ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Τι είναι η κατάθλιψη; Ένας συνδυασμός σκέψεων. Ένας άνθρωπος συνδυάζει το ένα, το άλλο, το τρίτο … Σκέφτεται: θα υπάρξει αυτό, θα υπάρξει αυτό … Πρέπει να σταματήσουμε να μαντεύουμε πώς και τι θα συμβεί. Όλοι μαζεύουμε το μυαλό μας, πώς θα είναι όλα – αυτό ή εκείνο. Και στο τέλος, ο Κύριος τα κανονίζει όλα με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Και μετά τι σπαταλήσαμε τα νεύρα μας και ανησυχούσαμε;

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟ ΘΕΟΦΑΝΗ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Ένας από του θεοφόρους Πατέρες, ο άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης (εμφανίστηκε στον μοναχό Θεοφάνη, που κατοικούσε στο σπήλαιο του αγίου Νείλου τον 18ο αιώνα) , μας έχει εξηγήσει πολλά από τα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών. Είπε ότι ο φθόνος είναι η σφραγίδα του Αντιχρίστου στην καρδιά του ανθρώπου. Βλέπετε τώρα, τι τρομερό πράγμα είναι ο φθόνος; Όμως, αλίμονο, εμείς φθονούμε συχνά το γείτονά μας, ακόμα και τον πλησιέστερό μας συγγενή. Δεν φροντίζουμε ούτε καν να προσπαθήσουμε να γιατρέψουμε τον εαυτό μας από αυτή  τη συμφορά, και να συνέλθουμε. 

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΚΑΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΝΙΚΟΛΑΟ (ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ)!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Κάποιος πλησίασε κάποτε τον επίσκοπο Νικόλαο (Βελιμίροβιτς) και τον ρώτησε: «Θα σωθούν οι ψυχές των αμετανόητων αμαρτωλών;». Εκείνος απάντησε, «Ναι, αν βρεθεί κάποιος που να προσευχηθεί γι’ αυτές. Είναι εξαιρετικά ευεργετικό αν γίνει σαρανταλείτουργο γι’ αυτές και αν, μετά από αυτό, κάνει κανείς μια δωρεά στην Εκκλησία, ώστε να συνεχιστεί η μνημόνευση τους στη θεία Λειτουργία». Η Λειτουργία είναι, απ’ όσο ξέρουμε, μια θυσία στον Γολγοθά. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος ο Κύριος θυσιάζεται στη θεία λειτουργία. Όταν ο ιερέας εξάγει από το πρόσφορο τις μερίδες για τους τεθνεώτες και κεκοιμημένους. και αφού λάβει τη θεία Κοινωνία, λέει, «Άπόπλυνον, Κύριε, τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων σου τω Αιματί σου τω άγίω».

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΑΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΚΥΠΤΑΜΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Αν αγαπούσαμε τον Κύριο με όλη μας την καρδιά, δεν θα υποκύπταμε ποτέ στην αμαρτία σε όλη μας τη ζωή, διότι θα ήταν Εκείνος μαζί μας. Εκείνος είναι η φλόγα που έχει τη δύναμη να κατακάψει καθετί ακάθαρτο και κάθε αμαρτία. Τίποτα ανίερο δεν θα εισερχόταν στην ψυχή μας. 

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΟΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΟΣ!

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ, ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ!

 

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΟΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΨΥΧΕΣ ΒΑΣΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Οι υπερβολικά ευαίσθητες ψυχές βασανίζονται πολύ, επειδή αισθάνονται εντελώς μόνες στη γη. Ο Κύριος επέτρεψε να αισθανόμαστε έτσι, σαν να είμαστε από όλους πεταμένοι, για να μη βασιζόμαστε σε κάποιον ή σε κάτι εδώ στη γη, επειδή οτιδήποτε υπάρχει σʹ αυτόν τον πλανήτη, δεν είναι σταθερό και διαρκές. Μόνον ο Κύριος, κατά τη θεϊκή Του φύση, είναι αμετάλλακτος καί ίδιος αιωνίως, γιʹ αυτό Μόνον Εκείνον θα έχουμε για στήριγμα στη ζωή μας.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: "ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ".

