ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

ΣΑΒΒΑΣ ΗΛΙΑΔΗΣ: ΟΣΟ ΣΕ ΕΝΑ ΛΑΟ Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς:
Όσο σε ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή,
τίποτε δεν χάνεται
Από το βιβλίο «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής», (Εκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ)

Να παραδοθεί, με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο άνθρωπος αυτός στο σατανά για το σωματικό του αφανισμό, έτσι ώστε να σωθεί το πνεύμα του την ημέρα του Κυρίου (Α΄ Κορινθ. 5,5).
     Τι είναι ακριβό και τι φθηνό;
     Οι άνθρωποι μιλάνε και τσακώνονται ασταμάτητα  για την αξία και την τιμή κάθε πράγματος.
     Τι είναι φθηνό; Τι είναι ακριβό, όσον αφορά τον άνθρωπο;
     Η περιουσία είναι λιγότερο ακριβή από το σώμα, το σώμα είναι πιο ακριβό από την περιουσία και η ψυχή είναι πιο ακριβή και από τα δύο. Όταν ο άνθρωπος γεννιέται, η περιουσία του έχει την Τρίτη θέση, γιατί, όταν πεθαίνει, η περιουσία τον εγκαταλείπει. Δηλαδή, την ώρα του θανάτου ο άνθρωπος ξεκολλάει πρώτα από την περιουσία και μετά από την σάρκα. 

Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς περιουσία και χωρίς σάρκα, δεν μπορεί να ζήσει όμως χωρίς ψυχή. Όταν ο άνθρωπος μπαίνει από τον άυλο κόσμο σ` αυτόν τον ορατό κόσμο, μπαίνει με σώμα, αλλά χωρίς περιουσία. Όταν βγαίνει από τον ορατό κόσμο, βγαίνει χωρίς σώμα και χωρίς περιουσία. Τον άνθρωπο μπορούμε να τον φανταστούμε και χωρίς περιουσία και χωρίς σάρκα, αλλά δεν μπορούμε να τον φανταστούμε χωρίς ψυχή, επειδή η ψυχή είναι η ουσία του ανθρώπου. Οι άγιοι του Θεού και όλοι οι συγγενείς μας, που πέρασαν απ` αυτόν τον κόσμο, στον οποίο εμείς τώρα βρισκόμαστε, είναι μόνο ζώσες ψυχές στον άλλο κόσμο, χωρίς σώμα και χωρίς περιουσία. Θα μείνουν έτσι μέχρι το τέλος της ανθρωπότητας, μέχρι το τέλος των αιώνων και μέχρι την Ανάσταση του σώματος από το θάνατο.
     Το σώμα και την περιουσία τη δίνει ο Θεός στους ανθρώπους σαν μια μορφή ζυγαριάς, στην οποία η ψυχή κάθε μέρα αποδεικνύει την αξία της.
     Με την ελεημοσύνη και την υπομονή η ψυχή εξαγοράζεται κάθε μέρα και κάθε στιγμή, επειδή με την ελεημοσύνη αφαιρούμε από την περιουσία και με την υπομονή κερδίζουμε τον αγώνα με το σώμα.
     Όταν δίνεις στους ανθρώπους, όταν δείχνεις ανοχή, υπομονή, τότε αυτά τα δύο βάρη έχουν οριζόντια θέση στη ζυγαριά και η ψυχή σου γράφεται στο βιβλίο των μεγαλόψυχων και αγίων ανθρώπων. Όταν μιλάμε όχι για ένα άτομο αλλά για έναν ολόκληρο λαό, τότε την περιουσία του λαού την αντιπροσωπεύει το κράτος. Όταν μετράμε το χρόνο ενός λαού, πρώτον εξετάζουμε το κράτος και στη συνέχεια εξετάζουμε έναν έναν τους πολίτες.
     Ο δίκαιος Ιώβ είχε μεγάλη περιουσία, όπως κανένας. Ήταν σωματικά υγιής, με ωραία κορμοστασιά και με παρουσιαστικό που ενέπνεε σ` όλους σεβασμό. Αυτό όμως που είναι πιο σημαντικό στην περίπτωση του Ιώβ, είναι πως ήταν ευλαβής και κάθε μέρα έκανε θυσία στο Θεό, για τον εαυτό του, για τα παιδιά του, για τους επτά γιους του και τις τρεις κόρες του.
     Δυο φορές επέτρεψε ο Θεός να δοκιμαστεί η πίστη και η αγάπη του Ιώβ στον Θεό. Πρώτη φορά επέτρεψε ο θεός στο σατανά να βλάψει μόνο την περιουσία του Ιώβ. Ο σατανάς γρήγορα έδειξε την επιδεξιότητά του να γκρεμίζει και να καταστρέφει.
     Η περιουσία του Ιώβ καταστράφηκε, κλάπηκαν τα ζώα του, γκρεμίστηκαν τα σπίτια του, οι γιοι και οι κόρες του σκοτώθηκαν. Μονομιάς ο πλούσιος Ιώβ έμεινε χωρίς την περιουσία του. Ο ευτυχισμένος Ιώβ έμεινε χωρίς τα χαρούμενα παιδιά του.
     Η ψυχή του όμως δεν βλαστήμησε το Θεό: Ο Κύριος έδωσε… ο Κύριος πήρε, είπε, ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου!
     Έμεινα δηλαδή ο δίκαιος Ιώβ πιστός στον Κύριό του, χωρίς καμιά περιουσία, με γυμνό αλλά υγιές σώμα. Και ο σατανάς ντροπιάστηκε.
     Τότε ο σατανάς ζήτησε από το Θεό να δοκιμάσει το σώμα του Ιώβ και ο Θεός επέτρεψε στο σατανά να δοκιμάσει το σώμα του, απαγορεύοντας όμως να αγγίξει την ψυχή του.
     Είπε ο Θεός: Τον παραδίδω στα χέρια σου, πρόσεχε όμως την ψυχή του!
     Ο σατανάς γέμισε το σώμα του Ιώβ με σπυριά και με πυώδεις πληγές από τα πόδια μέχρι το κεφάλι. Κάθισε τότε ο Ιώβ μέσα στη στάχτη, πήρε ένα κεραμίδι και έξυνε το πύον από τις πληγές του. Μέσα σ` όλα αυτά τα βάσανα παρέμεινε η ψυχή του Ιώβ καθαρή, υγιής και πιστή στο Θεό. Και πάλι ντροπιάστηκε ο σατανάς και έφυγε στον Άδη, στον τόπο του. Ο Θεός επέστρεψε στον Ιώβ την υγεία του, την περιουσία του, τον ευλόγησε μάλιστα να έχει περισσότερα από πριν. Ο Ιώβ απέκτησε πάλι επτά γιους και τρεις κόρες, έγινε πάλι υγιής σωματικά και χαρούμενος και έζησε για πολλά χρόνια. Πέθανε, όταν ήταν πλέον χορτασμένος από ζωή.
     Και ο ιδικός μας λαός χτυπήθηκε πολλές φορές. Έπληξαν την περιουσία του και το σώμα του. Ο Θεός όμως πρόσεξε την ψυχή του. Η περιουσία του λαού μας, το κράτος, πολλές φορές έπεσε και κατέρρευσε. Μετά από κάθε κρατική καταστροφή ο λαός μας σηκωνόταν. Ο Θεός όμως φύλαξε την ψυχή του λαού μας, που έμεινε πάλι πιστός στο Χριστό. Πραγματικά, όταν ο άνθρωπος μελετήσει την ιστορία του κράτους μας, καταλαβαίνει πόσους πολλούς ανθρώπους σκότωσαν από το λαό μας, πόσο πολλούς ανθρώπους βασάνισαν και αιχμαλώτισαν. Είναι μεγάλο θαύμα του Θεού, ότι στον κόσμο αυτό ακόμη υπάρχει ο λαός μας και ακόμα ακούγεται η γλώσσα μας.
     Πώς να εξηγήσουμε αυτό το θαύμα στην ιστορία μας; Μπορεί να εξηγηθεί με τον ίδιο τρόπο που εξηγείται η ζωή του Ιώβ. Δεν επέτρεψε ο Θεός, αδελφοί μου, δεν επέτρεψε παιδιά μου να αγγίξει ο σατανάς την ψυχή του λαού μας. Επέτρεψε ο Θεός στον σατανά να χτυπήσει το κράτος, την περιουσία και το σώμα, αλλά του απαγόρευσε να αγγίξει την μεγάλη χριστιανική ψυχή του λαού μας. Και όσο σ` ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή, μέχρι τότε τίποτε δεν χάνεται. Παρόλο που κάποια στιγμή φαίνονταν όλα  χαμένα, δυο πράγματα δεν χάθηκαν ποτέ: Η εκκλησία και το τραγούδι. Η εκκλησία με την πίστη της και το τραγούδι με την ιστορία. Αυτό έμεινε και αυτό μας έσωσε. Γι` αυτό το λόγο, αδελφοί μου, καλό είναι να σεβόμαστε την εκκλησία και καλό είναι να διατηρήσουμε τα τραγούδια μας. Ας δοξάζουμε τον Κύριό μας διά μέσου της εκκλησίας, ας τον δοξάζουμε διά μέσου του τραγουδιού του λαού. Μαζί με την ελπίδα, αυτά τα δύο ήταν τα φτερά μας. Η εκκλησία είναι πιο παλιά από το τραγούδι μας και από την ιστορία μας. Από την εκκλησία, που είναι σαν πηγή, πήγασε το ποτάμι της ιστορίας μας και άλλοτε το ποτάμι αυτό ήταν διαυγές και άλλοτε ήταν γεμάτο αίμα. Πάντοτε όμως ήταν βαθύ.
     Γι` αυτό το λόγο ας μαζευτούμε γύρω από την εκκλησία μας, όπως τα παιδιά γύρω από τη μάνα. Ο Χριστός είναι ανίκητος και ακαταμάχητος. Δόξα και ευχαριστία στο Θεό Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Σάββας Ηλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 13-10-2017

Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Αναδίπλωση του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με τα βιβλία των Θρησκευτικών
Το Υπουργείο διά του Άγγελου Βαλλιανάτου, σχολικού συμβούλου Θεολόγων, καλεί τους εκπαιδευτικούς να προσαρμόσουν το μάθημα στις ανάγκες των συγκεκριμένων παιδιών που έχει κάθε εκπαιδευτικός, να χρησιμοποιήσουν  το υλικό που έχουν συγκεντρώσει από το παρελθόν και να κρατηθούν στις βιβλιοθήκες του σχολείου αρκετά αντίγραφα από  τα παλαιά βιβλία.

Την ίδια στιγμή όμως μερίδα διευθυντών επιδίδεται σε ψυχολογικό πόλεμο σε βάρος γονέων ακόμη και μαθητών που επιστρέφουν τα βιβλία.
Με τις υπ’ αρίθμ. 1434/28-9-2017 Οδηγίες για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών 2017-18 διευκρινίζεται από το Υπουργείο Παιδείας ότι:

 “Το περιεχόμενο του Φακέλου Μαθήματος δεν είναι βιβλίο. Δηλαδή, δεν θα πρέπει να διδαχθεί ως δοκίμιο, όπου τα παιδιά θα διαβάσουν και θα μάθουν κάτι, ούτε και θα εξεταστούν στο περιεχόμενό του.   Το υλικό που βρίσκεται στους Φακέλους Μαθήματος είναι προτεινόμενο και βοηθητικό, ώστε να έχουμε κάτι κοινό στα χέρια μας για να εργαστούμε με τα παιδιά στην τάξη. Από τους Φακέλους επιλέγουμε όσα στοιχεία θεωρούμε ότι μας χρειάζονται, αγνοούμε τα υπόλοιπα. Εξίσου, οι «Ιδέες για εργασίες και δραστηριότητες» και τα κείμενα σε έγχρωμο πλαίσιο είναι ενδεικτικά. Το μάθημα των Θρησκευτικών αρχίζει και τελειώνει στην τάξη. Τα παιδιά μαθαίνουν από τη διαδικασία διδασκαλίας στην τάξη, δεν απομνημονεύουν κάτι.
Σε άλλο σημείο τονίζεται: “Σε κάθε Θεματική Ενότητα, στο Πρόγραμμα Σπουδών, υπάρχουν πολύ περισσότερα Προσδοκώμενα Μαθησιακά Αποτελέσματα, Βασικά Θέματα και Προτεινόμενες Δραστηριότητες από εκείνα που χρειαζόμαστε για τη διδασκαλία μας. Βρίσκονται εκεί για να επιλέξουμε ανάλογα με τα παιδιά και εμάς και όχι για να τα εξαντλήσουμε.”

Είναι σαφές από τα παραπάνω ότι οι γονείς μπορούν ελεύθερα να επιστρέψουν τους φακέλους των Θρησκευτικών πίσω και να αξιώσουν τα παιδιά τους να διδαχθούν μόνο θέματα που αφορούν την Ορθόδοξη Πίστη καθώς και να μην αξιολογηθούν επί του φακέλου που επιστρέφουν. Αντίστοιχη ελευθερία παρέχεται και στους εκπαιδευτικούς που θα επιλέξουν να διδάξουν μόνο ορθόδοξες θεματικές.
Λάβαμε σειρά από καταγγελίες από διάφορα μέρη της Ελλάδος πως κάποιοι διευθυντές σχολείων ή προϊστάμενοι εκπαίδευσης με υπερβάλλοντα κομματικό ή άλλου είδους ζήλο ασκούν ψυχολογική πίεση σε γονείς εμποδίζοντάς τους να επιστρέψουν τους φακέλους των Θρησκευτικών. Προφασίζονται απίστευτους ισχυρισμούς όπως δήθεν λήξη της προθεσμίας επιστροφής (!!!), ότι είναι παράνομο να επιστραφούν τα βιβλία, ότι οι μαθητές θα λαμβάνουν απουσίες ή ότι θα λάβουν χαμηλή βαθμολογία και θα αποκλεισθούν από τη διαδικασία επιλογής τους για σημαιοφόροι. Προϊστάμενοι εκπαίδευσης σε τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές προσβάλλουν τους γονείς ως “γραφικούς” και “φανατισμένους”. Κάποιοι δε εκπαιδευτικοί (ελάχιστοι ευτυχώς) προχωρούν σε απομόνωση των μαθητών που επέστρεψαν τα βιβλία ή σε επιδεικτική εξέτασή τους σε μη ορθόδοξα θέματα.

Σύμφωνα και με τις ανωτέρω νέες διευκρινιστικές οδηγίες του Υπουργείου, είναι σαφές ότι βρίσκονται εκτός κάλυψης Υπουργείου. Πρόκειται για απολύτως παράνομες πρακτικές που διώκονται πειθαρχικά ακόμη και ποινικά. Συμβουλεύουμε τους γονείς που αντιμετωπίζουν τέτοιες “μεθοδεύσεις” να απαιτούν γραπτή αιτιολόγηση από τους διευθυντές ή προϊσταμένους για ποιο λόγο αρνούνται να παραλάβουν τις δηλώσεις επιστροφής του φακέλου, παρά τη ρητή νομοθετική πρόβλεψη του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας. Οι παραβιάσεις διατάξεων του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας επισύρουν  πειθαρχικές ευθύνες ακόμη και ποινικές. Όσον αφορά τους ελάχιστους εκπαιδευτικούς που προσβάλλουν τις προσωπικότητες μαθητών τους, πρέπει να ελεγχθούν τουλάχιστον πειθαρχικά. Θυμίζουμε δε τη γνωμοδότηση του Συνταγματολόγου κ. Γεωργίου Κρίππα σύμφωνα με την οποία εκπαιδευτικοί που διδάσκουν ως θρησκειολογία  το μάθημα των Θρησκευτικών διαπράττουν παράνομο προσηλυτισμό.

