ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΣΤΗΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ

Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης.

Αν ψάξετε στο διαδίκτυο πως ντύνονταν οι πόρνες την δεκαετία του 70, θα έχετε μία έκπληξη: ακριβώς όπως ντύνεται σήμερα μεγάλος αριθμός κοριτσιών το καλοκαίρι. Αν θυμηθείτε πως ήταν τα ρούχα που οι νέοι άνδρες πέταγαν ως άχρηστα κουρέλια στα σκουπίδια 30-40 χρόνια πριν, και πάλι θα έχετε μία έκπληξη: σήμερα αυτά τα κουρέλια πωλούνται σε πανάκριβες τιμές στα πιο καλά καταστήματα.

Συμπέρασμα: Η ενδυμασία που είχαν οι πόρνες έγινε η καθημερινή αμφίεση των ''καθώς πρέπει'' κοριτσιών του σήμερα, και τα ρούχα που παλιά τα πετάγαμε ως άχρηστα, σήμερα τα αγόρια τα πληρώνουν ακριβά για να τα φορέσουν.

Εάν όλα αυτά δεν είναι η «αντιστροφή της Πυραμίδας», εάν δεν είναι η ανατροπή κάθε αισθητικής και ηθικής, τότε τι είναι;

Αυτός ο τρόπος ντυσίματος καταδεικνύει την ύπαρξη σοβαρού προβλήματος σε πέντε τομείς:

Στην αισθητική αντίληψη:  Η όλη αισθητική καλλιέργεια που έχουν πολλές κοπέλες εστιάζεται στο να διαθέτουν καλλίγραμμα γυμνά πόδια. Δηλαδή, η έννοια του κάλλους έχει περιοριστεί μέσα σε καθαρά υλικά και σεξουαλικά πλαίσια, και πέραν αυτών δεν έχουν καμία άλλη βαθύτερη ιδέα για αυτή την έννοια.

Στην αντίληψη της σεμνότητας: Σήμερα δεν υπάρχει καν η έννοια της σεμνότητας. Αν πεις σε κάποιο κορίτσι να ντύνεται πιο σεμνά, θα σε κοιτάξει σαν εξωγήινο ή σαν κάποιο άνθρωπο των σπηλαίων. Δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν το πνευματικό περιεχόμενο αυτής της λέξης.

Στα  μηνύματα: Η ενδυμασία στέλνει πάντα ένα μήνυμα στο περιβάλλον μας : δείχνει όψεις της προσωπικότητας μας, των ενδιαφερόντων μας, των επιδιώξεων μας , γενικά της κουλτούρας μας. Το μήνυμα που εκπέμπει το ημίγυμνο σώμα και τα κουρελιασμένα ρούχα είναι σαφές: Να συνευρεθούμε ζωωδώς μέσα σε έναν κόσμο που αποσυντίθεται.

Στα σημεία αναφοράς: Πολλοί νέοι άνθρωποι μεγαλώνουν σαν δεντράκια χωρίς ρίζες. Δεν έχουν μία συγκεκριμένη φιλοσοφία ζωής, δεν αναζητούν ιδανικά, δεν έχουν υπαρξιακά ερωτηματικά και ως εκ τούτου, η πνευματική ζωή τους είναι εντελώς αδιάφορη. Πηγαίνουν όπου φυσά ο άνεμος σαν σκόρπια κομμένα στάχυα.

Στην παιδεία: Κεφάλια γεμισμένα από μαθηματικούς τύπους, ασκήσεις φυσικής και παπαγαλίες ιστορικών κειμένων· κεφάλια άδεια από βαθιά νοήματα, από αισθητική καλλιέργεια, από όμορφες συμπεριφορές.

Και φυσικά κάποιος μπορεί να διερωτηθεί: οι γονείς τους τι κάνουν (ή τι έκαναν); Τίποτα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, γιατί συνήθως βρίσκονται στην ίδια ή και χειρότερη κατάσταση από  αυτή των παιδιών τους.

Σε έναν κόσμο που οδεύει με ταχείς ρυθμούς προς την ολική αποσύνθεση, όπου η οσμή του σάπιου γίνεται αισθητή με ολοένα και πιο έντονο τρόπο, το κάλυμμα με το οποίο ο άνθρωπος σκεπάζει την σωματική γύμνια του, προσαρμόστηκε στην γύμνια της ψυχής του.

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΛΕΣΟΥΝ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΤΗΚΑΝ!