 Όταν οι γονείς έχουν πόλεμο μεταξύ τους, 

τα παιδιά δεν πάνε καλά

Το καλοκαίρι του 1989 επισκέφτηκαν την Βιτόβνιτσα δύο ζευγάρια μέσης ηλικίας. Έφτασαν στο μοναστήρι αργά το μεσημέρι.

Μόλις βγήκανε από το αυτοκίνητο ρώτησαν έναν προσκυνητή πού τυχαία βρέθηκε εκεί στην αυλή του μοναστηριού: «Υπάρχει εδώ κάποιος Τάδια μέντιουμ πού ξέρει να βλέπει το μέλλον;»

Στη Σερβία τότε, μετά το κομουνισμό, οι άνθρωποι αντί να ψάχνουν την πνευματική υποστήριξη της Ορθόδοξης εκκλησίας έψαχναν ύποπτους ανθρώπους πού διαφήμιζαν πώς ήξεραν να βλέπουν το μέλλον.

Ο πατήρ Θαδδαίος πού ήταν στο μπαλκόνι, στο παλαιό κτήριο του μοναστηρίου, είπε σέ έναν προσκυνητή: «Πήγαινε, να ρωτήσεις τον πάτερ Λουκά μήπως αυτός ξέρει να βλέπει το μέλλον!».

Με πόση ταπεινοφροσύνη και χιούμορ αντιμετώπισε ο γέροντας Θαδδαίος τα δύο αυτά ζευγάρια! Οι περισσότεροι από εμάς πού ζούμε μέσα στην εκκλησία θα λέγαμε αυστηρά σέ αυτούς τούς επισκέπτες να πάνε σέ μάγους και σέ μέντιουμ, πού βλέπουν το μέλλον, και όχι στο μοναστήρι.

Ο πατήρ Θαδδαίος συχνά έλεγε ότι οι μάγοι και τα μέντιουμ συνεργάζονται με τα πονηρά πνεύματα και γι’ αυτό γνωρίζουν το παρόν του κάθε άνθρωπου. Κάθε φορά πού συναντούν τούς ανθρώπους τούς λένε όσα ξέρουν σχετικά με την κάθε κατάσταση πού αντιμετωπίζουν και έτσι κερδίζουν την εμπιστοσύνη τους. Το μέλλον όμως δεν το γνωρίζουν. Το μέλλον το γνωρίζει μόνον ο Θεός.

Τα μέντιουμ και οι μάγοι παρόλο πού δεν ξέρουν το μέλλον λένε πώς το γνωρίζουν και έτσι συχνά επηρεάζουν τούς ανθρώπους.

Οι επισκέπτες ανέβηκαν προς την εκκλησία και συζήτησαν σχεδόν δύο ώρες με τον πάτερ Λουκά πού είχε έρθει για λίγες μέρες στο μοναστήρι, όντας φίλος του Γέροντα.

Στη συνέχεια με τα δύο ζευγάρια μίλησε και ο ίδιος ο γέροντας Θαδδαίος, χωρίς φυσικά να γνωρίζει το περιεχόμενο της συζήτησης των δύο ζευγαριών με τον πάτερ Λουκά.

Το πρώτο ζευγάρι ήταν χωρισμένο έδώ και είκοσι χρόνια. Ό άνδρας ζούσε στην πόλη Ποζάρεβατς και η γυναίκα ζούσε στο Μόναχο με τις δύο κόρες της.

Ο λόγος πού συναντήθηκαν οι δύο σύζυγοι ήταν σοβαρός. Και οι δύο κόρες έπαιρναν ναρκωτικά και οι δύο είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Είχαν προσπαθήσει να πέσουν από το δεύτερο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Γερμανία.

Το άλλο ζευγάρι επίσης προερχόταν από την πόλη Ποζάρεβατς, πόλη πού απέχει από το μοναστήρι της Βιτόβιτσας, 40 χιλιόμετρα. Το πρόβλημα του δεύτερου ζευγαριού, ήταν ότι δεν μπορούσαν να παντρέψουν τον γιό τους.