Για άλλη μια φορά καλούμε το σύνολο των Ελλήνων Ορθοδόξων να αναλάβουν την εκκλησιαστική, συνταγματική και ιστορική τους ευθύνη και να αξιώσουν την ανάκληση του νέου προγράμματος σπουδών  για το μάθημα των Θρησκευτικών. Η Ελληνική Πολιτεία, τόσο ευαίσθητη οψίμως σε ζητήματα “αυτοπροσδιορισμού”, οφείλει να σεβαστεί την ιδιοπροσωπία μας  ως Ορθοδόξων Χριστιανών, οφείλει να σεβαστεί το Νόμο, το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις.                    
                                                                                                                                      ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΖΗΤΟΥΝ 10 ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ
TA NEA ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Ἀναστάτωση προκαλοῦν τά νέα βιβλία θρησκευτικῶν σέ Δημοτικό, Γυμνάσιο καί Λύκειο.
Τά Νέα Προγράμματα Σπουδῶν στά θρησκευτικά παραβιάζουν τό Ἐλληνικό Σύνταγμα, τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση γιά τά Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου, καί τόν Νόμο 1566/1985, ὁ ὁποίος ὁρίζει γιά τούς μαθητές:
«Νά γίνονται ἐλεύθεροι, ὑπεύθυνοι, δημοκρατικοί πολίτες,
νά ὑπερασπίζονται τήν ἐθνική ἀνεξαρτησία, τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς χώρας καί τή δημοκρατία, νά ἐμπνέονται ἀπό ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο, τή ζωή καί τή φύση καί νά διακατέχονται ἀπό πίστη πρός τήν πατρίδα καί τά γνήσια στοιχεῖα τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς παράδοσης. Ἡ ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς τους συνείδησης εἶναι ἀπαραβίαστη.»
Μέ τά Νέα Προγράμματα Σπουδῶν ἐπιβάλλεται στούς ὀρθόδοξους μαθητές ἡ διδασκαλία ἑνός πολυθρησκειακοῦ καί συγκρητιστικοῦ μαθήματος, τή στιγμή πού σἐ 22 ἀπό τἰς 29 χώρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης τό μάθημα θρησκευτικῶν ἔχει χαρακτήρα ὁμολογιακό.
Μέ τούς φακέλους θρησκευτικῶν πού δόθηκαν στά παιδιά μας ἀποδομεῖται ἡ Ὀρθόδοξη ταυτότητά τους καί ἐπιχειρεῖται ἡ προώθηση καί ἐπιβολή τῆς παγκοσμιοποίησης καθώς καί ὁ ἔμμεσος προσηλυτισμός τους στίς διάφορες θρησκεῖες.
Ὡς γονεῖς, ἐκπαιδευτικοί καί λαός διαμαρτυρόμαστε ἐντονότατα γιά τήν καταπάτηση θεμελιωδῶν φυσικῶν μας δικαιωμάτων.
Καλοῦμε τήν ἑλληνική πολιτεία μέ βάση τή Συνταγματική ἀρχή τῆς ἰσονομίας νά σεβαστεῖ τό δικαίωμα τῶν Ὀρθοδόξων μαθητῶν νά διδάσκονται τήν πίστη τῶν πατέρων τους, ὅπως λαμβάνει πρόνοια γιά τούς Μουσουλμάνους, Ἑβραίους καί Καθολικούς νά διδάσκονται τά ὁμολογιακά τους θρησκευτικά καί μέ τούς δασκάλους πού οἱ ἴδιοι ἐπιθυμοῦν (Νόμος 4235/14 ἄρθρο 68 καί Νόμος 4386/16 ἄρθρο 55).
Κάνουμε ἔκκληση στό Ὑπουργεῖο Παιδείας νά ἐπανεκτιμήσει τά θλιβερά ἀποτελέσματα πού προκύπτουν στά παιδιά ἀπό τή συγκεκριμένη θρησκειολογική σύγχυση.
Ἀπαιτοῦμε νά ἀποσυρθοῦν τά Νέα Προγράμματα Σπουδῶν στά θρησκευτικά μαζί μέ τά τωρινά βιβλία καί νά ἐπανέλθει ὁ Ὀρθόδοξος καί ὁμολογιακός χαρακτήρας τοῦ μαθήματος.
Καλοῦμε τό Ὑπουργεῖο Παιδείας νά σεβαστεῖ τή νομιμότητα καί τό θρησκευτικό πιστεύω τῆς ἀπόλυτης πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί νά σταματήσει τήν προσβολή, τόν διωγμό, τήν ὑποβάθμιση, τή διάβρωση καί τή στοχοποίηση τοῦ Ὀρθόδοξου μαθήματος θρησκευτικῶν.
Τέλος συντασσόμαστε μέ τίς αὐθόρμητες διαμαρτυρίες τῶν γονέων καί ἐπικροτοῦμε τίς ἐνέργειές τους γιά ἐπιστροφή τῶν βιβλίων αὐτῶν, πού δικαιολογημένα θεωροῦν ἀπαράδεκτα καί ἐπικίνδυνα γιά τά παιδιά τους.

ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ:
Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης καί Περιχώρων
Ἕνωση Θεολόγων Λάρισας
Γ.Ε.Χ.Α. (Γονέων Ἕνωσις «ἡ Χριστιανική Αγωγή») Λάρισας
Χριστιανική Ἕνωση Ἐπιστημόνων Λάρισας
Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη
Χριστιανική Ἑστία Λάρισας «Ὁ Ἀπόστολος Παύλος»
Σύλλογος Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος» Λάρισας
Φιλανθρωπικό Σωματεῖο «Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος»
Ὀρθόδοξος Ἱεραποστολικός Σύλλογος «Πορεία Ἀγάπης»
Σύλλογος Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς «Ὁ Ἀπόστολος Βαρνάβας»

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

Ο ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ



Ο ιστορικός, φιλόλογος και συγγραφέας Σαράντος Καργάκος μιλά για το σχολείο του χθες και του σήμερα σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο korinthostv και στην Σοφία Τσέκου. Ο κ. Καργάκος επισκέφθηκε την Κόρινθο στις 8-10 -2017 μετά από πρόσκληση του Χριστιανικού Ορθόδοξου Συλλόγου «Απόστολος Παύλος» και μίλησε με θέμα «σχολείο και μέλλον».

Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017

ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ



1. Ἡχητικὸ ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, με θέμα: «Τὸ ἐκπαιδευτικὸ πρόβλημα». Ἐγινε στὴν Ἀθηνα τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1958

2. Βιντεοσκοπημένο ὰπόσπασμα ομιλίας τοῦ μαχήμου ὲκπαιδευτικοῦ κ. Δημητρίου Νατσιό, καλεσμένο ὰπό το Σύλλογο Γονέων και κηδεμόνων τοῦ Δημοτικοῦ τῆς περιοχῆς Βαθυλάκου Κοζάνης στις 4/10/2017.
Ὁ κ. Δημ. Νατσιός παρουσίασε μια σειρά νέων βιβλίων τοῦ Δημοτικοῦ (Θρησκευτικῶν & Γλώσσης), που προκαλεῖ φρίκη το περιεχόμενό τους. Το Ὑπουργεῖο Παιδείας στοχοποιεῖ τα Ἑλληνόπουλα τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλλάδος, για να τα ἀποπροσανατολίσει, να τα διαστρέψει και να τα διαφθείρει και να τα καταστρέψει!!!

ΕΥΔΟΞΙΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ: ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΒΑΘΜΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΪΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΙΕΡΩΝ

Ὑποβάθμιση βαθμῶν καί ἀποϊεροποίηση ἱερῶν
Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος

«Αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμ­μεναι ἄλλων» (=Πάντα νά ἀριστεύεις καί νά ξεπερνᾶς τούς ἄλλους), ἀντηχεῖ στούς αἰῶνες ἡ ὁμηρική ἰαχή-συμβου­λή, πού ἔδωσε ὁ Ἱππόλοχος ἀπό τή Λυ­κία στόν γιό του Γλαῦκο πρίν φύγει γιά τήν Τροί­α, νά πολεμήσει τούς Ἕλ­λη­νες (Ζ, 208). Ἔκτοτε μέχρι καί σήμε­ρα τά παιδιά ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων μάθαιναν νά καλλιεργοῦν τήν ἅμιλλα. «Τὰ ἀγαθὰ κόποις κτῶνται». Καί ἀναγνώριζαν αὐ­τόν πού προσπαθοῦσε καί διακρινόταν.

