαού μας. Επέτρεψε ο Θεός στον σατανά να χτυπήσει το κράτος, την περιουσία και το σώμα, αλλά του απαγόρευσε να αγγίξει την μεγάλη χριστιανική ψυχή του λαού μας. Και όσο σ` ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή, μέχρι τότε τίποτε δεν χάνεται. Παρόλο που κάποια στιγμή φαίνονταν όλα  χαμένα, δυο πράγματα δεν χάθηκαν ποτέ: Η εκκλησία και το τραγούδι. Η εκκλησία με την πίστη της και το τραγούδι με την ιστορία. Αυτό έμεινε και αυτό μας έσωσε. Γι` αυτό το λόγο, αδελφοί μου, καλό είναι να σεβόμαστε την εκκλησία και καλό είναι να διατηρήσουμε τα τραγούδια μας. Ας δοξάζουμε τον Κύριό μας διά μέσου της εκκλησίας, ας τον δοξάζουμε διά μέσου του τραγουδιού του λαού. Μαζί με την ελπίδα, αυτά τα δύο ήταν τα φτερά μας. Η εκκλησία είναι πιο παλιά από το τραγούδι μας και από την ιστορία μας. Από την εκκλησία, που είναι σαν πηγή, πήγασε το ποτάμι της ιστορίας μας και άλλοτε το ποτάμι αυτό ήταν διαυγές και άλλοτε ήταν γεμάτο αίμα. Πάντοτε όμως ήταν βαθύ.

     Γι` αυτό το λόγο ας μαζευτούμε γύρω από την εκκλησία μας, όπως τα παιδιά γύρω από τη μάνα. Ο Χριστός είναι ανίκητος και ακαταμάχητος. Δόξα και ευχαριστία στο Θεό Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 13-10-2017

http://aktines.blogspot.gr 

ΜΗΤΡΟΠ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Το έβλεπε εδώ και χρόνια ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης αυτό που ερχόταν στην χώρα μας. Και να

που φτάσαμε στην σημερινή τραγική κατάσταση όπου οι άθεοι πολεμάνε την Εκκλησία του Χριστού με μίσος και εχθρότητα..

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου

~ Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σὲ δύσκολη ἐ­ποχή, σὲ ἄπιστα χρόνια. Ἡ ἀπιστία κυριαρχεῖ. Ἄλλοτε, δὲν τολμοῦσε ἄνθρωπος δημοσίως νὰ βλαστημήσῃ τὰ θεῖα, κανείς. Ἂν καμμιὰ φορὰ κάποιος τὸ τολμοῦσε, χίλια χέρια σηκώνονταν νὰ τὸν χτυπήσουν, δὲν μποροῦσε νὰ σταθῇ.

Κι ἂν καμμιὰ φορὰ παρουσιαζόταν κανένας καὶ ἔλεγε ὅτι δὲν ὑ­πάρχει Θεός, Χριστός, Παναγιά, δὲν ὑπάρχει κόλασις καὶ παράδεισος, τοῦ ἔκλειναν τὴν πόρτα· καὶ ἡ γυναίκα του ἀκόμα τὸν ἔδιωχνε.

Ὅπως σήμερα ἀποφεύγουν ἕναν ἄρρωστο μὲ ἀρρώστια μεταδοτική, ἔτσι ἀπέφευ­γαν τότε τὸν ἄνθρωπο ποὺ εἶχε προσβληθῆ ἀπὸ τὴ χειρότερη ἀσθένεια, τὴν ἀθεΐα καὶ ἀπιστία. Στὰ χρόνια ἐκεῖνα βλάστημος καὶ ἄθεος δὲν ἦταν ἀνεκτός.

Τώρα ὅμως τελευταῖα τὸ κακὸ προχώρησε. Ὄχι μόνο αὐτοὶ ποὺ πᾶνε στὰ σχολειὰ καὶ στὰ πανεπιστήμια καὶ μαθαίνουν μερικὰ γράμματα καὶ κάνουν τὸ σοφὸ καὶ γυρίζουν στὸ χωριὸ καὶ κάθονται στὸ καφενεῖο διπλοπόδι μὲ τὸ τσιγάρο στὸ στόμα καὶ τρῶνε τὸν ἱδρῶτα τοῦ γεωργοῦ ἄκοπα, ὄχι μόνο αὐτοὶ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός, ἀλλ᾽ ἀκόμα καὶ στὰ βουνὰ καὶ στὰ λαγκάδια, ἁπλοϊκοὶ χωριάτες καὶ βοσκοὶ καὶ μικρὰ παιδιὰ καὶ γριὲς γυναῖκες ἀ­κοῦς νὰ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός. Εἶνε χρόνια ἄπιστα καὶ ἄθεα.

Καὶ ὄχι μόνο ἀρνοῦνται τὴν πίστι, ἀλλὰ καὶ ὡρισμένοι στὶς ἡμέρες μας μισοῦν τὴν Ἐκ­κλη­σία τοῦ Χριστοῦ. Μοιάζουν μὲ λυσσασμένο σκυλί. Ὅπως τὸ σκυλὶ ὅταν λυσσάξῃ δὲν γνωρίζει κανένα ἀλ­λὰ δαγκώνει ἀκόμα καὶ τὸ ἀφεντικό του, ἔτσι κι αὐτοί, λυσ­σασμένα σκυλιὰ τοῦ αἰῶνος μας, μισοῦν θανασίμως τὴν Ἐκ­κλησία. Ἂν ἦταν δυ­νατὸν θὰ γκρέμιζαν τοὺς ναοὺς καὶ θὰ ἔσφαζαν τοὺς κληρικοὺς καὶ ῥα­σοφόρους. Μήπως δὲν τὰ εἴ­δαμε αὐτὰ ἐπὶ τῶν ἡμε­ρῶν μας, εἴτε στὴν Κωσταντινούπολι εἴτε στὴ Βόρειο Ἤπειρο ἀπὸ τὸν Ἐμβὲρ Χότζα εἴτε στὴν Κύπρο ἀπὸ τὸν Ἀττίλα εἴτε στὴ Σερβία καὶ τὸ Κόσσοβο; Καὶ ὅλα αὐτὰ ὑπὸ τὰ ὄμματα τῆς δι­εθνοῦς ὑποκριτικῆς κοινωνίας, ποὺ ἀ­πὸ τὴ μιὰ κόπτεται γιὰ δημοκρατικὰ δικαιώματα κι ἀπὸ τὴν ἄλλη ξέρει νὰ νίπτῃ τὰς χεῖ­ρας καὶ νὰ ἀμνηστεύῃ τὰ ἐγκλήματα.

Ἀλλὰ δὲν εἶνε μόνο οἱ ἄθεοι τῶν ξένων κρα­τῶν, ἐκεῖνοι ποὺ γκρέμισαν ἐκκλησιὲς καὶ ἀ­παγόρευαν νὰ βαπτίζουν τὰ παιδιὰ καὶ ὑποχρέωναν τοὺς Χριστιανοὺς ἀκόμα καὶ νὰ ἀλ­λάξουν τὰ ὀνόματά τους. Εἶνε καὶ μερικοὶ δικοί μας ἐδῶ, ποὺ μισοῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ θέ­λουν νὰ ἐφαρμόσουν καὶ στὴν πατρίδα μας τέτοια ἄθεα καθεστῶτα.

Κι ἅμα τοὺς ρωτήσῃς, Γιατί μισεῖτε τὴν Ἐκ­κλησία, τί κακὸ σᾶς ἔκανε; ἀπαντοῦν, ὅτι τάχα ἡ Ἐκκλησία συμμάχησε μὲ τὸ κατεστημένο, ὅτι οἱ παπᾶδες καὶ οἱ δεσποτάδες ὑ­πο­στηρίζουν τοὺς πλουσίους, τὸ κεφάλαιο…

Αὐτὸ εἶνε ψέμα. Δὲν ξέρω τί γίνεται σὲ ἄλ­λα δόγματα καὶ ἄλλες θρησκεῖες, ἀλλ᾽ ἐὰν ἐξ­ετάσουμε τὴ δική μας πίστι θὰ δοῦμε, ὅτι αὐ­τὸς ποὺ ἵδρυσε τὴν Ἐκκλησία μας, ὁ Κύρι­ος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἔζησε πτωχὸς στὸν κό­σμο καὶ στηλίτευσε τὴ φιλαργυρία. Κανένας ἄλλος δὲν ἤλεγξε τὸν πλουτισμό, τὴν πλε­ονεξία, τὴν ἀδικία, ὅπως ὁ Χριστός. Ἐκεῖνος εἶνε ποὺ εἶ­πε, ὅτι δυὸ πράγματα δὲν συμβιβάζον­ται· ἡ ἀγάπη τοῦ χρήματος καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὸ ν᾽ ἀ­γαπᾷς τὰ λεπτὰ καὶ ν᾽ ἀγαπᾷς τὸ Θεό (βλ. Ματθ. 6,24). Αὐτὰ τὰ πράγματα εἶνε ἀσυμ­βίβαστα. Ὅπως δυὸ πόδια δὲ χωρᾶνε σ᾽ ἕνα παπούτσι, ἔτσι μέσα στὴν ἴδια καρδιὰ δὲ μπορεῖς νὰ βάλῃς τὴν ἀγάπη τοῦ χρήματος καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. «Οὐ δύνασθε Θε­ῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ»· «κανείς δὲν μπορεῖ νὰ ἔ­χῃ δύο κυρίους· διότι ἢ τὸν ἕνα θὰ μισή­σῃ καὶ θ᾽ ἀγαπήσῃ τὸν ἄλλο, ἢ θὰ προσηλωθῇ στὸν ἕνα καὶ θὰ περιφρονήσῃ τὸν ἄλλο» (Ματθ. 6,24). Τὰ εἶπε καθαρὰ ὁ Χριστός.

Θὰ πῇς ἴσως τὸ ἑξῆς. ―Ὁ Χριστὸς βέβαια εἶνε καλός. Πιστεύω ἐγὼ στὸ Χριστό. Ἀλλὰ οἱ παπᾶδες ἐκμεταλλεύονται τὴ θρησκεία καὶ θησαυρίζουν…

Δὲν ξέρω, ἐπαναλαμβάνω, τί γί­νεται ἀλλοῦ στὸν κόσμο. Ἀλλὰ ἐδῶ στὴν πατρίδα μας οἱ παπᾶδες εἶνε ὅλοι φτωχοί, φτωχαδάκια. Πόσους παπᾶδες ἔχει ἡ Ἑλλάς; Ὀ­κτὼ χιλιάδες περίπου; Πηγαίνετε παντοῦ καὶ ἐρευνῆστε· στὴν Ἤπειρο, στὴ Μακεδονία, στὸ Μοριὰ καὶ στὰ νησιά· ὅπου νὰ πᾶτε, θὰ δῆτε ὅτι οἱ παπᾶ­δες δὲν προέρχονται ἀπὸ τὴν ἀριστοκρατία. Γεννήθηκαν σὲ σπίτια φτωχά, μέσα σὲ ταπει­νὲς οἰκογένειες. Κανένα πλούσιο σπίτι, κανένας ὑψηλὸς ἀξιωματοῦχος, κανένας βαθύπλουτος ἐφοπλιστὴς δὲν κάνει τὸ παιδί του παπᾶ. Ψάξτε νὰ δῆτε. Ἂν βρῆτε κάπου κληρι­κὸ νὰ εἶνε παιδὶ δικαστικοῦ, εἰσαγγελέως, ἀ­νωτέρου ἀξιωματικοῦ ἢ ἄλλου μεγάλου, θὰ εἶ­νε ἐξαίρεσις, ποὺ δὲν καταργεῖ ἀλλ᾽ ἐπιβεβαιώνει τὸν κανόνα. Ὁ κλῆρος μας εἶνε «ὀ­στοῦν ἐκ τῶν ὀστέων καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκὸς» τοῦ λαοῦ.

―Καλὰ τὰ παπαδάκια, θὰ πῆτε, ἀλλὰ οἱ δεσποτάδες;

Δὲν ξέρω τί κάνουν οἱ ἄλλοι δεσποτάδες, ἀλλὰ ἐπιτρέψατέ μου νὰ τολμήσω νὰ πῶ κάτι γιὰ τὴ μητρόπολί μου, ποὺ μὲ γνωρίζει τόσα χρόνια. Μπορεῖ κανεὶς νὰ πῇ ὅ­τι ὁ ἐπίσκοπός της ἀγαπᾷ τὰ λεπτά; Ἂν ψάξετε τὶς τσέπες μου, χρήματα δὲ θὰ βρῆτε. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἐγ­κα­ταστάθηκα ἔχω κάνει ἀμέτρητες λειτουργίες σὲ ὅλες τὶς ἐνορίες· ἀπὸ που­θενὰ δὲν πῆ­ρα χρήματα, οὔτε ἕνα καφὲ δὲν ζήτησα. Δωρε­ὰν λειτουργῶ καὶ διδάσκω. Ἔκανα ἑ­κατοντάδες χειροτονίες· δραχμή δὲν πῆρα. Καὶ τὸ μισθό μου τὸν δίνω ὅλο. Ὅ­ταν πεθάνω, δὲ θὰ βροῦν τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα ῥάσο καὶ μερικὰ βιβλία. Καὶ δὲν εἶμαι ὁ μόνος ἀσφαλῶς.