Όλοι μίλησαν για τα προβλήματα τους αρχικά στον πάτερ Λουκά.

Μετά από δύο ώρες έφτασε ο άγιος γέροντας Θαδδαίος και χωρίς να έχει ακούσει προηγουμένως τη συζήτηση είπε: «Έτσι συμβαίνει, όταν οι γονείς έχουν πόλεμο μεταξύ τους, έχουν πόλεμο με τις σκέψεις τους, τα παιδιά τους είναι στο δρόμο και δεν πάνε καλά».

Στη συνέχεια όλοι τον ακούσαμε με μεγάλη προσοχή και οι απελπισμένοι και πρώην μαλωμένοι γονείς, αφού αγκαλιάστηκαν μετά από χρόνια, έφυγαν γεμάτοι αισιοδοξία για το μέλλον των παιδιών τους.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Καμμία ανατολική θρησκεία (κινεζική, ινδική, μωαμεθανική) δεν είναι απελευθερωμένη από την μαγεία. Κάθε μια από τις θρησκείες αυτές, εμπεριέχει και την μαγεία, η οποία βέβαια βρίσκεται υπό την εξουσία των πονηρών πνευμάτων και πλανά το ανθρώπινο γένος με τις σκέψεις και τις ιδέες τους.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: " ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΚΡΥΦΤΟΥΜΕ".

Θα μπορούσαμε να κρυφτούμε.

Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε μια κατάσταση χάριτος, η ψυχή είναι ήσυχη και μειλίχια. Κανείς δεν μπορεί να τον εξωθήσει με οργή. Αργότερα, αυτός ο άνθρωπος αναμένεται να απορρίψει συνειδητά το κακό. Πρέπει να νικήσει όλους τους εχθρούς της ψυχής του όσο είναι ακόμα σ’ αυτήν εδώ τη ζωή. Οι εχθροί μας δεν είναι καμωμένοι από σάρκα και αίμα. Άμα ήταν θα μπορούσαμε να τους κρυφτούμε ή να τους ξεφύγουμε. Όμως οι πνευματικοί μας εχθροί είναι παντού.

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ : " ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣ; ".

Τί να κάνουμε τον καιρό πού έχουμε στεναχώριες;

Συχνά στη ζωή έρχεται και μας χτυπά κύμα δύσκολων σκέψεων, κύμα στεναχώριας. Το καλύτερο απ’ όλα είναι να σωπαίνουμε. Δεν χρειάζεται εμείς πολύ να σκεφτόμαστε. Ο Κύριος ξέρει, προνοεί πόσο μπορούμε να αντέξουμε. Ποιο βά­ρος στεναχώριας μπορούμε να σηκώσουμε.

Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει αμέσως να πλησιάσουμε τον Κύριο, ο όποιος είναι για μας, σαν το ζεστό σπίτι μας τον χειμώνα. Να σιωπούμε. Καλό είναι να σιωπούμε, επειδή αμέσως δεν μπορούμε να νική­σουμε το κύμα των δύσκολων σκέψεων και της στενα­χώριας.

Συχνά μας έρχονται σκέψεις για το μέλλον μας πού είναι γεμάτο ανασφάλεια. Αναρωτιόμαστε: «Πώς θα τελειώσουμε αυτή τη δουλειά, πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα;

Γι’ αυτό είναι καλό να σιωπούμε, να ηρεμούμε και να απασχολούμε με κάτι το νου μας. Επειδή ο νους μας έχει συνηθίσει να πλανιέται παντού, γι’ αυτό πρέπει να του δίνουμε μια καλή απα­σχόληση. Ή απασχόληση αυτή είναι η προσευχή.

Έτσι σταδιακά μαθαίνουμε να προσευχόμαστε και η προσευχή γίνεται συνήθειά μας. Όπως και κάθε άλλη δουλειά την οποία έχουμε συνηθίσει να την κάνουμε, έτσι μαθαίνουμε και να προσευχόμαστε. Και αφού η προσευχή γίνει συνήθειά μας μετά από κάποιο χρονικό διάστημα προσευχόμα­στε χωρίς να σκεφτόμαστε. Όπως με κάθε απλή δου­λειά πού έχουμε συνηθίσει να κάνουμε. Τα χέρια μας εργάζονται και η δουλειά τελειώνει. Έτσι συμβαίνει και με την προσευχή. Σιγά, σιγά η προσευχή γίνεται συνήθεια.