 Στίς ἡμέρες μας ὅμως αὐτό πού φαινόταν αὐτονόητο, ἀποδομεῖται -γιά μιά ἀκόμη φορά σέ περίοδο θέρους- μέ τό νέο προεδρικό διάταγμα (79/ΦΕΚ 109/1 Αὐγούστου 2017, ἄρ.3), τό ὁποῖο προβλέπει: «Σημαιοφόροι, παραστάτες καί ὑπεύθυνοι γιά τήν κατάθεση στεφάνου ὁρί­ζονται μαθητές τῆς ΣΤ΄ τάξης... Ἡ ἐ­πιλο­γή σημαιοφόρων, παραστατῶν καί ὑ­πευ­θύνων κατάθεσης στεφάνου πρα­γματο­ποιεῖται μέ κλήρωση ἀνάμεσα στό σύνο­λο τῶν μαθητῶν τῆς τάξης». 
 Πρόκειται γιά μία ἀντιπαιδαγωγική ἀπόφαση, πού ὑπονομεύει φανερά τήν ἀξία τῆς ἀριστείας καί τή δύναμη τῆς εὐ­γενοῦς ἅμιλλας καί τίς ἀντικαθιστᾶ μέ τήν ἐπιβράβευση τῆς ἥσσονος προσ­πάθειας καί τῆς ψευτο-ἰσότητας. Ἐπι­πλέ­ον, ἀποτυπώνει τήν ἀδυναμία τῶν ἰθυνόντων νά ἀντιληφθοῦν τή σημασία πού ἔ­χει ἡ ἐπιβράβευση τῶν ἀρίστων μέ τήν τιμή νά φέρουν τό ἐθνικό σύμβολό μας, ὅπως γινόταν μέχρι καί τό τελευταῖο σχο­λικό ἔτος. Πράγματι, γιά τόν μαθητή, πού σκέφτεται ὅτι ἡ σημαιοφορία εἶναι μέγιστη τιμή καί ἀκολουθεῖ ὡς διάκριση γιά τήν προσπάθεια τήν ὁποία καταβάλλει, ὁ λογισμός αὐτός ἔχει σημαντική παιδευτική ἀξία• λειτουργεῖ ὡς κίνητρο γιά τή μελέτη του. 
 Ἀσφαλῶς, μέ τά νέα μέτρα πρόδηλο εἶναι τό χτύπημα στήν ἀριστεία. Τό δημόσιο σχολεῖο, προφανῶς, ἀρκεῖται στό νά παράγει «μετριότητες», σύμφωνα μέ τά πρότυπα τῆς ἐκπαίδευσης τῆς ἀμά­θει­ας. Ἔτσι, τό μήνυμα πού περνᾶ στή νέα γενιά εἶναι ὅτι δέν χρειάζονται προσ­πά­θεια καί προσωπικός ἀγώνας γιά τήν ἐπιτυχία καί τήν καταξίωση, ἀλλά μόνον τύχη. Δικαιολογημένα παρατηροῦσε ἡ γαλλίδα ἑλληνίστρια Ζακλίν ντέ Ρομιγύ: «Ἡ πολιτεία ἀκολου­θεῖ, δυστυχῶς, τόν χειρότερο δρόμο, κατεβάζει τό ἐπίπεδο τῶν σπουδῶν. Ἀντί νά τό ὑ­ψώσει ἐκεῖ πού μποροῦν νά φτάσουν οἱ λίγοι καλοί, τό κατεβάζει ἐκεῖ πού φτάνουν οἱ πολλοί κακοί. Τό νά κάνεις ἐκ­πτώσεις στήν ἐκ­παίδευση δέν εἶναι δη­μοκρατική ἰδέα... Ἡ δημαγωγική τάση γιά ἐπιείκεια πρός τούς πολλούς πηγάζει ἀπό τήν ἀλλαγή τῶν ἀνώτατων στόχων τῆς παιδείας, πού πρέ­πει νά μένουν ἀναλλοίωτοι γιά ὅ­λους». 
 Ἡ σημαία, ἐξάλλου, συμβολίζει τούς ἀ­γῶνες καί τίς θυσίες τοῦ λαοῦ μας γιά τήν ἀνεξαρτησία του• παράλληλα ἐκ­φρά­ζει τήν ἐθνική μας ἑνότητα καί τή θρησκευτική μας πίστη, συνδέοντας ἄρ­ρηκτα πίστη καί πατρίδα. Μέ τό νέο ὅ­μως Π.Δ. ὑποβαθμίζεται ἡ σημαία ὡς σύμβολο. Τί ἀ­ξία ἔχει ἕνα σύμβολο, τό ὁποῖο “μπαί­νει” στήν κληρωτίδα, γιά νά τό φέρει κανείς σέ μία παρέλαση; Ἡ κλήρωση συνεπῶς δέν στρέφεται μόνον κα­τά τῶν ἀρίστων. Στόχο ἔχει κυρίως τή σημαία ὡς ἐθνικό σύμβολο -ἴσως ἐνοχλεῖ καί ὁ σταυρός-, πού εἶναι ταυτισμένο μέ τήν πορεί­α τοῦ ἔθνους. Αὐτό εἶναι τό πρῶτο καί βασικό πλῆγ­μα. Ἕνα ἔθνος ὅμως πού ἀ­ποδομεῖ τά σύμβολά του καί σφυροκοπᾶ τήν ἱστορία του εἶ­ναι σάν νά οἰκοδομεῖ τά θεμέλιά του ἐ­πάνω στήν ἄμμο.
 Στό νέο διάταγμα δέν προβλέπεται, ἐ­πίσης, ἡ παρουσία σημαιοφόρων καί παραστατῶν στίς ἐπίσημες δοξολογίες ἑορτασμοῦ τῶν ἐθνικῶν ἐπετείων. Ἔκ­δηλη εἶναι ἡ προσπάθεια στή συνείδηση τῶν παιδιῶν νά ἀποσυνδεθεῖ ἡ Ἐκ­κλη­σία ἀπό τούς ἐθνικούς ἑορτασμούς, ὅ-που καθιε­ρώ­θηκε νά εἶναι παροῦσα λόγῳ τῆς πα­­ράδοσής μας καί τῆς ἱστορίας μας ὡς μάρτυρας τῶν θυσιῶν γιά τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος μας. Φέρνουμε τίς σημαῖες  μέσα στούς να­ούς στίς ἐθνικές ἐπετείους, γιατί κάτι ἀντίστοιχο συνέβη μέ τά λά­βα­ρα κατά τή διάρκεια τῶν ἐ­παναστατι­κῶν ἐξε­γέρ­σεών μας. Ὅσοι δέν ἀντέχουν νά βλέπουν τή σημαία στίς ἐκκλησίες ἔ­χουν στό μυαλό τους ἄλλη πατρίδα καί ἄλλο ἔθνος• ὄχι πάντως τήν Ἑλλάδα. 
 Ἄλλο ἐπίμαχο σημεῖο διαλαμβάνει: «Ἡ σημαία παραμένει ἀνηρτημένη στόν ἱστό τοῦ σχολείου, ὅπως προβλέπεται σέ ὅλες τίς δημόσιες ὑπηρεσίες». Δηλαδή τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καταργεῖ ἀπό τά Δημοτικά σχολεῖα τήν ἱερή στιγμή κατά τήν ὁποία γινόταν ἡ ἔπαρση τῆς σημαί­ας, ἐνῶ τά παιδιά ἔψαλλαν τόν ἐθνικό ὕμνο μέ τό βλέμμα στραμμένο στή ση­μαί­α. Ἀ­πό πότε ὅμως τό Δημοτι­κό Σχολεῖο, πού πρέπει νά λειτουργεῖ ὡς λίκνο μέσα στό ὁποῖο γαλουχεῖται τό αὔριο καί ἡ ἐλπίδα τοῦ ἔθνους μας, μεταλλάχτηκε σέ  ἁπλή δημόσια ὑπηρεσία; 
 Τί λόγο θά δώσουμε στίς γενιές πού θά ἀκολουθήσουν; «Κριτές θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί», ἐπιση­μαί­νει ὁ ἐθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμᾶς. Πῶς θά σταθοῦμε μπροστά στό κριτήριο τῆς ἱστορίας, μπροστά στούς φοι­τητές τοῦ ἱεροῦ Λόχου, πού θυσιάστηκαν στίς 7 Ἰουνίου 1821 στό Δραγατσάνι, προστατεύοντας τή σημαία, τόν εὔζωνα Κουκίδη, πού ἔπεσε ἀπό τόν ἱερό Βράχο τῆς Ἀκροπόλεως τυλιγμένος μέ τήν ἑλληνική σημαία τό 1941, τήν κυρά τῆς Ρῶ καί τήν κυρά τῶν Μαρασίων, πού μιά ζωή σήκωναν περήφανα τήν ἑλληνική σημαία, τούς ἥρωες τῆς Κύπρου Σολωμό Σολωμοῦ καί Τάσο Ἰσαάκ, πού ἔ­πεσαν γιά τή σημαία τό 1996; 
 Ἰδιαίτερη προσοχή χρειάζεται καί ἡ παράγραφος πού ἀφορᾶ στόν ἐκκλησιασμό. Βάσει τῆς μέ­χρι τώρα ἰσχύουσας νομοθεσίας ὁ ἐκκλησιασμός μποροῦσε νά πρα­γματοποιεῖται μία φορά τόν μήνα καί στά πλαίσια τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων. Στό νέο Π.Δ. ἀναφέρεται πώς μπορεῖ νά γίνεται στά πλαίσια τῶν ἑορτα­στικῶν ἐκδηλώσεων τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, τῆς 25ης Μαρτίου, τῆς 17ης Νοεμβρίου, τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν! Ἡ ἴδια ὅμως ἡ σχολική ζωή ἀποδεικνύει ὅτι δέν μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ ἐκκλησιασμός τήν παραμονή τῶν ἐθνικῶν ἐπετείων, ἀφοῦ ὀργανώνεται σχολική γιορτή. Μήπως, τελικῶς, ἡ σχετική διάταξη ὁδηγεῖ τεχνηέντως στήν παντελῆ κατάργηση τοῦ σχολικοῦ ἐκκλησιασμοῦ; 

Ἄς μήν ἐφησυχάζουμε. Βαδίζουμε ὁλοταχῶς καί ἀπροκάλυπτα πρός ἕνα πλήρη ἀποχριστιανισμό καί ἀφελληνισμό τῆς παιδείας μας! Τό οὐδετερόθρησκο -καί ὄχι μό­νο- σχολεῖο εἶναι πιά ὑ­παρκτό. Ἡ εὐ­θύ­νη ὅλων μας εἶναι ἀνείπωτα μεγάλη!

ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: «ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΕΤΕ… ΟΥΡΑΓΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ»;

«Γιατί θέλετε… ουραγό την Ορθοδοξία στα σχολικά βιβλία»;
Άρθρο του Νίκου Νικολόπουλου (*)

Φουντώνουν οι αντιδράσεις για τα βιβλία των Θρησκευτικών, επειδή υποβαθμίζεται η Χριστιανική θρησκεία έναντι άλλων θρησκειών που αντιμετωπίζονται με περισσή σπουδή και ευαισθησία από το Υπουργείο Παιδείας.

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί Έλληνες πολίτες, καθώς και οι εκκλησιαστικές οργανώσεις, υποστηρίζουν τεκμηριωμένα ότι υπάρχει άνιση μεταχείριση ανάμεσα στους ορθόδοξους και τους ετερόδοξους και ετερόθρησκους μαθητές, καθώς οι θρησκευτικές κοινότητες στην Ελλάδα, όπως των μουσουλμάνων, ρωμαιοκαθολικών και Ιουδαίων, έχουν την ευχέρεια να επιλέγουν τα διδακτικά εγχειρίδια για την κατηχητική-ομολογιακή διδασκαλία της θρησκείας τους στα ελληνικά σχολεία, ενώ οι ορθόδοξοι, αν και πλειοψηφία, δεν έχουν τέτοια επιλογή για το ομολογιακό ορθόδοξο μάθημα Θρησκευτικών.
Τώρα, στη ζοφερή εποχή όπου προελαύνει η νεοταξική αποδόμηση και η Κυβέρνηση αποπειράται να αποσυνδέσει τους πολίτες από την Ορθοδοξία, οι θιγόμενοι συσπειρώνονται και μετέρχονται όλους τους νόμιμους τρόπους για να διατηρήσουν αυτά που έχουν κατακτήσει με θυσίες και προστατεύονται από τις διατάξεις του Συντάγματος.
Ήδη, η αναστάτωση έχει προσλάβει πανελλαδικές διαστάσεις, καθώς γονείς μαθητών επιστρέφουν τα βιβλία, αρνούμενοι να διδαχθούν τα παιδιά τους το περιεχόμενό τους.
Πρόκειται για μία πανελλαδική πρωτοβουλία, η οποία στην Κρήτη έχει ήδη πάρει σάρκα και οστά, όπως ανέφερε μιλώντας στο “Ράδιο Κρήτη” ο πρόεδρος του Παγκρήτιου Συλλόγου Υποστηρικτών των Ελληνικών και Χριστιανικών Ιδεών, Αντώνης Ιερωνυμάκης.
Η πρωτοβουλία έχει εξαπλωθεί και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως στη Θεσσαλονίκη, και σιγά σιγά φαίνεται να εξαπλώνεται σ’ όλη τη χώρα. Τα βιβλία χαρακτηρίζονται “ακατάλληλα”, γιατί “παρουσιάζουν μονόπλευρα θρησκείες ή θρησκευτικές ομάδες αποκρύπτοντας επιμελημένα διδασκαλίες τους που ωθούν σε φανατισμό, ρατσισμό και μίσος”.
Με τα παρόντα βιβλία θρησκευτικών δεν μαθαίνουν οι μαθητές ούτε τα στοιχειώδη για την Ορθόδοξη Χριστιανική ζωή. Αντίθετα μάλιστα παρέχεται με αυτά πληθώρα υλικού που αφορά σε άλλες θρησκείες και δόγματα και επιφέρουν γνωσιολογική σύγχυση στους μαθητές, ενώ δεν εμβαθύνουν και δεν εμπνέουν προς την Ορθόδοξη Πίστη. Κρίνονται λοιπόν ανεπαρκή και ακατάλληλα προς την επίτευξη της νόμιμης αποστολής τους. Ως εκ τούτου, δεν ανεχόμαστε ως Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος την άνιση μεταχείριση των Ορθοδόξων Χριστιανών σε σχέση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες στη Ελλάδα, όπως των μουσουλμάνων, καθολικών και Ιουδαίων Ελλήνων πολιτών που έχουν την ευχέρεια βάσει των νόμων 4235/2014 άρθρο 68 και 4386/2016 άρθρο 55 να επιλέγουν τα θρησκευτικά τους εγχειρίδια για την ομολογιακή διδασκαλία τους στα σχολεία, τακτική που αντίκειται στην Αρχή της Ισότητας κατ’ άρθρο 4 παρ.1 του Συντάγματος.
Μετά ταύτα, καλείται το Υπουργείο Παιδείας να αποσύρει τα παράνομα και ακατάλληλα βιβλία θρησκευτικών από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και να επαναφέρει τα παλαιά θρησκευτικά εγχειρίδια, που είναι δοκιμασμένα και αποδεκτά από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.
Εν κατακλείδι, με άλλα λόγια, πρέπει να γίνει σεβαστή επιτέλους η Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου, που ρητά ορίζει ότι κάθε Κράτος οφείλει να παρέχει στους μαθητές του παιδεία, σύμφωνη με τις θρησκευτικές-φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων τους.

(*) Ο Νίκος Νικολόπουλος είναι ανεξάρτητος Βουλευτής Αχαΐας και Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ, ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ



Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης για τα νέα Θρησκευτικά, την πρωινή προσευχή και τον εκκλησιασμό των μαθητών.

Από newsbomb.gr

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΪΝΗΣ

Οι φάκελοι μαθητών και τα Θρησκευτικά

Κύριε διευθυντά
Στην εφημερίδα της 20ής/9/2017 διάβασα ρεπορτάζ υπό τον τίτλο: «“Κέντρα” πιέζουν για τα Θρησκευτικά – προτρέπουν γονείς να ζητήσουν από το υπουργείο Παιδείας την αλλαγή της ύλης».
Εάν κανείς μετά προσοχής διαβάσει το ρεπορτάζ, και ιδιαίτερα το υπόμνημα γονέως που πρέπει να στείλουν οι γονείς στο υπουργείο Παιδείας, εγείρονται τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με το άρθρο 3, παρ. 1 του Συντάγματος η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα «είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού…». Σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 2 η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

 2. Σύμφωνα με αυτά που γράφει η «Καθημερινή» με την καταγγελία γονέα μαθητή «ο φάκελος περιέχει υλικό από διδασκαλίες πολλών θρησκειών και επιφέρει σύγχυση στην ορθόδοξη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση του παιδιού του…».
 Πήρα από το σχολείο τους φακέλους του μαθήματος της Θρησκειολογίας εκάστης τάξεως, έκαστος άνω των 160 σελίδων, και οι οποίοι έχουν διάφορες επιγραφές και απαράδεκτα και εξωφρενικά εξώφυλλα και εσώφυλλα.
 Αναφέρω: Α΄ Γυμνασίου γράφει: Η θρησκεία στη ζωή, στην ιστορία, στον πολιτισμό. Πορεία και ανάπτυξη. Β΄ Γυμνασίου γράφει: Η θρησκεία στη ζωή, στην ιστορία και τον πολιτισμό. Πορεία μέσα από αντιθέσεις. Ας μη συνεχίσω για τις υπόλοιπες τάξεις. Για το περιεχόμενο των φακέλων αυτών άλλοι είναι αρμόδιοι. Τα εγκεκριμένα βιβλία των Θρησκευτικών καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από τους φακέλους του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής του υπουργείου Παιδείας.
 Θα συνιστούσα στους γονείς των μαθητών, όσοι επιθυμούν, να συγκεντρωθούν και να αναθέσουν σε δικηγόρο, γνώστη του διοικητικού δικαίου και να προσφύγουν στο ΣτΕ με δύο (2) αιτήσεις. Την πρώτη, με την οποία θα προσβάλουν την απόφαση της κυβέρνησης να αντικαταστήσει τα βιβλία των Θρησκευτικών με αυτά της Θρησκειολογίας, χωρίς να υπάρχει νομική κάλυψη, και τη δεύτερη που θα ζητά την αναστολή της διδασκαλίας της Θρησκειολογίας μέχρι να εκδικασθεί η υπόθεση. Και τούτο διότι, έως ότου εκδικασθεί από το ΣτΕ η υπόθεση, θα έχει λήξει το σχολικό έτος.

Στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση ενήργησε παράνομα για τους εξής λόγους:
α. Αντικατέστησε το μάθημα των Θρησκευτικών με αυτό της Θρησκειολογίας, κατά τρόπο παραπλανητικό, χωρίς νομοθετική ρύθμιση και για την οποία γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να κάνει.
β. Δεν προκήρυξε διαγωνισμό, σύμφωνα με την εκπαιδευτική νομοθεσία, να συμμετάσχουν και άλλοι στη συγγραφή των βιβλίων αυτών.
γ. Δεν ανακοίνωσε, το σπουδαιότερο όλων, το περιεχόμενο του μαθήματος της Θρησκειολογίας. Ετσι ο καθένας στους φακέλους έγραφε ό,τι ήθελε!
δ. Αυτοί οι πολυάριθμοι «συγγραφείς» εκάστου φακέλου είναι φαινόμενο πρωτόγνωρο για την εκπαίδευση!
ε. Γιατί το υπουργείο ενήργησε παρά την αντίθετη άποψη της Εκκλησίας της Ελλάδος, παραβιάζοντας το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος;
στ. Γιατί το ονόμασε «φακέλους», ενώ είναι κανονικά βιβλία και το μάθημα και οι εξετάσεις στα σχολεία γίνονται βάσει αυτών; η. Γιατί τα βιβλία των Θρησκευτικών δεν εκτυπώθηκαν –ούτε ένα– και τα βιβλία της Θρησκειολογίας εκτυπώθηκαν στο ένα εκατομμύριο αντίτυπα;

 Προκαλώ τον υπουργό Παιδείας να πάει το ν/σ για τη Θρησκειολογία στη Βουλή και αν μπορεί να το ψηφίσει. Αυτό είναι το πιο τίμιο! Μου κάνει εντύπωση τι θα πουν στον κ. Π. Καμμένο, που από αυτόν στέκεται η κυβέρνηση: Ας μην τον εμπαίζουν… Τέλος, η Ιεραρχία της Ελλάδος να λάβει μια σθεναρή και αυστηρή απόφαση τον Οκτώβριο που θα συγκληθεί.

Ιωάννης Θ. Χαΐνης  Ομ. καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου


ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΜΕ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Αθήνα, 6 Οκτωβρίου 2017
Αριθμ. Πρωτ.  138
Δελτίο τύπου

Κίνημα μαζικής διαμαρτυρίας των γονέων
με επιστροφή των αντορθόδοξων βιβλίων των Θρησκευτικών

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ):
- χαιρετίζει την αγωνιστική ανακοίνωση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους για το μάθημα των Θρησκευτικών και το νόμο για την αλλαγή φύλου,

- απορρίπτει τα διχαστικά κηρύγματα μίσους των κυβερνητικών χριστιανομάχων και προπαγανδιστών της ατομικής θρησκείας και της αθεΐας,
 - καταγγέλλει τις ιδεοληπτικές πρακτικές βίας και εκφοβισμού των κυβερνώντων και μιας μικρής μερίδας Διευθυντών Σχολικών μονάδων και δασκάλων ή καθηγητών, εναντίον μαθητών και γονέων που επιστρέφουν στα σχολεία, τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών ως απαράδεκτα, και
- καλεί όλο τον λαό σε αγωνιστική κινητοποίηση για να μην περάσουν οι αντορθόδοξες κυβερνητικές πολιτικές.

Αναλυτικότερα:
Α) Η ΠΕΘ, όπως εξάλλου και η μεγάλη πλειονοψηφία του ορθόδοξου χριστιανικού ελληνικού λαού, με μεγάλη ικανοποίηση και αισθήματα χαράς και αγαλλίασης, δέχθηκε την αγωνιστική ανακοίνωση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους  η οποία:
1)  ζητεί από τους πολιτικούς να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, προτείνει να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για την ταυτότητα αλλαγής φύλου στα 15 έτη και να κληθεί να αποφανθεί επ' αυτού ο ελληνικός λαός - προφανώς μέσω δημοψηφίσματος,
2)  ζητεί να αποσυρθούν από τα σχολεία τα βιβλία (Φάκελοι του μαθήματος των Θρησκευτικών), που διδάσκουν ένα πανθρησκειακό μάθημα, που, όπως υποστηρίζουν, ενσταλάζει εντέχνως στις ψυχές των μαθητών  την πεποίθηση ότι «όλες οι θρησκείες είναι λίγο-πολύ το ίδιο», και
3) δηλώνει ότι η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους στέκεται στο πλευρό των γονέων, οι οποίοι επιστρέφουν τα νέα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία, ως απαράδεκτα, συναισθανόμενοι τον κίνδυνο για την πνευματική μόλυνση των ψυχών των παιδιών τους από αυτά.
Το Αγιώνυμο Όρος, όπως πάντα έτσι και τώρα, τίθεται τοιουτοτρόπως πνευματικός επικεφαλής και καθοδηγητής του αγώνα για τη διατήρηση της ελληνορθόδοξης ταυτότητας του Γένους.

Β) Η ΠΕΘ απορρίπτει και καταδικάζει τα διχαστικά κηρύγματα μίσους των κυβερνητικών  χριστιανομάχων και προπαγανδιστών της ατομικής θρησκείας και της αθεΐας, όπως του πρώην Υπουργού Παιδείας κ. Ν. Φίλη ο οποίος ευκαίρως-ακαίρως επιτίθεται εναντίον της Εκκλησίας με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, διότι προφανώς, με τον λόγο και τη στάση της εμποδίζει την πλήρη εφαρμογή των αποδομητικών, για την ελληνική κοινωνία, νεοταξικών σχεδίων της «προοδευτικής» σοσιαλμαρξιστικής, αριστερής, ελληνικής ιντελιγκέντσιας, η οποία, εκούσια ή ακούσια, έχει προσδεθεί στο νεοεποχήτικο άρμα της διεθνούς Νέας Τάξης Πραγμάτων, με στόχο τη συνολική αποδόμηση και μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας. 

Γ) Η ΠΕΘ καταγγέλλει την αντιδημοκρατική, αντιπαιδαγωγική και αντορθόδοξη πολιτική του Υπουργού Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κ. Γαβρόγλου ο οποίος:
1. Απαξιώνει τον αγώνα των γονέων που αγωνίζονται, φιλότιμα, ως οι πλέον υπεύθυνοι, για την ορθόδοξη χριστιανική αγωγή των παιδιών τους, χαρακτηρίζοντάς τους μειοψηφίες, αγνοώντας εσκεμμένα ότι η επιστροφή των βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών, αυτή η επαναστατική και πρωτοφανή στα παγκόσμια εκπαιδευτικά χρονικά, πρωτοβουλία των ελλήνων γονέων,  τείνει πλέον να πάρει χαρακτηριστικά μαζικού κινήματος ενάντια στην αντορθόδοξη εκπαιδευτική πολιτική της Κυβέρνησής του.
2. Δεν λαμβάνει καμία παιδαγωγική μέριμνα για όλα αυτά τα παιδιά, που επιστρέφουν μεν το πολυθρησκειακό βιβλίο των Θρησκευτικών, θέλουν όμως και δικαιούνται, με βάση το ελληνικό δίκαιο, να παρακολουθήσουν ορθόδοξο μάθημα των Θρησκευτικών.

Ακόμη, η ΠΕΘ καταγγέλλει τις απαράδεκτες πρακτικές βίας και εκφοβισμού εναντίον των γονέων και των παιδιών τους από τους κυβερνώντες και μια μικρή μερίδα Διευθυντών Σχολικών μονάδων καθώς και κάποιων δασκάλων ή καθηγητών. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί έχουν ήδη καταγγελθεί στην ΠΕΘ για τη βίαιη και άπρεπη συμπεριφορά τους εναντίον μαθητών και γονέων, που επιστρέφουν στα σχολεία τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών ως απαράδεκτα. Η άσκηση βίας από αυτούς τους «εκπαιδευτικούς», εκφράζεται είτε μέσω λεκτικών προπηλακισμών και απρεπών χαρακτηρισμών είτε και μέσω απειλών για χαμηλή βαθμολογία στους μαθητές, των οποίων οι γονείς επιστρέφουν τα βιβλία, ή ακόμη αρνούμενοι να παραλάβουν τα επιστρεφόμενα βιβλία, θέλοντας, έτσι, να προσκομίσουν στην Κυβέρνηση τα πιστοποιητικά της κομματικής τους νομιμοφροσύνης, ενθαρρυμένοι προφανώς και από την στάση του Υπουργού στο συγκεκριμένο θέμα.

Δ) Τέλος, η ΠΕΘ καλεί όλο τον λαό σε συνεχή και δυναμική αγωνιστική κινητοποίηση για να μην περάσουν οι αντορθόδοξες κομματικές ιδεοληψίες που επιχειρεί η Κυβέρνηση, εφαρμόζοντας το οργανωμένο σχέδιό της, που είναι η αποδόμηση της πίστης των Ορθοδόξων Χριστιανών  και η μετατροπή του σχολείου και του κράτους σε ουδετερόθρησκα.