Δὲν στέκονται λοιπὸν οἱ κατηγορίες ἐναν­τίον τῆς Ἐκκλησίας. Ἄλλος εἶνε ὁ λόγος ποὺ τὴ μισοῦν. Ἡ Ἐκκλησία εἶνε ὅ,τι τὸ χαλινάρι, ποὺ δὲν ἀφήνει τὸ ἄλογο νὰ πέ­σῃ στὸ γκρεμό, ὅ,τι τὸ φρένο, ποὺ ἀποτρέπει τὸ αὐτοκίνητο ἀπὸ τὸ δυστύχημα. Ἀλλ᾽ ὅπως τὸ λυσ­σασμένο ἄλογο δαγκώνει τὸ χαλινάρι του, ἔ­τσι καὶ οἱ ἐχθροὶ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ θέλουν νὰ ζοῦν χωρὶς χαλινάρι, κατὰ τὰ κέφια τους, ἐπιτίθεν­ται μὲ μῖσος κατὰ τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀλλὰ καὶ γι᾽ αὐτοὺς ἀκόμα ποὺ τὴν μισοῦν ἡ Ἐκκλησία μας προσεύχεται. Ἐμεῖς δὲν τοὺς μισοῦμε· τοὺς ἀγαποῦμε κι αὐτοὺς καὶ προσ­ευχόμεθα καὶ γι᾽ αὐτοὺς καὶ παρακαλοῦμε τὸ Θεό. Κανένα δὲν μισεῖ ἡ Ἐκκλησία· ὅπως ὁ Χριστὸς ἐπάνω στὸ σταυρό, ποὺ ἐνῷ τὸν καρφώνανε προσηύχετο γιὰ τοὺς σταυρωτάς του.

* * *

Ἀλλὰ προσοχή. Ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία κανένα δὲ μισεῖ, πρέπει ὅμως νὰ ποῦμε ὅτι αὐτοὶ ποὺ μισοῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ τοὺς κληρικούς, αὐ­τοὶ ποὺ ὑβρίζουν Θεὸ καὶ Παναγία, οἱ ἐ­χθροὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ διῶκτες τῆς Ἐκκλησίας, δὲν θά ᾽χουν καλὸ τέλος…

Τὴν Κυριακὴ μετὰ τὰ Χριστούγεννα μνημονεύουμε ὅτι ἕνας βασιλιᾶς κακοῦργος, ὁ Ἡρῴδης, – τί ἔκανε; Πῆρε μαχαίρι καὶ ἔσφαξε πόσους; 14.000 βρέφη! Ὅ­πως ὁ χασάπης σφάζει τ᾽ ἀρνάκια, ἔτσι αὐτὸς ἔσφαξε 14.000 παιδάκια. Γιατί; Ἤλπιζε, ὅτι μεταξὺ τῶν παιδιῶν θὰ ἦταν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Καὶ αὐτὰ μὲν σὰν ἀγγελούδια πῆγαν ἐπάνω στὸν οὐρανὸ καὶ ψάλλουν τὸ Ἀλληλού­ια. Ὁ Ἡ­ρῴδης ὅμως τί ἔγινε; Ἐμένα ρωτᾶτε; Διαβάστε νὰ δῆτε τί λέει ἡ ἱστορία. Ἀρρώστη­σε, ἔπεσε κατάκοιτος στὸ κρεβάτι, γέμισε πλη­γὲς ποὺ ἔτρεχαν πύον, σάπισε, βρώμισε, σκου­λήκιασε· ἔτσι πέθανε καὶ παρέδωσε τὴν ψυχή του. Καὶ μόνο αὐτός;

Ὑπάρχει καὶ ἄλλο παράδειγμα· ὁ Ἰουλια­νὸς ὁ Παραβάτης. Αὐτὸς ἔζησε με­τὰ τριακόσια χρόνια. Κατεδίωξε τὴν Ἐκκλησία, ἤθελε νὰ ἐπανα­φέρῃ τὴν εἰδωλολατρία, νὰ σβήσῃ τὸ ὄ­νομα τοῦ Χριστοῦ νὰ μὴν ἀκούγεται. Τὸ τέλος του ποιό ἦταν; Ἔκανε πόλεμο, καὶ πάνω στὴ μάχη ἕνα βέλος, μία σαΐτα, τὸν χτύπησε στὸ στῆ­θος. Γέμισε τότε τὴ φούχτα του αἷμα καί, τὴν ὥρα ποὺ ξεψυχοῦσε πλέον, τὸ σκόρπισε στὸν ἀέρα καὶ εἶπε· «Νενίκηκάς με, Ναζωραῖε»· Χριστέ, μὲ νίκησες.

Κανείς δὲ μπορεῖ νὰ νικήσῃ τὸ Χριστό, ὄχι. Ὅποιος ἀντιτίθεται ―σημειῶστε το―, ὅ,τι κι ἂν εἶνε, μικρὸς ἢ μεγάλος, ἄνθρωπος ἢ σύστη­μα, ὅποιος πάει κόντρα μὲ τὸ Χριστό, θὰ γίνῃ στάχτη. Ὑπάρχει Θεός, ὑπάρχει Χριστός!

* * *

Βουλῶστε τ᾽ αὐτιά σας, ἀδελφοί μου. Μὴν ἀ­κοῦτε τί λέει ὁ ἕνας κι ὁ ἄλλος. Κρατῆστε τὴν πίστι στὸ Χριστό, τὴν πίστι τῶν πατέρων μας, βαθειὰ στὴν ψυχή σας. Καμμιά δύναμις νὰ μὴ μπορέσῃ νὰ τὴν ξερριζώσῃ.

Αὐτὰ εἶχα νὰ σᾶς πῶ καὶ αὐτὰ νὰ πιστεύετε. Ν᾽ ἀκοῦτε τὴν Ἐκκλησία μας. Κι ὅταν πλησιάσῃ τὸ τέλος τῆς ζωῆς μας, νὰ μὴν εἶνε ὅ­πως τὸ τέλος τοῦ Ἡρῴδου, ποὺ ἀποδοκιμάστηκε ἀπὸ τὸν παντοδύναμο Θεό, ἀλλὰ τὸ τέλος μας νὰ εἶνε ὅπως τοῦ λῃστοῦ, ποὺ ἐπάνω στὸ σταυρὸ εἶπε «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42).

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Νικολάου Ὑδρούσης – Φλωρίνης τὴν 29-12-1976.

https://kaini-ktisis.blogspot.gr

ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΕ ΤΑ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΟΥΜΕΝΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ;

του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Ώστε λοιπόν, εκπληττόμαστε με την διαμορφούμενη κατάσταση στην πατρίδα μας! Ώστε ήταν απρόσμενα  όλα αυτά τα αποπατήματα και

τα σκουπίδια, που εισορμούν «άμον το σέλ`» («σαν τον χείμαρρο», κατά την ποντιακή διάλεκτο) και εγκαθίστανται «και κατά το νόμο» μάλιστα,  χωρίς αντίπαλο, ως νέα πραγματικότητα, στη ζωή του Νεοέλληνα; Ίσως φανεί υπερβολικό, αλλά υπάρχουν και πολλοί, που δεν εξεπλάγησαν. Γι` αυτούς η επέλαση του αίσχους ήταν απλώς και μόνο θέμα χρόνου.

Ας είμαστε προετοιμασμένοι και για την επερχόμενη ολοκλήρωση. Διότι το πρόγραμμα θα έχει και συνέχειες. Ο διάβολος δεν έχει σταματημό στις επινοήσεις. Τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Όχι μόνο θα συνεχίσουν, αλλά δεν θα υπάρξει και επιστροφή. Δεν υπάρχει λύση, διότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις στη βάση, στο λαό.

Ο Φώτης Κόντογλου,  ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους, στο βιβλίο: «Μυστικά Άνθη» και στο κεφάλαιο: «Ο σημερινός κόσμος. Το μέγα φρενοκομείο», γράφει πριν από πολλές δεκαετίες: «Να δούμε ακόμα πού θα φτάξουμε! Δεν αφήσαμε βρωμιά, δεν αφήσαμε σιχαμένη πράξη, που να μην την κάνουμε, δεν αφήσαμε πονηρό διαλογισμό, που να μην τον πούμε ή να μην τον γράψουμε με τη μεγαλύτερη αδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πια ολότελα. Γινήκαμε ένα τρελό κοπάδι, που μας σαλαγά ο διάβολος με μια βουκέντρα κι εμείς τρέχουμε λαχανιασμένοι.

Η ελευθερία που δώσαμε στον εαυτό μας, με τη διεστραμμένη γνώμη μας, γίνηκε τυραννία και μας κάνει ό,τι θέλει. Μεταμορφωθήκαμε σε μια μάγισσα Κίρκη και μας μεταμόρφωσε κι εμάς σε χοίρους και γρούζουμε ευτυχισμένοι, τσαλαβουτώντας μέσα στις κοπριές και στις σάπιες ακαθαρσίες. Καταντήσαμε ακόμα να τρώμε τις δικές μας τις ακαθαρσίες και τα εμπυασμένα κρέατά μας. Ποτέ ο άνθρωπος δεν είχε φτάξει ούτε στη μισή αναισθησία και σιχαμένη παραμόρφωση, απ` όσο έφταξε σήμερα». Ευλογημένε, Κόντογλου! Τι θα έλεγες, αν ζούσες σήμερα;

Παρενθετικώς, η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί τη βάση και το εδραίωμα της Ρωμαίικης Παράδοσης. Μέγα μέρος της ευθύνης, συνεπώς, έχουν οι οικουμενιστές ποιμένες της Εκκλησίας, οι οποίοι, από εκατονταετίας και πλέον ξεκίνησαν την προδοσία της Ορθόδοξης πίστης, της γεννήτρας όλης αυτής της ιστορίας και της Παράδοσης, παραδίδοντάς την στην λαιμαργία του εξουσιομανούς παπισμού και των λοιπών αιρέσεων της Δύσης. Επ` αυτού θα επανέλθουμε παρακάτω.

Ποιος είναι όμως ο «βόθρος» που αναβλύζει  όλα αυτά αρρωστημένα, απάνθρωπα και παρά φύση «βοθρολύματα»; Πού γεννήθηκαν και ανατράφηκαν και έρχονται τώρα να μας επισκεφτούν ως «απρόσκλητοι και ανεπιθύμητοι επισκέπτες»; Δεν έχουν τόπο γέννησης; Δεν έχουν προϊστορία; Δεν ανατράφηκαν και εφαρμόστηκαν σε κάποιες κοινωνίες; Σε κάποιες χώρες; Δεν ξέραμε ότι υπάρχουν και έγιναν τρόπος ζωής σε κάποιο άλλο μέρος της γης; Η «χριστιανική» Ευρώπη, καθισμένη στον ανθρωποκεντρικό, πλην απάνθρωπο και αχρίστιανο «χριστιανισμό» της, μας περίμενε πολύν καιρό, για να μας προσφέρει τα μεγάλα δώρα του πολιτισμού της. Και να που ήρθε η κατάλληλη ώρα. Άκοντες εκόντες θα τα παραλάβουμε. Έχουμε πάρει εντολές.

Γράφει ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, στο βιβλίο: «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής»: «Για ποιο λόγο πολλοί Ευρωπαίοι ούτε τον Θεό δεν φοβούνται ούτε ντρέπονται τους ανθρώπους; Η εξήγηση είναι απλή. Αυτό συμβαίνει, επειδή είναι διαστρεβλωμένη μέσα τους η ιδέα για τον Θεό και η ιδέα τους για τον άνθρωπο… Διαθέτει την εξυπνάδα να είναι εγωίστρια και να μεταφέρει παντού «το δικό της πιστεύω», το πιστεύω του εγωισμού, αλλά δεν γνωρίζει να είναι μεγαλόψυχη και φιλάνθρωπη». Και συνεχίζει: «Ποιος θα την γιατρέψει; Κανείς, κανείς… Και αυτό, γιατί κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει στον εαυτό του να είναι γιατρός σε κάποιον, που νομίζει πως είναι υγιής. Για την Ευρώπη δεν υπάρχει ούτε φάρμακο ούτε γιατρός, επειδή θεωρεί τον εαυτό της υγιή, παρ` όλο που είναι βαριά η αρρώστια της».

Ο δε μαθητής και πνευματικός υιός του, άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, στο βιβλίο: «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος» και στο κεφάλαιο: «Σκέψεις περί  «αλαθήτου» Ευρωπαίου ανθρώπου», μας διδάσκει πως το αδιέξοδο του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού οφείλεται στο δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα. Ως προς την δυνατότητα επιστροφής και αλλαγής της Ευρώπης, την θεωρεί δύσκολη αλλά όχι ακατόρθωτη: «Εις το ουμανιστικόν πάνθεον της Ευρώπης όλοι οι θεοί είναι νεκροί, με επικεφαλής τον ευρωπαϊκόν Δία (εννοεί τον πάπα). Νεκροί, έως ότου εις την μαραμένην καρδίαν των ανατείλει η μέχρι τελευταίας αυταπαρνήσεως μετάνοια, με τας αστραπάς και τας οδύνας της του Γολγοθά, με τους αναστασίμους  σεισμούς και τας μεταμορφώσεις της, με τας καρποφόρους της θυέλλας  και αναλήψεις. Και τότε; Τότε θα είναι ατελείωτοι αι δοξολογίαι των προς τον αεί ζωοποιόν και θαυματουργόν Θεάνθρωπον, τον όντως μόνον φιλάνθρωπον εις όλους τους κόσμους».

Πανηγυρίζαμε με την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήμασταν πεινασμένοι και λιγούρηδες. Λιγουρευόμασταν και λαχταρούσαμε τον άθεο, μηχανιστικό και ευδαιμονιστικό τρόπο ζωής της Δύσης. Πέσαμε σε λήθαργο και κατά συνέπεια στη λησμονιά και την απάρνηση του «είναι» μας. Μας κατέλαβε η βαριά ασθένεια του γραικυλισμού. Πώς να θυμηθούμε το λεβέντικο και ασκητικό Ρωμαίικό μας; Η άθεη Ευρώπη έκανε καλά τη δουλειά της. Αυτή ήξερε και ξέρει να εργάζεται με δαιμονική συνέπεια και ακρίβεια για την επίτευξη των σκοπών της.