Σιγά, σιγά γίνεται εσωτερική προσευχή. Τό­τε και η καρδιά μας ασταμάτητα προσεύχεται. Και όταν ο Κύριος βλέπει την προσπάθειά μας, βλέπει πώς Τον αναζητούμε με όλη την καρδιά μας και θέλουμε να είμαστε μαζί Του ένα, τότε αμέσως Αυτός μάς δίνει την ευλογία και τη Δύναμή Του.

Από το βιβλίο ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ - ΕΝΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Η αυστηρότητα προς τους πλησίον μας είναι επικίνδυνη. Ο αυστηρός άνθρωπος μπορεί να προοδεύσει μονάχα μέχρις ενός σημείου, και παραμένει απλά στο επίπεδο της φυσικής εγκράτειας. Πρέπει κανείς να είναι ευγενής, πράος και φιλεύσπλαχνος στις σχέσεις του με τους ανθρώπους.  

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΟΠΟΙΟΣ ΝΙΚΑΕΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΝΙΚΑΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΛΥΠΗ!

 Όποιος νικάει τα πάθη νικάει τη λύπη

(Γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα)

 

Πώς θα καταλάβουμε αν ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ή όχι; Να ορίστε πώς. Αν στενοχωριέσαι για οτιδήποτε, αυτό σημαίνει πως δεν άφησες τον εαυτό σου ολόκληρο στο θέλημα του Θεού, παρόλο που εξωτερικά φαίνεται ότι το έκανες. Όποιος ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αυτός δεν στεναχωριέται για τίποτε! Όταν ο τέτοιου είδους άνθρωπος έχει κάποια ανάγκη, παρακαλάει τον Θεό. αν δεν πάρει αυτό που ζητάει, μένει ήσυχος, πράος σαν να το πήρε. Η ψυχή που αφέθηκε στο θέλημα του Θεού τίποτε δεν φοβάται. Δεν φοβάται ούτε τις απειλές, ούτε τους ληστές και για όλα όσα του συμβαίνουν λέει:
Έτσι ήταν το θέλημα του Θεού. Ακόμη και για την αρρώστια ο ήσυχος άνθρωπος σκέφτεται πως και αυτή η αρρώστια θα με βοηθήσει σε κάτι, μου είναι χρήσιμη για κάτι, αλλιώς δεν θα μου την έστελνε ο Θεός. Έτσι φυλάγουμε την ηρεμία, την γαλήνη και στην ψυχή και στο σώμα μας.
 
Ο Κύριος κάλεσε τον καθένα από μας στην ύπαρξη με ένα συγκεκριμένο στόχο και σχέδιο. Και το παραμικρό χορταράκι αυτού του πλανήτη έχει ένα είδος αποστολής εδώ στη γη. Και πόσο αληθεύει αυτό για τα ανθρώπινα όντα! Ωστόσο, εμείς διαταράσσουμε ενίοτε και εμποδίζουμε το σχέδιο του Θεού. Έχουμε την ελευθερία είτε να αποδεχτούμε το θέλημά του είτε να το απορρίψουμε. Ο Θεός που είναι αγάπη, δεν θέλει να άρει αυτή την ελευθερία από μας. Μας δόθηκε απόλυτη ελευθερία, αλλά εμείς, πάνω στην τρέλα μας, ποθούμε συχνά άχρηστα πράγματα.
 