Όλα έγιναν στο χωριό Σαν Χουάν Τλακοτένκο στο νοτιοδυτικό Μεξικό. Τρία νεαρά παιδιά έκαναν το λεγόμενο «τραπεζάκι» και ξαφνικά μια 22χρονη δαιμονίστηκε! Άρχισε να έχει παραισθήσεις, να βρυχάται και να τα σπάει όλα γύρω της.
Η Αλεξάνδρα Χουέρτα, ο αδερφός της Σέρτζιο 23 ετών και ο 18χρονος ξάδελφος τους Φερνάντο Κουέβας προσπάθησαν να επικοινωνήσουν με τον άλλο κόσμο.
Όμως λίγα λεπτά αργότερα η 22χρονη Αλεξάνδρα βγήκε εκτός εαυτού.
Όταν κάλεσαν το ασθενοφόρο, οι τραυματιοφορείς είδαν ότι και τα άλλα δυο παιδιά είχαν τα ίδια συμπτώματα με την 22χρονη. Φαίνονταν σαν δαιμονισμένοι. Δεν άκουγαν κανέναν, δεν έβλεπαν και είχαν παραισθήσεις!
Οι νοσοκόμοι αναγκάστηκαν να δέσουν την Αλεξάνδρα στο φορείο για να μην αυτοτραυματιστεί και της χορήγησαν ηρεμιστικά.
Όπως είπαν από το νοσοκομείο της περιοχής, οι τραυματιοφορείς, οι νοσοκόμοι και οι γιατροί αρχικά δεν ήξεραν πως να το αντιμετωπίσουν.
Η μεταφορά τους στο νοσοκομείο ήταν ιδιαίτερα δύσκολη αφού δεν μπορούσαν να τους ελέγξουν.
Είχαν σπασμούς, δεν μπορούσαν να καταπιούν και έβγαζαν συνεχώς περίεργους ήχους...

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ: Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΡΩΗΝ ΑΘΕΟΥ BLOGGER!!!

Χαίρετε. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα θαυμαστό γεγονός που συνέβη σε μένα τον ανάξιο προ ολίγων μηνών. Έχω μεγαλώσει σε άθεη οικογένεια. Από μωρό παιδί έχω διδαχθεί το μίσος προς οποιαδήποτε θρησκεία, είτε αυτή ονομάζεται μουσουλμανισμός, είτε χριστιανισμός κ.τ.λ. Μεγαλώνοντας λοιπόν δημιούργησα το δικό μου blog – ιστοσελίδα, μέσα από το οποίο παρέθετα άρθρα ενάντια στην θρησκεία και ειδικότερα κατά του χριστιανισμού. Τα άρθρα μου περιείχαν αρκετά “σεβαστά” επιχειρήματα, μέσα από τα οποία θα μπορούσε κανείς όχι μόνο να απορρίψει την ύπαρξη του Θεού, αλλά και να μισήσει οτιδήποτε τον θυμίζει. Μεταξύ αυτών των επιχειρημάτων, η θεωρία της εξέλιξης, άλλα επιστημονικά επιχειρήματα, χωρία από την Παλαιά Διαθήκη τα οποία θεωρούσα ρατσιστικά και βίαια και άλλα πολλά.

Μέσω των άρθρων αυτών, έβγαζα τα απωθημένα μου εναντίον του Θεού και προσπαθούσα με κάθε τρόπο να χτυπήσω τον χριστιανισμό και να φέρω στην αθεΐα όσο το δυνατό περισσότερους πιστούς. Μέχρι που συνέβηκε το ακόλουθο θαύμα (εάν μπορεί να χαρακτηριστεί τέτοιο), το οποίο μου έχει αλλάξει ριζικά τη ζωή. Μερικούς μήνες πριν, στα γενέθλιά μου, μια αγαπημένη φίλη μου, η οποία από μικρή ήτανε στο δρόμο της εκκλησίας μου χάρισε για δώρο μια εικόνα του Χριστού. Εγώ απόρησα, γιατί όλοι οι φίλοι και φίλες μου γνώριζαν ότι από μικρός ήμουνα άθεος και ότι είχα απορρίψει κάθε πιθανότητα και ενδεχόμενο ύπαρξης του Θεού. Δέχτηκα όμως το δώρο αυτό και από ευγένεια τοποθέτησα την εικόνα του Χριστού στο δωμάτιό μου.