Δυστυχώς, πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να έρθουμε άπαντες εις εαυτούς, αποδεχόμενοι το βάρος της ευθύνης μας. Είμαστε υπεύθυνοι, απόλυτα υπεύθυνοι, διότι ξέραμε ή τουλάχιστον οφείλαμε να ξέρουμε ή ακόμη και να προβλέψουμε αυτό που συμβαίνει σήμερα και θα συνεχίσει με μεγαλύτερη ορμή και βία να επιβάλλεται στη ζωή μας. Κι αν δεν το ξέραμε, υπήρξαν άνθρωποι φωτισμένοι, άγιοι, οι οποίοι χτυπούσαν το καμπανάκι, μάλλον τις καμπάνες και τις σειρήνες του κινδύνου, για να μας το αναγγείλουν, αλλά εμείς, μεθυσμένοι από τις ψεύτικες υποσχέσεις και τις απατηλές ελπίδες, τους λοιδορούσαμε ή στην καλύτερη περίπτωση τους αγνοούσαμε.

Μέσα στην Ρωμαίικη Παράδοση, στην Πατερική και Ορθόδοξη Παράδοση, όπου το δάκρυ, το αίμα, ο ιδρώτας, ο αγώνας, η αγωνία, η αψηφισιά του θανάτου, την φύτεψαν και την στερέωσαν σε γενεές γενεών, όλοι αυτοί οι εγκάθετοι  τερατογόνοι του σήμερα θα μπορούσαν να είναι ένα … ασήμαντο παρόν! Κι όμως κατάφεραν να μας εγκλωβίσουν, να φέρουν ένα ολόκληρο Έθνος  προ «αδιεξόδου» και να μας παίζουν στα δάχτυλα! Μόνοι τους; Προφανώς όχι! Με την ισχυρή και μανιώδη υποστήριξη των έξωθεν δυνάμεων, στις οποίες έδωσαν βαρύ όρκο υποταγής.

Επανερχόμαστε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξε ανά τους αιώνες η Κιβωτός και το στήριγμα, η παρηγοριά και το καταφύγιο σε κάθε δύσκολη ώρα του Γένους, με την Αλήθεια της, με την Αποστολική Παράδοσή της και με τους ποιμένες της, οι οποίοι φύλαγαν αυτήν την διαχρονική Αλήθεια με την καθαρότητα του βίου τους και ήταν η παρηγοριά του ποιμνίου. Οι ποιμένες έτρεφαν το ποίμνιο με τροφή γνήσια. Έτσι έπαιρνε δύναμη Αγιοπνευματική και αντιστεκόταν στην πλάνη και στην αίρεση αλλά και στις απειλές κατά των ιερών και οσίων του. Διότι η Αλήθεια και μόνον αυτή μπορεί να συντηρήσει και να θρέψει την ψυχή. Μόνο αυτή εγγυάται την γνώση και την βεβαιότητα, ώστε, όταν καθίσταται κινδυνευόμενη, να εγερθεί η ψυχή, για να αγωνιστεί γι` αυτήν.  Δεν είναι τα πρόσωπα που διορθώνουν την πλάνη αλλά η ίδια η Αλήθεια. Χωρίς το έρεισμα της Αλήθειας όλα είναι ανθρωποκεντρικά και υποκριτικά τεχνάσματα.

Δυστυχώς, σήμερα αυτή η Αλήθεια έχει νοθευτεί και τείνει να καταστεί συμπίλημα  ετεροδιδασκαλιών. Με την οικουμενιστική κίνηση και τα οικουμενιστικά παιχνίδια «των αρμοδίων» και εντεταλμένων  μελών της, χάθηκε το ορθόδοξο κριτήριο και απωλέσθηκαν οι εσωτερικές αντιστάσεις. Ποιος και πώς να αντιδράσει, μέσα σ` αυτήν τη νεκρική παγωνιά που ενέσκυψε και καταπλάκωσε τις ψυχές;

Από την άλλη οι αγαποφανείς προτροπές και ενίοτε απειλές προς κάθε κατεύθυνση, για υπακοή στους «προϊσταμένους», αναστέλλουν, εκ του φόβου, την εξωτερίκευση του ιερού πόθου για διαμαρτυρία και κατάθεση της Αλήθειας. Ο κληρικαλισμός,  με το «υπακοή και τίποτε άλλο» και η εκκοσμίκευση φίμωσαν τα στόματα των υγιώς αγωνιούντων.

Έτσι, ενώ οι οικουμενιστές ξεπουλούν την πίστη, εξομοιώνοντάς την με την αίρεση, ζητούν  οι ίδιοι να αντιδράσει ο λαός κατά των εχθρών της πίστεως και της πατρίδος. Πώς, αφού δεν έχει τροφή γνήσια; Αφού παντού αφήνεται να εννοηθεί πως είμαστε ίδιοι με τους αιρετικούς της Δύσης; Οι οικουμενιστές είναι τα προωθούμενα «πρότυπα» σε όλα τα εκκλησιαστικά πράγματα. Από πού λοιπόν να πάρει γνώση και δύναμη ο λαός, για να συσπειρωθεί;

Η κοινή πίστη των Πατέρων μας είναι η πυξίδα, η οποία θα δώσει τη δύναμη στο λαό, όχι τα λόγια με τη φοβερή διγλωσσία των οικουμενιστών και οι πρόσκαιρες εγερτήριες και ενθουσιώδεις εξάρσεις. Η ζώσα πίστη, η οποία προσφέρει και την ζωντανή ελπίδα. Διότι, τα άλλα, ανάβουν για λίγο και ξανασβήνουν, καθώς είναι κενά από θεία φλόγα. Η πίστη της Εκκλησίας, προσφέρει την παρρησία. Αυτή η πίστη, που δυστυχώς σχετικοποιείται, καθώς φαίνεται κι από τον υβριστικό λόγο ενός ορθόδοξου(;) επισκόπου του Πατριαρχείου: « …Η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να οδηγηθεῖ στην αναγνώριση του υποστατού του Μυστηρίου του Βαπτίσματος ετεροδόξων, όταν πρωτίστως αποστεί απὸ την αλαζονεία της αποκλειστικότητας».

Καλές λοιπόν και ευλογημένες οι κινήσεις με συλλογή υπογραφών, με ομιλίες και συνέδρια, με επιστροφή βιβλίων στα υπουργεία, με έγγραφες και κάθε είδους ατομικές και ομαδικές διαμαρτυρίες, αλλά, δυστυχώς, θα αγνοηθούν και πάλι και θα καταγραφούν και αυτά απλώς ως γεγονότα, που θα ξεχαστούν. Σε αντίθεση με τον οικουμενισμό και την επικυρωτική και επισφραγιστική γι` αυτόν σύνοδο της Κρήτης, που θα συνεχίσουν ελεύθερα το καταστροφικό τους έργο, οδεύοντας από το κακό στο χειρότερο.

Είθε να διαψευστούμε, δυνάμει και χάριτι Θεού!

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 10-10-2017

https://kaini-ktisis.blogspot.gr 

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ ΣΕ ΕΚΠΟΜΠΗ ΦΩΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΥΤΟΡΩΜΑΙΪΚΟ

https://ellasnafs.blogspot.gr

ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ 15 ΧΡΟΝΩΝ...

Όταν είσαι 15 χρονών:

Δεν ψηφίζεις.

Δεν κρίνεσαι ικανός για οδήγηση.
Δεν επιτρέπεται να καπνίσεις.
Απαγορεύεται να πιείς μια μπύρα.
Απαγορεύεται να δεις γυμνό η σκηνές βίας.
Δεν επιτρέπεται να φύγεις από το σπίτι χωρίς γονική συναίνεση.

Δεν επιτρέπεται να κυκλοφορείς μόνος σου τα βράδια.

Δεν επιτρέπεται να παίξεις τυχερά παιχνίδια.

Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς κηδεμόνα.

Δεν μπορείς να εργαστείς χωρίς γονική συναίνεση.

Αλλά είσαι ικανός λέει να δηλώνεις υπεύθυνα και μάλιστα ενυπόγραφα τι φύλο είσαι. Είναι λέει δικαίωμα του gay 15χρόνου και καλό για την ψυχική του υγεία…

Μάλιστα! Η ψυχολογική υγεία του str8 ή του ασέξουαλ 15χρόνου, που ψάχνεται γιατί δεν ξέρει καν τον εαυτό του και θα του εμφανίζεται ένας δίμετρος μουσάτος που θα του λέει “Γεια σου είμαι η Μαρία” δεν ενδιαφέρει κανέναν… 

Ούτε το γεγονός ότι ο πιτσιρικάς πρέπει να του απαντήσει υποχρεωτικά “Γεια σου Μαρία” ενδιαφέρει κανέναν.

Η πρόοδος ήρθε...

πηγη: http://agiameteora.net

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: ''ΓΙΝΑΜΕ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ. ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ''

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Στό μικρό μου αὐτό φυλλάδιο, ἀδελφοί χριστιανοί, θέλω νά σᾶς γράψω γενικά γιά τόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα. Ἔτσι ἔκανε ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο, ἀδέλφια μου: Ἤ ἄνδρα ἤ γυναίκα. Αὐτά εἶναι τά δύο φύλα τοῦ ἀνθρώπου, τό ἄρρεν καί τό θῆλυ, τά ὁποῖα ἑνώνονται μέ τόν γάμο τους καί κάνουν ἀπογόνους καί δημιουργεῖται ἔτσι ἡ κοινωνία. Ἡ Ἐκκλησία μας εὐλογεῖ αὐτή τήν ἕνωση μέ τό ἱερό μυστήριο τοῦ γάμου.

Ἄλλη εἶναι ἡ σωματική καί ψυχική κατασκευή τοῦ ἄνδρα καί ἄλλη τῆς γυναίκας. Καί τά δύο φύλα εἶναι θαυμαστά καί ὡραῖα καί πρέπει νά χαίρεται τό ἀγόρι γιατί εἶναι ἀγόρι καί νά χαίρεται καί ἡ κοπέλλα, γιατί γεννήθηκε κοπέλλα.

Αὐτά πού σᾶς γράφω, ἀδελφοί μου, τά ξέρετε καί δέν εἶναι λοιπόν ἀνάγκη νά σᾶς τά πῶ. Σᾶς τά λέγω ὅμως, γιατί στήν ἐποχή μας, πού ἔχουμε πολλή ἁμαρτία καί ἀσωτία, θέλουν νά μᾶς θεσπίσουν ἕνα βρώμικο νόμο. Μέ τό νόμο αὐτό ὁ καθένας καί ἡ καθεμιά, ἔτσι γιατί τό θέλει, ἔτσι γιά «γοῦστο», πού λέμε, θά μποροῦν νά παρουσιάζονται ἐπίσημα καί νά ἀπαιτοῦν νά ἀλλάξουν τό φύλο τους. Καί τό παλικάρι τῆς γειτονιᾶς θά λέει ἔπειτα ὅτι εἶναι κοπέλλα· καί μιά μαθήτρια κοπέλλα, θά λέει ὅτι εἶναι ἀγόρι. Μπορεῖτε, χριστιανοί μου, νά φανταστεῖτε τώρα ἕνα τέτοιο φαινόμενο, νά ἔρχεται, δηλαδή, ἀπό τήν Ἀθήνα κάποιος ἄνδρας χωριανός σας καί νά σᾶς παρουσιάζεται γιά γυναίκα; Ἤ μιά κοπέλλα τοῦ χωριοῦ σας, πού κατέβηκε γιά δουλειά στήν Ἀθήνα, νά ἐπιστρέφει ἔπειτα στό χωριό της, λέγοντας ὅτι εἶναι ἄνδρας; Ἀκριβῶς αὐτό θέλει νά ἐπιτύχει ὁ νόμος, πού θέλουν νά μᾶς φέρουν οἱ ἄρχοντές μας.

Τί ἔχετε νά πεῖτε τώρα, σ᾽ αὐτά πού σᾶς γράφω, χριστιανοί μου; Ἐγώ ἔχω νά σᾶς πῶ ὅτι μέ ἕνα τέτοιο νόμο, πάει πιά, βρωμίσαμε. Γίναμε Σόδομα καί Γόμορρα. Γίναμε αἶσχος! Τό περιμένατε ἐσεῖς ποτέ, ἀδέλφια μου, ὅτι στήν εὐλογημένη καί δοξασμένη μας πατρίδα τήν Ἑλλάδα θά ἔρθουν ἄρχοντες, πού θά σκέπτονται νά θεσπίσουν τέτοια βρώμικα πράγματα γιά τόν τόπο μας; Γιά τόν τόπο μας, τήν Ἑλλάδα μας, πού καί πρό Χριστοῦ ἀκόμη τιμοῦσε τά ἁγνά ἤθη καί τήν παρθενία καί ἔκανε τόν Παρθενώνα; Ὄχι δέν περιμέναμε τέτοιο κατάντημα στήν Ἑλλάδα μας. Δέν ἔκανε κόσκινο ἀπό τά βόλια τό κορμί του ὁ Κολοκοτρώνης καί δέν ἔχυσαν τό αἷμα τους οἱ ἥρωες ἀγωνιστές γιά μιά τέτοια σημερινή Ἑλλάδα.

Ἐγώ πού σᾶς τά γράφω αὐτά, ἀδελφοί μου, εἶμαι ὁ Ἐπίσκοπος τῆς ἐπαρχίας σας καί λέγομαι Ἰερεμίας. «Ἐπίσκοπος» σημαίνει νά φυλάγω σκοπιά, γιά νά δῶ ποιοί ἐχθροί ἔρχονται στόν τόπο μας, γιά νά μᾶς ἀλλάξουν τά ἁγνά μας ἤθη, καί μετά, σάν σκοπός – Ἐπίσκοπος – ἐγώ, νά σαλπίσω σάλπισμα δυνατό καί νά πῶ: «Ὦ χριστιανοί, πατριῶτες Ἕλληνες, Γορτύνιοι καί Μεγαλοπολίτες! Κακό μεγάλο θά συμβεῖ στήν χώρα μας. Θέλουν νά ψηφίσουν ἕνα νόμο, πού καταργεῖ τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως τόν γέννησε ἡ μάνα του, πού γκρεμίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογένειας καί πού προσ­βάλλει τήν ἀνθρωπιά μας. Ἐμπρός, σέ ἀγώνα, χριστιανοί»!