Δεν μπορούμε να επιτύχουμε τη σωτηρία με κανέναν τρόπο πέρα από τη μεταμόρφωση του νου μας, τη μεταμόρφωσή του σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν. Ο νους μας θεώνεται από μια ιδιάζουσα ενέργεια της χάριτος του Θεού. Γίνεται απαθής και άγιος. Ένας θεωμένος νους ζει ακατάπαυστα με τη μνήμη του Θεού. Γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι μέσα μας κι εμείς εν Αυτώ, ο θεωμένος νους είναι ολότελα οικείος με τον Θεό. Ο Θεός είναι παντού κι εμείς είμαστε σαν ψάρια μέσα στο νερό όταν είμαστε εν Θεώ. Τη στιγμή που οι λογισμοί μας Τον εγκαταλείπουν, αφανιζόμαστε πνευματικά.
Πρέπει κανείς να κηρύττει όχι από το ορθολογιστικό του μυαλό, αλλά μέσα από την καρδιά του. Μόνο ότι προέρχεται από την καρδιά μπορεί να αγγίξει μια άλλη καρδιά.
Πρέπει να υποφέρουμε αρκετά στην καρδιά μας ώστε να μάθουμε τη ταπεινοφροσύνη. Ο Κύριος στέκει διαρκώς στο πλάι μας, επιτρέποντας να νιώσουμε πόνο αριστερά στο στήθος μας, έτσι ώστε να φύγει από μέσα μας όλη η δυσωδία. Κι εμείς αυτό που λέμε συνέχεια είναι, «Εκείνο και το άλλο μου είπε… Με προσέβαλε όσο δεν παίρνει… Ε, αυτό είναι ασυγχώρητο!».
Πώς είναι δυνατόν να μη συγχωρούμε, τη στιγμή που είμαστε ίδιοι με τους άλλους; Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε κι εμείς προσβάλλει τους πλησίον μας; Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να διατηρούμε τη γαλήνη μας. Δεν μπορείς να μάθεις την ταπείνωση, αν δεν έχεις φτάσει να υποφέρεις πολλά στην καρδιά σου.
Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι αν δεν ταπεινώσουμε τον εαυτό μας, ο Κύριος δεν θα σταματήσει να μας ταπεινώνει. Θα χρησιμοποιήσει κάποιον προκειμένου να μας ταπεινώσει. Κάποιος θα προκαλέσει την οργή μας και θα το κάνει μέχρι να μάθουμε να παραμένουμε ήρεμοι και γαλήνιοι κάθε φορά που προκαλούμαστε.
 
Νομίζουμε ότι ξέρουμε πολλά, αλλά όσα ξέρουμε είναι πολύ λίγα. Ακόμα κι εκείνοι που αγωνίζονται σε όλη τους τη ζωή να κάνουν την ανθρωπότητα να προοδεύσει – εμβριθείς επιστήμονες και ιδιαίτερα καλλιεργημένοι άνθρωποι – συνειδητοποιούν εν τέλει ότι η γνώση τους δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από ένας κόκκος άμμου πλάι στη θάλασσα. Όλα μας τα επιτεύγματα είναι ανεπαρκή.
Η ταπείνωση είναι θεϊκή περιουσία· είναι η τελειότητα της χριστιανικής ζωής. Αποκτάται μέσα από την υπακοή. Όποιος δεν είναι υπάκουος δεν μπορεί να αποκτήσει την ταπείνωση. Υπάρχουν πολύ λίγοι σήμερα στον κόσμο, που έχουν υπακοή. Η ταπείνωσή μας είναι ανάλογη της υπακοής μας.
Η φυσική, η εξωτερική ταπείνωση αποκτιέται πιο εύκολα από την εσωτερική, την ταπείνωση του νου. Αυτή η τελευταία είναι ένα ιδιαίτερο δώρημα. Ο άγιος πατήρ μας Συμεών λέει ότι τον άνθρωπο που έχει αποκτήσει την ταπείνωση του νου, δεν μπορεί να τον βλάψει τίποτα στον κόσμο. Ένας τέτοιος άνθρωπος, οτιδήποτε κι αν συμβαίνει, είναι πάντοτε ειρηνευμένος. Αυτό είναι πραγματικά μια θεϊκή περιουσία.
 