Το ΔΣ της ΠΕΘ

http://thriskeftika.blogspot.gr

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΤΣΙΟΣ: ΝΕΡΩΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Νέρωνες και Διοκλητιανοί στα σχολεία
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

«Και οι απεργίες, Γέροντα, τι κακό κάνουν!
Ολόκληρο μήνα χωρίς μαθήματα τα παιδιά, να γυρίζουν στους δρόμους!
-Εγώ λέω τους δασκάλους ποτέ να μην κάνουν απεργία, εκτός αν πάνε να καταργήσουν τα θρησκευτικά, την προσευχή ή να κατεβάσουν τον σταυρό από την σημαία. Τότε πρέπει να διαμαρτυρηθούν....». (Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Α΄, «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο», εκδ. «Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστή Ιωάννου του Θεολόγου», σελ. 297).

Αυτά ειπώθηκαν πριν από 40-50 χρόνια από τον άγιο. Σαν τους παλαιούς προφήτες μάς προειδοποίησε για την επερχόμενη λαίλαπα της αθεΐας και της εκκλησιομαχίας, που ξεβράζεται στον χώρο της παιδείας. Με τα νέα βιβλία των θρησκευτικών ολοκληρώνεται ο κύκλος της λυσσαλέας επίθεσης, των ποικιλώνυμων εθνομηδενιστών, κατά των τριών μαθημάτων που προσφέρουν στους μικρούς μαθητές ταυτότητα και ιθαγένεια.

Η αρχή έγινε με το βιβλίο ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, τους συνωστισμούς στο λιμάνι της Σμύρνης και τους εξωραϊσμούς της φρικτής τουρκοκρατίας. Δεν πέρασε. Ο λαός έφτυσε το... κατάπτυστο βιβλίο και τους συγγραφείς του.
Στα βιβλία όμως ιστορίας Γυμνασίου και Λυκείου οι μαθητές εισπνέουν τις αναθυμιάσεις των προσκυνημένων ιστοριογράφων τύπου Ρεπούση.

Τα βιβλία της Γλώσσας μένουν στο απυρόβλητο και συνεχίζονται οι ανοησίες με «συνταγές μαγειρικής», οι κρανιοκενείς εμπνεύσεις για τον «Μέγα Αλέξανδρο και την Κοκκινοσκουφίτσα» ή τα βδελύγματα για έρωτες 25 χρόνων με μαθήτριες Γυμνασίου. 
Στο μεσοδιάστημα, μέχρι να φτάσουμε στην απροκάλυπτη επίθεση κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών ή, καλύτερα, κατά της Ορθοδοξίας έχουν καταργηθεί με ύπουλες μεθοδεύσεις και με καρυκεύματα περί δημοκρατικότητας, σεβασμού της διαφορετικότητας, συνοδοιπορίας με την σάπια Ευρώπη και λοιπά ηχηρά πονηρεύματα, τα εξής:

Πρώτον: Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών με την παρουσία των σχολείων στους ενοριακούς ναούς. (Μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι εκπαιδευτικοί που πολλοί ξεχύνονταν την μέρα αυτή στα φραπεδοπωλεία των πόλεων, προκαλώντας την χλεύη και τον θυμό του κόσμου).

Δεύτερον: Ο εκκλησιασμός όλου του σχολείου, ως έμπρακτη φανέρωση της παιδαγωγίας «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» του αποστόλου Παύλου.

Τρίτον: Η έπαρση της σημαίας μας, άπαξ του μηνός, με  την συνοδεία των παιδικών φωνών που ψάλλουν τον Εθνικό μας Ύμνο.

Τέταρτον: Η αριστεία, δηλαδή η συνέπεια, η επιμέλεια και ο ευεργετικός έπαινος που τροφοδοτεί την καθ΄όλα αξιέπαινη προσπάθεια κάποιων παιδιών να υπερέχουν. Απογυμνώνεται το σχολείο από τις δύο ιδρυτικές, θα λέγαμε, προϋποθέσεις του: την τιμωρία και την επιβράβευση. Καταντά η σχολική αίθουσα προέκταση του παιδικού δωματίου. (Με την ατιμωρησία-η καταστροφική αρχή του όλα επιτρέπονται, γιατί είναι παιδιά- επιβραβεύονται οι ασυνεπείς και απείθαρχοι, με την καταδίκη της αριστείας τιμωρούνται οι φιλόπονοι και φιλομαθείς).
Και βέβαια η παραπάνω κατάργηση υπονομεύει τον θεσμό των εθνικών παρελάσεων. Αυτό θα το καταλάβουμε, όταν γίνουν οι κληρώσεις και αρχίσουν οι αδικίες. Τα παιδιά του Δημοτικού τις «αριστερές», συριζαίικες παλαβομάρες δεν τις καταλαβαίνουν…

Πέμπτον: Το μάθημα των Θρησκευτικών, στις Ε΄και Στ΄Δημοτικού, από πέρυσι, μειώθηκε κατά μία ώρα, είναι μονόωρο. Εν ευθέτω χρόνω και μ΄αυτά που γίνονται, θα καταργηθεί.
Έκτον: Μνεία μόνο θα γίνει της λεγόμενης θεματικής εβδομάδας και των έμφυλων ταυτοτήτων, αποφάσεις που μαγαρίζουν την οικογένεια, την πάλαι ποτέ, «Μεγάλη του Γένους Σχολή».

Ερχόμαστε τώρα στα νέα βιβλία (φάκελλοι) των θρησκευτικών, τα βλάσφημα βιβλία. Δεν θα επιμείνουμε στην περιγραφή, μιας και οι εικόνες διαλαλούν τα μιάσματα. Από τους δαιμονόπληκτους εκκλησιομάχους και όλους τους καντιποτένιους που επικροτούν και ζητωκραυγάζουν για τα νέα βιβλία δεν περιμέναμε τίποτε καλύτερο. Αλλού είναι το πρόβλημα.

Υπάρχει κάποια αντίδραση από τα λεγόμενα συντηρητικά κόμματα;
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝΕΛ), μεταβλήθηκαν σε εξαρτημένους γραικύλους (ΕΞΑΓΡ) και υπογράφουν με χέρια και ποδάρια τις αισχρουργίες. Η ΝΔ, η χαριτόβρυτος Κεντροδεξιά, σιωπά ιχθυοπρεπώς και στηρίζει τα «παρδαλά» νομοσχέδια, διότι είναι κόμμα, βεβαίως, ευρωπαϊκό και όχι ελληνικό. Κόμμα το οποίο επιδίδεται σε κάποια τσιμπολογήματα πατρίδας, θρησκείας, οικογένειας για να παραπλανά τους αφελείς.
Άφετε τους νεκρούς... τις κομματικές κουρελούδες.

Δυστυχώς όμως το ισχυρότερο έρεισμα οι πολέμιοι του Γένους, το βρήκαν στην Ιερά Σύνοδο. Στην τελευταία του εισήγηση στην Σύνοδο ο Μητροπολίτης Ύδρας έλεγε: «Κρίνεται αναγκαία η αναφορά σε σύγχρονα μεγάλα θρησκεύματα όχι όμως να αξιοποιήσει την διδασκαλία τους ως ερμηνευτικό πλαίσιο, αλλά για να δώσει στον μαθητή (σ.σ. στον οκτάχρονο;) την ευκαιρία να αντιληφθεί ότι το θρησκευτικό φαινόμενο βιώνεται ποικιλοτρόπως και ότι το νόημα της ανθρώπινης ζωής μπορεί να ερμηνεύεται μέσα από πολλές διαφορετικές και αντικρουόμενες οπτικές γωνίες.

 Έτσι το μάθημα των θρησκευτικών καθίσταται μάθημα που καταφάσκει στον διάλογο και στην ανάγνωση της θρησκευτικής ετερότητας» «Κούφια καρύδια και ασκιά γιομάτ΄αγέρα» που θά΄λεγε και ο Μακρυγιάννης.
«Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αίνον» λέει η Γραφή. Τα μικρά παιδιά ήδη δυσφορούν από την «ποικιλότροπη βίωση του θρησκευτικού φαινομένου» και κραυγάζουν δεν θέλουμε θρησκείες, θέλουμε τον Χριστό!!!
Λοιπόν. Τώρα που «οι ανθρωποκάμπιες μαραζώνουν το πνευματικό ολόδροσο δέντρο της φυλής μας», (Κόντογλου), οι ύπουλοι Διοκλητιανοί και Νέρωνες, όσοι δάσκαλοι, όσοι πιστοί πετάμε τα βιβλία και διδάσκουμε Ευαγγελικές Περικοπές και Βίους Αγίων. Είναι αντίσταση κολοκοτρωναίικη είναι ομολογία πίστεως. 