Ναί! Δέν πρέπει νά ἀφήσουμε νά περάσει ἀδιαμαρτύρητα ὁ νόμος αὐτός, χριστιανοί μου. Ὁ καθένας, καί ὁ πιό ἁπλός τσοπάνος καί ἡ πτωχή τσοπάνισσα, πρέπει νά πονέσει καί νά διαμαρτυρηθεῖ γιά τό κακό πού θέλουν νά μᾶς κάνουν. Ναί, νά διαμαρτυρηθεῖτε στούς Βουλευτές σας, γιατί αὐτοί εἶναι πού θά ψηφίσουν τόν νόμο. Νά τούς ἀπειλήσετε ὅτι θά τούς «μαυρίσετε», ὅτι δέν θά ἔχουν πιά ψῆφο ἀπό σᾶς, ἐάν ψηφίσουν τόν νόμο μέ τόν ὁποῖο θά μπορεῖ ὁ καθένας νά πετυχαίνει νά ἀλλάζει τήν προσωπικότητά του, μέ τό νά ἀλλάζει τό φύλο του. Προσωπικά δηλώνω ὅτι θά κόψω τήν ἐπικοινωνία μέ Βουλευτή τῆς ἐπαρχίας μας πού θά ψηφίσει τέτοιο νόμο καί δέν θά τοῦ προσφέρω τήν τιμή τοῦ πολιτικοῦ ἄρχοντα. – Ἄν μέ ρωτᾶτε γιά περισσότερα σχετικά μέ αὐτόν τόν νόμο, σᾶς λέγω ὅτι ὁ νόμος αὐτός γεννήθηκε ἀπό τήν αἰσχρή ὁμοφυλοφιλία καί τρέφει τήν ὁμοφυλοφιλία. Γιατί ἕνας ἄνδρας πού ἔχει ὁμοφυλοφιλικές σχέσεις μέ ἄλλον ἄνδρα, θά παρουσιάζεται τώρα μέ τόν νόμο ὡς γυναίκα, γιά νά φαίνονται οἱ δυό ὡς νόμιμο ἀνδρόγυνο καί ἀκόμη θά ἐμφανίζονται καί στόν παπᾶ ἀπαιτώντας νά τούς παντρέψει!...

Χριστιανοί μου, ἐμεῖς νά εἴμαστε πιστοί στήν πίστη καί τήν ἀγάπη στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί στά ἁγνά ἤθη τῆς πατρίδος μας, τῆς Ἑλληνορθόδοξης παράδοσης.

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

http://aktines.blogspot.gr 

ΑΝΤΙΘΕΤΗ Η ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΦΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ

Θέσεις της Π.Ε.Ε.-ΕΝΩ.ΨΥ.Π.Ε. για το Σχέδιο Νόμου «Νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου - άρθρο 3- Εθνικός Μηχανισμός Εκπόνησης, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης των Σχεδίων Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού».

ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΕΥΔΟΞΙΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ: ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΒΑΘΜΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΪΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΙΕΡΩΝ

Ὑποβάθμιση βαθμῶν καί ἀποϊεροποίηση ἱερῶν

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος

«Αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμ­μεναι ἄλλων» (=Πάντα νά ἀριστεύεις καί νά ξεπερνᾶς τούς ἄλλους), ἀντηχεῖ στούς αἰῶνες ἡ ὁμηρική ἰαχή-συμβου­λή, πού ἔδωσε ὁ Ἱππόλοχος ἀπό τή Λυ­κία στόν γιό του Γλαῦκο πρίν φύγει γιά τήν Τροί­α, νά πολεμήσει τούς Ἕλ­λη­νες (Ζ, 208). Ἔκτοτε μέχρι καί σήμε­ρα τά παιδιά ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων μάθαιναν νά καλλιεργοῦν τήν ἅμιλλα. «Τὰ ἀγαθὰ κόποις κτῶνται». Καί ἀναγνώριζαν αὐ­τόν πού προσπαθοῦσε καί διακρινόταν.

 Στίς ἡμέρες μας ὅμως αὐτό πού φαινόταν αὐτονόητο, ἀποδομεῖται -γιά μιά ἀκόμη φορά σέ περίοδο θέρους- μέ τό νέο προεδρικό διάταγμα (79/ΦΕΚ 109/1 Αὐγούστου 2017, ἄρ.3), τό ὁποῖο προβλέπει: «Σημαιοφόροι, παραστάτες καί ὑπεύθυνοι γιά τήν κατάθεση στεφάνου ὁρί­ζονται μαθητές τῆς ΣΤ΄ τάξης... Ἡ ἐ­πιλο­γή σημαιοφόρων, παραστατῶν καί ὑ­πευ­θύνων κατάθεσης στεφάνου πρα­γματο­ποιεῖται μέ κλήρωση ἀνάμεσα στό σύνο­λο τῶν μαθητῶν τῆς τάξης». 

 Πρόκειται γιά μία ἀντιπαιδαγωγική ἀπόφαση, πού ὑπονομεύει φανερά τήν ἀξία τῆς ἀριστείας καί τή δύναμη τῆς εὐ­γενοῦς ἅμιλλας καί τίς ἀντικαθιστᾶ μέ τήν ἐπιβράβευση τῆς ἥσσονος προσ­πάθειας καί τῆς ψευτο-ἰσότητας. Ἐπι­πλέ­ον, ἀποτυπώνει τήν ἀδυναμία τῶν ἰθυνόντων νά ἀντιληφθοῦν τή σημασία πού ἔ­χει ἡ ἐπιβράβευση τῶν ἀρίστων μέ τήν τιμή νά φέρουν τό ἐθνικό σύμβολό μας, ὅπως γινόταν μέχρι καί τό τελευταῖο σχο­λικό ἔτος. Πράγματι, γιά τόν μαθητή, πού σκέφτεται ὅτι ἡ σημαιοφορία εἶναι μέγιστη τιμή καί ἀκολουθεῖ ὡς διάκριση γιά τήν προσπάθεια τήν ὁποία καταβάλλει, ὁ λογισμός αὐτός ἔχει σημαντική παιδευτική ἀξία• λειτουργεῖ ὡς κίνητρο γιά τή μελέτη του. 

 Ἀσφαλῶς, μέ τά νέα μέτρα πρόδηλο εἶναι τό χτύπημα στήν ἀριστεία. Τό δημόσιο σχολεῖο, προφανῶς, ἀρκεῖται στό νά παράγει «μετριότητες», σύμφωνα μέ τά πρότυπα τῆς ἐκπαίδευσης τῆς ἀμά­θει­ας. Ἔτσι, τό μήνυμα πού περνᾶ στή νέα γενιά εἶναι ὅτι δέν χρειάζονται προσ­πά­θεια καί προσωπικός ἀγώνας γιά τήν ἐπιτυχία καί τήν καταξίωση, ἀλλά μόνον τύχη. Δικαιολογημένα παρατηροῦσε ἡ γαλλίδα ἑλληνίστρια Ζακλίν ντέ Ρομιγύ: «Ἡ πολιτεία ἀκολου­θεῖ, δυστυχῶς, τόν χειρότερο δρόμο, κατεβάζει τό ἐπίπεδο τῶν σπουδῶν. Ἀντί νά τό ὑ­ψώσει ἐκεῖ πού μποροῦν νά φτάσουν οἱ λίγοι καλοί, τό κατεβάζει ἐκεῖ πού φτάνουν οἱ πολλοί κακοί. Τό νά κάνεις ἐκ­πτώσεις στήν ἐκ­παίδευση δέν εἶναι δη­μοκρατική ἰδέα... Ἡ δημαγωγική τάση γιά ἐπιείκεια πρός τούς πολλούς πηγάζει ἀπό τήν ἀλλαγή τῶν ἀνώτατων στόχων τῆς παιδείας, πού πρέ­πει νά μένουν ἀναλλοίωτοι γιά ὅ­λους». 

 Ἡ σημαία, ἐξάλλου, συμβολίζει τούς ἀ­γῶνες καί τίς θυσίες τοῦ λαοῦ μας γιά τήν ἀνεξαρτησία του• παράλληλα ἐκ­φρά­ζει τήν ἐθνική μας ἑνότητα καί τή θρησκευτική μας πίστη, συνδέοντας ἄρ­ρηκτα πίστη καί πατρίδα. Μέ τό νέο ὅ­μως Π.Δ. ὑποβαθμίζεται ἡ σημαία ὡς σύμβολο. Τί ἀ­ξία ἔχει ἕνα σύμβολο, τό ὁποῖο “μπαί­νει” στήν κληρωτίδα, γιά νά τό φέρει κανείς σέ μία παρέλαση; Ἡ κλήρωση συνεπῶς δέν στρέφεται μόνον κα­τά τῶν ἀρίστων. Στόχο ἔχει κυρίως τή σημαία ὡς ἐθνικό σύμβολο -ἴσως ἐνοχλεῖ καί ὁ σταυρός-, πού εἶναι ταυτισμένο μέ τήν πορεί­α τοῦ ἔθνους. Αὐτό εἶναι τό πρῶτο καί βασικό πλῆγ­μα. Ἕνα ἔθνος ὅμως πού ἀ­ποδομεῖ τά σύμβολά του καί σφυροκοπᾶ τήν ἱστορία του εἶ­ναι σάν νά οἰκοδομεῖ τά θεμέλιά του ἐ­πάνω στήν ἄμμο.

 Στό νέο διάταγμα δέν προβλέπεται, ἐ­πίσης, ἡ παρουσία σημαιοφόρων καί παραστατῶν στίς ἐπίσημες δοξολογίες ἑορτασμοῦ τῶν ἐθνικῶν ἐπετείων. Ἔκ­δηλη εἶναι ἡ προσπάθεια στή συνείδηση τῶν παιδιῶν νά ἀποσυνδεθεῖ ἡ Ἐκ­κλη­σία ἀπό τούς ἐθνικούς ἑορτασμούς, ὅ-που καθιε­ρώ­θηκε νά εἶναι παροῦσα λόγῳ τῆς πα­­ράδοσής μας καί τῆς ἱστορίας μας ὡς μάρτυρας τῶν θυσιῶν γιά τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος μας. Φέρνουμε τίς σημαῖες  μέσα στούς να­ούς στίς ἐθνικές ἐπετείους, γιατί κάτι ἀντίστοιχο συνέβη μέ τά λά­βα­ρα κατά τή διάρκεια τῶν ἐ­παναστατι­κῶν ἐξε­γέρ­σεών μας. Ὅσοι δέν ἀντέχουν νά βλέπουν τή σημαία στίς ἐκκλησίες ἔ­χουν στό μυαλό τους ἄλλη πατρίδα καί ἄλλο ἔθνος• ὄχι πάντως τήν Ἑλλάδα. 

 Ἄλλο ἐπίμαχο σημεῖο διαλαμβάνει: «Ἡ σημαία παραμένει ἀνηρτημένη στόν ἱστό τοῦ σχολείου, ὅπως προβλέπεται σέ ὅλες τίς δημόσιες ὑπηρεσίες». Δηλαδή τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καταργεῖ ἀπό τά Δημοτικά σχολεῖα τήν ἱερή στιγμή κατά τήν ὁποία γινόταν ἡ ἔπαρση τῆς σημαί­ας, ἐνῶ τά παιδιά ἔψαλλαν τόν ἐθνικό ὕμνο μέ τό βλέμμα στραμμένο στή ση­μαί­α. Ἀ­πό πότε ὅμως τό Δημοτι­κό Σχολεῖο, πού πρέπει νά λειτουργεῖ ὡς λίκνο μέσα στό ὁποῖο γαλουχεῖται τό αὔριο καί ἡ ἐλπίδα τοῦ ἔθνους μας, μεταλλάχτηκε σέ  ἁπλή δημόσια ὑπηρεσία; 

 Τί λόγο θά δώσουμε στίς γενιές πού θά ἀκολουθήσουν; «Κριτές θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί», ἐπιση­μαί­νει ὁ ἐθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμᾶς. Πῶς θά σταθοῦμε μπροστά στό κριτήριο τῆς ἱστορίας, μπροστά στούς φοι­τητές τοῦ ἱεροῦ Λόχου, πού θυσιάστηκαν στίς 7 Ἰουνίου 1821 στό Δραγατσάνι, προστατεύοντας τή σημαία, τόν εὔζωνα Κουκίδη, πού ἔπεσε ἀπό τόν ἱερό Βράχο τῆς Ἀκροπόλεως τυλιγμένος μέ τήν ἑλληνική σημαία τό 1941, τήν κυρά τῆς Ρῶ καί τήν κυρά τῶν Μαρασίων, πού μιά ζωή σήκωναν περήφανα τήν ἑλληνική σημαία, τούς ἥρωες τῆς Κύπρου Σολωμό Σολωμοῦ καί Τάσο Ἰσαάκ, πού ἔ­πεσαν γιά τή σημαία τό 1996; 

 Ἰδιαίτερη προσοχή χρειάζεται καί ἡ παράγραφος πού ἀφορᾶ στόν ἐκκλησιασμό. Βάσει τῆς μέ­χρι τώρα ἰσχύουσας νομοθεσίας ὁ ἐκκλησιασμός μποροῦσε νά πρα­γματοποιεῖται μία φορά τόν μήνα καί στά πλαίσια τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων. Στό νέο Π.Δ. ἀναφέρεται πώς μπορεῖ νά γίνεται στά πλαίσια τῶν ἑορτα­στικῶν ἐκδηλώσεων τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, τῆς 25ης Μαρτίου, τῆς 17ης Νοεμβρίου, τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν! Ἡ ἴδια ὅμως ἡ σχολική ζωή ἀποδεικνύει ὅτι δέν μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ ἐκκλησιασμός τήν παραμονή τῶν ἐθνικῶν ἐπετείων, ἀφοῦ ὀργανώνεται σχολική γιορτή. Μήπως, τελικῶς, ἡ σχετική διάταξη ὁδηγεῖ τεχνηέντως στήν παντελῆ κατάργηση τοῦ σχολικοῦ ἐκκλησιασμοῦ; 

Ἄς μήν ἐφησυχάζουμε. Βαδίζουμε ὁλοταχῶς καί ἀπροκάλυπτα πρός ἕνα πλήρη ἀποχριστιανισμό καί ἀφελληνισμό τῆς παιδείας μας! Τό οὐδετερόθρησκο -καί ὄχι μό­νο- σχολεῖο εἶναι πιά ὑ­παρκτό. Ἡ εὐ­θύ­νη ὅλων μας εἶναι ἀνείπωτα μεγάλη!

http://aktines.blogspot.gr 

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΘΕΣΜΟΘΕΤΟΥΝ ΩΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΑ ΔΥΣΠΕΡΙΓΡΑΠΤΑ ΧΟΥΓΙΑ!