(Από το βιβλίο ''Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα, Πνευματικές συζητήσεις'' Ορθόδοξος Κυψέλη)

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Ο Θεός μας υπενθυμίζει με διάφορους τρόπους την Παρουσία Του. Εμείς ωστόσο την λησμονούμε σύντομα, ειδικά όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά για μας. Λησμονούμε ότι είμαστε εδώ για μικρό μονάχα χρονικό διάστημα και νομίζουμε ότι θα είμαστε για πάντα! Όταν όμως μας βρίσκουν αναποδιές, κλαίμε, ''έλεος Κύριε'' αναφωνούμε. Γι’ αυτό πρέπει να προσπαθούμε σκληρά να αλλάξουμε το χαρακτήρα μας, προς το καλύτερο.

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΤΙ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Να έχουμε αδιαλείπτως τη συνείδηση ότι στεκόμαστε ενώπιον της παρουσίας του Κυρίου και ότι Εκείνος μας βλέπει συνεχώς. Πρέπει να μάθουμε να ξυπνάμε με τον Κύριο και να πηγαίνουμε για ύπνο μαζί Του, να τρώμε, να εργαζόμαστε και να βαδίζουμε μαζί Του. Ο Κύριος είναι πανταχού παρών σε όλα τα πράγματα.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ

Προφητείες και διδασκαλίες του Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα

Το κακό προσπαθεί να κυριαρχήσει τους ανθρώπους με κάθε τρόπο.

Ο πατέρας είπε ότι έρχονται φοβερά χρόνια , χωρίς να υπολογίζει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά πρόσθεσε ότι ο χρόνος μας είναι πιο φοβερός σε σχέση με το παρελθόν.

Πολλές πιέσεις γίνονται αισθητές σε όλο τον κόσμο.

Εμείς οι Ορθόδοξοι απειλούμαστε ιδιαίτερα, αφού το κακό απευθύνεται κυρίως σε εμάς.

Στη Δύση, η επιβολή σφραγίδας στους ανθρώπους έχει ήδη αρχίσει.

Οι τέκτονες είναι παρόντες παντού.

Έχουν δικό τους λαό στην κυβέρνηση όλων των κρατών, σε άλλα σημαντικά μέρη, ακόμα και στην εκκλησία.

Οι Τέκτονες προετοιμάζονται να υποτάξουν ολόκληρο τον κόσμο με τη δύναμη των Ηνωμένων Εθνών , υπό την ηγεσία ενός άτομο – τον Αντίχριστο , τον οποίο θέλει να πάρουν τη θέση του προέδρου των Ηνωμένων Εθνών.

Οι ορθόδοξοι ερημίτες εμποδίζουν τον διάβολο να καταλάβει το πνευματικό πεδίο ολόκληρου του κόσμου, όχι επειδή αντιστέκονται , όσο γιατί συνεχώς προσεύχεται στον Κύριο ότι θα μας προστατεύσει από το κακό.

Ειδικά κατά το 1993, ο αντίκτυπος αυτός έγινε ακόμη πιο σαφής.

Ο πατέρας μου είπε ότι ο διάβολος είχε ήδη απελευθερωθεί.

Ως αποτέλεσμα, η οικονομία όλων των κρατών θα καταστραφεί, καθώς τα χρήματα για την οικονομία είναι τα ίδια με το αίμα για ένα άτομο.

Όλα αυτά θα οδηγήσουν σε ένα πρωτοφανές χάος. Από αυτό το χάος ο Αντίχριστος θα βγει για να «σώσει» τον κόσμο.

«Όπως ακούτε ότι η οικονομική κρίση έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, τότε πρέπει να ξέρετε ότι η έλευση του είναι κοντά».

από το βιβλίο Πνευματικές διδασκαλίες

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΣΥΧΝΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Συχνά μας βρίσκουν πολλές συμφορές· και όλες οφείλονται στο γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμα ταπεινώσει τον εαυτό μας. Όταν η ψυχή μας ταπεινωθεί και υποκλιθεί ενώπιον του θελήματος του Θεού, τα βάσανα και οι συμφορές μας θα πάψουν. Διότι τότε, οι συμφορές και τα βάσανα θα μας γίνουν κατά κάποιο τρόπο προσφιλή. Θα φτάσουμε να έχουμε μια ολότελα διαφορετική αντίληψη της ζωής. Δεν θα σκεφτόμαστε πια με βάση τους νόμους αυτού του κόσμου. Θα βλέπουμε τα πάντα μέσα από διαφορετικό φως. Ό,τι κι αν κοιτάζουμε, θα μας φαίνεται κατά κάποιο τρόπο λαμπρότερο, γεμάτο αγάπη. Τα πάντα θα είναι καλά, επειδή είναι ευάρεστα στον Θεό...