Οι γονείς υπογράφουν την γνωστή δήλωση και επιστρέφουν τα κουρελουργήματα ως απαράδεκτα και επικίνδυνα. Και οι ίδιοι θα κερδίσουν πνευματικά και στα παιδιά τους θα δώσουν ένα λαμπρό μάθημα και παράδειγμα ανδρείας και φιλοπατρίας.

ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ (ΠΑΝ)ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ: ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ…

Σχολικά βιβλία (Παν)θρησκευτικών:
το παιχνίδι ξεκάθαρα στα χέρια των γονέων…
του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας
      
Δείχνουν να κλιμακώνονται ευτυχώς οι αντιδράσεις των γονιών απέναντι στα πανθρησκειακά σκουπίδια που το αντίχριστο κι εθνομηδενιστικό κυβερνητικό ανεμομάζωμα και το πλανεμένο και θλιβερό σινάφι των ψευτοθεολόγων του «Καιρού» έχουν επινοήσει, συντάξει και μετονομάσει σε σχολικά βιβλία Θρησκευτικών.
Προφανώς, όλοι θα θέλαμε κάτι εμφανώς πιο μαζικό και σαρωτικό, αλλά κανείς δεν μπορεί να τρέφει ψευδαισθήσεις, μετά από τόσες δεκαετίες συστηματικής και μαζικής εξηλιθίωσης, παθητικοποίησης, ηθικού ξεχαρβαλώματος και πνευματικού ευνουχισμού της ελληνικής κοινωνίας. Έστω κι έτσι όμως κάτι κινείται, είναι ολοφάνερο ότι δεν έχουν γίνει οι πάντες σ’ αυτόν τον τόπο αξεδιάλυτο μέρος του γνωστού απρόσωπου χυλού.
      Και αυτό, η αντίδραση δηλαδή των Ελλήνων γονιών, είναι πραγματικά το κλειδί της όλης υπόθεσης. Φυσικά, είναι βέβαιο ότι υπάρχουν (ακόμη) και κάποιοι δάσκαλοι, που στην πράξη θα παρακάμψουν (νομοτύπως και νομιμοφανώς μάλιστα - βεβαίως και υπάρχουν τρόποι…) τα εν λόγω σαβουρογραφήματα, ακυρώνοντάς τα κατ’ ουσίαν. Βασικά όμως το παιχνίδι το έχουν στα χέρια τους οι γονείς. Το λέμε, επειδή ξέρουμε τα χάλια της εκπαίδευσης, ξέρουμε από πόση αναξιότητα, αθεΐα, ανοησία, αδιαφορία, ανεπάρκεια, εγκεφαλική θολούρα και φοβικότητα βρίθει αυτός ο χώρος. Όσο όμως οι αντιδράσεις των Ελλήνων γονιών απέναντι στα συγκεκριμένα άθλια εργαλεία αποχριστιανισμού, πνευματικής σύγχυσης και μαζικής λοβοτομής των παιδιών μας θα μεγαλώνουν, όσο οι διαμαρτυρίες θα συντονίζονται και θα μαζικοποιούνται, όσο οι δηλώσεις απαλλαγής θα αυξάνονται, όσο τα πολυθρησκειακού μίξερ οικουμενιστικά πατσαβουρόχαρτα θα επιστρέφονται στα σχολεία μέσα σε φακέλους ως απαράδεκτα (με στόχο την τελική τους απόσυρση) και όσο θα εμπεδώνεται ότι ο μόνος φυσικός προορισμός τους είναι ο σκουπιδοτενεκές (ή, άντε και η βιβλιοθήκη του Γιαγκάζογλου και του Καλαϊτζίδη - το ίδιο είναι εξάλλου…), τόσο και θα λαμβάνουν το απαραίτητο μήνυμα οι ιθύνοντες νόες της νεοταξίτικης και νεοεποχίτικης μεγαλοδιαστροφής, καθώς και τα κατά τόπους διάσπαρτα, αλλά πολυπληθή γιουσουφάκια τους (είτε πρόκειται για συνειδητούς συνοδοιπόρους, είτε απλώς για «χρήσιμους ηλίθιους»).
     Όσο για τους (ακόμη) μακαρίως καθεύδοντας (κληρικούς τε και λαϊκούς, γονείς, εκπαιδευτικούς ή σκέτο πολίτες), καιρός κάποια στιγμή να πάψουν επιτέλους  να κρατούν το κεφάλι τους χωμένο στην άμμο, ξεγελώντας εαυτούς και αλλήλους και βαυκαλιζόμενοι ότι (και εδώ) «ουδείς λόγος ανησυχίας υφίσταται». Καιρός ν’ αρχίσουν επιτέλους να…υποψιάζονται ότι έχουμε προ πολλού πλέον εισέλθει σε φάση ολοένα και πιο απροκάλυπτου πνευματικού παιδομαζώματος, σε συνθήκες απηνούς διωγμού και συνεπώς σε όλο και μεγαλύτερη ανάγκη για ένα νέο…Κρυφό Σχολειό. Όσο περισσότεροι το καταλάβουν αυτό, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η αντίδραση.
      Και φυσικά καλό είναι πάντα να θυμόμαστε ότι, όσο σημαντικό κι αν είναι το δέντρο, δεν πρέπει να χάνουμε από τα μάτια μας το δάσος. Γιατί βέβαια το θέμα των σχολικών βιβλίων των Θρησκευτικών δεν είναι μεμονωμένο. Είναι απλώς μία πλευρά της ευρύτερης απόπειρας απονεύρωσης, αποχρωματισμού και αποσύνθεσης του πάλαι ποτέ ορθόδοξου λαού μας, ώστε να σβήσει κι αυτός μέσα στον επί πολλές δεκαετίες προετοιμαζόμενο παγκοσμιοποιημένο πολτό της Νέας Τάξης και της Πανθρησκείας. Ας μην ξεχνάμε ότι τα βιβλία κινούνται ακριβώς στην ίδια στόχευση με τις λοιπές οικουμενιστικές δράσεις των τελευταίων χρόνων και προωθούν και αυτά με τη σειρά τους την εξοικείωση των μικρών παιδιών (αλλά και των μεγαλυτέρων) με τους θεολογικούς διαλόγους των δήθεν χριστιανικών Εκκλησιών, καθώς και τον ευρύτερο θρησκειακό συγκρητισμό, ως κάτι όχι απλώς φυσιολογικό, αλλά και αναγκαίο. Και είναι επίσης μέρος όλης αυτής της άθλιας νεοεποχίτικης παγκόσμιας ατζέντας, με τον περιβόητο «σεβασμό του διαφορετικού» (όπου ως σεβασμός εννοείται βεβαίως η φασιστική αποθέωση κάθε είδους διαστροφής και η ταυτόχρονη εξουθένωση κάθε αντίθετης άποψης και στοιχειώδους αντίδρασης ως σκοταδιστικής μισαλλοδοξίας), την ομοφυλοφιλία και την επιλογή φύλου, τον εθνομηδενισμό, τη δήθεν ζωοφιλία, τη μεταναστολαγνεία, τη δήθεν πρόοδο και δημοκρατία (όπου υπό τους όρους νοείται απλώς η ιδεολογική τρομοκρατία κάποιων θλιβερών μειοψηφιών και των επαγγελματιών ινστρουχτόρων τους σε βάρος των πολλών). Όλα αυτά, που μέρα τη μέρα εισβάλλουν όλο και πιο έντονα στις ζωές μας, εσχάτως δε και με απερίγραπτα νομοθετήματα νοσηρών εγκεφάλων, είναι μάλιστα ήδη από καιρό παρόντα σε διάφορες μορφές (περισσότερο ή λιγότερο κεκαλυμμένες) και στα σχολικά βιβλία και ενσταλάζουν εδώ και χρόνια το πνευματικό τους δηλητήριο στις ψυχές των παιδιών.
     Αυτός ο συνολικός και πολυμέτωπος πόλεμος βρίσκεται εν εξελίξει και εφεξής θα γίνεται ολοένα και πιο σκληρός. Εμείς συνεπώς τι θα κάνουμε; Την ώρα που θα εντείνεται απροκάλυπτα η απόπειρα κάποιων για τον ολοσχερή αφανισμό όλων όσων γνωρίζουμε, πιστεύουμε και τιμούμε, όλων όσων αποτελούν την Ιστορία και τον πολιτισμό μας, όλων όσων συνθέτουν εν τέλει την ίδια την ουσία μας, εμείς θα παραμείνουμε απαθείς;
     Η ερώτηση (οφείλει να) είναι σαφέστατα ρητορική, άρα και η απάντηση ξεκάθαρη. Καιρός για ανένδοτο αγώνα, όσο πιο μαζικά και συντονισμένα γίνεται. Δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες και άλλοθι, ούτε και χώρος για άλλες αυταπάτες.

     Στώμεν καλώς, λοιπόν. Και βέβαια - ειδικά σε αυτή την περίπτωση - στώμεν άνευ φόβου…