Σε μια Ορθόδοξη χώρα όπως η Ελλάδα με ιστορία χιλιάδων ετών είναι απαράδεκτο να περνάνε τέτοιοι σοδομικοί νόμοι. Έχουμε ξεπεράσει το χείλος του γκρεμού και η παρακμή της χώρας δεν έχει τελειωμό... Ας ελπίσουμε να αλλάξει σύντομα αυτό και ο κατήφορος επιτέλους να σταματήσει…

Οι εκάστοτε πλειοψηφίες -αλλά και μειοψηφίες- στη Βουλή των Ελλήνων ουδέποτε σταμάτησαν να αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει πάτος στην άβυσσο της παρακμής όπου οδηγούν την πατρίδα μας. Εδώ ο κόσμος, κυριολεκτικά, καίγεται κι εκείνοι θεσμοθετούν ως νόμους του κράτους τα δυσπερίγραπτα χούγια (όπως τα αποκαλούσε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος) μίας εξαιρετικά ολιγάριθμης μειοψηφίας.

Οι προκλήσεις εναντίον του λαού και του έθνους δεν τους αρκούν. Τώρα θέλουν να αναλάβουν τα ηνία της ίδιας της Φύσης, του Θεού, και να απονέμουν εκείνοι… φύλα και προσδιορισμούς. Με μία απλή δήλωση, το θύμα της νεοταξικής προπαγάνδας θα αλλάζει φύλο ενώπιον των Αρχών! Ετι, δέ, ο κ. Κοντονής, ο οποίος είναι υπουργός… Δικαιοσύνης, δήλωσε ότι ενδέχεται να μειωθεί, από τα 17 χρόνια, στα 15 ή στα 16 το όριο ηλικίας των ανηλίκων για τη νομική αναγνώριση φύλου!

Δηλαδή, σε ηλικία που ο έφηβος δεν μπορεί να ψηφίσει, να πάρει άδεια οδήγησης και να προβεί σε μία σειρά από νομικές πράξεις, οι εγκληματικοί νόες, οι οποίοι προωθούν τον νεοταξικό εφιάλτη, θα του επιτρέπουν νά…επιλέξει φύλο!

Και, σαν να μην έφτανε αυτό, η Βουλή κάλεσε σε ακρόασή τούς… φορείς που προωθούν τη μετατροπή των ελληνικών πόλεων σε φτηνά αντίγραφα της Βαβυλώνας. Οι Χειμαριώτες, που βλέπουν το βίος τους να καταστρέφεται από το αλβανικό κράτος, οι Κωνσταντινουπολίτες, οι συγγενείς των αγνοουμένων της Κύπρου, οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι οικείοι όσων ξενιτεύτηκαν και όσων τερμάτισαν τη ζωή τους λόγω της οικονομικής κρίσης δεν έχουν χώρο στο Κοινοβούλιο.

Δεν υπάρχει τόπος για να σταθούν και χρόνος για να μιλήσουν και να εισακουστούν οι Έλληνες. Το μόνο που τους επιβάλλει το άθλιο κράτος να κάνουν είναι να πληρώνουν φόρους πάνω στους φόρους, μέχρι να ξεμείνουν και να καταλήξουν στην ξενιτιά, στη φυλακή, άστεγοι ή σε κάποιο κοιμητήριο.

Αυτή είναι η αλήθεια για τη σήψη και την παρακμή των «δικαιωματιστών». Δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Πηγή: dimokratianews, https://ellasnafs.blogspot.gr

ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΦΥΛΟΥ. ΑΣΑΦΗΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ». ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΠ.

Αθήνα 26.9.2017

Έγκυροι νομικοί κύκλοι εκφράζουν επιφύλαξη για τη νομιμότητα διαδικασίας υποβολής του Ν/Σ για την αλλαγή φύλλου που υποβλήθηκε στη Βουλή
την 18/09/2017 (http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Katatethenta-Nomosxedia?law_id=75d1ff53-879c-4dcb-bfff-a7f20108f665), διότι η Έκθεση που συνοψίζει τα συμπεράσματα της διαβούλευσης και υποχρεωτικά συνοδεύει το ν/σ, είναι παραμορφωμένη και αναφέρει « ότι η πλειονότητα των σχολίων αναφέρεται στην αναγκαιότητα του εν λόγω νομοσχεδίου» . (http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c8827c35-4399-4fbb-8ea6-aebdc768f4f7/10212803.pdf)

Η αναφορά αυτή κρίνεται τελείως ανακριβής, διότι η συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων αναφέρεται στην επικινδυνότητα και το παράλογο του εν λόγω νομοσχεδίου (http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=8078).

Η ανωτέρω Έκθεση δεν αναφέρει ενδεικτικά, όπως όφειλε, ούτε ένα από τα πλήθος εμπεριστατωμένα αρνητικά σχόλια, θυμίζοντας Σοβιετικού τύπου κείμενα.

Όπως είναι γνωστό , όταν δεν τηρείται έστω και ένα στάδιο από την προβλεπομένη διαδικασία για την ψήφιση ενός νόμου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να μην τον εκδώσει και να τον αναπέμψει στη Βουλή σύμφωνα με το άρθρα 42 και 76 του Συντάγματος.

Είναι γεγονός ότι αποτελεί μια δοκιμασία της Δημοκρατίας κατά πόσον λαμβάνεται ουσιαστικά υπ΄όψιν η γνώμη του Λαού με το θεσμό της διαβούλευσης ή οδεύει προς πλήρη απαξίωση.

Αν ο θεσμός αυτός γίνεται για μια «δημοκρατική βιτρίνα», ασφαλώς δεν θα αντέξει για πολύ, γιατί τα δημοκρατικά αισθητήρια του λαού, αργά ή γρήγορα θα λειτουργήσουν, όπως έχει διδάξει η ιστορία. Εκτός αν κάποιοι δεν τη μελετούν ή ελπίζουν ουτοπικώς ότι θα αποφύγουν του άτεγκτο νόμο ότι «η Ιστορία επαναλαμβάνεται».

Το γεγονός αυτό της ανακριβούς Έκθεσης οφείλει να το εξετάσει και ο κ. Πρόεδρος της Βουλής και να καταγγείλει δημοσίως αυτούς που τη συνέταξαν παραμορφωμένη και μη αποδίδοντας την ουσία της διαβούλευσης.

Πολλούς προβληματισμούς έχει προκαλέσει και η στάση του Συνηγόρου του Πολίτη. Σε ανακοίνωσή του στις 25/09/2017 επικροτεί γενικά το ν/σ και ζητά την επέκτασή του και ΣΕ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ κάτω των 17 ετών , χωρίς όμως, απ΄ότι φαίνεται να έχει λάβει υπ΄όψιν του περιστατικά ανηλίκων που αυτοκτόνησαν μετά την αλλαγή φύλλου (ενδεικτικά λ.χ. https://www.actuall.com/familia/el-suicidio-de-una-transgenero-de-13-anos-reabre-el-debate-sobre-los-cambios-de-genero-en-menores/) , ούτε τα πορίσματα διακεκριμένων επιστημόνων (λχ όπως τα συνοψίζει ο Καθηγ. Μπαλογιάννης Σταύροςhttps://www.youtube.com/watch?v=fwG_b4n_nis) ότι οι δομικές διαφορές στον ανδρικό και γυναικείο οργανισμό, αν παραβιαστούν, οδηγούν σε σοβαρές ψυχοσωματικές διαρραχές και ειδικά στην παιδική ηλικία. Άραγε ο ΣτΠ (στον οποίο περιλαμβάνεται και ο Συνήγορος του Παιδιού) θα αναλάβει την βαριά ηθική αυτουργία και ευθύνη για μελλοντικές αυτοκτονίες παιδιών που θα οφείλονται στις παροτρύνσεις του;

Τέλος σοβαρή ανησυχία για τα δημοκρατικά δικαιώματα δημιουργεί η ενσωμάτωση στο εν λόγω ν/σ διατάξεων για τον Εθνικό Μηχανισμό Εκπόνησης, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης των Σχεδίων Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που έχει ορισμένες ασαφείς εξουσίες , οι οποίες βέβαια μπορούν να εξειδικευθούν ή να διευρυνθούν αυθαίρετα με μελλοντική τροποποίηση νόμου , από αυτές που μπαίνουν παρανόμως στο τέλος άσχετων νομοσχεδίων και αναφέρουν μόνο τον αριθμό της διάταξης που τροποποιείται, χωρίς καν να αναφέρουν τον τίτλο της, οπότε ούτε οι ίδιοι οι Βουλευτές δεν γνωρίζουν τι ψηφίζουν, ούτε οι πολίτες, παρά μόνο όσοι μεθοδεύουν τις νομοθετικές αλλαγές.

Εκφράζονται φόβοι από πλήθος γονέων ότι οι εμπνευστές και οι υποκινητές του ν/σ αποβλέπουν -χωρίς να το αποκαλύπτουν στον Ελληνικό Λαό – στο σκοτεινό παράδειγμα του Καναδά , που με πρόσφατο νόμο δίνει την δυνατότητα στο Κράτος να αφαιρέσει τα παιδιά από τους γονείς που δεν πιστεύουν στην θεωρία που λέει ότι το αγόρι τους μπορεί τελικά να είναι κορίτσι και το κορίτσι τους μπορεί τελικά να είναι αγόρι. (https://www.lifesitenews.com/news/breaking-ontario-passes-totalitarian-bill-allowing-govt-to-take-kids-from-c) .

Αναμένονται οι αντιδράσεις των Συνταγματολόγων και άλλων νομικών, η στάση των Βουλευτών (που υποτίθεται ότι εκφράζουν τον Λαό) και ιδίως του κ. Προέδρου της Δημοκρατίας, μετά τις αντιδράσεις της Εκκλησιαστικής Ηγεσίας, μεγάλου αριθμού πολιτών και πλήθους φορέων και γονέων.

Χριστιανική Εστία Λαμίας

http://thriskeftika.blogspot.gr  

Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΟΥ ‘’ΧΡΥΣΟΥ ΜΟΣΧΟΥ’’ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

Η Προσκύνηση του ‘’Χρυσού Μόσχου’’ στη Σύγχρονη Εποχή

Της Ράνιας Γάτου

Σας παραθέτω αυτούσια τη συνέντευξη του καθηγητή του εκκλησιαστικού δικαίου της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ., Κυριάκου Κυριαζόπουλου. Μου προξένησαν μεγάλη εντύπωση οι σκέψεις του και για δεύτερη φορά βάλθηκα να απομαγνητοφωνήσω όλη τη συνέντευξη του (ράδιο tv kosmos της Ρόδου 93,8, στις 22 Σεπτεμβρίου 2017) αφήνοντας τον αναγνώστη ελεύθερο να εξάγει τα συμπεράσματα του.

Θέματα κρίσιμα  που αφορούν τη λατρεία των ειδώλων, και την αποστασία μας από τον αληθινό θεό, την αλλαγή προσανατολισμού στο ορθόδοξο μάθημα των θρησκευτικών, την υλιστική, ευδαιμονιστή και αντίχριστη εποχή μας, κατά την οποία πορευόμαστε χωρίς πνευματική καθοδήγηση από τους ποιμένες μας καθώς η «άλλη ζωή» έχει μπει στον πάτο του συστήματος των αξιών. Την εξίσωση της θεοίδρυτης εκκλησίας μας με τις αιρέσεις, οι οποίες αλλοίωσαν την προφητική, αποστολική και πατερική πίστη στο θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού και στο σώμα του που είναι η εκκλησία και άλλα πολλά.  «αυτό ηυχαρίστησε του Ισραηλίτας έκτισε θυσιαστήριον απέναντι του χρυσού μόσχου και δια κήρυκος εφώναξε προς τον λαόν. αύριον είναι εορτή προς τιμήν του Κυρίου» (Εξοδ. 32,5)!

Καθώς συμμετείχα ως ακροάτρια στη συζήτηση έφερα στη μνήμη μου τον Άγιο Μελέτιο που ήταν κρεμασμένος στο δένδρο, και ακούσθηκε φωνή από τον ουρανό που έλεγε: «Έλα, άθλητά μου, Μελέτιε, ανάβαινε στα ταμεία του Παράδεισου και στο χορό των εκλεκτών μου Αγγέλων και στη συνδρομή όλων των Δικαίων μου. Να, όλοι οι Άγιοι στέκονται, και σε προσδοκούν, για να σου δώσουν τα βραβεία, διότι εσύ εποίησες το θέλημά μου επί της γης».. Πριν όμως σχολιάσουμε οτιδήποτε, ας παρατεθεί αυτούσιο το κείμενο της συνέντευξης του εν λόγω καθηγητή:

Ερώτηση: Κύριε καθηγητά στην Ελλάδα όλοι ασχολούνται με διάφορα θέματα ως κύρια θέματα την ώρα μάλιστα που στα παιδιά πλέον θα διδάσκετε στα θρησκευτικά μια άλλη θρησκεία. Την ώρα που αλλάζει προσανατολισμό όλη η πνευματικότητα του ελληνισμού επίσημα πλέον με τα νέα βιβλία των θρησκευτικών, τα μέσα και ο υπόλοιπος κόσμος δεν ασχολούνται σαν να μην υπάρχει αυτό σαν είδηση. Κατά τη γνώμη μου είναι η πρώτη είδηση. Εσάς ποια είναι η άποψή  σας πάνω σε αυτό.