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!

«Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας - του Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα».

Η ζωή μας εξαρτάται από το είδος των λογισμών που καλλιεργούμε. Αν οι λογισμοί μας είναι ειρηνικοί και ήρεμοι, αν έχουν πραότητα και καλοσύνη, τότε έτσι είναι και η ζωή μας. Αν η προσοχή μας είναι στραμμένη στις συνθήκες του βίου μας, τότε μας καταπίνει μια δίνη λογισμών, και δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ειρήνη ούτε γαλήνη.

Το σημείο εκκίνησής μας είναι πάντοτε εσφαλμένο. Αντί να ξεκινούμε με τον εαυτό μας, εμείς θέλουμε πάντοτε να αλλάξουμε πρώτα τους άλλους και τελευταίους εμάς. Αν ο καθένας ξεκινούσε πρώτα με τον εαυτό του, θα είχαμε παντού τριγύρω ειρήνη! Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι κανείς δεν μπορεί να βλάψει τον άνθρωπο εκείνο που δεν βλάπτει τον εαυτό του — ούτε κι ο ίδιος ο διάβολος. Βλέπετε; Εμείς είμαστε οι αρχιτέκτονες, οι μοναδικοί αρχιτέκτονες, του μέλλοντός μας.

Με τους λογισμούς του ο άνθρωπος αναστατώνει ενίοτε την τάξη της Δημιουργίας. Έτσι καταστράφηκαν οι πρώτοι άνθρωποι —με έναν κατακλυσμό— εξαιτίας των κακών λογισμών και προθέσεών τους. Αυτό αληθεύει ακόμα και σήμερα — οι λογισμοί μας είναι κακοί και γι’ αυτό δεν αποκομίζουμε καλή καρποφορία. Πρέπει να αλλάξουμε. Καθένας μας πρέπει να αλλάξει, αλλά είναι κρίμα που δεν έχουμε παραδείγματα να μας καθοδηγήσουν, ούτε στις οικογένειές μας ούτε στην κοινωνία μας.

Ο Κύριος πήρε πάνω του όλες μας τις οδύνες και τις μέριμνες, και είπε ότι θα μας παράσχει καθετί που χρειαζόμαστε. Και παρόλα αυτά εμείς κρατιόμαστε τόσο σφιχτά από τις μέριμνές μας, που δεν αφήνουμε το νου και την καρδιά μας, τις οικογένειες και καθένα τριγύρω μας, να βρει ανάπαυση.

Όποτε τα προβλήματα πέφτουν πάνω μου σαν άχθος δυσβάσταχτο κι εγώ προσπαθώ να σηκώσω όλες τις μέριμνες του μοναστηριού και της αδελφότητας μόνος μου, συσσωρεύω μπελάδες σε μένα και την αδελφότητα. Ακόμα και το ευκολότερο έργο επιτελείται με τεράστια δυσκολία. Όταν όμως εναποθέτω τον εαυτό μου, την αδελφότητα και καθετί άλλο στον Κύριο, τότε ακόμα και τα δυσκολότερα έργα επιτελούνται με ευκολία. Δεν υπάρχει πίεση και βασιλεύει ειρήνη στην αδελφότητα.

Ο άνθρωπος εκείνος που ζει μέσα του τη Βασιλεία των Ουρανών ακτινοβολεί άγιους λογισμούς. Θείους λογισμούς. Η Βασιλεία του Θεού δημιουργεί μέσα μας μια ατμόσφαιρα παραδείσου, εν αντιθέσει προς την ατμόσφαιρα της κολάσεως, την οποία ακτινοβολεί όποιος έχει τον Άδη στην καρδιά του. Ο ρόλος των χριστιανών στον κόσμο είναι να φιλτράρουν την ατμόσφαιρα της γης, ώστε να κερδίζει διαρκώς έδαφος η ατμόσφαιρα της Βασιλείας του Θεού.