Ένα βράδυ λοιπόν, χωρίς να κατανοώ ακόμα το γιατί, άρχισα να “μιλάω” στην εικόνα του Χριστού και να της θέτω αρκετά ερωτήματα όπως “Αν υπάρχει Θεός, γιατί το κακό κυριαρχεί στον κόσμο”, “Γιατί ο Θεός δεν κάνει γνωστή την παρουσία του (αν υπάρχει) σε μένα και στους άλλους άθεους για να πιστέψουμε σε αυτόν” και άλλα τέτοιας φύσεως ερωτήματα. Ξαφνικά, αστραπιαία, φως απλώθηκε από την εικόνα σε όλο το δωμάτιό μου, ενώ παράλληλα ένα συναίσθημα που βίωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου με κατέλαβε. Μια εσωτερική αγαλλίαση, ένα αίσθημα που με διαβεβαίωνε για την ύπαρξη του Θεού, ενώ με δάκρυα στα μάτια ζήτησα συγχώρεση από τον Χριστό για όλα τα χρόνια που όχι μόνο τον αμφισβήτησα, αλλά και τον πολέμησα.

Έκτοτε έχω διαγράψει το αντι-χριστιανικό μου blog, προσεύχομαι στον Θεό να με συγχωρέσει για την ζημιά που έχω κάνει σε πολύ κόσμο με τα πρώην αθεϊστικά άρθρα μου. Επίσης, βρήκα ένα πνευματικό πατέρα τον οποίο εμπιστεύομαι και στον οποίο προσπαθώ να εξομολογούμαι σε τακτική βάση για όλες μου τις αμαρτίες. Η ζωή μου έχει αλλάξει ριζικά, αφού για πρώτη φορά εδώ και χρόνια βιώνω το αίσθημα της εσωτερικής ησυχίας και χαράς. Εύχομαι να διαδώσετε το πιο πάνω θαύμα προς δόξαν Θεού, ώστε περισσότερος κόσμος να πιστέψει και να επιστρέψει στο δρόμο του Θεού. Ευχαριστώ.


ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ


ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Ο ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 

«Μελίζεται και διαμελίζεται ό Αμνός του Θεού, 
ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος ο πάντοτε εσθιόμενος 
και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τούς μετέχοντας αγιάζων». 

Κάποιος Αναχωρητής, από αμάθεια πιο πολύ, δεν ήθελε να παραδεχτεί πως ο άγιος Άρτος, που μεταλαμβάνομε, είναι αυτό το Σώμα του Κυρίου. Οι Γέροντες που το έμαθαν, τον φώναξαν κι επεχείρησαν να του εξηγήσουν την ορθή άποψη της εκκλησίας για τα Άχραντα Μυστήρια, ώστε να τον βγάλουν από την πλάνη του. Εκείνος όμως δεν ήθελε με κανένα τρόπο να πειστεί. Οι Πατέρες τον άφησαν, αλλά έκαναν προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός να καταλάβει την αλήθεια για να μη χάσει τους κόπους του. Μια Κυριακή ο Αναχωρητής παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία μαζί με δύο από τους Γέροντες από το Άγιο Βήμα του ναού της σκήτης. Τη στιγμή που ο Ιερεύς πήρε στα χέρια του το πρόσφορο, για να προσκομίσει, είδαν κατάπληκτοι ένα Βρέφος ξαπλωμένο επάνω στην Αγία Τράπεζα. Κι όταν άρχισε να διαμελίζει τον Άρτο, φάνηκε Άγιος Άγγελος επάνω από το θυσιαστήριο, κρατώντας μάχαιρα στα χέρια του. Διαμέλιζε κι αυτός, συγχρόνως με τον Ιερέα, το Θείο Βρέφος κι έχυνε το Αίμα Του στο Άγιο Ποτήριο. Ο πλανεμένος Αναχωρητής ταράχτηκε από το φοβερό εκείνο θέαμα. Η ταραχή του όμως μεταβλήθηκε σε τρόμο, που τον συγκλόνισε ολόκληρο, όταν υστέρα από λίγο, που πήγε να κοινωνήσει, είδε στο Άγιο Ποτήριο ανθρώπινη σάρκα στο αίμα. Κλαίγοντας τότε ομολόγησε την πλάνη του και παρακάλεσε τον Κύριο να σκεπάσει με τη Χάρη Του τα Θεια Μυστήρια για να τολμήσει να κοινωνήσει. Έτσι είδε πάλι Άρτο και Οίνο στο Άγιο Ποτήριο. 

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟΠΡ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ. ΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΛΑΪΚΩΝ, εκδ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ Ι.Ν.ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΟΛΟΥ, 2002, σ. 73.