Απάντηση: Συμφωνώ απολύτως με αυτό που λέτε κύριε Λοϊζο. Αυτό συμβαίνει διότι μετά την πλύση εγκεφάλου η οποία έχει προηγηθεί από διάφορα μέσα όσο καιρό υπάρχει η τηλεόραση καμιά σαρανταριά χρόνια, έχει δοθεί ένας προσανατολισμός στην κοινωνία αντίχριστος, υλιστικός, ευδαιμονιστικός, οπότε  οι άνθρωποι μην έχοντας κατάλληλη πνευματική καθοδήγηση από τους ποιμένες τους, από τους μητροπολίτες τους και τους ιερείς όλα αυτά τα χρόνια, ούτως ώστε, να καταλάβουν τι τους συμβαίνει από την τηλεόραση, έχουν διαμορφώσει ένα σύστημα αξιών και έχουν βάλει τα θέματα του εαυτούς τους, της οικογενείας τους, των παιδιών τους, του επαγγέλματός τους, της καλοπέρασής τους, πρώτα πρώτα σε ένα σύστημα αξιών. Τώρα τα θέματα της εκκλησίας τα έχουν βάλει χιλιοστά στα ενδιαφέροντά τους. Βέβαια αυτά τα θέματα της εκκλησίας είναι τα σημαντικότερα. Γιατί ενώ τα άλλα όπως είναι γνωστό μένουν σε αυτή τη ζωή μόλις πεθάνει ο άνθρωπος τελειώνουν όλα τα άλλα. Σημασία έχει τι πάει μετά από αυτά. Δηλαδή από το θάνατο και μετά στην άλλη ζωή. Εκεί αυτά έχουν μπει στον πάτο του συστήματος αξιών.

Ερώτηση: Ένας τέτοιος λαός τι μέλλον έχει και ένα τέτοιο κράτος κύριε καθηγητά; Έχει;

Απάντηση: Ε, δεν μπορεί να έχει, γιατί  εκ των πραγμάτων όταν συμβεί αυτό λατρεύει είδωλα. Όταν λατρεύει τον εαυτό του, όταν λατρεύει τον σύζυγό του, τη σύζυγό του, όταν λατρεύει τα παιδιά του, πάνω από τον αληθινό θεό τότε βρισκόμαστε σε αποστασία. Η λατρεία των ειδώλων είναι η αποστασία. Και η λατρεία των ειδώλων υπάρχει αυτή τη στιγμή. Και αφού υπάρχει η λατρεία των ειδώλων και υπάρχει αποστασία, υπάρχουν και πνευματικοί νόμοι οι οποίοι λειτουργούν στη συνέχεια. Δηλαδή γίνεται παρέμβαση με βάση την αγία γραφή, γίνονται παρεμβάσεις μετά από πλευράς  του θεού και στις ζωές των ανθρώπων και στην ζωή του λαού προς παιδαγωγική τιμωρία και αν συνεχιστεί η αποστασία πάμε για μια καταδικαστική τιμωρία, δηλαδή για μια εξαφάνιση του λαού, με την έννοια θα κυριευθεί από άλλους λαούς και θα χάσει την πολιτιστική του ταυτότητα.  Αυτά λέει η θεολογία της ιστορίας στην παλαιά διαθήκη, οι εβραίοι αποτελούν τον τυπικό λαό του θεού και αυτό εφαρμόστηκε στους χριστιανικούς λαούς στη συνέχεια.

Ερώτηση: Η οποία κατάσταση που περιγράψατε είναι σαν να τη βιώνουμε κάπως στις μέρες μας.

Απάντηση: Βεβαίως ακριβώς επαληθεύεται ο Ησαΐας. Ο  Ησαΐας, δηλαδή όλες οι προφητείες της παλαιάς διαθήκης δεν έχουν εξαντληθεί, μόνο οι χριστολογικές αυτές που αφορούν στο πρόσωπο του Μεσσία. Όλες και όλες οι άλλες  προφητείες και αυτές που αφορούν τη δευτέρα παρουσία, αυτές θα εκπληρωθούν, που αφορούν  την δευτέρα παρουσία, και όλες οι υπόλοιπες επαναλαμβάνονται πριν το χριστολογικόν, που αφορούν την πρώτη παρουσία, την ενανθρώπιση του Χριστού. Και εάν διαβάσετε από την αρχή από τον Ησαΐα το πρώτο κεφάλαιο, λέει ακριβώς πως συμβαίνει η τιμωρία ενός λαού που αποστατεί. Θα σας δώσω νέους πολιτικούς να σας κυβερνούν. Δηλαδή, χωρίς σύνεση. Θα σας αφαιρέσω τους προφήτες. Δηλαδή τους πνευματικούς διδασκάλους.  θα γεμίσετε από εκμετάλλευση, θα σας παίρνουν δηλαδή τόκους, θα σας εκμεταλλεύονται κ.λ.π. κλ.π. κλ.π. Όλα αυτά που λέει ο Ησαΐας για τον τότε Ισραήλ, επαληθεύονται και σήμερα. Διότι αυτές οι προφητείες της παλαιάς διαθήκης, όπως με την διάκριση που έκανα των χριστολογικών της πρώτης παρουσίας που εκπληρώθηκαν, αυτές εκπληρώνονται διαρκώς, πριν των χριστολογικών της δευτέρας παρουσίας που θα εκπληρωθούν εφάπαξ. Οι άλλες προφητείες εκπληρώνονται διαρκώς σε όλες τις φάσεις της ιστορίας.

Ερώτηση: Βέβαια, όλα αυτά τα οποία έτσι μας μεταφέρετε φυσικά και δεν διδάσκονται στα παιδιά μας. Η εκεί που διδάσκονταν λίγο κατά το παρελθόν μέσω του σχολείου και των μαθημάτων των θρησκευτικών, σήμερα πια όλα αυτά αντικαθίστανται από άλλα διδάγματα. Βλέπω για παράδειγμα μπροστά μου μερικές φωτογραφίες από το βιβλίο της Τετάρτης δημοτικού και λέει για παράδειγμα: Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να δείξουμε κιόλας εκεί έξω στο control: «Όσκαρ λέει Ρομέρο αρχιεπίσκοπος της καθολικής εκκλησίας του El Salvador»,μπορούμε να τα δείξουμε; Ε, αγαπητέ φίλε Καλπακίδη; Ένα άλλο θέμα που βλέπω «Ραβίνος Ελιεζέρ», δάσκαλος οποίος  που έζησε στην Πολωνία προσπάθησε να δώσει νέα πνοή στον Ιουδαϊσμό κ.λ.π. Δεν ξέρω κύριε Κυριαζόπουλε, εάν είστε ενήμερος για όλα αυτά.  «Μαχάτμα Γκάντι», Ινδός πολιτικός, στοχαστής και αρχηγός του κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία. Τώρα όλους αυτούς εδώ τι νόημα έχει να τους μαθαίνουν τα παιδιά μας στην Τετάρτη Δημοτικού; Και θα δούμε και άλλα στη συζήτηση αυτή.

Απάντηση: Όπως είναι αντιληπτό πλέον επειδή κυκλοφόρησαν και αυτά τα  βιβλία με βάση το νέο αναλυτικό πρόγραμμα αρχικώς του Φίλη και στης συνέχεια του Γαβρόγλου που είναι το ίδιο. Έχει γίνει αλλαγή προσανατολισμού του λεγομένου μαθήματος θρησκευτικών. Το μάθημα των θρησκευτικών μέχρι τώρα αυτό που διδασκόταν στους ορθοδόξους, γιατί έχουμε και μαθήματα θρησκευτικών που διδάσκονται, Σύρο, Τήνο. Oι ρωμαιοκαθολικοί έχουν δικό τους μάθημα θρησκευτικών για παράδειγμα. Στα εβραϊκά σχολεία έχουν δικό τους μάθημα θρησκευτικών. Μιλάμε επομένως για το ορθόδοξο μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό που προορίζεται για τους ορθοδόξους. Αυτό το μάθημα των θρησκευτικών υπέστην έναν μετασχηματισμό, μια αλλαγή προσανατολισμού και από ορθόδοξη κατεύθυνση που είχε, ορθόδοξη κατεύθυνση θα πει στους ορθοδόξους να διδάσκεις, ότι η πηγή της αλήθειας βρίσκεται στην ορθόδοξη εκκλησία. Αυτή είναι η εκκλησία του συμβόλου της πίστεως, «Μιαν Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Αυτό έχει φύγει και πλέον όλα τα θρησκεύματα μπαίνουν σε μια ίση βάση και οι αιρέσεις και τα υπόλοιπα θρησκεύματα σε μια ίση βάση. Δηλαδή, ότι όλοι και οι αιρετικοί και τα άλλα θρησκεύματα τα επινοημένα από ανθρώπους, διότι μόνον η εκκλησία είναι εξ αποκαλύψεως και η εκκλησία είναι εκκλησία της παλαιάς διαθήκης και μετά την ενανθρώπιση του θεού λόγου, ο θεός λόγος ο ενσαρκωμένος πλέον, ιδρύει την εκκλησία της καινής διαθήκης, επειδή η εκκλησία της παλαιάς διαθήκης δεν απέδωσε καρπούς. Ιδρύει την εκκλησία της καινής διαθήκης. Και αυτή λοιπόν είναι εξ αποκαλύψεως. Θεοίδρυτη. Ενώ όλες οι άλλες θρησκείες είναι επινοήσεις ανθρώπων. Συνεπώς εξισώνεται η θεοδίρυτη εκκλησία με τις αιρέσεις, αυτές δηλαδή με τις ομάδες μικρές οι μεγάλες χριστιανών, οι οποίες αλλοίωσαν, την προφητική, αποστολική και πατερική πίστη στο θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού και στο σώμα του που είναι η εκκλησία. Το αλλοίωσαν. Και επομένως έγιναν αιρέσεις. Νομικά τους λέμε ετερόδοξους, θεολογικά αιρέσεις. Δηλαδή, ρωμαιοκαθολικοί και προτεστάντες. Εξισώνεται λοιπόν η αλήθεια αυτών των αιρέσεων και των επινοημένων από ανθρώπους θρησκειών με την μοναδική αλήθεια της εκκλησίας του Χριστού η οποία είναι θεοίδρυτη. Αυτό γίνεται μέσα από αυτά τα βιβλία. Δηλαδή, ότι κάτοχος της θρησκευτικής αληθείας της θρησκευτικής αληθείας δεν είναι μόνον η ορθόδοξη εκκλησίας είναι και οι αιρέσεις, ρωμαιοκαθολικοί, προτεστάντες, μονοφυσίτες, αλλά και τα υπόλοιπα θρησκεύματα τα επινοημένα από ανθρώπους.

Ερώτηση: Τώρα αυτό έρχεται σε μια στιγμή και επιβάλλεται στα παιδιά των Ελλήνων, σε συνάρτηση με άλλες αποφάσεις οι οποίες παίρνονται και που οδηγούν ας το πούμε σε αυτό το κάτι νέο μαζικά, δηλαδή πριν τα θρησκευτικά έγινε η σύνοδος της Κρήτης που λίγο ως πολύ καταγγέλλεται ότι αυτό το οποίο προαναφέρατε περάστηκε και συνοδικά μέσα από τους  πατριάρχες και τους λοιπούς, τους επισκόπους και στην υπόλοιπη εκκλησιολογική οντότητα της ορθοδοξίας. Επίσης, βλέπουμε μια στοχευμένη προσπάθεια από το ΣΥΡΙΖΑ και  την κυβέρνηση των Ελλήνων οι από τις εκάστοτε ας το πούμε κυβερνήσεις να αποεθνοποιήσουν, ας το πούμε, να «απαλλάξουν»,  σε εισαγωγικά, το λαό τον ελληνικό από τα ποιοτικά του, πνευματικά και πολιτιστικά του χαρακτηριστικά. Όλα αυτά εδώ τώρα μαζί κύριε καθηγητά, εν τέλει, θα καταφέρουν να διαλύσουν αυτό το έθνος και να εξαφανίσουν και την αλήθεια από την γη, από την Ελλάδα;

Απάντηση: Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με βάση την θεολογία της ιστορίας της Αγίας Γραφής θα συμβεί αυτό. Τότε θα συμβεί η λεγόμενη καταδικαστική τιμωρία του λαού. Τώρα είμαστε στην παιδαγωγική τιμωρία του λαού, για να μετανοήσει ο λαός από την ειδωλολατρία, ο λαός ειδωλολατρεί. Ειδωλολατρεί, διότι έχει κάτι σύμβολα ο καθένας στον εαυτό του, την γυναίκα του, τον άνδρα της, τα παιδιά της, την οικογένεια, το επάγγελμα, την ευδαιμονία. Αυτά είναι είδωλα. Ο λαός ειδωλολατρεί.

Ερώτηση: Νομίζω, ότι το πιο εύστοχο ερώτημα θα ήταν τι κάνει η εκκλησία αυτή τη στιγμή, οι επίσκοποι και όλοι με αυτήν εδώ την αλλαγή που επιβλήθηκε στα θρησκευτικά, τι κάνει, και τι θα μπορούσε να κάνει το οποίο δεν κάνει; Κύριε  καθηγητά, έχουμε ένα ερώτημα για εσάς από έναν ακροατή. Ρωτάει, ότι ο θεός είναι αγάπη και πορεύεται με αγάπη για τι τιμωρίες λέει μιλάτε;

Απάντηση: Αυτό σημαίνει ότι ο ακροατής έχει έλλειψη θεολογικών γνώσεων. Ο Άγιος Τριαδικός Θεός, όχι θεός, θεός δεν μπορεί να καλύπτει κάθε επινόηση οποιουδήποτε. Ο Θεός έχει συγκεκριμένο όνομα. Λέγεται Άγιος Τριαδικός Θεός, τρία πρόσωπα, Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα και μια ουσία, θεία. Ο θεός τόσο στην παλαιά όσο και στην καινή διαθήκη ο Άγιος Τριαδικός Θεός έχει άκτιστες ενέργειες. Δηλαδή οι άκτιστες ενέργειες είναι ο τρόπος που επικοινωνεί με την κτίση και με τους ανθρώπους. Οι άκτιστες ενέργειες του, περιλαμβάνουν και την αγάπη περιλαμβάνουν και την δικαιοσύνη. Επομένως, κακώς οι παπάδες δεν ενημερώνουν για την δικαιοσύνη του θεού. Διότι, η αγαπολογία  εξυπηρετεί το θρησκευτικό συγκρητισμό.