Mπορούμε να περιφρουρούμε ολόκληρο τον κόσμο περιφρουρώντας την ατμόσφαιρα του παραδείσου μέσα μας, διότι αν χάσουμε τη Βασιλεία των Ουρανών, δεν θα σώσουμε ούτε τον εαυτό μας ούτε τους άλλους. Εκείνος που έχει μέσα του τη Βασιλεία του Θεού θα τη μεταδώσει ανεπαίσθητα και στους άλλους. Οι άνθρωποι θα ελκύονται από την εντός μας ειρήνη και ζεστασιά˙ θα θέλουν να είναι κοντά μας, και η ατμόσφαιρα του ουρανού θα περάσει σταδιακά και σε κείνους. Σχεδόν δεν είναι καν απαραίτητο να μιλάμε στους ανθρώπους γι’ αυτή. Η ατμόσφαιρα του παραδείσου θα ακτινοβολεί από μέσα μας ακόμα κι όταν σιωπούμε ή μιλάμε για πράγματα καθημερινά. Θα ακτινοβολεί από μέσα μας ακόμα κι αν δεν έχουμε συναίσθηση ότι το κάνει.

Ο Κύριος κάλεσε τον καθένα από μας στην ύπαρξη με ένα συγκεκριμένο στόχο και σχέδιο. Και το παραμικρό χορταράκι αυτού του πλανήτη έχει ένα είδος αποστολής εδώ στη γη. Και πόσο αληθεύει αυτό για τα ανθρώπινα όντα! Ωστόσο, εμείς διαταράσσουμε ενίοτε και εμποδίζουμε το σχέδιο του Θεού. Έχουμε την ελευθερία είτε να αποδεχτούμε το θέλημά Του είτε να το απορρίψουμε˙ ο Θεός που είναι αγάπη, δεν θέλει να άρει αυτή την ελευθερία από μας. Μάς δόθηκε απόλυτη ελευθερία, αλλά εμείς, πάνω στην τρέλα μας, ποθούμε συχνά άχρηστα πράγματα.

Δεν μπορούμε να επιτύχουμε τη σωτηρία με κανέναν τρόπο πέρα από τη μεταμόρφωση του νου μας, τη μεταμόρφωσή του σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν. Ο νους μας θεώνεται από μια ιδιάζουσα ενέργεια της χάριτος του Θεού. Γίνεται απαθής και άγιος. Ένας θεωμένος νους ζει ακατάπαυστα με τη μνήμη του Θεού. Γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι μέσα μας κι εμείς εν Αυτώ, ο θεωμένος νους είναι ολότελα οικείος με τον Θεό. Ο Θεός είναι παντού κι εμείς είμαστε σαν ψάρια μέσα στο νερό όταν είμαστε εν Θεώ. Τη στιγμή που οι λογισμοί μας Τον εγκαταλείπουν, αφανιζόμαστε πνευματικά.

Από το βιβλίο
«Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας - Βίος και διδαχές του Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα».

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΤΟΥ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Ο ταπεινός άνθρωπος θεωρεί τον κάθε άνθρωπο ανώτερό του. Και όχι μόνο τον κάθε άνθρωπο, αλλά και το κάθε πλάσμα του Θεού. Στον αληθινά ταπεινό άνθρωπο, κάθε πλάσμα είναι άγιο.

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος πού ζεῖ μέσα του τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἀκτινοβολεῖ ἅγιους λογισμούς. Θείους λογισμούς. Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ δημιουργεῖ μέσα μας μία ἀτμόσφαιρα παραδείσου, ἐν ἀντιθέσει πρός τήν ἀτμόσφαιρα τῆς κολάσεως, τήν ὁποία ἀκτινοβολεῖ ὅποιος ἔχει τόν Ἄδη στήν καρδιά του. Ὁ ρόλος τῶν χριστιανῶν στόν κόσμο εἶναι νά φιλτράρουν τήν ἀτμόσφαιρα τῆς γῆς, ὥστε νά κερδίζει διαρκῶς ἔδαφος ἡ ἀτμόσφαιρα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.