Ερώτηση: Δηλαδή όλες οι θρησκείες για αγάπη μιλάνε και το ίδιο είναι.

Απάντηση: Όχι, όλες οι θρησκείες δεν έχουν αγάπη, ο ινδουισμός, βουδισμός, ισλάμ, δεν έχουν αγάπη. Απλώς οι θρησκευτικοί συγκρητιστές παίρνουν από τον χριστιανισμό την έννοια της αγάπης, δεν μιλούν καθόλου για την δικαιοσύνη του θεού και την επεκτείνουν στα άλλα θρησκεύματα την αγάπη που δεν την έχουν τα άλλα θρησκεύματα.

Ερώτηση: Επειδή, δεν έχουμε άλλους από άλλα θρησκεύματα κύριε καθηγητά πάμε στο θέμα μας. H εκκλησία τι κάνει;  Τώρα με το θέμα των θρησκευτικών. Από τι στιγμή που είναι αντίθετη με αυτά τα βιβλία για πιο λόγο πιστεύετε δεν κάνει το αυτονόητο; Δηλαδή, να ζητήσει από τους γονείς να πάρουν απαλλαγή από το νέο μάθημα. Απλά διαφωνεί αφήνει όμως και το ποίμνιο απλά να πάει να κατηχηθεί.

Απάντηση: Για την ιεραρχία λέτε;

Ερώτηση: Εσείς πιστεύετε αυτό το σκεπτικό μου είναι σωστό ή λάθος;  Θα έπρεπε να πάει να πάρει απαλλαγή από αυτό το μάθημα ένα παιδί; Η δεν θα έπρεπε να πάρει απαλλαγή ένα παιδί από αυτό το μάθημα. Το παιδί σας τι θα έκανε;

Απάντηση: Αυτό το μάθημα των θρησκευτικών, διαθρησκειακής πνευματικότητας στην υπό διαμόρφωση ένωση των θρησκειών συμπλέει και συμφωνεί με ότι έγινε στην Κρήτη. Εκεί σε μια συνέλευση που την ονόμασαν σύνοδο, ως γνωστόν, αναγνωρίστηκαν οι αιρέσεις, δηλαδή, ο ρωμαιοκαθολικισμός, ο προτεσταντισμός και ο μονοφυσιτισμός αναγνωρίστηκαν ότι είναι εκκλησίες του Χριστού που υπάγονται στο σύμβολον της πίστεως 9ο άρθρο «Είς Μιαν Αγίαν Καθολική και Αποστολικήν Εκκλησία» πρώτον. Δεύτερον  αναγνωρίστηκε το παγκόσμιο συμβούλιο των εκκλησιών.  Το οποίο είχε αρχικό σκοπό την ένωση των χριστιανικών δογμάτων, χωρίς αλλαγή των δογμάτων τους, δηλαδή, χωρίς να αποκηρύξουν τις πλάνες τους οι αιρετικές ομάδες, να ενωθούν με την ορθόδοξη εκκλησία, που είναι η εκκλησία του συμβόλου της πίστεως. Διότι δεν έχει ξεφύγει η ορθόδοξη εκκλησία από την πίστη των αποστόλων. Αρχικώς λοιπόν σκοπός του παγκοσμίου συμβουλίου εκκλησιών ήταν η ενότητα των χριστιανών με αυτές τις προϋποθέσεις, απροϋπόθετα δηλαδή, και εν συνεχεία σε κάποια φάση από τη δεκαετία του 1980 επέκτεινε το παγκόσμιο συμβούλιο των εκκλησιών το σκοπό του στην ενότητα της ανθρωπότητας, δηλαδή στην ενότητα όλων των θρησκειών μεταξύ τους. Συνεπώς το μάθημα των θρησκευτικών αυτό είναι απόλυτα σύμφωνο με την Κρήτη, δηλαδή με τη συνέλευση αυτή που έγινε στην Κρήτη και στην οποία δεν ψήφισαν οι αρχιερείς, αλλά μόνον δέκα προκαθήμενοι. Δηλαδή αυτό δεν ήταν σύνοδος, αλλά συνέδριο. Όταν ψηφίζουν προκαθήμενοι είναι συνέδριο. Δεν είναι σύνοδος. Και επομένως δεν έχουν λόγο να μιλήσουν τώρα οι ιεραρχίες της εκκλησίας της Ελλάδος ή του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως δεν έχουν λόγο αφού αυτά τα αποδέχθηκαν στην Κρήτη. Τι να πουν για το μάθημα το θρησκευτικών που είναι σύμφωνο με την Κρήτη;

Ερώτηση: Στα λόγια όμως ο Ιερώνυμος είπε ότι είναι ένα μάθημα το οποίο είναι απαράδεκτο κ.λ.π. σε δηλώσεις του.

Απάντηση: Όχι, ο Ιερώνυμος μαζί με την ομάδα των τριών διαπραγματευτών, μητροπολιτών, «διαπραγματευτών» σε εισαγωγικά. Προωθητών στην πραγματικότητα πώς θα προωθήσουν δηλαδή το μάθημα στην ιεραρχία αυτό του Φίλη. Μαζί με εκπρόσωπο από την εκκλησία Κρήτης εφάρμοσαν την εξής τακτική. Έλεγαν στην  ιεραρχία η οποία ιεραρχία της εκκλησίας της Ελλάδος αντιδρούσε, για το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν τίθεται ζήτημα. Το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αποδέχεται το μάθημα των θρησκευτικών. Δεν έχει εκφράσει καμία  αντίθετη άποψη.

Ερώτηση: Ναι, η αλήθεια είναι δεν έχει δυσαρέσκεια μέχρι στιγμής. Δεν έχω αντιληφθεί άλλωστε.

Απάντηση: Και εξάλλου ο Γαβρόγλου είναι Κωνσταντινοπουλίτης απελαθείς από την Κωνσταντινούπολη το 64. Επομένως έχει σχέση με το Φανάρι. Αν ήθελε το Φανάρι θα παρενέβαινε και θα έλεγε τι είναι αυτά που κάνεις! Η εκκλησία της Κρήτης παρακολουθεί την εκκλησία της Ελλάδος. Θέλει να συμπορεύεται. Η εκκλησία της Ελλάδος τι κάνει; Το σώμα της ιεραρχίας ήταν αντίθετο σε αυτό το μάθημα το πανθρησκειακό διαθρησκειακής πνευματικότητας κατηχητικό. Οι εμπνευστές  αυτού του εγχειρήματος και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου το παρουσιάζουν ως θρησκειολογικό. Δεν είναι θρησκειολογικό, διότι θρησκειολογικό θα πει ή ιστορία των θρησκειών, ή θα πει φαινομενολογία της θρησκείας δηλαδή να παρουσιάσεις με συγκριτικό τρόπο ορισμένα θρησκευτικά φαινόμενα ή καταστάσεις. Αλλά η παρουσίαση αυτών με συγκριτικό τρόπο είναι διαφορετική από το συγκριτιστικό τρόπο. Όταν κάνεις συγκριτιστικό τρόπο έχεις κατήχηση. Ο τρόπος που χρησιμοποιείται είναι συγκριτιστικός. Οπότε είναι κατηχητικό το μάθημα. Αποβλέπει στην αποδόμηση στις συνειδήσεις των μαθητών, ότι, η εκκλησία στην οποία ανήκουν η ορθόδοξη, έχει τη θρησκευτική  αλήθεια. Αυτός είναι ο σκοπός και αυτό προκύπτει από όλα τα βιβλία και από το αναλυτικό πρόγραμμα.

Ερώτηση: Έχω ένα μήνυμα ενός ακροατή. Την ειδωλολατρία δεν την απέκτησε μόνος του ο λαός ευθύνονται οι ρασοφόροι εκπρόσωποι του Κυρίου. Λέει κάποιος άνθρωπος.

Απάντηση: Ναι, αν μου επιτρέπεται αυτό το είπα. Είπα στη αρχή ότι σαράντα χρόνια με την τηλεόραση που γίνεται σχετική προπαγάνδα οι ρασοφόροι δεν ομιλούν για αυτό.

Ερώτηση: Είναι και οι εφημερίδες. Μην ρίχνουμε όλο το ανάθεμα στην τηλεόραση.

Απάντηση: Είναι και οι εφημερίδες.

Ερώτηση: Κύριε καθηγητά πείτε μου κάτι ακόμη, ωραία η εκκλησία της Ελλάδος υποτίθεται διαφωνεί.

Απάντηση: Αυτό είπα αν μου επιτρέπετε. Το σώμα της ιεραρχίας ήταν αντίθετο σε αυτό το μάθημα. Ο Ιερώνυμος όμως δεν ήταν. Η ομάδα που πρότεινε ο Ιερώνυμος για δήθεν διαπραγματευτές, τριμελείς,  και αυτή δεν ήταν.  Ο Ιερώνυμος για να περάσει το μάθημα αυτό από την ιεραρχία, έλεγε θα πάμε να κάνουμε διαπραγματεύσεις από μηδενική βάση. Ουδέποτε έγιναν διαπραγματεύσεις από μηδενική βάση. Στην αρχή λέγανε αυτό. Στη συνέχεια λέγανε εντάξει αυτό είναι το πρόγραμμα το αναλυτικό έχουμε συμφωνήσει με τον Γαβρόγλου να έχουμε γνώμη στα βιβλία. Μα αυτό είναι σοφιστεία. Πρώτα τίθεται το αναλυτικό πρόγραμμα η φιλοσοφία του μαθήματος θα είναι ορθόδοξη ή πανθρησκειακή; Και μετά τίθεται το θέμα βιβλία. Αν έχεις πανθρησκειακή κατεύθυνση με το να έχεις 60% να μιλάς  για την ορθοδοξία το μάθημα δεν είναι ορθόδοξο είναι πανθρησκειακό.

Ερώτηση: Κοιτάξτε 20 Σεπτεμβρίου του 2016 ένα χρόνο πριν ακούστε τις δηλώσεις του Ιερωνύμου του Αρχιεπισκόπου της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Προβολή video

Ερώτηση: Αυτά ένα χρόνο πριν. Στα λόγια τουλάχιστον ήταν αντίθετοι. Ξεκάθαρα κύριε καθηγητά.

Απάντηση: Όχι, όχι, στις δημόσιες δηλώσεις αυτές ήταν αντίθετος.

Ερώτηση: Στις δημόσιες δηλώσεις ήταν αντίθετος.

Απάντηση: Στις συναντήσεις με τους εκπροσώπους της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (Π.Ε.Θ.), έλεγε άλλα από ότι πληροφορήθηκα από τους εκπροσώπους της Π.Ε.Θ. έλεγε να μην είστε ακραίοι έχει και καλά στοιχεία αυτό το μάθημα! Εδώ βγήκε να κάνει αυτές τις δηλώσεις. Προσέξτε, είπε ενόψει της ιεραρχίας. Διότι, το να λέει κάποιος λόγια δεν υπάρχουν μόνο τα λόγια υπάρχουν και τα έργα. Υπάρχει συμφωνία των λόγων του με τα έργα του; Δεν υπάρχει.

Ερώτηση: Η εκκλησία εάν ήταν αντίθετη με αυτό το μάθημα δεν θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να είχε δώσει ένα κήρυγμα σε όλες τις ενορίες της και να λέει συμπληρώστε την αίτηση του κου Κυριαζόπουλου για παράδειγμα, η οποία υπάρχει στη θεογνωσία ή μια δικιά τους αίτηση, για να απαλλαγούν τα παιδιά σας από αυτό εδώ το μάθημα, το οποίο είναι απαράδεκτο, το οποίο θα οδηγήσει σε αποκοπή του κόσμου κ.λ.π. από την εκκλησία στο μέλλον.

Απάντηση: Ναι, αν ήταν αντίθετοι θα το κάνανε. Αλλά επειδή δεν ήταν αντίθετοι δεν το κάνανε. Αντιθέτως, όταν θέλανε να προπαγανδίσουν στον λαό το συνέδριο δέκα αυτοκεφάλων στην Κρήτη εκδώσαν μια εγκύκλιο όπου χρησιμοποιούσε ένα κείμενο ορθόδοξο, το οποίο δεν είχε σχέση με τις αποφάσεις της Κρήτης. Όταν υπάρχει θέση το κάνουν δεν υπάρχει δεν το κάνουν.

Ερώτηση: Άρα, λοιπόν, δια της σιωπής τους. Μήπως τους κρατάει κατά κάποιο τρόπο το κράτος, την εκκλησία της Ελλάδος έτσι οικονομικά ίσως, με τις νέες χώρες υπάρχουν κάποια πράγματα ενδεχομένως να τους δημιουργούνε πρόβλημα ώστε να κινούνται οι ιεράρχες;

Απάντηση: Ναι υπάρχουν. Μια κυβέρνηση πάντα έχει τρόπους να επιβάλει την γραμμή της και για να μην περάσει η γραμμή της χρειάζεται αγωνιστικό φρόνημα. Υπάρχει αγωνιστικό φρόνημα στην ιεραρχία; Ή υπάρχουν άλλα κριτήρια προηγουμένως;  Καλών σχέσεων, συμβιβασμών, ΕΣΠΑ…

Ερώτηση: ΕΣΠΑ Ε! Υπάρχουν και ΕΣΠΑ;

Απάντηση: Βέβαια! Ποια κριτήρια προτάσσονται; Ποια κριτήρια προτάσσονται; Της υπερασπίσεως της αληθείας ή του συμβιβασμού για τους δικούς τους λόγους;

Ερώτηση: Κύριε Κυριάκο Κυριαζόπουλε, πείτε μου πώς βλέπετε την εκκλησιαστική επικαιρότητα αυτή την ώρα που μιλάμε; Τι θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι πρώτο θέμα; Έχουμε και μια δήλωση βασικά και του Ερντογάν ο οποίος θέτει στο στόχαστρό του τον Οικουμενικό Πατριάρχη σχετικά με το πραξικόπημα που είχε γίνει. Βρέθηκαν όλοι οι ηγέτες των θρησκευτικών μειονοτήτων και των κοινοτήτων στο στόχαστρο του Ερντογάν, διαβάζω, για την στάση τους στο πραξικόπημα της οργάνωσης του Γκιουλέν, ενώ εξυμνεί τον πρώην τούρκο πρωθυπουργό Μεντερές ο οποίος επιμελήθηκε προσωπικά τον εξανδραποδισμό χιλιάδων Ελλήνων το 1955 στην Κωνσταντινούπολη. Το άρθρο αναφέρει ότι για πιο ακριβώς λόγο όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες αποτέλεσαν τη σιωπηλή μειονότητα μπροστά στα γεγονότα; Γιατί; Που ήταν η ευαισθησία των θρησκευτικών ηγετών της μειοψηφίας για τα γεγονότα που διαδραματίζονταν στην Τουρκία; Ο δημοσιογράφος Mahmut Övür εστίασε την προσοχή του στο γεγονός ότι η οργάνωση προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τους θρησκευτικούς ηγέτες των μειονοτήτων και για αυτό το λόγο οι ηγέτες των μειονοτήτων αυτών παρέμειναν σιωπηλοί. Και βάζει στο στόχαστρό του τον Βαρθολομαίο, τον ηγέτη των Αρμενίων, οι οποίοι τίθενται πλέον στο κάδρο των τουρκικών αρχών για την στάση τους την περίοδο του πραξικοπήματος. Αυτά όσον αφορά από αυτήν την είδηση που μας έρχεται από την πόλη.  Δεν ξέρω αν έχετε κάτι πάνω σε αυτό να πείτε;

Απάντηση: Πάνω σε αυτό;

Ερώτηση: Ναι πάνω σε αυτό.

Απάντηση: Είναι εύλογο το να συμβαίνει αυτό. Διότι όπως αναφέρουν και δημοσιεύματα Ελληνοαμερικανών υπάρχει μάλιστα ένα πρόσφατο δημοσίευμα του Νίκου Σταματάκη, διδάκτωρ ελληνικών επιστημών, διεθνολόγου και επιχειρηματία.  Ο οποίος τονίζει τις στενές σχέσεις του βαθέως αμερικανικού κράτους με το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Οι σχέσεις αυτές οδήγησαν και στη συνέλευση της Κρήτης. Όχι σύνοδος. Συνέδριο δέκα αυτοκεφάλων. Διότι, αυτό το συνέδριο των δέκα αυτοκεφάλων υποβλήθηκε από εκεί. Διότι, η επιτροπή θρησκευτικής ελευθερίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, προωθεί μεταξύ των άλλων και τον θρησκευτικό συγκρητισμό. Και ο θρησκευτικός συγκρητισμός πέρασε από το συνέδριο των δέκα αυτοκεφάλων στην Κρήτη.

Ερώτηση: Του Κολυμπαρίου.

Απάντηση: Ψευδεπίγραφα ονομάστηκε Αγία και Μεγάλη Σύνοδος.

Ερώτηση: Από εκεί και πέρα υπάρχουν και πολλές συνέπειες. Γνωρίζουμε ότι εκπροσωπείτε και την Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου  Πτολεμαϊδος, όπου εκεί η Μονή έκοψε το μνημόσυνο στον Μητροπολίτη της και έγιναν έτσι μερικές ας το πούμε μερικά μικροεπεισόδια, όταν η μητρόπολη αποφάσισε να την πάρει πίσω ή να μπει μέσα στην Μονή ανήμερα της εορτής της Αγίας Παρασκευής. Τι μέλλει γενέσθαι τώρα με αυτή την υπόθεση; Εσείς ως δικηγόρος και υπερασπιστής αυτής της Μονής τι προσβλέπετε να γίνεται;

Απάντηση: Η Μονή της Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου είναι ορθόδοξη μονή. Υπερασπίζεται την εκκλησιαστική αλήθεια δεν αποδέχεται τις αιρετικές αποφάσεις θρησκευτικού συγκρητισμού του συνεδρίου των δέκα αυτοκεφάλων της Κρήτης και για αυτό όφειλε με βάση το 15 κανόνα της πρωτοδευτέρας που ψηφίστηκε επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Μεγάλου Φωτίου όφειλε να παύσει το μεγάλο μνημόσυνο του Μητροπολίτου Φλωρίνης έπαψε να τον αναγνωρίζει ως ορθόδοξο μητροπολίτη. Έπαψε να αναγνωρίζει τις αρμοδιότητές του εποπτείας επί της Ιερά Μονής.  Θα επαναλάβει την αναγνώρισή της αρμοδιότητάς του της Επισκοπικής υπό δύο όρους: Πρώτον εάν ο Μητροπολίτης Φλωρίνης αποκηρύξει δημόσια τις συγκριτιστικές αποφάσεις του συνεδρίου αυτοκεφάλων της Κρήτης και δεύτερον αν παύσει το μνημόσυνο των αρχών που μνημονεύει στην λειτουργία. Δηλαδή του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι αυτές οι δύο αυτοκέφαλες μαζί με τις άλλες οκτώ που εκπροσωπούνε το 1/3 των ορθοδόξων πιστών εν γένει, αυτές οι δύο δια των προκαθημένων τους και μόνον ψήφισαν υπέρ της αποδοχής των συγκριτιστικών αποφάσεων αυτού του συνεδρίου των δέκα αυτοκεφάλων.

Ερώτηση: Εδώ τώρα θα ρωτούσε κάποιος ακροατής, τι νόημα έχει η διακοπή του μνημοσύνου; Γιατί καταλαβαίνετε ότι μιλάτε και σε έναν κόσμο που εν πολλοίς μπορεί να μην  έχει ιδέα. Μόνον λίγο σύντομο γιατί έχουμε επτά λεπτά στη διάθεσή μας.

Απάντηση: Το νόημα είναι το εξής. Ότι εάν δεν παύσει το μνημόσυνο η Μονή ή ο κάθε Ιερέας και εάν δεν σταματήσουν οι πιστοί να εκκλησιάζονται σε αυτούς τους ναούς, τότε αποδέχονται τις συγκριτιστικές αποφάσεις του συνεδρίου των δέκα αυτοκεφάλων της Κρήτης. Και επομένως, βρίσκονται μέσα στην  αίρεση. Φεύγουν δηλαδή από την ορθόδοξη εκκλησία. Διότι δέκα αυτοκέφαλες που ψήφισαν δια των προκαθημένων τους σε αυτό το συνέδριο των δέκα αυτοκεφάλων, υπέρ των συγκριτιστικών αποφάσεων, αυτές εδώ αποσχίστηκαν αιρετικώς από την εκκλησία των αποστόλων. Όπως είπε και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς για τον τότε Πατριάρχη Ιωάννη Καλέκα, όταν έπαυσε το μνημόσυνό του ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, επειδή ο Καλέκας υποστήριζε την αίρεση, ότι το άκτιστο φως δεν είναι άκτιστο, αλλά είναι κτιστό των λατινοφρόνων Βαρλαάμ και Ἀκινδύνου. Επειδή υποστήριζαν ο Βαρλαάμ και ο Ακίνδυνος αυτή την αίρεση και επειδή υποστήριζε αυτούς, ο τότε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Καλέκας, για αυτό ο τότε ιερομόναχος Γρηγόριος Παλαμάς, έπαψε το μνημόσυνο αυτού του Πατριάρχη. Και ο Πατριάρχης Ιωάννης Καλέκας τον καθαίρεσε και το αφόρισε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά ως Ιερομόναχο Αγιορείτη. Και απάντησε, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και ο μαθητής του μοναχός Καλόθετος απάντησαν στον Καλέκα, από πια εκκλησία  μας καθαιρείς και μας αφορίζεις; Από την ορθόδοξη; Την οποία εμείς υπερασπιζόμαστε; Και από την οποία εσείς αποκόπηκες; Δηλαδή αποσχίστηκες αιρετικά επειδή υποστηρίζεις την αίρεση της κτιστής χάρις; Δηλαδή, η θεσμικότητα δεν εξασφαλίζουν την ορθοδοξία οπωσδήποτε εάν εισάγουν αίρεση. Οι θεσμοί οι εκκλησιαστικοί εξασφαλίζουν την ορθοδοξία εάν την υπερασπίζονται.

Ερώτηση: Προλάβατε τώρα ενδεχομένως κάποιος που να  μιλήσουν περί σχίσματος.  Δηλαδή για το ποιος κάνει σχίσμα εν τέλει;

Απάντηση: Αυτό συμβαίνει σε κάθε φάση της εκκλησιαστικής ιστορίας. Οι ακολουθούντες μια αίρεση και κατέχοντες τους θρόνους τους Μητροπολιτικούς  και τη Σύνοδο κατηγορούνε τους υπερασπιζόμενους στην Ορθοδοξία ότι κάνουν σχίσμα. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι refrain σε κάθε φάση που εισάγεται συνοδικώς μια αίρεση στη θεσμική εκκλησία. Η θεσμική εκκλησία είναι διαφορετική από την εκκλησία του Χριστού. Εάν η θεσμική εκκλησία ταυτίζεται με την ορθόδοξη ταυτίζεται με την ορθόδοξη πίστη τότε είναι ορθόδοξη η θεσμική. Εάν η θεσμική εκκλησία δεν υπερασπίζεται την ορθόδοξη πίστη αλλά εισάγει αίρεση τότε αποσχίζεται αιρετικά η θεσμική εκκλησία από την εκκλησία του Χριστού. Αυτά είναι βασικά εκκλησιολογικά θέματα τα οποία δεν τα διδάσκουν.

Ερώτηση:Και στην εκκλησία παραμένουν μόνο όσοι πιστεύουν ουσιαστικά στο σωστό δόγμα της εκκλησίας.

Απάντηση: Ναι, και τότε για να παραμείνουν πρέπει να παύσουν το μνημόσυνο οι κληρικοί και την κοινωνία, δηλαδή να μην εκκλησιάζονται οι λαϊκοί. Για να παραμείνουν στην εκκλησία του Χριστού, των αποστόλων, διότι οι άλλοι όλοι έχουν ξεφύγει.

Ερώτηση:Δεν υπάρχει και στο ένα και στο άλλο μέσα.

Απάντηση: Δεν γίνεται. Και «τύπτειν και παρθευνεύειν» μόνον η Παναγία  το κάνει.

Ερώτηση: Αυτά όσον αφορά και λίγα περί της επικαιρότητας της εκκλησιαστικής. Κύριε καθηγητά σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Απάντηση: Εγώ σας ευχαριστώ που μου δώσατε τη δυνατότητα να πω κάποια πράγματα.

Μετά την αποκαλυπτική σε αλήθειες συνέντευξη του πανεπιστημιακού καθηγητή πλησίασε η σκέψη μου στο όρος Σινά και στην αναταραχή των Ισραηλιτών για την πολυήμερη απουσία του Μωυσή. «Τότε ο Ααρών κάτω από την πίεση του ανυπόμονου λαού υπέκυψε, κατασκεύασε χρυσό μοσχάρι (μόσχον χωνευτόν) από χρυσά κοσμήματα, και επέτρεψε τη λατρεία του. Με την επιστροφή του, ο Μωυσής εξοργίστηκε γι’ αυτή την απιστία και κατέστρεψε το είδωλο, αλλά και τις θεοπαράδοτες πλάκες του νόμου του θεού λέγοντας ότι δεν αξίζει να δοθεί αυτός ο θείος νόμος σε αυτόν τον λαό που αποστατεί . Αργότερα όμως επανήλθε η τάξη, όλοι μετάνοιωσαν για την ηθική τους κατάπτωση και έτσι ο Μωυσής μεσολάβησε για τη θεία συγχώρεση».  Διατείνομαι να πω ότι η καρδιά μας έχει σκληρύνει και δεν γογγύζει μπροστά στη θυσία του Χριστού. Οι ψεύτικοι θεοί είναι πολλοί. Ο Αληθινός Τριαδικός Θεός είναι Ένας.

Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση αυτή μνημονεύω ένα απόσπασμα από την  αγία Γραφή: «Αυτός ο λαός, σαν να έπραξε το δίκαιο και σαν να μην παραμέλησε καμιά εντολή μου, ζητούν από μένα, το Θεό, δίκαιη κρίση και αξιοπιστία, και θέλουν να έρθουν κοντά μου και μου λένε: Γιατί υποβληθήκαμε σε νηστείες και ταλαιπωρίες, αφού δε μας έδωσες καμιά σημασία; Κι εγώ τους απάντησα: Γιατί τις ημέρες που νηστεύατε, κυνηγούσατε τα άνομα συμφέροντά σας, που ταυτίζονταν με τις πονηριές του νου σας»(Ησ. 58:2-5)· και προσφέρατε τα πονηρά σας έργα, και τους κακούς λογισμούς σας, ως θυσίες σε είδωλα. Λογαριάσατε τα συμφέροντα και τις πανουργίες σας για θεούς σας, και θυσιάσατε, με τους κόπους σας, το σώμα σας σ’ αυτούς· αυτό το σώμα, που είναι ανώτερο από όλα τα θυμιάματα και τις θυσίες. Αυτό, λοιπόν, το σώμα σας σε μένα έπρεπε να το αφιερώσετε, με τις αγαθοεργίες σας, και με την καθαρή σας συνείδηση, λέει ο Κύριος. “αύριον είναι εορτή προς τιμήν του Κυρίου» (Εξοδ. 32,5)!

Προέλευση εικόνας: Βικιπαίδεια. Η Προσκύνηση του Χρυσού Μόσχου” από τον Νικόλας Πουσέν

e-thessalia.gr, 29 Σεπτεμβρίου 2017

http://aktines.blogspot.gr